Dracula (1979)

Waarom speelt het tamelijk onbekende matinee-idool Frank Langella de hoofdrol in deze Dracula ? Luister en huiver.

In 1977 (geloof ik) werd op Broadway een reprise gegeven van de succesvolle theaterbewerking van het boek van Bram Stoker, door Deane en Balderstone (1924). Het bijzondere van de Broadwayshow was dat-ie helemaal in zwart en wit was uitgevoerd, als oude pentekeningen - met heel af en toe een klein rood accent. Wijn, of bloed. Het zag er prachtig grafisch uit, en er zaten een paar mooie schrikeffecten in met ratten en met vleermuizen.

De show werd een onverwacht succes. Niet bij cultliefhebbers maar vooral bij gezinnen met kinderen. Opgewonden zochten de producenten naar methoden om Dracula weer op te jutten tot een hype. Er moest maar weer es een film komen ! Sinds de 'echte' Dracula van 1931 waren er negenenzeventig films gemaakt over de bloedbeluste graaf - nog afgezien van enkele tientallen zwijgende Dracula's. Dus er kon er nog best eén bij.

Het was een misrekening. Langella had groot succes op toneel, maar niet op het doek, ondanks Donald Pleasance en Olivier en anderen in bijrollen. De film heeft iets plichtmatigs en ongeïnspireerds.

Een Nederlandse producent haalde het in z'n hoofd om de theatershow Dracula in Carré neer te zetten. Ik ried het hem hartelijk af : niemand in Nederland kent Dracula. In Amerika hoort hij bij de folklore. Maar niks. Het ging door. Nog nooit zo'n mooie première gezien. De graaf kwam aan in een zwarte koets, getrokken door vier zwarte paarden. Eindeloos veel bloody Mary's gedronken.

Maar Nederlanders zijn niet Draculaminded. Ze moeten nakijken wie dat ook alweer is. Er zaten in Carré soms 36 mensen. Ik zat er ook bij, op een vrijkaartje, want ik had het stuk vertaald. De eerste cent moet ik nog ontvangen (de Vloek van Dracula). Maar : leuke tijd gehad !

Ik viel er half in en die vader, dochter & van Helsing praatten af en toe Nederlands. Waarom!?

Van Helsing was toch oorspronkelijk Nederlands? of Duits. 1 van de 2.

Huh, niet eens opgemerkt. Maar Prof. van Helsing was toch oorspronkelijk een Nederlander, of toch een Duitser?

Nederlander.

d'r hang hier een dubbele echo met andere user-names dan de mijne

Oeps sorry, was net te laat

Ja zn dochter praatte ook Nederlands dan klopt het allemaal wel. Altijd leuk als Nederland weer mee mag doen!

Misschien ligt het aan het feit dat dit de eerste 'echte' Dracula-verfilming is die ik zie (dan reken ik de spin-off Mark of the Vampire, Herzogs eigenzinnige Nosferatu: Phantom der Nacht, en de Brooks/Nielsen parodie Dracula: Dead and Loving It dus even niet mee), maar ik vond 'm absoluut niet slecht.

Langella vond ik imponerend in de titelrol (zijn gezicht mag dan niet al te angstaanjagend zijn, maar zijn dialooglevering compenseert daarvoor ruimschoots), de sfeer is goed getroffen, de decors zijn mooi, en in plaats van goedkope schrikmomenten bevat deze film vooral sterk drama, doch niet zonder de benodigde spanning.

Minpunt is helaas nu juist Olivier, die door krampachtige pogingen een Nederlands accent te imiteren (wat absoluut niet Nederlands klinkt) zijn geloofwaardigheid jammerlijk tegenwerkt (zijn rol in The Boys From Brazil faalde in mijn ogen trouwens door eenzelfde reden). De paar scenes waarin hij echt Nederlands praat vallen trouwens relatief mee (Olivier had natuurlijk ook al enige oefening gehad in A Bridge Too Far).

Maar al met al in mijn ogen best een geslaagde Dracula-film. Ik zal er eens wat meer moeten zien om beter vergelijk te krijgen (gelukkig zendt Net 5 er binnenkort nog een paar uit, waaronder die van 1931), maar voorlopig 4 *.

