The Cassandra Crossing (1976)

Leuke rampenfilm met een goed acteerende cast en goed uigediepte karakters maar soms toch met erg neppe achtergrondprojecties. Ik vindt het einde van de film apart voor een rampen omdat eens niet iedereen het overleeft en de beviel me wel

Wel leuk om nog eens "sterren" van weleer terug te zien.

Ik vond het wel erg vaag dat een stel amateurs het met succes wist op te nemen tegen goedgetrainde commando's. Beetje ongeloofwaardig allemaal, verder best wel leuk om naar te kijken.

3 sterren

Waardeloos script, matig verfilmd.

from the director of...........Rambo 2
toen ik die naam in het begin van de film zag verwachtte ik van The Cassandra Crossing al niet meer zoveel want Rambo 2 is nu niet een film om trots op te zijn.
maar het viel gelukkig allemaal wel mee :
wat je voorgeschoteld krijgt is een meer dan aardige jaren zeventig, bloeiperiode van dit genre, rampenfilm.
En zoals het hoort krijgen we heel wat bekende koppen te zien: ex-Dumbledore Richard Harris, La Loren, Sheen, Gardner, OJ Simpson en Burt Lancaster die nooit teleursteld. Alida Valli ook bij de cast maar die heb ik niet opgemerkt...
De verschillende stereotiepe karakters worden netjes voorgesteld (lees :cliché, al is het geen storende factor )
Een goed en spannend begin, een tamelijk saai middenstuk, maar een geweldige finale !
Want voor er eindelijk een paar mensen geinfecteerd geraaken met het virus is er al zeker een half uur voorbij waarbij we iets meer te weten komen over de passagiers ( )
Erg goed hoe de regisseur ons op het verkeerde been zet met de drugsdealer.
Het gevecht in de trein is een beetje ongeloofwaardig maar een film als dit is kan dat geen kwaad want het verhaal rondom heen dat af en toe van A naar B gaat is al een ongeloofwaardigheid op zich.
Ik vreesde toch wel het ergste toen de dokter met enthousiasme,niet voor de die hard rampenfilmfan, meldde dathet virus genezen kon worden door gewone zuurstofdaar gaat de ramp ! en heel even dacht ik nog dat Lancaster de trein nog liet stoppen voor de brug! dan zou de film zeker de 3,5 niet halen want die zijn voornamelijk te danken aan de geweldige finale ! de schreeuwende passagiers in de geplooide treinwagonnen is een beetje grappig maar vooral goed gemaakt.
De mooie muziek van Goldsmith en de schone beelden maken van The Cassandra Crossing een goede rampenfilm

Interessante film.

Heel actueel met het tegenwoordige zelfmoordterrorisme in vliegtuigen en treinen. Wie had dat ooit gedacht in de tijd van Den Uyl.

Het verhaal is wat traag, maar ja....jaren 70. Spanning is er ook wel, maar de muziek is weer zo bombastisch amerikaans. Jammer toch altijd.

Het script geeft mij het gevoel "onaf" te zijn. Zeker destijds (nog volop koude oorlog), had het verhaal nog uitgebreider gekund. Want daar zitten dus een aantal mensen in zuid-polen (communistisch). Ik zie het al voor me: het westen wil ze beslist niet terug. Het Sovjetblok dreigt er een groot internationaal schandaal van te maken.

Het westen koopt dit af voor een hoop geld en politieke invloed. En de mensen? Ach ja, in Siberie is genoeg plek voor een paar treinreizigers. Maar dan ontsnappen natuurlijk de dokter en zijn liefie (La Loren)....afijn......we verzinnen vrolijk verder.

Een stevige 3 voor de gezellige 2 uur jaren '70 sfeer

Dit is nu echt een film die voor Amerikanen, die geen ene moer van Europa weten is gemaakt.

Een trein door heel Europa volgen op één scherm????

Onmogelijk! Misschien ooit in de toekomst, maar zeker niet in 1976!

Een conducteur, die van begin tot eindpunt door diverse landen op de trein blijft??

