[Rec]² (2009)

Wat een ravage!

In mijn ogen een erg sterk vervolg op het eerste deel, misschien wel beter. De overgang van de zombie naar de exorcisme kant kon ik wel waarderen. Laatste half uur was van grote klasse, lekker creapy ook.

Uiteindelijk kom ik op een half puntje lager uit dan het eerste deel maar ook met REC 2 heb ik me prima weten te vermaken. Waar het bij deel 1 vooral nog de zombie invalshoek had word dat in dit 2e deel duidelijker en blijkt het om een demonische entiteit te gaan. Dat geeft een fijne draai aan het verhaal en maakt het minder standaard dan ik in eerste instantie dacht.

Het acteerwerk is niet altijd even geweldig maar de schrikeffecten zijn weer goed aanwezig en uiteindelijk is dat toch hetgene waar het om gaat.

3*
6/10 (IMDB)

Deel één heeft mij zeer positief verrast alleen heeft dit tweede deel dit helaas niet kunnen voortzetten. De continue spanning in het gebouw miste ik ten opzichte van het eerste deel, er is zeker geprobeerd om ook in deze film de spanning zo hoog mogelijk te houden maar dat lukt maar half. Daarnaast wekken de personages in deze film een stuk minder medeleven op dan in deel één, toch een cruciale factor in dit type film. Het geheel was niet slecht maar een succesvol vervolg is het ook niet.

Wat is dit toch onwaarschijnlijk vervelend. Deel 1 is nog steeds een van de leukste horrorfilms die ik ken, met dit tweede deel wordt een ongenadige stijlbreuk gepleegd waarmee het een soort Doom onder invloed van speed wordt. Van een geloofwaardige found footage is geen sprake meer, net als dat het nog resterende realisme de nek om wordt gedraaid met idiote scenes als die waarin die soldaat de put in wordt getrokken terwijl er verder geen put te zien is. Ja goed het slotakkoord met de presentatrice was geinig. Maar als fan van het eerste deel begrijp ik totaal niet waarom deze flauwekul-sequel zo hoog scoort.

Halve punt omlaag naar 2,0*

Ok na 45 minuten deze film kijken was de trein op mijn bestemming en daar was ik blij om, want pfff dit is gewoon een vervelende film om te kijken. Deel 1 had nog dat mysterieuze en kon de shaky handcam tot een minimum beperken. ook de vrouwelijke reporter en haar cameraman waren best wel fijn om te volgen. Die militairen die we hier volgen zijn gewoon saai en de film bezondigt zich aan de stijl waar ik me vreselijk aan erger: shaky, donker en vervolgens lelijke gezichten die tegen het scherm vliegen. Oh ja wat eng, wat verfrissend, not! Goedkope brol met een flutverhaal over bezetenen met zombieneigingen, het moet niet dommer worden. Denk niet dat ik em ga afkijken, beter zal het niet worden als ik de reacties van andere teleurgestelde kijkers bekijk. Geen punten van mijn kant, dat zou het gemiddelde geen goed hebben gedaan.

En dan te bedenken dat het voorgaande deel zo hoog in de horror toplijst is geëindigd, dat maakt de positieve waarderingen hier nog wat minder begrijpelijk.

Een kijker vergeleek het met de videogame Doom, daar moest ik ook erg veel aan denken bij het kijken van de film. Ik had meer het gevoel naar een videogame te kijken dan naar een film.

Perfecte sequel.

Hoogstens wat afstandelijker, omdat de SWAT-personages wat minder empathische ingang hebben dan Vidal en co. uit het eerste deel; daar staat weer tegenover dat dit deel een handvol sterkere scenes bevat en tevens wat foefjes/vernieuwingen introduceert die het per scene boeiend weten te houden, zoals de frame-in-frame beelden (die een beetje aan Aliens deden denken), de extra verhaallijn met de jongeren en de nadruk op het religieuze/possession-verhaal.

Technisch is dit op alle fronten gelijk, zo niet beter dan het origineel. Flink hysterische camera, aangezet met een moddervette dosis distortion, zowel visueel als auditief. Het resulteert in veel groezelige ruis, wegvallend of haperend geluid en eigenlijk alle middelen voorhanden die de onoverzichtelijkheid van ieder paniekmoment goed in de hand werken. Het zal bij veel (conservatieve) kijkers op weerstand stuiten, maar in feite weet het die perfecte balans uit het origineel (tussen zichtbaarheid en suggestie) compleet op het spits te drijven. Exact wat je wilt van een sequel.

Verhaaltechnisch ook een even logisch als intrigerend vervolg op het origineel. De afslag richting exorcisme staat in ieder geval garant voor enkele huiveringwekkende scenes, bijvoorbeeld als bezeten jongeren ondervraagd worden. Grandioze make-upeffecten en effectieve belichting zorgen ervoor dat die scenes, qua hysterie vaak een rustpunt, toch van rillingen voorzien worden.

