Crazy Heart (2009)

Uitstekende film een country-zanger op leeftijd wiens carriere en leven in het slop zit. De film kijkt soms bijna weg als een muziekdocumentaire. Zo realistisch wordt het muzikantenbestaan hier neergezet. Vrij ingetogen en een fijn tempo. Maar ook nogal vol clichés, ook al zijn ze dan waar. Door de perfecte vertolking van Jeff Bridges, wiens rol hem op het lijf is geschreven, een nipte 4.0 sterren.

Bagger muziek, maar ik hou dan ook niet van country. De film zelf is redelijk, maar niet geweldig. Het verhaal kabbelt langzaam een beetje door zonder echte dramatische, ontroerende, grappige of indrukwekkende momenten. Het acteerwerk is dan wel weer uitstekend, dat hebben Bridges en Gyllenhaal wel prima gedaan. 3 sterren daarvoor.

Ik houd helemaal niet van films waar muziek centraal staat, maar ik ben blij dat ik Crazy Heart een kans heb gegeven. Uitstekend geacteerd en een uitstekend verhaal.

4*

Deze film wordt nergens echt interessant en is daarom behoorlijk langdradig. Jeff Bridges zet overigens een erg sterke rol neer, maar het is niet genoeg om deze film te redden.

Ik zag verschillende mensen al The Wrestler als referentie aanhalen. Niet verkeerd natuurlijk, al deed Crazy Heart me vooral denken aan The Story Of Anvil. Hetzelfde principe, maar dan in een ander genre waarin het vooral gaat om vergane glorie. Jeff Bridges speelt een oude countryzanger bij wie het publiek steeds kleiner wordt en de aanwezige fans steeds blijven vragen om dat ene hitje.

Bekend verhaal natuurlijk. Eigenlijk te bekend, want waar Bridges weer eens sterk uit de hoek komt, is het verhaal veel te voorspelbaar. Je weet precies hoe het met de romance af gaat lopen, je weet precies wanneer hoop voor de hoofdpersoon gaat gloren en je weet precies hoe het afloopt. Crazy Heart is wel een prettige film. Country is niet mijn stijl, maar ik kan er naar luisteren. Dat beschouw ik maar als een bonus. Deze film is het huidige hoge gemiddelde niet waardig.

Weer zo'n Oscarbeest op tv, dus tijd om eens te bekijken. Tja, niet mis, maar ook niet waw.

Qua cast konden we nochtans niet klagen. Jeff Bridges was goed op dreef en een zingende Colin Farrell.

De muziek was niet mis. "If I Needed You" een heel bekend liedje uit The Broken Circle Breakdown, passeert hier ook de revue.

Verder was het verhaal niet mis, maar 'k had het allemaal wel iets meeslepender verwacht.

Al bij al wel eens de moeite om te bekijken, niet meer, niet minder.

Alleraardigst drama dat met name de minder leuke kant van het artiestenbestaan op een bijzonder aangename wijze belicht. Bad Blake is hierin in de herfst van zijn carrière beland en dat zijn leven niet (meer) over rozen gaat maakt dat hij nou niet bepaald geniet van de alledaagse gebeurtenissen en eigenlijk op zoek is/moet naar de leuke dingen in het leven. Jeff Bridges speelt een heel sterke rol en maakt deze film het kijken meer dan waard. Ook de muziek heeft een groot aandeel in de snelheid waarin de film voorbijvliegt en het genoegen dat daarmee gepaard gaat, al werd er wel een aantal keren opvallend in herhaling gevallen en had er wat mij betreft in muzikaal opzicht best wat meer variatie in gemogen. Desondanks kijkt de film erg lekker weg en is het mooi om te zien dat Crazy heart naast een dramatische kant ook de nodige feelgood momenten kent.

Verwachtte er niet al te veel van, maar verraste me toch wel heel erg positief. Geen zoetsappig verhaal, erg lekkere filmmuziek en een fantastische Jeff Bridges.

Net als de film zelf doet Jeff Bridges hier niets nieuws en onverwachts, maar hóé hij het doet is wel weer perfect – eigenlijk is hij als acteur vrijwel altijd betrouwbaar. De goede bijrollen van de drie andere bekende gezichten en de fraaie soundtrack maken hier uiteindelijk een aangenaam totaalpakketje van, maar zonder Bridges' Oscar zou deze film misschien wel tamelijk snel in de vergetelheid zijn geraakt.