Ik denk het niet! Ook hier: misschien ooit in de toekomst, maar zeker niet in 1976!!

Een zieke man met een mand aan een helicopter uit de trein vissen??

Er staat notabene een elektrische lokomotief voor de trein, maar als die helicopter er boven vliegt blijkt er geen bovenleiding te zijn!

Een Amerikaan, die vanuit Geneve even de dienstregeling wijzigt??

Dat zou G.W.Bush nu misschien wel willen, maar dat kan nu nog niet, dus zeker niet in 1976!!

De regiseur, Europeaan van geboorte, zou toch beter moeten weten!

Behoorlijk goede film in dat genre soms wat ongeloofwaardig en een spannend eind.

Jeugdsentiment ten top, deze klassieke thriller -inclusief dito score- met een indrukwekkende cast (Sophia Loren, Burt Lancaster, Martin Sheen). Nou ja, top... Ontdaan van nostalgische gevoelens schort er nogal wat aan The Cassandra Crossing.

Al vanaf het begin wordt de ene na de andere onlogische scene aan elkaar geregen. De terrorist die zich na de mislukte aanslag in het WHO-gebouw besmet met een gevaarlijk virus, springt overduidelijk uit een raam op een hoge verdieping (dat blijkt ook uit het feit dat de aanstormende bewakers met de lift arriveren). Hij zou op z’n minst gewond moeten zijn, maar toch rent hij even later zonder problemen van het gebouw weg.

Nadat hij op het station in een trein is gevlucht en de autoriteiten hier achter komen, wordt de trein later tijdens de reis verzegeld en mogen de passagiers niet uitstappen. Het virus mag niet in kontakt komen met de buitenwereld. Niemand heeft het over het feit dat de besmette terrorist een heel eind van het WHO-gebouw naar het station is gerend, en dus zeer waarschijnlijk al met veel mensen in kontakt is geweest. Naar de logica van de film geredeneerd zou dus de hele stad afgesloten moeten worden. Aangezien dit niet gebeurd, heeft het afsluiten van alleen de trein bijzonder weinig zin.

De montage van de treinreis is ronduit tenenkrommend slecht. Binnen één enkele scene rijdt de trein achtereenvolgens over dubbel-, enkel-, geelectrificeerd en niet-gelectrificeerd spoor. Vooral dat laatste is de doodsteek voor de geloofwaardigheid als je bedenkt dat de trein door een elektrische locomotief wordt getrokken. Buitengewoon slordig dus.

Terwijl de trein op volle snelheid doorraast, probeert men het lijk van de inmiddels aan het virus overleden terrorist door middel van een helicopter met een aan een lier vastgemaakte draagmand uit de trein te halen. Sowieso een levensgevaarlijke klus met de aanwezige bovenleiding, maar zelfs totaal onmogelijk aangezien de helicopter op dit stukje enkelspoor aan de kant van de bovenleidingsmasten vliegt...

En hoe geloofwaardig is het dat twee landen van het toenmalige Warschaupact (de DDR en Polen), een uit het westen afkomstige trein met aan boord een dodelijk virus op hun grondgebied toelaten?!

Het spel van de aanwezige sterren komt over het algemeen nogal obligaat over (Harris uitgezonderd). Zeker Burt Lancaster speelt op de automatische piloot.

Het dramatische ‘ongeluk’ waar het uiteindelijk om gaat, de onder het gewicht van de trein instortende brug, ziet er ondanks de gedateerdheid van de special effects nog heel aardig uit. De mooiste shots van de film zijn van de brug in zijn vervallen staat: ontbrekende klinknagels, loszittende platen staal... prachtig en sfeervol.

Ondanks al deze –en meer nog!- minpunten is er toch voldoende spanning aanwezig om de film helemaal uit te kijken. De al eerder genoemde finale maakt wat dat betreft veel goed.

Hele krappe voldoende dus.