Klopt, de 1e uit 1931 werd op vrijdagnacht 7 juni 2003 uitgezonden ik zat al jaren te wachten tot deze eens op tv kwam.Dus toen ik het in de gids zag staan vond ik het geweldig.Die vrijdag nacht heb ik hem opgenomen.Gelukkig was het ook de originele versie,zonder muziek bijgemaakt.De openings scene met het Zwanenmeer en wat muziek in het concertgebouw in London en voor de rest stil.De BBC heeft in die tijd ook geregeld oude griezelfilms uitgezonden,maar deze heb ik er nog niet op gezien.

De meest romantische van alle Dracula verfilmingen. Met een groot budget, wellicht meer dan de som van alle Hammer Dracula's samen. Visueel betoverend. Prachtige decors.

Ik heb de regio DVD. De kleuren zijn nogal mat, maar voor de rest is de print vlekkeloos. Christopher Lee blijft voor mij de beste Dracula, maar Frank Langella deed het mijns inziens zeer goed. (beter dan Bela Lugosi en Klaus Kinski). John Badham's prent steekt voor mij zeker uit boven Herzog's "Nosferatu".

De Universal versies van Dracula uit de jaren dertig vind ik te gedateerd om er evenveel van te genieten.

Ik vond dit een van de meest vreemde Draculafilms die ik ooit gezien heb. Niet slecht, maar vreemd. De scène waarin dochter van Helsing vampier werd vond ik waardeloos. Olivier vond ik ook niet echt op z'n plaats.

Ik vind dit een goede film, met een sterke cast.

Langella is indrukwekkend en er gaat werkelijk een dreiging van hem uit.

Hij heeft ook een ' vleermuis-achtige kop'.

Laurence Olivier vond ik iets minder als Van Helsing.

Hij kon mij Peter Cushing geen moment doen vergeten.

Verrassend einde ook.

in de jaren 70 liep het scheinbaar allemaal best goed voor dracula fans 3 films met christopher lee nosferatu van werner herzog dracula van dan curtis en dan nog deze hier.

hoewel ik er wel even aan moest wennen was frank langella een geweldige dracula.

klaus kinski en jack palance lieten dracula vooral van zijn monsterlijke kant zien,langella brengt hem als een verleider dat had ik nog niet gezien.

dan curtis nam in 73 al een belangrijke stap toen hij zijn dracula met het historische figuur verbond,maar badham maakte een grotere de film lijkt zijn tijd ver vooruit kwa opnamen.

de sets zijn perfect en de acteurs zijn allemaal goed.

het was weer eens leuk donald pleasence te zien hij blijft een van mijn faforite acteurs.

laurence olivier acteerde wat te krampachtig.

een erg mooie film.

zwakke Dracula verfilming, die destijds terecht door de critici werd verguisd. Het is een wel hele vrije bewerking van het Bram Stoker verhaal, en bij tijd en wijle saai. Langella is geen slecht acteur maar vind hem als Dracula niet overtuigend. Mijn favoriet is nog altijd de Herzog verfilming gevold door de Coppola versie en de eerste met Christopher Lee. Deze blijft ver achter. 2,0

Ik vond het een erg goede film, echt een meevaller. De decors zijn prachtig, goede timing en opbouw van spanning dus goed geregisseerd. Sterke rollen van Olivier en Pleasence maar moet wel zeggen dat ik Langella een miscast vond. Hij heeft niet het charisma van Christopher Lee, die blijft voor mij de opperdracula. Maar kan niet verhullen dat ik deze Dracula erg goed vond.

Mooie decor's, fijn gefilmd. Prima Dracula film. Vooral het camerawerk is erg mooi. Heel erg donker. Ik denk dat je als je deze met de lichten aan op tv ziet, je 3/4 van de tijd naar een zwarte vlek zit te kijken. Mischien daarom zon lage waardering?

Indrukwekkende versie van het bekende Dracula verhaal.

De score van John Williams, de cinematografie van Gil Taylor en het setdesign van Peter Murton zijn werkelijk subliem.

Acteurs doen het prima (met name Pleasence en Langella).

Het is duister en sober. Helaas leef je niet echt met een bepaald personage mee, daarvoor zijn de meeste te afstandelijk.

Prima film.

