The Man Who Fell to Earth (1976)

Onderhond Bad Timing of Performance al gezien? Die zouden je nog wel eens kunnen liggen, al vind ik dat altijd lastig in te schatten bij je.

Nopes, op basis van een snelle poster/genre check lijkt Bad Timing mij veruit de beste kandidaat, maar Roeg is verder niet echt prioriteit. De keuze voor deze film was eerder een leuke toevalligheid

2 de visie : inderdaad, de logica gaat erop vooruit ! Maar het probleem is dat niet kan ontcijferen wat Roeg nu precies wil vertellen. Het zweeft bij mij tussen de nefaste invloed van de Amerikaanse consumptie maatschappij en de corrupte zakenwereld van multinationals. Roeg's vertelkunst staat buiten kijf : prachtige fotografie, krachtige scenes, montage en score ... dit leidt tot een fascinerend spel van beelden en beleving. Maar de abstractie van thema verhindert sterkere score. Blijft vlinderen tussen 3 en 3.5.

Vond dit wel weer een erg sterke film. Ben bij Roeg nu wel gewend dat hij vreemde tijdsprongen maakt en dat verklaringen achterwegen blijven. Heb het dan ook mooi over me heen laten komen. Bowie is hier perfect op z'n plek en de film kent een aantal erg psychedelische scènes. Mooi verdrietig einde ook. Erg fascinerend.

kleine 4,5*

Voor de 2de keer gezien, en het is toch wel een gevecht om er door heen te komen. Het beste is ook Bowie zelf, anders had ik hem niet uit gezeten. Zeker toen het ook nog een Alien soft porno begon te worden ,kwamen de vraagtekens opzetten. Waar heb ik in godsnaam naar zitten kijken? Wel goed dat zo'n film nog door je hoofd blijft spoken en je er meer van weten wil. Uiterst vreemd gebeuren. Bowie kon toch zeker wel goed acteren met dank aan zijn excentrieke rollen.

Nu weet ik wel waar de hoes 'foto' van de geniale LP 'LOW' vandaan komt.

Over Low gesproken. Bowie had deze plaat geschreven als soundtrack voor de film. Maar tot zijn verrassing had Roeg hele andere plannen.

Toen heeft hij m maar als Low uitgebracht.

Man who fell to the earth wordt trouwens elke kijkbeurt beter.

Ter info voor de Bowie fans : op de Stu Bru app 'de tijdloze' is er vandaag gans de dag een special over David Bowie en zijn muziek met een top 75 nav zijn 75 jarige verjaardag (indien God wat mededogen had)

Vreemde, dromerige film waarbij David Bowie een gestrande alien speelt die zich naar een reis terug naar z'n thuisplaneet probeert toe te werken. David Bowie past goed in z'n rol en straalt die vervreemding ook wel uit, maar toch was het een wat moeizame film voor mij. The Man Who Fell to Earth is een film met vrij veel sfeer en mooie beelden, maar ook met een plot dat niet altijd even goed te volgen is en ook niet echt ergens naar toe lijkt te gaan. Dat is ongetwijfeld met opzet, maar dat maakt het voor mij niet per se makkelijker om m'n aandacht bij zo'n meanderende film te houden. Dit is trouwens ook een euvel wat ik met andere films van Nicholas Roeg heb, het is niet echt mijn type filmmaker blijkt wel weer, hoe intrigerend de film op momenten ook is.

Wazige film, stort volledig in vanaf het moment dat Newton tegen z'n wil wordt vastgezet voor experimenten. Had imo zeker een uur korter gekund.

Vanwege de hallicunerende beelden en een perfect gecaste David Bowie toch nog goed voor 3☆

Maffe, bijna met geen pen te beschrijven science fiction-film, met David Bowie perfect gecast als mensenschuwe alien die naar de aarde is gekomen door een tekort aan water op zijn eigen planeet. Of zoiets. Aanvankelijk is de film best intrigerend en sfeervol, maar gaandeweg verzandt de boel in geneuzel en experimenteerdrang. Vooral naar het einde toe wordt alles steeds minder boeiend. Visueel valt er hier en daar evenwel flink wat te genieten, met name door het fraaie camerawerk.

Eindelijk uit op 4k en dat is een flinke verbetering. De fotografie is namelijk de grote ster van deze film.

Nu vind ik de eerste 30 minuten van deze film misschien wel de sterkste uit het kanon van de cinema. In een wervelende montage van beeld geluid, muziek en een minimum aan dialoog trekken de eerste drie? jaar voorbij. Deze tijdspanne is enkel duidelijk voor de oplettende kijker, want de meeste clues zitten verborgen in de kleinste derails. Wat ook niet helpt is dat de alien zelf totaal niet verouderd gedurende de hele film.

Het is dan ook een film die op het eerste gezicht warrig overkomt en ongrijpbaar lijkt, maar bij elke extra kijkbeurt ontdek ik steeds meer details, waardoor alles toch vrij stevig op zijn plek beland. Cinema naar mijn hart!

Verder is Bowie ook perfect gecast als zonderlinge alien. Daarbij zijn de fotografie, montage en sounddesign echt van grote klasse. Sommige kijkers zullen het als onrustig ervaren, maar het verbeeld voor mij perfect de paranoia die de Alien vast ook ervaart. Het voelt soms alsof je naar meerdere programma’s tegelijk aan het kijken bent.

Op het eind maakt de film nog een aantal grote sprongen. Wie er op de achtergrond alle touwtjes in handen lijkt te hebben, blijft ook voor mij nog onduidelijk, al ben ik wel een paar nieuwe clous op het spoor. Herziening moet die bevestigen.

Wat een film!

5*