Whole worlds have been tamed by men who ate biscuits

Ik heb Crazy Heart geruime tijd links laten liggen. Een paar jaar geleden kreeg de film een serieuze hype vanwege de Oscars, maar afgaande op hetgeen ik al had gezien leek dit me niet ten volle te kunnen bekoren. Het leek me wat een kopie van The Wrestler te gaan worden, maar dan met Jeff Bridges als een country zanger in de plaats van een afgetakelde Mickey Rourke. Een tijd geleden dan toch afgeschaft omdat ik wel fan ben van de muziekstijl en gisteren eens opgezet.

En Crazy Heart is een degelijke film, maar het kleurt wel allemaal erg netjes binnen de lijnen. Op zich nog niet zo erg, maar het stoorde me dat Scott Cooper te vaak bepaalde emotionele momenten wil aanhalen (het telefoontje van Bad Blake naar zijn zoon die hij al 24 jaar niet meer heeft gezien bijvoorbeeld) om ze dan uiteindelijk amper te gebruiken. Cooper wilt een hele resem aan emoties op het scherm brengen en had misschien er beter aan gedaan om een paar momenten uit te pikken en die verder uit te werken. Soit, gelukkig komt dat maar een paar keer voor en is Crazy Heart voor het overige gewoon een degelijke film. Voorspelbaar weliswaar, maar degelijk. Vooral ook vanwege een wel erg sterke soundtrack. Liefhebbers van het genre komen sowieso wel wat aan hun trekken, maar het mooie is dat het niet allemaal covers zijn. Een aantal klassiekers zijn natuurlijk wel te horen (If I Needed You onder andere), maar nummers zoals Fallin' and Flyin' lijken zo uit de koker van pakweg een Hank Williams te zijn gekropen.

De grootste kracht van Crazy Heart is echter Jeff Bridges. Heb het sowieso altijd al een wat interessante familie gevonden (vader Lloyd was bekend vanwege Bonanza en Battlestar Galactica terwijl broer Beau het in onder andere Stargate ging zoeken), maar Jeff is de meest uiteenlopende van de drie. Dit is dan ook één van zijn sterkste rollen sinds jaren waardoor je echt begint te geloven dat hij effectief een country ster met vergaande glorie is. En hij zingt de nummers zelf, dat is altijd mooi meegenomen. Het lijkt wel alsof Bridges zo goed is dat de rest van de cast bij hem verbleekt. Maggie Gyllenhaal weet nog het meest haar plan te trekken, maar Colin Farrell daarentegen komt niet goed over. Leuk bijrolletje wel van Robert Duvall die ook nog fungeerde als producer.

Vooral een tour-de-force van Bridges dus terwijl de rest van de cast mag hopen dat wat van zijn kunnen op hen afstraalt. Crazy Heart is zeker en vast geen slechte film, maar het blijft allemaal wel erg oppervlakkig. Leuk voor eens een keer gezien te hebben, maar ik vrees dat het daarbij zal blijven.

3.5*

Een hoop veelbelovende ingredienten (Jeff Bridges, countrymuziek), maar het maakt uiteindelijk toch net wat te weinig indruk allemaal. Vooral het verhaallijntje tussen hem en Tommy is erg suf. Er wordt wel een opzetje gemaakt waarvan je denkt dat het iets interessants op kan leveren, maar daar wordt eigenlijk niets meer mee gedaan en eindigt erg gezapig. Ook gaat het uiteindelijk meer over zijn hoe alcoholisme de relatie met Jean beinvloedt dan over zijn staat als artiest, waar we eigenlijk vrij weinig van te zien krijgen.

Had dus wat scherper gekund allemaal. Blijf met een wat leeg gevoel achter. Neemt niet weg dat het alsnog voor het grootste deel wel fijn wegkijkt, zeker als je iets hebt met het country-Amerika zoals geportretteerd in deze film.

3,5*

Een onevenwichtige roadsoap over een zuiplap van een country & western zanger, die langs tweederangs locaties toerde en probeerde zijn comeback te maken. Het verhaal was clichématig, niet bijster origineel, wel voorspelbaar. Maar de cast speelde zonder meer hartstikke goed; de hoofdrol leek Jeff Bridges op het lijf geschreven te zijn.

Heeft die Colin Farrell een dunne stem. Tis niet bepaald een Glenn Frey. Die zat er dus om mensen naar de bios te trekken. Maakt voor een bijna dubbele bodem in de film, gezien de onderlinge verhouding, dat Farrell in de film de grote ster is... Inderdaad zit het hele vehikel voor de film in Jeff Bridges' spel. Op het lijf geschreven zoals ik een rol zelden zag. Maar maakt deze film in feite alleen genietbaar op het grote scherm. Zit iets banaals in de film, ook in de rol van de overigens uitstekende Gyllenhaal... Als je geen bezwaar hebt tegen countrymuziek en je wilt een interessanter verhaal, kan ik de een jaar later uitgekomen Country Strong aanraden.

