Gurotesuku (2009)

Aardig flimpje.
Het verhaal was echt verschrikkelijk, maar door het aardige gore wat erin zat was het nog wel vermakelijk. er zaten zeker een paar behoorlijk smerige scene's in, met name in de eerste helft.
Jammer dat de film na 45 min behoorlijk in kakt anders had ie wel een hoger cijfer gekregen. Maar voor nu niet meer dan 2,5*

Interessante film. Lekker ziek, maar ook soms wel grappig.

Nee, niet echt lekker, best wel een beetje ziek eigenlijk. Kan ook zijn charme hebben maar voor mij niet.
topper Land of hope and glory aan het einde van de film! Bij verveling dus doorspoelen/skippen...

Zag de term torture porn wel eens bij films voorbij komen en dan dacht ik 'het viel toch wel mee', maar bij deze film vind ik de term torture porn wel toepasselijk, in de puurste zin van het woord!

Dit is een pure martelfilm met een horrorscenario. Oke het verhaal is wat mager, maar het ziet er allemaal (in tegenstelling tot wat sommigen hier beweren) zeer goed uit. Ook de kleine cast doet het goed en je blijft je toch afvragen hoe ze zich hieruit gaan redden. Enige minpuntje vond ik zelf het laatste gedeelte met het afhakken van het hoofd en de beet in de nek (beetje too much), maar buiten dat vond ik het een geslaagde film.

Als je horror met een diepgaand verhaal zoekt dan is dit waarschijnlijk niet de film voor je.
Dit is een love it or hate it film, sadistisch, bruut, hard en gore....i loved it!

Heb me er prima mee vermaakt...

Goede film!

Eigenlijk moet ik nu wel lachen want ik zei eerder al ach MovieMind stop met mij te martelen door steeds van die torture porn filmpjes te nomineren. Vooral omwille van de korte speelduur dacht ik ach laat ik deze maar nemen. En hoewel torture niet mijn ding is heb ik echt gefascineerd zitten kijken. Ik dacht wat een zieke geest. Is het misschien omdat het zo een geflipt idee was al la HG Lewis dat ik het dan toch nog best wel goed vond? Is het omdat ik met het idee zat dat de Japanners enkel trage films met een paranormaal thema konden maken en de neiging hebben naar arthouse? Ik kan er best wel inkomen dat het gebrek aan een verhaal of het behoorlijke zieke gedrag van de 'dokter' nogal wat kijkers zal afstoten. Maar als ik deze vergelijk met al die films die zogezegd ziek moeten zijn zoals bijvoorbeeld House of 1000 Corpses lach ik toch in mijn vuistje. Als je dan toch wil shockeren op het grafische vlak doe het dan op deze manier.
En wtf deze heeft een turkey score op imdb

Voor een goed verhaal hoef je ‘Grotesque’ niet te kijken; krankzinnige dokter overmeesterd een jong stel, bindt ze vast aan een operatietafel in zijn kelder en probeert seksuele voldoening te krijgen uit hun wil om te overleven. En die voldoening krijgt hij door de prille geliefde geestelijk, seksueel en fysiek te martelen. Iets wat binnen 5 minuten van aanvang film al duidelijk is. Fans van ‘bloed en gore’ zullen zeker niet teleurgesteld worden. De film vertoont nogal wat vergelijking met de Guinea Pig-serie. Echter zijn er ook een paar verschillen. Met een paar flashbacks krijgen de slachtoffers en wij als kijker een rustmomentje en komen we ietsje meer te weten over de personages. Maar de meest sterke troef is toch wel hoe acteur Shigeo Osako de gestoorde psychopaat speelt. Die killer luistert naar klassieke muziek, (op één of andere manier maakte dat het nog meer verontrustend) is vrij timide en heel beleeft naar zijn slachtoffers. Hij komt daardoor zeer geloofwaardig over. Daarnaast vond ik het camerawerk van regisseur Kôji Shiraishiis opvallend strak, met prima kleurgebruik en bijzondere beelden. De film provoceert, maar tegelijkertijd imponeert het getoonde ook! Een goede verdienste van deze martelporno-film.

Ook voor mij was dit een genre waar ik weinig mee heb, en ik ging dan ook met lage verwachtingen Gurotesuku in. Maar ook in huize Woland viel het me niet tegen. Lekker goor, geflipt filmpje met een heel basaal maar effectief verhaaltje: gekke marteldokter ontvoert een stelletje, en loopt die vervolgens een film lang te sarren, martelen, en misbruiken. Er zijn nog een paar welkome uitstapjes via flashbacks, of wanneer de dokter zijn slachtoffers in een warm ziekenhuisbed stopt en een andere kant van zichzelf laat zien, om ze daarna weer extra hard af te maken. Maar de hoofdmoot blijft toch een prima gefilmde, uitgebreide martelsessie . Best aardig, al ben ik alsnog niet van plan om het genre veel verder uit te diepen.

