Alice in Wonderland (2010)

Dat vind ik dus echt wel, dat je die kwaliteit in de muziek terug hoort. Zowel voor het schrijven ervan, en zeker ook voor het uitvoeren. Geen enkele muzikant kan alles zonder te oefenen en er aan te werken, en meestal is dat heel veel oefening. Vandaar mijn waardering, die nuiks te maken heeft met graag horen
En dat geldt evenzeer voor (deze) filmmakers. Geen genietbaar verhaal voor mij, maar ik waardeer het meer dan (talloze) andere films waarbij ik het gevoel heb dat je er nauwelijks wat moet voor kunnen....

Desalniettemin heb ik een donkerbruin vermoeden dat we hier niet op 1 lijn gaan geraken...

Ik vrees het ook, al begrijp ik je standpunt nu wel beter

Da's wederzijds - het perfecte voorbeeld van toenadering en integratie. Ons voorbeeld zal de samenleving in de maatschappij op onze planeet gewoon redden...

Sprookjes zijn tegenwoordig blijkbaar in en de sprookjes van bv. Del Toro scoren erg hoog bij de critici. Toch hou ik meer van de sprookjes van Burton dan die van Del Toro. Ditmaal dus een eigen versie van 'Alice in Wonderland' met een 19-jarige Alice die terugkeert naar Wonderland (nu Underland geheten). Het klassieke verhaal van de wiskundige Carroll is zo'n klassieker omdat het op een natuurlijke manier de kinderlijke fantasie combineert met wiskundige, logische en filosofische puzzels waardoor het een monument is van de natuurlijke verwondering over de werkelijkheid. Het fysieke spel van het kind en het conceptuele spel van de wiskunde vloeien natuurlijkerwijs in elkaar over. In feite is Carroll's verhaal waarschijnlijk bedoeld als een kritiek op de steeds abstracter wordende wiskunde van zijn tijd waardoor logica transformeert tot absurditeit: het verhaal dankt zijn populariteit vooral aan zijn absurdisme, zijn onoplosbare logische en wiskundige puzzels. Burton heeft dit alles goed begrepen en zijn versie van het verhaal laat dan ook veel van het absurdisme, de kinderlijke fantasie en de wiskundige, logische en filosofische puzzels intact hetgeen hij met de eigentijdse technieken bovendien weet te vertalen naar een visueel spektakel. Tot zover dus alleen maar lof voor Burtons film. Wel deel ik Eberts kritiek dat het einde teleurstellend is omdat daar het absurdisme en geestelijke prikkeling en vervreemdende hallucinatie wordt losgelaten ten gunste van het vreselijk cliche-gebeuren van een gevecht dat totaal niet in 'Alice in Wonderland' thuishoort. Zoals Ebert schrijft:

"The film is enchanting in its mordant way until, unfortunately, it arrives at its third act. (...)
Why does "Alice in Wonderland" have to end with an action sequence? Characters not rich enough? Story run out? Little minds, jazzed by sugar from the candy counter, might get too worked up without it? Or is it that executives, not trusting their artists and timid in the face of real stories, demand an action climax as insurance? Insurance of what? That the story will have a beginning and a middle but nothing so tedious as an ending?"
Alice in Wonderland Movie Review (2010) | Roger Ebert - rogerebert.com

Erg fijne Burton remake van het Alice in Wonderland verhaal.

Visueel is het echt een plaatje. Ik hou wel van de combinatie hysterische kleuren, malle personages en donkere humor.
Enige minpunt vond ik Mia Wasikowska als Alice. Ik vond haar te sjagerijnig voor deze rol en had liever een actrice gezien met een lieflijkere uitstraling. Daarentegen maken Depp en Bonham Carter dit gebrek weer goed met hun uitstekende vertolkingen als Mad Hatter cq. Red Queen.
Verder gewoon verstand op nul en laat je lekker meevoeren in dit sprookje.