"Kom met mij, Papa. We moeten samen rusten."

- "Laat mij met rust!"

Naar deze Dracula-verfilming was ik toch nieuwsgierig geworden.

De film wijkt nogal af van het boek, het is namelijk gebaseerd op een toneelstuk. Graaf Dracula komt aan in Engeland en betrekt een oud kasteel dat aan hem is verkocht door Jonathan Harker. De graaf laat echter zijn oog vallen op Harker's verloofde en besluit haar te verlijden. Als zijn dochter Mina mysterieus overlijd, gaat Professor Abraham Van Helsing op onderzoek uit...

Frank Langella kreeg de rol van Dracula omdat de producer hem zag in het toneelstuk waar de film op is gebaseerd. Het is Langella's eerste grote rol en ik moet zeggen dat de acteur het best aardig deed. Tegen Christopher Lee kan hij natuurlijk niet op (maar dat kan niemand) en vond hem ook niet heel erg dreigend overkomen, maar zijn meer menselijke vertolking was wel origineel. Net als Bela Lugosi heeft hij ook geen hoektanden. Het verdere acteerwerk was ook erg sterk, Donald Pleasence en Trevor Eve zette sterke rollen neer.

Het personage Van Helsing is van Nederlandse afkomst, in maar weinig Dracula-verfilmingen wordt dit erkent. Hoewel ik Peter Cushing ongeëvenaard vind in de rol, doet Laurence Olivier het hier ook uitstekend. Er is een erg gave scène waar hij zijn ondode dochter Mina tegenkomt en dan praten ze zowaar Nederlands. Je zou zeggen dat het door Nederlandse acteurs is gedubt, maar gezien de vreemde uitspraak denk ik dat Olivier en Jan Francis het wel zelf zijn. Twee jaar eerder speelde Olivier ook al een Nederlander in A Bridge Too Far, ik geloof ook dat hij de Nederlandse scène heeft voorgesteld.

John Williams' fantastische soundtrack had ik al vaak gehoord voordat ik de film had gezien en ik vond de muziek erg goed werken onder de film. Heel erg sfeervol en erg spannend.

Naast de originaliteit, de goede cast en de mooie muziek heeft deze Dracula ook fantastische visual effects en cinematografie. Special effects-goeroe Albert Whitlock (The Thing, Dune) heeft zichzelf weer overtroffen met de fantastische opticals en maté-paintings. Rook-effecten en fantastische kleurbeelden en wolkenluchten, ik vind het geweldig. Dit is zowaar de eerste Dracula-film waar de vleermuis-scènes niet belachelijk nep zijn. De scène waar Dracula tegen de muur oploopt en de love scène met Lucy waren ook echt gaaf. Het kleurgebruik van de film en de cinematografie doen de film ook erg modern over komen (in positieve zin). Qua practical effects en opticals was de film ook ongetwijfeld een grote inspiratie voor Coppola's film, die dan weer wel het boek volgt.

Al met al toch wel een enorm ondergewaardeerde film dit. De bewerking van het verhaal vind ik niet beter dan het origineel, maar is wel weer eens wat anders dan we gewend zijn. Langela doet het prima en de cast is verder uitstekend. Qua sfeer en op visueel gebied is de film zelfs enorm goed. Ongelofelijk dat de film zo'n lage beoordeling krijgt. Na Dracula (1958) en Bram Stoker's Dracula (1992) is dit toch wel een van de allerbeste verfilmingen van Dracula naar mijn mening.

Een aanrader.

Kippenvel scène

Hmm, kennelijk maakt onbekend ook onbemind, want de score voor dit gotische meesterwerk is toch wel erg laag. In vergelijking met de meer gory aanpak van de Hammerfilms en het over the top spektakel van Bram Stokers Dracula uit 1992, is deze film verbazingwekkend ingetogen. Relatief weinig gore en actie, geen grootse reizen daar alles in het Engelse landschap blijft en een interessante update naar het jaar 1913 zorgen ervoor dat de film de schijn misschien een beetje tegen zich heeft, maar voor hen die dieper kijken is er een hoop goud te vinden.