Een lekkere wegkijker met een fantastische soundtrack, uitstekend acteerwerk van Jeff Bridges en een leuke cast.

Met name de eerste helft van de film is erg lekker om naar te kijken. Goede scene's met een heerlijke mix van drama, comedy en muziek elementen.

Jammer genoeg vond ik de 2e helft van de film net wat minder. Hier en daar was de film niet altijd even boeiend als bij de eerste helft. Ook miste ik toen de muziek/optredens die je juist bij de eerste helft veel meer aanwezig waren.

Het verhaal daarnaast was niet al te bijzonder maar met name door het acteerwerk en de soundtrack was het goed vermaak.

AL met al heb ik me erg goed vermaakt met dit werkje maar had het in mijn ogen net wat beter kunnen zijn.

Toch een super dikke 3,0*

Ietwat flauw, uitgekauwd drama.

Een wat aan lager wal geraakte country zanger reist nogal doelloos rond, een reporter wakkert zijn verlangen weer aan, maar de sleur + drank weerhouden hem ervan zijn leven weer op een goeie manier op te pakken.

Een nogal cliché verhaaltje dat iets te hard leunt op zijn country setting, waardoor het voor mensen die weinig hebben met het muziekgenre niet al te boeiend meer is. Bridges past op zich wel bij de rol, maar ik hou meestal niet zo van Bridges. Gyllenhaal hoeft niet zoveel te doen en Farrell is een vreemd nevenfiguur die er vooral in lijkt te zitten om als naam op de poster geplakt te worden.

Cooper is niet talentloos, dat zag ik ook al in z'n opvolger, maar wanneer het drama niet weet te pakken in een film als deze valt er nog maar weinig te redden. Daarvoor is het ook allemaal iets te zwaarmoedig en te dwingend.

2.0*

Mooie, eerlijke film met een excellerende Bridges. De muziek is erg fijn, wat zorgt voor een lekker rustgevende kijkervaring. Wel had het allemaal nog iets rauwer en verrassender gemogen, vooral omdat Cooper een paar jaar later juist op die punten zo'n prachtige film afleverde. Solide 7 die een dikke 8 had kunnen zijn.

“Son, I've played sick, drunk, divorced, and on the run. Bad Blake hasn't missed a goddamn show in his whole fucking life.”

Sfeervolle film met sterke muziek en geweldig spel van Jeff Bridges. De man is perfect als aan lager wal geraakte country grootheid met een alcoholverslaving. Op een misstap op het laatst na kiest regisseur Cooper niet voor grote dramatische gebaren, maar houdt hij de teloorgang van Bad Blake vooral ingetogen met een aantal herkenbare en oprechte scènes. De zelfdestructie van Blake maakt daardoor nog meer indruk.

Maar Cooper maakt het niet te dramatisch, en Crazy Heart heeft een bijna luchtige sfeer met veel humor en heerlijke muziek. Het samenspel tussen Bridges en Gyllenhaal is ook erg fijn om naar te kijken, en levert een mooie relatie op die eigenlijk gedoemd is tot mislukken. Leuk ook om Duvall even langs te zien komen in een kleine, maar sterke rol. Het einde heeft de juiste combinatie van geluk, succes, verdriet en melancholie.

Sympathiek filmpje.

Althans, als je wel te vinden bent voor een streepje country. De songs zijn best mooi, Bridges weet ze op een authentieke manier te brengen en de omkadering mag er zeker zijn. Je krijgt zin om het live mee te maken: dat is toch een mooie verdienste.

Voor de rest heeft Crazy Heart niet zo bijzonder veel om het lijf. Want laten we eerlijk zijn, onze tanende countryster is toch vooral een wandelend cliché. Je weet wel, ruwe bolster met een peperkoeken hart. Een getalenteerd artiest in de greep van de drank. En ook zijn muze (een nogal truttige Gyllenhaal) zou ik niet meteen een verrijking voor het genre noemen.

Niets nieuws onder de zon dus, maar wel een relaxed filmpje. 3*

Tegenvaller. Het is vooral dat de hele film zo middle of the road en dertien-in-dozijn is. Beetje country muziek, aardige muziek van de Amerikaanse binnenlanden en wat barretjes en bowlingbanen waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Men lijkt te veel te vertrouwen op de sfeer die daaruit voorkomt zonder iets toe te voegen of origineels te doen, en zo is het soms een erg duffe film. En dan de slecht geschreven rol van Bridges, uiteraard aan de alcohol en een leven van mislukking achter zich. Het is dat er wat kleine nuances zijn die de film net even anders maken. Die rol van Farell is erg fijn en leuk om te zien dat hij nu juist Bridges probeert te helpen en niet de arrogante leerling is. En Bridges zelf doet zijn best door helemaal geen klootzak te zijn, iets waar men bij zo'n type rol snel in vervalt. Dit is gewoon iemand waar het allemaal verkeerd heeft uitgepakt. Buiten dat hij gewoon overtuigend is met zijn gezucht en gepuf. Maar ja, wel in een veels te typische rol. 2,5*.