Eigenlijk ook niet iets voor mij, zo'n fantasierijk verhaal. Wat een wonderbaarlijk ook vreemd verhaal maar daarom heet het ook Alice in Wonderland. Heb deze van dvd bekeken en zat al vrij snel in het verhaal. Verrassend leuke combinatie deze film van echte personen met animatie, met allerlei personen, dieren en vreemde wezens. Mia Wasikowska als Alice doet het goed en pratende dieren zijn ook meestal wel aan mij besteed, al is dat ook altijd wel typisch iets voor Disney geweest. Aan het eind met die strijd vond ik wel wat minder worden, maar verder heb ik me er tegen verwachting (een enorme gok wel weer) goed mee vermaakt. Deze film is leuk ook mooi gemaakt, met allerlei bizarre toestanden en bevat bovendien een flinke dosis humor. 4.0

persoonlijk had er van mij wat humor er gemogen hopelijk is deel 2 beter op dat gebied
maar verder een goed film

Hoewel het nog maar kort geleden is dat ik deze film gezien heb, zat ik in dubio of ik deze film nu nog wel leuk zou vinden. Vooral het gedeelte met het larieloeder werd het wel duidelijk dat ik weinig van fantasiefilms hou. Na afloop heb ik de making-off bekeken en wat een werk toch zo'n film maken.

Leuke rol van Mia Wasikowska. Veel kolder in deze film en visueel erg mooi gemaakt. Een wonderlijke film met veel bizarre toestanden, die eigenlijk helemaal niet aan mij zijn besteed maar zoals Alice al opmerkt, het is maar een droom.

De film start al leuk en al gauw krijgen we eigengereide Alice te zien, die in Wonderland belandt. Richting het einde wordt het iets minder maar met toch een leuke afsluiting. Ik heb er wel weer van genoten, van deze mooie Disneyfilm. 5.0

Maffe, en voor mij matige remake.

Ik ben geen fan van Burton, en ook in deze film vond ik het scenario, de muziek en de humor niet te pruimen. Er is zo te zien veel met de computer gemaakt, met een goed resultaat. De personages vond ik trouwens bijzonder maf, ik weet niet goed wat ik daarvan moet vinden. Samengevat: een vreemde film, kundig gemaakt, maar voor mij te weinig vermaak en spanning.

2*

Deel 2 komt juni 2016 uit genaamt "into the looking glass".

Aardige film met een ietwat andere insteek dan het boek van Caroll. Ik zag hier ook meer een moderne variant in van The Wizard of Oz maar dan in Wonderland en geen Wicked Witch maar een Red Queen. Ergens lijkt Burton ook een beetje de thema's te volgen van jong meisje dat weg wil uit haar leven, in dit geval letterlijk uit haar korset van het adellijke leven in de Victoriaanse tijd. Alleen blijft het bij wat momenten, want eens in Wonderland is dat alles vergeten. Dan blijft de film over het algemeen wel vermakelijk, maar ook niet meer waardoor het aan het eind toch wat saai wordt. Dat komt doordat echt grote conflicten uitblijven en je ook wel weet dat dit een droom is (en dat is geen spoiler, Alice roept het zelf ook de ganse film door). De wereld die wordt geschapen is dan wel heel aardig vormgegeven, maar toch te veel uit de computer zoals ook alle vreemde creaturen. En je ziet gewoon dat het nep is. Jammer. Wasikowska is perfect gecast als wat dromerig en mysterieus meisje en daar redt ze zich goed mee, maar meer krijgt ze ook niet mee. Toch weet ze een vrij sterk volwassen persoon neer te zetten. Depp houdt zich behoorlijk in maar heeft een verrassend kleine rol. Hathaway is wel geinig en Bonham Carter vond ik verre van overtuigend. 3,0*.

Prachtige film die kater krijgt n 5

visueel spektakel !!!

Deze maar eens gaan zien met het oog op het op handen zijnde vervolg. Op voorhand ben ik nog niet bijster enthousiast, maar we gaan het zien.

Nog eens herzien sinds jaren. Toch wel beter dan ik me herinnerde. Van 1.5 naar 2.5.
CGI is goed, maar Alice is toch wel wat een passief karakter.

Woensdag in Pathé gezien, voor het eerst in de bioscoop ipv op DVD. Visueel feest natuurlijk. Ik hou wel van de psychedelische werelden die Tim Burton schept, dus ook van deze film extra genoten op een groot scherm .

"I'm falling down a dark hole."

Ter voorbereiding op Alice through the Looking Glass (2016) maar eens opgezet.

Het is een opmerkelijke keus om Alice nu als volwassen dame te portretteren die weer terugkeert naar Wonderland. Hierdoor zou je denken dat er verhaaltechnisch wel iets bijzonders mee gedaan zou worden gezien het bronmateriaal, maar dit is verre van waar. Men levert namelijk een oninteressant en bovenal clichématig vehikel af dat met de minuut saaier wordt.