Dracula's kasteel is prachtig vormgegeven, maar zijn inwoner Frank Langella steelt de show helemaal als een van de meest charmante Dracula's die ik ooit op het scherm heb gezien. Het is overduidelijk dat Francis Ford Copolla's variant hier de mosterd vandaan gehaald heeft als het op romantiek aankomt, maar ook een gedeelte van de soundtrack en dialogen lijken toch wel verdacht veel op elkaar. Laurence Olivier's Nederlandse accent faalt dan wel (klinkt als een Duitser), de scene waarin hij onze taal even spreekt tegen zijn overleden dochter is kippenvel opwekkend en erg krachtig. Ook het eindgevecht mag er zeker zijn, helemaal door de vrij originele ontknoping.

We komen echter pas tot het einde door veel gepraat en relatief weinig echte gebeurtenissen. Persoonlijk heeft me dit niets gestoord, daar de aankleding fenomenaal was en de sfeer erg sterk aanwezig is. Wat mij betreft doet deze film niet heel erg veel onder voor mijn favoriete Dracula-variant uit 1992 en is de film in enkele opzichten zelfs nog beter te noemen. Een erg aangename verrassing!

Wat mij betreft een best redelijke Dracula verfilming. Frank Langella gaat voor een wat meer charismatische Dracula en daar is voor een keer helemaal niks mee (al prefereer ik de angstaanjagende manier van Lee iets meer).
Verder worden de andere personages ook wel overtuigend neergezet, met speciale benoeming voor Donald Pleasance en Kate Nelligan die ik beiden net iets beter vond acteren dan de rest van de cast.
Laurence Olivier doet het ook niet slecht als Van Helsing, maar kan niet op tegen de geweldige performance van Peter Cushing.
De effecten zien er voor die tijd nog behoorlijk goed uit. Enkel de vleermuis scenes zien er voor tegenwoordige begrippen een beetje cheesy uit, maar verder ziet het er overtuigend uit. Hierbij als hoogtepunt de finale waarin we Langella zien vervellen. Goed werk van de make-up artiesten en overtuigend in beeld gebracht.
Qua uitstraling een stuk soberder dan de Hammer films (sets en kostuums), maar dat past wel bij de beoogde sfeer die de makers wilden creëren.
Een fijne Dracula verfilming die schijnbaar te weinig indruk maakte indertijd, want hij lijkt nu een beetje een vergeten verfilming te zijn (vrij weinig stemmen/reacties bij de bekende film websites).

Ondanks de drie grote namen in de cast, viel deze film me toch wel erg tegen, hoewel ze goed acteren.

Waarschijnlijk een van de slechtste versies ooit gemaakt van dit verhaal.

Edit

ik vond die tegengestelde meningen erg grappig.

Ook al ben ik het (bijna helemaal) eens met de visie van baspls, toch is het zeker niet de bedoeling om onze mede-MM user Tarkus te jennen.

Die heeft uiteraard evenveel recht op zijn mening.

Dat even voor alle duidelijkheid.

Inderdaad ieder zijn mening....

Wat de ene goed vind hoeft niet altijd goed te zijn voor een ander.

Smaken verschillen nu eenmaal...

Voltreffer. Wat een heerlijke sfeer. Voor hardcore horrorfanaten is dit allicht een teleurstelling, maar ook al is de film niet echt griezelig, sinister en boeiend tot het einde was hij zeker.

Listen to them, the children of the night. What sad music they make!

Het is toch vreemd hoe sommige films altijd aan je aandacht kunnen ontsnappen. Ik heb ondertussen al een aantal films rond Dracula gezien (volgens IMDB is dit de 13e film die ik zie met het personage als keyword) en ook het boek heb ik iets meer dan een jaar gelezen maar van deze versie had ik nog nooit gehoord. Je zou kunnen concluderen dat ik een grote fan ben van het personage, maar dat valt eigenlijk best wel mee. Ik hecht niet hard aan het bronmateriaal en vind het altijd wel fijn als ze eens een andere richting uitgaan.