3*

Weer zo'n typische jaren 70 rampenfilm. Met wel een goede cast en mooie locaties. Het verhaaltje is ook best wel goed te doen voor die tijd. Dit keer geen terroristische aanslag maar een man met een dodelijk besmettelijk virus die de trein ongemerkt onveilig maakt. Dan krijgen we ook te maken met een zootje schietgrage marinemannen die de zaak in stand willen houden (?) en een baas die geen andere optie ziet door de trein met alle passagiers en al over de brakke Cassandra Brug te laten rijden die op instorten staat. Toch best wel interesant.

Alleen nooit geweten dat een electrice locomotief kan rijden als er geen bovenleidingen aanwezig zijn. (wat je nog wel eens ziet in deze film)

Voor de rest vind ik de cast ook erg goed en iedereen heeft wel weer iets. Ook de strijd tussen de passagiers en die mariniers was indrukwekkend en natuurlijk die scene waarbij de trein de diepte instort en de man die der verantwoordelijk voor is en de opdracht heeft gegeven die trein over die verrotte brug te laten rijden meteen al spijt ervan krijgt.

Toch wel een bijzondere film. Toch wel goed te doen. Goed verhaal.

3,5*

Erg spannende film met een behoorlijke cast.

Mooi einde van de film.

Toch wel een ondergewaardeerde film.

4 sterren

Deze al wat oudere film kon me bijzonder bekoren.

Het verhaal zit prima in elkaar en de vertolkingen zijn goed.

Het scenario doet trouwens eerder denken aan een film die heden ten dage zou gemaakt zijn, gezien het onderwerp: Virussen.

En natuurlijk is het een cast om 'U' tegen te zeggen, met een eervolle vermelding van de nog jonge Martin Sheen.

Ik heb deze als kind gezien en toen heeft ie enorm veel indruk op me gemaakt. Toen ik hem pas weer zag vond ik hem nog steeds heel behoorlijk.

Vroeger ooit eens in de bioscoop gezien en nu op d.v.d. Blijft een aardige rampenfilm om naar te kijken.

Leuke typische jaren 70 rampen film, met een erg tof einde.

Had hem nog nooit gezien al dacht ik van wel dus dat was een leuke meevaller.

Leve de rommelmarkten!!

Gewaagd gegeven.

Rampenfilm uit het decennium waar dit subgenre welig tierde; de jaren zeventig. Wat vooral opvalt is het idiote en zelfs ietwat gewaagde gegeven. Heden ten dage kun je rustig stellen dat de tand des tijds iets te hard heeft gebeten, de sterrencast ten spijt.

Onvoldoende.

Eindelijk weer eens een film, waarvan blijkt dat je 'm vroeger ook wel eens gezien hebt.

Volledig onlogische dingen in het plot (ik wet nu eigenlijk nog steeds niet of het bacterie of een virus was - in het spoor, de trein, maar ook idiote scenes zoals met Sheen), maar de film was erg onderhoudend en blijft daarom toch leuk om naar te kijken. Thulin doet het als enige echt goed, voor de rest is het leuk om zo'n trein vol beroemdheden te zien. Harris deed me zoals vaker enorm aan Marlon Brando denken.

En Lee Strasberg (van de Actors Studio) dook in de Jaren 70 ineens zelf in films op. Heeft een paar rollen gespeeld, waaronder hier als Herman Kaplan.

Zowel in z'n geheel als op basis van verschillende gebeurtenissen in het verhaal niet realistisch en vaak onlogisch...

... maar er is - bewust of niet bewust - een fantasy/sf-ondertoon die er voor zorgt dat ik daar geen moeite mee had.
De acteurs (sterke cast, goed werk), de sfeer , de spanning (een heel ander verhaal, maar toch kwam af en toe Duel (1971) in m'n gedachten), het sterke en eigenlijk wel heel dramatische einde...

Ruim 30 jaar nadat ik hem de eerste keer zag, valt TCC voor mij best wel onder de groepsnaam 'cultfilms'.