Juist het bonte gezelschap aan personages zou een pluspunt moeten zijn, maar deze weten door hun lege uitstraling nooit ofte nimmer boeiend te worden; het schurkt eerder tegen het irritante aan. Met name Mia Wasikowska - normaal gesproken een begenadigd actrice - presteert het om een vlakke vertolking van Alice te laten zien. Ook Johnny Depp ontkomt niet aan de malaise, ondanks dat hij nog enigszins zijn best doet.

Visueel is 'Alice in Wonderland' op momenten te genieten en als geheel ziet het er qua design verzorgd uit. Toch vertoont het overmatig gebruik van CGI al gauw zijn mankementen, omdat het nep oogt. Daarbij had het wat mij betreft duisterder gemogen, maar het mag allemaal niet baten. Tekenend is de opbouw naar het einde dat als een sof aanvoelt.

Al met al een matige adaptatie waar meer in had gezeten. Overigens vond ik Helena Bonham Carter wel lachen met haar: "Off with his head!"

2,0 Sterren.

Stijlvolle herinterpretatie van het oude verhaal door Tim Burton. Zoals ik mij Alice vanaf het begin herinner is het nooit een vrolijk sprookje geweest. En Burton pakt precies dat punt stevig vast. Dit Wonderland is doordrenkt van grimmig- en somberheid. De Mad Hatter is hier krankzinnig, opgezadeld met een PST, door en door gespeeld door Johnny Depp.
Om Alice terug te laten keren na haar eerste avontuur is een slimme vondst, daardoor lijkt Wonderland zich qua sfeer haast aan te passen aan haar lastige tienerjaren. Dat het verhaal zich aan het eind laat afsluiten met een al te bekende grote actiescene is jammer, maar niet zo storend als dat het bij andere films kan zijn, aangezien er in het verhaal wel naartoe wordt gewerkt. Alles ziet er schitterend uit en de muziek van Danny Elfman is precies duister en sprookjesachtig genoeg. Niet vernieuwend, wel vertrouwd stijlvol Burton.

Het boek van Lewis Carroll is totaal niet somber of naargeestig, hoor. Humor en absurdisme voeren de boventoon.

Precies.

Wat heeft dat met de film te maken?. We zitten niet op Boekmeter.

Ik heb het boek niet gelezen, ik bedoelde hoe ik mij persoonlijk de animatiefilm van Walt Disney herinner. Ik zou als kind niet graag naar Wonderland gaan :-p

mhulsie sprak over het verhaal, en ik dacht dat hij het boek bedoelde. Maar hij bedoelde de originele animatiefilm van Disney. Mijn fout.

Mooi gefilmd, daar niks op tegen, maar halverwege de film zakt de aandacht, en verandert het "wonderlijke" in iets gewoons, waardoor de magie en verbijstering waarmee je aanvankelijk naar de film keek volledig weg is. Ook het verhaal zakt dan mee in.

Oeps, dit bleek geen film voor een filmmiddagje met je vijfjarige dochter...

Wel prachtige graphics en Depp en Bonham Carter zijn geweldig! Wasikowska vond ik te ongezellig voor deze film. Hathaway vond ik prima acteren, maar de White Queen naar mijn mening niet mooi geschminkt.

Behoudens Frankenweenie nooit helemaal echt wild geweest van Tim Burton. Steeds erg fijn om eens mee te pikken, vaak ook erg degelijk, maar tot mijn favoriete films zullen de producties van Tim Burton nooit behoren. Mijn straks zesjarige dochter begint al even filmgek te worden als mij waardoor deze Alice in het vizier sprong. Ze genoot er van, zelfs van de fragmenten die minder geschikt waren voor jonge dames.

Deze film van Burton is tegelijkertijd een vervolg (een volwassen Alice) als een remake. Burton introduceerde een een eigengereide versie van Alice in Wonderland met een donkere ongewone wereld dito personages. De romantische luchtige kantjes zijn er wat afgevijld hoewel hier en daar nog steeds aanwezig. Burton kon zich geheel uitleven en zoals we weten, kan hij dat als één van de allerbesten. Alice groeit letterlijk en figuurlijk in haar rol in Wonderland waarbij ze tranformeert van een besluiteloos persoon naar een daadkrachtige assertieve meid. Ze moet ook wel in Wonderland waar koppensnellende Koningin de plak zwaait.