Ik zag er eerst tegenop om dit martelfilmpje te bekijken, maar eenmaal geconfronteerd met de martelscènes begon het mij al snel te vervelen. Het deed mij op een gegeven moment helemaal niets meer. Te veel gore stompt af, dat is duidelijk. Bij "Martyrs" hadden de martelingen nog een wetenschappelijk doel, maar hier was het gewoon martelen om het martelen. Inhoud hoefde je verder niet te verwachten van dit Japanse horrorfilmpje waar de spanning ver te zoeken was. Om dus maar snel te vergeten. Ik was blij trouwens dat dit filmpje niet langer dan 73 minuten duurde.

1.0*

Ah, ok, dan heb ik duidelijk nog niet genoeg gezien

Te veel gore bestaat niet.

Daarom is de uitdrukking "bend or break" uitgevonden. Ofwel buig je mee en blijf je in de film, ofwel breekt het en is het meteen helemaal gedaan.

In deze film gaat het om foltering. Ik ben geen kenner van het subgenre, maar de sadistische perversiteiten die hier passeren lijken mij behoorlijk extreem. Zelfs voor dit genre. Dat gezegd hebbende, vervolg ik maar meteen met de opmerking dat ik mij best vermaakt heb.
Heb genoten van het bijzondere sfeertje, dat soms smerig maar soms ook kunstzinnig aanvoelt. Natuurlijk is het erg logisch dat er een fout en viezig sfeertje hangt als er gemarteld wordt, maar opvallend genoeg is dat dus niet de gehele tijd het geval. De precisie van het sadistische veldwerk bezit een lugubere schoonheid. De werking die er van uitgaat is dubbel. Het fascineerde me. En het vervulde me tegelijkertijd met afschuw.
De film doet het met drie personages. Twee slachtoffers en een freak. De freak speelt zijn rol fantastisch. Koud. Gevoelloos. Hoffelijk. Beschaafd. Gestructureerd. Zijn psychopatische uitwassen onder controle. Hij is eng.
Als kijker zou je waarschijnlijk medelijden moeten voelen met de slachtoffers. Vreemd genoeg is dat gevoel er amper. Ook al doet de film wel z'n best om via enkele zoetige flashbacks een gevoelsband te kweken. Dat lukt niet. Weer teruggekeerd naar het edele veldwerk, zijn de weeïge flashbacks weer snel vergeten. Empathie is gedoemd te mislukken in dit scenario.
Interessant om eens een film te aanschouwen die zich puur op martelpraktijken richt. Omdat er geen betrekking tot de personages is, keek ik nogal klinisch. Mijn aandacht ging vooral uit naar de effecten, naar de gore. Die waren dik in orde. De personages deden er eigenlijk niet toe. Dat vond ik opvallend en een beetje onrustbarend.
Fijn dat de film 73 minuten duurde. Meer dan genoeg voor mij. Ik heb mij vermaakt, maar nog meer martelpraktijken hadden de waardering verminderd. Nog een handeling met naald en draad, met schaar of met de botte bijl zou mij toch teveel zijn gaan tegenstaan. Genoeg is genoeg.
Het was daarom erg prettig dat de laatste afschuwelijke scène behalve een huivering ook een lach teweeg bracht. Japanse humor is vreemd maar zorgde aan het eind gelukkig wel voor de broodnodige comic relief.

Zeer ziek / behoorlijk 'gore' / en best wel geil !

Topper in het gerne

Wat een smeerpijperij !!! Dat heb je toch een behoorlijke zieke fantasie als je zo'n film maakt.

Heerlijk compromisloos geil martelfilmpje!

“Make me horny! I know you can!”

Vrij zieke en vooral heerlijke gore film. Maar toch weet deze Japanse horror film niet altijd even goed te overtuigen. Het verhaal is nogal slap en vrij simpel. Het ‘pleasen’ was best een ziek idee en vond ik wel geinig te volgen maar daar blijft het al snel wel bij. Ik ben zelf nooit heel erg fan geweest van de J-horror’s, maar deze brute film is toch wel één van de eersten die positief er uit kwam.

De eerste dertig minuten vond ik wat traag, daar gebeurd niet heel veel behalve het steken met de schroevendraaier, hier word voornamelijk een bepaalde angst gecreëerd bij de personages die niet altijd even sterk was. Het voelde wat saai aan, en zeker de zware titel die deze film bezit me de vele gore kwam daar niet naar buiten. Na het half uur gaat het ineens heel snel, waar de vingers af worden gezaagd door middel van een kettingzaag, en nadat ze wat zei ook de tepels worden afgeknipt zijn de meeste harde scenes wel geweest. Waar ik zelf voornamelijk ongemakkelijk van werd was de ‘verkrachtingsscène’ waar de kwaadaardige de vrouw bevredigd en ook de man daarna.

En dan zijn de heftigste dingen van deze film wel zo’n beetje benoemd. De cast is klein, en goed en ook de setting is prima, heerlijk luguber en duister. Dus ja, met deze J-horror film heb ik me aardig weten te vermaken.

3.0*