En dat kun je van deze Dracula wel zeggen. Het titelpersonage is meer een charmeur dan die angstaanjagende vampier die we vandaag de dag kennen. Een ietwat gedurfde keuze dus, regisseur John Badham baseerde zich niet enkel op het boek van Bram Stoker maar ook op het toneelstuk van Hamilton Deane en John L. Balderston, en dat is niet altijd een even groot succes. Vind vooral het einde waar je Dracula's cape ziet wegvliegen - met Lucy die de cape glimlachend nakijkt - een kleine anti-climax na een voor de rest goede finale. Qua sets is dit in ieder geval wel een heerlijk kunstje ouderwetse cinema. Het Hammer productiehuis is meestal koploper in dit soort films qua sfeer en setting maar het mag gezegd worden dat er hier een paar iconische scènes (Dracula die inbreekt bij Lucy wanneer hij via de muur naar beneden is gekropen!) tussen zitten. Alleen jammer dat sommige scènes wel erg donker ogen, had soms last om alles te kunnen onderscheiden. Sowieso ook vreemd dat de gezichten in het begin nogal oranje vlekken hadden, zeker de openingsscène had daar last van.

Badham gebruikte dus het toneelstuk als basis voor zijn film en wie was daar de hoofdrolspeler? Inderdaad, Frank Langella. Blijkbaar was iedereen onder de indruk van die performance waardoor Langella, die tot op dat moment weinig acteerervaring had, de titelrol toegewezen kreeg. Later zou hij tot een kleine favoriet uitgroeien ten huize Metalfist (The Box, Frost/Nixon, He-Man, ...) maar zijn aanpak werkt niet altijd even goed. Het is gevoelsmatig natuurlijk, maar hij is hier gewoon te jong/glad voor Dracula te spelen. Hij heeft er wel een indrukwekkende ondersteunende cast bij gekregen. Laurence Olivier mag zich Van Helsing kronen, je kunt de legendarische Peter Cushing dan ook enkel maar vervangen met een andere legende, maar ook hij zit soms wat gewrongen in de rol. Donald Pleasence daarentegen is uitmuntend en met Kate Nelligan krijg je nog een degelijke Lucy voorgeschoteld.

Er zijn betere Dracula films, maar er zijn er ook slechtere. Deze versie uit '79 zweeft zowat tussenin met een aantal grote pluspunten (die sets, die sfeer, ...) maar qua cast is het niet altijd even overtuigend en een aantal plotwijzigingen komen niet volledig tot hun recht. Vreemd eigenlijk hoe dit bij Badham is terecht gekomen. Je zou dit niet meteen verwachten van een regisseur wiens vorige film Saturday Night Fever is. Altijd tof, zo'n veelzijdig regisseur.

3*

Metalfist

Gedegen recensie, ook al ben ik het niet op alle punten eens.
Dat is niet belangrijk, maar ik begrijp alleen niet waarom je het einde een anti-climax vond ?
Op mij kwam het juist heel sterk over dat Dracula's mantel als een grote vleermuis wegvliegt, en je aan Lucy's gezichtsuitdrukking kan zien dat de bloeddorstige graaf weer zal herrijzen en zij nog steeds in zijn ban is.
Een originele vondst.

Edit:

Betreffende de donkere scènes, waarin het moeilijk is iets te onderscheiden:
Ik heb de film destijds in verschillende bioscopen gezien.
Het verschil in weergave was opmerkelijk.
In een van de bioscopen was het moeilijk nog iets te zien in die bewuste scènes, terwijl het bij de ander duidelijk op het scherm kwam.
Zal toch wel iets met de sterkte van de projectoren te maken hebben gehad.
Hoe het vertaald is naar DVD is natuurlijk moeilijk te zeggen.

Was trouwens een televisie uitzending die ik heb gezien Brix. Ik vond juist dat open einde afbreuk doen aan de voorgaande confrontatie

Metalfist

Een vervolg had ik wel zien zitten eerlijk gezegd

Merkwaardige verfilming van het alom bekende verhaal rond Dracula. Blijkbaar heeft de regisseur zich meer gericht op het toneelstuk dan het boek. Dracula is hier meer een charmeur dan een griezelig iemand en de locatie speelt zich voortdurend af in Engeland. Er worden geen rondreizen gemaakt. De pluspunten zijn de sfeer, de kostuums en de setting. De cast doet het aardig, maar Frank Langella als Dracula vind ik toch een rare casting. Echt dreigend komt hij nooit over. De finale is degelijk en heeft een omstreden slot dat ik wel kan appreciëren. 6/10