Aardige film waarin een dodelijk virus terecht komt op een trein vol niets vermoedende passagiers. Een ouderwetse Hollywood rampenfilm met een cast met flink wat bekende namen heeft de tand des tijds wellicht niet helemaal doorstaan, maar is zeker nog wel onderhoudend. Ondanks dat het grootste gedeelte zich afspeelt aan boord van de trein bevat de film een aantal mooie buitenopnames.

Nogal hardhandig aangeknaagd door de tand des tijds, deze stereotype jaren-70 rampenfilm. Toch ietwat leerzaam in de zin dat de dreiging van terrorisme toen ook actueel was - dat vergeten we nogal eens in het eeuwige geklaag over hoe slecht het nu wel niet gaat met de wereld. En er zitten ook wel wat leuke dingen in, het openingsshot is nog steeds erg mooi - en er valt me in op hoe mooi helder de lucht daarin is. Een erg mooie dag voor uitgezocht, of was dat toen misschien gewoner dan nu.

Hoe het ook zij, het onwaarschijnlijke plot rammelt aan alle kanten, net als de brug waar het om gaat. En dat is dan weer een erg lelijk gefilmd gedeelte, slordig... net als het gepruts met dat de trein steeds verandert. Dat had toch wel beter gekund. Kennelijk vrat het publiek dat toen klakkeloos op, ondanks dat er in de jaren-70 toch ook echt wel betere films gemaakt werden.

Ik kan me zo voorstellen dat dit begon als een spannende psychologische actiethriller over de gevolgen van een uiterst besmettelijk ziektegeval op een passagierstrein die daardoor nergens meer mag stoppen, maar dat deze film vanaf het moment dat Carlo Ponti aan boord kwam verwerd tot een rampenvehikel voor oude sterren die nog even een flinke cheque kwamen innen en voor jonge sterren die hiermee zéker niet zijn doorgebroken, à la The towering inferno maar dan een treetje lager. Dus zit de film vol met Grand Hotel-achtige portretten van alle personages alvorens ze aan de epidemie gaan worden blootgesteld, met als verschrikkelijk dieptepunt de relatie tussen Harris en Loren waarvan je al vanaf de eerste seconde aanvoelt, nee, wéét dat ze elkaar in de crisis toch weer gaan vinden en waarderen. De rest van de acteurs doet het eigenlijk niet eens zó slecht, en het slot is verrassend naargeestig voor zo'n big-budget-action-spectacular, maar echt spannend of goed wordt het nergens, daarvoor zit ik toch teveel naar bekende gezichten in plaats van echte betrokken mensen te kijken. Desalniettemin warempel toch nog vermakelijker dan ik me herinner, met als kanttekening dat de tamelijk delicate situatie van het personage van Lee Strasberg qua uitwerking misschien wel iets meer finesse en subtiliteit had verdiend.

Typische 70s rampenfilm! Ik hou hier van! ?

Morgen The Hindenburg, ook erg benieuwd naar.

Stop breathing! That is how the disease is transmitted

Aah, de jaren '70. Het tijdperk voor de rampenfilm en in navolging van The Poseidon Adventure, Airport, Earthquake en nog zovele anderen, was er in 1976 The Cassandra Crossing. De toen nog onbekende George P. Cosmatos mocht de regie voor zijn rekening nemen en hij kon meteen, zoals het een goede rampenfilm betaamt, rekenen op een heuse sterrencast. Burt Lancaster en Ava Gardner werden 30 jaar na hun samenwerking in The Killers terug bijeen gebracht en ook de immer bekoorlijke Sophia Loren mocht komen opdraven. Ik had de film in eerste instantie vooral aangeschaft voor Ava Gardner, maar met deze cast kun je weinig verkeerds doen.