Eigen ook aan Burton is de ongelooflijke precisie en het streven naar perfectie. De vele details en kleurrijke personages geven je ogen tekort om alles waar te nemen. Depp doet het steeds goed in een excentrieke rol, maar moest het deze keer toch afleggen tegen Helena Bonham Carter. Verhaaltechnisch echter vond ik de film iets minder, maar het visuele maakt veel goed. Al bij al een nipte voldoende.

Naar aanleiding van een poster ben ik hier nog eens terecht gekomen.
Ik ben toch enigszins geschrokken van mijn 3,5 * aangezien het zo een typisch Burton product is met alweer Depp en Bonham Carter en waar ik absoluut geen behoeft heb om die ooit nog eens te bekijken.

Niet helemaal mijn kopje thee.

Ja, Tim Burton is een vakman. En ja, hij drukt zeker zijn stempel op deze film. Maar zo te zien kan zélfs de grote Tim Burton niet aan het Disney-keurslijf ontsnappen. Want hoewel Alice in Wonderland duidelijk met veel passie gemaakt is, vond ik het verhaal te oubollig, de personages te infantiel en de humor te braaf. Disney dus.

Betekent dit dan dat ik me twee uur lang geërgerd heb? Ach nee. Er valt ook best wel wat te beleven. Zo vond ik de Red Queen een bijzonder onderhoudende feeks. Prima vertolkt door Helena Bonham Carter. Voor de rest moet deze film ’t vooral hebben van een paar leuke gimmicks, zoals een varken dat als voetensteun gebruikt wordt.

Slotsom: Alice in Wonderland is best een charmante film. Alleen spijtig dat een enfant terrible als Burton zich zo makkelijk laat domesticeren door Disney. 2.5*

Prima Burton.

Ook niet helemaal perfect, deze verfilming van het klassieke sprookje. Die heb ik ooit gezien, en deze wijkt er redelijk vanaf, maar volgt dezelfde lijntjes. Opzicht is dat allemaal wel prima, want remakes hoeven natuurlijk niet perse hetzelfde te zijn.

Burton weet weer een mooie fantasie rijke sfeer te maken en doet dit prima. Echter vind ik Wasikowska maar matig om een hoofdrol te leiden. Ook Carter speelt een vrij flauwe rol en de film is in zijn humor daarmee ook behoorlijk flauw.

Visueel is het allemaal prima en lekker fantasierijk, maar qua acteerwerk wat minder. Weinig mensen weten hun rol echt met passie te spelen. Daarnaast is de romantiek ook maar suf en het einde is al helemaal niks voor mij.

Al bij al redelijk filmpje. Prima uit te kijken.

Ben ik niet zo zeker; Heb net de film gezien en het is me opgevallen dat de littekens op de arm van Alice (door het witte monster) er ook nog waren nadat ze terug was uit de 'rabithole'. Het feit dat er inderdaad voortdurend door Alice wordt herhaald dat dit een droom is (maar iedereen beweert het tegenovergestelde) leek verdacht veel op een vraag dat op een antwoord zat te wachten.

Ze heeft gewoon vreemde paddestoelen gegeten zoals Jefferson Airplane zingt in White Rabbit.

Zo werkt het niet. Een film mag technisch perfect zijn maar als je de taal, inhoud en stijl oervervelend vind dan ga je daar geen rekening mee houden. Zo kun je bijvoorbeeld ook een hoge score geven aan iets dat helemaal technisch niet zo hoogstaand is. We reageren op kunst vooral met onze emoties. Ik kon hier gewoon niet naar kijken.

middelmatige film die een groot blockbuster gehalte wil aanmeten (cf de finale) en waarin de verhaalelementen die het begin aangeeft (Wonderland wordt getiranniseerd door de red queen, een opstand wordt voorbereid onder leiding van de Mad hatter en alle hoop is gericht op Alice die helaas haar vorig bezoek is vergeten) door de effecten wordt verdronken. Geen echt verhaal, geen echte pointe. Zoals Dirk Dufour uit Filmmagie treffend verwoordt : Een nogal warrige moraal – deels Disney met geloof in jezelf, deels vrouwenemancipatie en deels verheerlijking van de burgerlijke ondernemingsgeest versus bestofte adel. Een film vol compromissen met Disney (met daardoor de Disney moraal : geloof in jezelf) en een verbluffende visuele fantasie die helaas toom much of muchness is.