Been drunk most of my life, lost a hell of a lot...

Meer dan prima drama, die me de eerste keer erg tegenviel, en de tweede keer niet raakt maar wel boeit.

Centraal lijkt vooral te staan het willen en kunnen veranderen na het maken van vele fouten. Blake is vooral het vertrouwen in zichzelf kwijt na een leven vol slechte keuzes, Jean is vooral het vertrouwen in mannen kwijt na veel slechte keuzes. Iets dat een aantrek afstoot reactie teweeg brengt en zowel het slechtste als het beste in elkaar wakker maakt. Interessant is de wisselwerking tussen de twee vooral wanneer het mis lijkt te gaan en er een keuze moment komt, further down the rabbit hole of toch bewustwording...? De film draait vooral uiteindelijk, met de countrysetting op de achtergrond, rond het krijgen van een tweede kans, in dit geval niet eens perse voor iemand of om iemand in je leven te houden, maar voor jezelf, om eindelijk in de spiegel te kijken en eerlijk tegen jezelf te zijn. Boeiend is de wisselwerking tussen Jean en Blake, maar ook de scenes met Buddy zijn kostelijk, op de vermissing na dan. Bridges bijna als vanzelfsprekend sterk in een dergelijke verlopen, ongemanierde, hauwknauwerige rol, Oscar wel terecht dacht ik. Farrell niet veel in beeld maar wel op zijn plaats als de te gladde en gemaakte ster.

Crazy Heart is een alleraardigst drama over de puinhoop die een mens kan maken, veranderen is desondanks altijd een optie zo blijkt, een tweede kans is er altijd. Op de achtergrond spelen zaken als een verslaving en het soms zieltogende bestaan van sommige artiesten die door eigen doen of managers een hondenleven leiden op een dergelijke manier. Crazy Heart is daarmee een hard maar eerlijk drama met een sprankje hoop...het is namelijk nooit te laat.

Onderhoudend en leuk muziek/drama. Kijkt lekker weg.

Een 2e kijkbeurt gegeven. Een erg goede film die rustig verloopt maar nergens saai word. Goed acteerwerk van Jeff Bridges en lekkere muziek erbij.

Mijn stem verhoog ik met een 0,5*

3,5*

Mooi.

Erg standaard verhaaltje. Het is geen biopic maar het had zo eentje kunnen zijn. Alleen is het zo kundig geregisseerd dat het bijzonder aangenaam voortkabbelt. Sterke soundtrack. Het genre ligt me niet per se, maar dan nog kunnen de songs wel gewoon goed zijn en dat is het geval. Bovendien is het allemaal sfeervol in beeld gebracht. De film is niet bijzonder opvallend of opgesmukt, maar net dat maakt het wellicht aangenaam. Scott Cooper's stijl bevalt me tot dusver heel erg. Voeg daarbij nog de sterke cast, met natuurlijk Jeff Bridges in de meest dankbare rol (en eentje die hem op het lijf geschreven is) en je weet het wel.

3,5

bridges speelt z'n rol overtuigend, maar het is allemaal nogal voorspelbaar.
er moet eerst wat ellendigs gebeuren, voordat hij inziet dat hij maar eens moet stoppen met drinken.
dat zie je natuurlijk vaak bij grote artiesten, dat ze alleen aan zichzelf denken en hun omgeving verwaarlozen.
al met al goed drama.

Drank maakt meer kapot dan lief is gaat in deze film wel op.

Een onderwerp wat in meerdere films voorkomt.

Desondanks maakt dit samen met de lekkere countrymuziek geen onaardige film.

Een meer dan uitstekende rol van Jeff Bridges die op zijn lijf lijkt te zijn geschreven.

Klein maar goed rolletje van Robert Duvall.

Al met al een fijne film om te bekijken.

Wederom een schitterende film van Cooper. Jeff Bridges in een op het lijf geschreven rol al is het Maggie Gyllenhaal die de show steelt in een zó oprechte en lieve rol dat je er stil van wordt. Ik word een steeds groter liefhebber van country en daar draagt deze Crazy Heart ook weer een steentje aan bij. Amerika op zijn mooist in een smoezelige pubs in New Mexico en Texas. Met ook fijne acteurs in de bijrollen. Heerlijk!

4,0*