Blijkbaar is dat niet helemaal waar. Cosmatos maakt een vertrouwde film binnen het genre. Een lange aanloop waarin we alle personages wat leren kennen, gevolgd door de ramp die uitbreekt en de confrontatie met een hogere overheidsinstantie die tegenwerkt om daarna met een spectaculaire climax af te komen. Het is vooral in dat laatste stuk dat The Cassandra Crossing weet te overtuigen, want je verwacht niet meteen dat zowat de helft van de passagiers het niet overleefd. Dat neemt echter niet weg dat de aanloop wel wat beter in elkaar had kunnen zitten (de inzittenden hebben wel wel erg weinig moeite met het op te nemen tegen de geoefende commando's) en dat het middenstuk iets te hard sleept doordat er teveel personages zijn. De nodige clichés passeren bovendien ook nog eens allemaal de revue en daar verliest de film toch wel wat punten. Liefhebbers van dit soort films gaan hier echter wel aan hun trekken komen, maar voor mij is dit het zwakste wat ik tot nu toe van de carrière van Cosmatos heb gezien.

Geef mij dan maar Cobra of Escape to Athena in ieder geval. Soit, grote namen qua cast en het probleem met dit soort films is dat die niet altijd evenveel ruimte krijgen. Zo is de rol van Gardner (als vrouw van een wapenhandelaar) ietwat beperkt en gaat Sophia Loren met veel van de aandacht lopen. Fun fact: de 12-jaar oudere Gardner gaf nog het volgende advies aan Loren: "Always shoot your close-ups first thing in the morning, honey, 'cause your looks ain't gonna hold out all day." Van de ene vamp tot de andere heet dat dan. In ieder geval is het eigenlijk vooral de grote Richard Harris show geworden. De toekomstige Dumbledore in Harry Potter is als dokter op de trein de spilfiguur in het geheel en doet dat met overtuiging, hetzelfde kan ook gezegd van Martin Sheen in een kleine bijrol als dealer trouwens.

Voormalig honkballer O.J. Simpson (die in de jaren '90 voor heel wat andere reden in de pers zou komen) doet het ook nog behoorlijk en dan is het vooral nog opletten voor een kleine rol voor Lee Strasberg. Vooral bekend als acting coach van Marilyn Monroe maar blijkbaar zelf ook niet vies van een rolletje. Fijn om eens te zien, maar niet zo bijzonder als je zou verwachten met deze cast. Lancaster is trouwens wel erg overtuigend als Colonel Mackenzie.

3*

Vanwege de actualiteit deze film over de verspreiding van een virus opgezocht. Lang, heel lang geleden had ik ‘m al eens gezien. Ik werd niet vrolijk van deze herziening, noch van het verhaal, noch van de film als geheel. Die ziet er ondanks de absolute topcast eigenlijk vrij knullig uit. De rampenscènes zijn niet veel meer dan wat armzalig fröbelwerk op een zolderkamertje. .

Een lange trage zit, ben ik niet zo van de oudere film. Een aardige cast die het script wat oplepelt, weinig thriller te ontdekken. Tja wel eng dat je deze kijkt terwijl er in het echt een dodelijk virus over de aardkloot zweeft. Wat dat betreft kun je nog wel meevoelen met de passagiers. Maar ik vraag me af als dat ook het punt zou zijn geweest als corona niet zou heersen.

Een onderhoudende realistische rampenthriller gefilmd in Frankrijk en Italië. De film heeft een indrukwekkende casting. Het duivels snel en gemonteerde begin zet je onmiddellijk vast in je zetel. Het verhaal is een samensmelting van twee plotten : een aanslag mislukt waarbij een overlevende dader vlucht en zichzelf infecteert met een dodelijk virus op een internationale trein. Halfweg de film wordt dit evenwel bezworen , maar dan komt een tweede scenario op de proppen : de trein werd omgeleid naar een Pools isolatiekamp uit Nazi-tijden daterend , genaamd Cassandra Crossing...een oude in ontbinding verkerende reusachtige hangbrug. Weer spanning : wie zal de trein tegenhouden want de bevelhebber van de reddingsoperatie voert de reizigers bewust naar de dood. Een vreemde gedachte lijkt mij. 7/10

Mooi sfeertje in deze oude meuk. Best wel knap gemaakt voor die tijd: die scene met het instorten van de brug. Maar ook een hoop amateuristische scenes, zoals Sheen op het dak van die trein. Wat en luxe cast trouwens. Loren, mooi om nog eens te zien; in die tijd niks botox, gewoon puur natuur. Een actueel onderwerp met bekende zaken: handen wassen, zuurstof, quarantaine etc. Enkele mooie shots van het landschap. Maar helaas een te lange speelduur veroorzaakt door enkele saaie en te langdradige scenes. De muziek paste dan wel weer goed. Voor mij voldoende.