Over de gehele linie een bloeddrukverhogend werkje, waarbij enkele hoogtepunten (het jongetje dat door de kop geknald wordt, de SWAT-member die ingesloten wordt en de vuurpijl (!)) ervoor zorgen dat dit werkje een duidelijke sprong voorwaarts maakt. Vanaf de terugkeer van Vidal misschien een tikkeltje voorspelbaar, maar alsnog een erg passend en bevredigend verloop. Heerlijke adrenaline-trip, die alles goed doet wat het origineel goed deed en meer. Halfje erbij. 4,5*

[Rec] 2

Uitstekend tweede deel uit de REC franchise. We volgen nu een SWAT- team dat het gebouw ingaat, en te maken krijgt met de zombies/demonen/vieze insecten die het lichaam overnemen (de makers weten volgens mij zelf ook niet wat het gevaar nu is, en kiezen gewoon voor alle opties). De schokkerige beelden van de camera's zorgen weer voor een beklemmend en desoriënterend gevoel, maar de regisseurs zorgen er wel voor dat alles goed te volgen is. De acteurs zijn inwisselbaar, maar gelukkig verschijnt tegen het einde van de film Angela (Velasco) weer ten tonele. Het enige personage dat indruk weet te maken.

Net zo mooi als deel 1, alleen jammer van het eind, maar goed, dat had ik ook met deel 1en is een kwestie van smaak.

3.5*

Vervolg op succesvolle Spaanse horrorfilm [REC] sluit daar direct op aan en volgt een speciale eenheid bij hun pogingen om het appartementencomplex te ontzetten waar een bloedbad is aangericht en waar TV-journaliste Angela Vidal [Manuele Velasco] spoorloos lijkt te zijn verdwenen. Het gebruik van camera’s en microfoons die op de helms van de betrokkenen is gemonteerd beperkt de schokkerigheid van de beelden en laat het meer aan de acteurs over om te zorgen voor drama en suspense. Halverwege schakelt het verhaal over naar drie verveelde tieners die zich blijkbaar totaal niet bewust zijn van de perikelen in een nabijgelegen gebouw en besluiten om de reddingseenheid te volgen door een riool en daarmee zelf doelwit worden van bloeddorstige kannibalen die het gebouw onveilig maken. Meer expliciet dan [REC] en technisch beter verzorgd, maar het gebrek aan karakterverdieping maakt dit minder meeslepend.

Tegenvallend vervolg.

Het eerste deel maakte destijds een positieve indruk. Het beklemmende sfeertje van het onvoorspelbare dat de personages overkwam wist erg goed aan te slaan. Het is dus logisch dat dergelijke films die zo'n indruk achterlaten op het publiek een vervolg krijgen. Die vind ik alleen met deze film een beetje tegenvallen.

Wederom bevinden we ons in dezelfde setting als de eerste film, maar in plaats van dat we dit keer wegrennen moeten we er nu op afstormen. Het is altijd een klein risico wanneer je ervoor kiest om het dit keer op een actievolle manier aan te pakken. Daarmee gaat het mysterie van het gebeuren hoe dan ook verloren, maar ook de spanning weet niet meer terug te keren.

Vooral omdat je jezelf dit keer kan verdedigen. De film verliest hiermee het hulpeloze gevoel dat het eerste deel je wel wist te geven. De makeup en enkele innovatieve horrorscenes weten nog altijd aan te slaan, net als het tempo. In het algemeen stelt het echter teleur, omdat het je niet meer echt kan beetpakken en mee kan sleuren in de ellende.

Een echt gevoel van adrenaline kon ik niet ervaren, maar kwalitatief is dit een onderhoudende horrorfilm. De fundamenten zijn er absoluut, ik mis alleen de ervaring die het eerste deel me wel kon brengen. De spanning, de sfeer, het wordt niet meer bereikt in deze film. Ik zag dat het volgende deel weer een andere richting opgaat. Daar heb ik dan betere hoop voor.

Een film die in het verlengde ligt van waar de eerste film eindigt, letterlijk zelf. Daar waar de focus toen lag op brandweerlui in een soort documentairestijl, hebben we hier te maken met special forces, nouja, met een aantal slechts.

De insteek dat het niet bepaald zombies waren, maar eerder met bezetenen van de duivel vond ik nogal ridicuul. De rol van de Kerk vond ik erg ongeloofwaardig en sloeg nergens op. De zoektocht naar dat bloed bvb wijzigde ook steeds wanneer het doel wel of niet werd bereikt.

Weinig voeling of diepgang met de personages. Het kon me dan ook niet veel schelen wat er met hen gebeurde. Buiten wat geschreeuw kwam er niet veel uit. Daartegenover vond ik de sfeer wel beklemmend en duister. De camera zit dicht op de huid, net niet te veel chaos, maar degelijk camerawerk.

Prima vervolg. Wel een beetje een rommelige film. Daarom een lagere score dan het 1ste deel.