Mannen på Taket (1976)

Deze film gezien toen ik net 15 was geworden, fantastisch spannende film. Ik heb hem pas op DVD besteld en weer heerlijk genoten. hij is ietwat gedateerd maar toch nog steeds een hele spannende detective. Een echte aanrader!

Sterke verfilming van het boek "Den vedervärdige mannen från Säffle" van Maj Sjöwall and Per Wahlöö. Het eerste uur is een detective-verhaal die zijn tijd neemt om alles rustig uit te leggen en het tweede uur is een enorm spannend en schitterend gefilmde actiefilm.

Het allereinde stelt ietswat teleur.

Op Imdb is nog leuke trivia te vinden. Mannen på taket (1976) - Trivia - IMDb

Klik hier voor meer info over Man on the Roof en andere goede Exploitation Films uit de jaren '70.

Nederlandse dvd is voordelig geprijsd (vanaf €5,75)

Erg sfeervolle goedgefilmde politiethriller. Draaide in de bios als De verschrikkelijke man uit Saffle ! Scène met gewonde agent in speeltuin en kind op fietsje vroeger vaak in filmprogrammas gezien ( voor een briefkaart op de eerste rang en première met Jo Röpcke) en later in zijn geheel op tv gezien. Herziening op dvd erg aangenaam

Superspannende Zweedse politiethriller. Alleen al die openingsscène is een pareltje binnen het thrillergenre. De Zweden wisten in de jaren '70 al hoe je een strakke spannende politiethriller moet maken. Samen met The French Connection dé beste politiethriller van de jaren '70.

Liefhebbers van The Killing, Beck, The Bridge e.d. zijn hier aan het juiste adres. De regie, camerawerk e.d. voelen heel hedendaags aan. Zie maar die luchtbeelden: tegenwoordig is dat de normaalste zaak bij actiethrillers. In de jaren '70 was dat veel minder het geval.

Met dank aan kappeuter is Bo Widerberg bij mij nu 'van de nul af'. Eén van mijn goede film-voornemens van 2014. Verrassend dat Lumière in die enorme crime-reeks van hun ook deze losse oude Widerberg-klassieker heeft gereleased trouwens, was mij nooit opgevallen.

Hoewel dit niet exemplarisch voor zijn thematiek en stijl zal zijn - vermoed ik. Althans, de meer romantische film is volgens mij meer zijn handelsmerk (Elvira Madigan, All Things Fair etc) of het genre waarmee hij meer bekendheid heeft verworven.

Toch zit er wel wat van die stijl in. Zeker in het eerste uur dat heel erg een sfeerschets is. Er wordt aardig wat tijd vrijgemaakt, voor ochtend, opsta-, ontbijt- en knuffeltaferelen bij het ontwaken van de nieuwe dag. De manier waarop Widerberg hier zowel personages als context weergeeft wijken toch wel behoorlijk af van hardcore crime films. Widerberg zegt geïnspireerd te zijn door The French Connection. Dat is deels wel merkbaar, hoewel die toch wat meer hard boiled is.

Dat tilt wat mij betreft ook de film direct uit boven het door mij vooraf ietwat gevreesde TV-achtige Skandinavisch-Duits-Britse Krimi niveau. Heel erg zelfs - er is niet alleen focus op verhaal, dialoog, juist niet. Er is rust en tegelijkertijd is de camera ook bij tijd en wijle weer onrustig. De tweede helft brengt de nodige dynamiek dat mag ook wel, maar is minder "uniek". Nog steeds wel erg onderhoudend en dus in totaal een prima film.

Carl-Gustaf Lindstedt zou je kunnen vergelijken met Lino Ventura en/of Gene Hackman dus. Zo'n rustpunt, indrukwekkende, maar niet al te aanwezige types. Geen idee of hij meer dit soort rollen deed, ik lees zo snel dat hij vooral toneelacteur was.

Prima Zweedse politie thriller onder het motto eerst denken en dan pas actie. De film is een bijna letterlijke verfilming van het boek ‘De verschrikkelijke man uit Säffle’ van het schrijversduo Maj Sjöwall en Per Wahlöö. Heerlijk om naar te kijken als alternatief voor het actievolle en minder intelligente Amerikaanse werk.