De enige reden waarom ik keek..

Onder de vele dvd's die ik,heb deze. Vanwege de namen maar eens opgezet. Sophia Loren, Ava Gardner, Burt Lancaster, Martin Sheen.,Richard Harris...dat belooft wat...Nou niet veel. De enige die een beetje kan acteren is Burt. La Loren is alleen maar verschrikkelijk mooi Dat geldt ook voor de geile ( in de film) Gardner, niet zozeer mooi maar charmant, vrouw- vrouw. En dan de film..Hitchcock violen, pauken en contrabas, lullige en knullige dialogen, oubollige grapjes. O..het verhaal..Bijna nowadays,... een longpestbacil bedreigt de mensheid...hoe actueel. Een terrorist heeft het bacil opgelopen en zit in een trein van Geneve naar Stockholm. Als treinliefhebber kwam ik aan mijn trekken en bleef kijken..Na een uur gestopt , morgen de rest. Even bijkomen van La Loren , waarschijnlijk de meest mooie vrouw/ actrice ooit op aarde, die een volkomen overbodige rol speelt. Een shot van haar op bed in onderjurk, stukje dij en been zichtbaar....""I need a drink" ( ik dus). en ik sprong onder de koude douche. Too much....

Ach, ik heb de sterren gezien, geloof het verhaal wel, of draai de rest af op een takken hete dag in Augustus.

Een film uit een tijd waar acteurs het doek vulden....Je keek ademloos toe....en de film deed er niet toe.

Clint Eastwood is ook zo'n acteur., je zuigt elke seconde op dat hij in beeld is. Dat soort acteurs/trices, bestaan niet meer: Gössling, Reeves, Jolie, Roberts, Craig, Neesom... behelpen hoor!!

Aantal off topic berichten verwijderd.

Behoorlijk onbekende titel en door MM en IMDb wist ik al dat de film niet bijster goed scoorde. Desondanks wegens de cast en het niet onaardig lijkende plot maar eens geprobeerd.

Het verhaal mag bekend zijn met de activist die zich besmet en al in de trein verstopt met het meeste waarschijnlijke tot gevolg, namelijk dat de meeste passagiers besmet raken. Een doorstastend officier belast met het oplossen van deze ramp/debacle is geenzins van plan risico's te nemen tot verdere besmettingen en heeft zo zijn plannen ter afhandeling. Zoals gezegd is het concept best wel interessant te noemen en voor de tijden waarin we nu leven best actueel, helaas wordt er voor mijn gevoel erg weinig mee gedaan.

Zo mag de cast er zijn met veel bekende namen, toch worden de karakters geen enkel moment echt interessant en halen de scènes waar ze hun karakters van diepte moeten voorzien het tempo van deze toch al erg lange aanvoelende film nog verder onderuit. En daarmee zijn de drie grootste manco's toch wel genoemd, te lang, het trage tempo en de oninteressante karakters. Een drietal minpunten die elkaar nog eens versterken. Een pleister voor de wonde is op zijn minst de mooie Ann Turkel, dat had Harris toch maar mooi voor elkaar, en de bevreemdend activiteiten rond de trein van gewapende mannen in pakken en maatregelen rond de trein die een hoog holocaust gehalte hebben, de paniekaanval van de Joodse Herman Kaplan is maar al te begrijpelijk. Niet te vergeten de gewapende opstand richting het einde.

It's to little to late wat mij betreft in een film die maar niet op gang lijkt te komen en nog minder wil boeien. Een voldoende zit er wat mij betreft dan ook niet in. Wel een fraaie filmposter trouwens...