Goede Zweedse thriller naar boek van zowat de bekendste thrillerauteurs (zeg ik als leek moet ik erbij zeggen, maar zelfs ik ken Sjöwall en Wahlöö van naam).
Ik had eerlijk gezegd wat meer speurwerk verwacht -type stoffige bijna gepensioneerde agent die gescheiden is en 's avonds naar de fles grijpt- en was dan ook enigszins verrast dat het toch grotendeels een actiefilm is, en het scenario juist niet zo memorabel was.

Toch is het wel een aangename film, waarbij de rustige opbouw vrij opeens wordt omgegooid en de actie begint. Die actie is aardig gefilmd, al was die helicopteractie wel zelfmoord: hij had nog net geen schietschijf op zn jas geplakt. Ook de interactie was wel leuk, en het is ook een mooi tijdsdocument over de jaren 70, toen Europa ook behoorlijk gepolariseerd was en gezag bij veel mensen (vooral jongeren) bij voorbaat verdacht was. Een sentiment dat ook in de film getoond wordt.

Uitstekende thriller uit het land bij uitstek voor dit soort films, Zweden.

De film heeft ons geboeid bezig gehouden vanaf echt het begin tot het einde, het begin

Van Martin Beck en zijn collega's hadden wij tot nu toe nog nooit gezien en dit verhaal is eentje die ons aanmoedigt om meerdere filmverhalen te gaan zien over dit personage en zijn wereld.

Een fijne ervaring die we belonen met een 8!

Degelijke, ouderwetse politiefilm. Langzame opbouw met een spannende finale.

Wat een saaie, grauwe en slepende bedoening. Deed me soms denken aan de Jiskefet-parodie van Derrick... Nee, dat Scandinavische gedoe ligt me niet.

Prima acteurs die goed in hun rol zitten in dit fijne misdaad/politieverhaal. Blinkt niet uit in originaliteit, maar trekt je stap voor stap mee in de opbouw van het onderzoek.

Helaas helaas: het laatste half uur is daar een actiefilm, en hoe mooi het er - met de jaren '70 in het achterhoofd - allemaal ook mag uitzien, het reality-gehalte krijgt een behoorlijke deuk.
Niks om de massa ramptoeristen uit de gevarenzone te houden, een bijna bejaarde detective die in z'n eentje en zonder enige beveiliging even op de appartementsblok gaat klimmen: het zijn enkele van de ergerlijke onwaarschijnlijkheden die vanaf dat moment de bovenhand halen.

Van 4 naar 2*; het midden dan maar.

Droogkomische maar tegelijkertijd erg spannende politie-thriller, met komiek Carl-Gustav Lindstedt in een voor hem atypische maar wel zeer overtuigende hoofdrol. De rest van de cast is ook prima. Inhoudelijk en visueel heeft dit de tand des tijds opvallend goed doorstaan, met uitstekend camerawerk en een lekker tempo. Mooi detail is hoe vrijwel alle politieagenten de hele film doodmoe zijn maar onverstoorbaar doorgaan. Altijd leuk als je weer eens een dergelijk pareltje uit de jaren '70 ontdekt.

Vroeger wel eens wat gelezen van Sjöwall & Wahlöö, later ook soms Beck gezien, echter dat waren afleveringen die niet meer gebaseerd waren op de originele verhalen. Maar het meest bekend met het Zweedse schrijvers duo ben ik door de uit 32 delen bestaande Nederlandse hoorspelserie Moordbrigade Stockholm, die rond 75/76 door de VARA werd uitgezonden en in 1987 nog eens herhaald werd ( en tegenwoordig compleet op YouTube is terug te vinden).

De prima verfilming Mannen på Taket (The Man on the Roof) uit 1976 sloot daar gevoelsmatig voortreffelijk bij aan en dat terwijl dit zeker niet het sterkste verhaal is uit het oeuvre van Sjöwall & Wahlöö. Dat wordt evenwel ruimschoots goedgemaakt door het geweldig neergezette tijdsbeeld, de roerige en tegelijkertijd wat sombere zeventiger jaren, de ijzersterke cast ( alleen het personage Gunvald Larsson vond ik wat minder getroffen) en het verrassend ingenieuze camerawerk, dat vooral in het tweede deel van de film enkele prachtige plaatjes opleverde.

Daarnaast beschikte Mannen på Taket over een erg fijn tempo en sterke opbouw welke uiteindelijk zorgde voor een erg spannend laatste half uur.

Aanrader die zeker vier sterren waard is.

Kijk kappeuter, JM heeft een politiefilm uit de jaren ‘70 gekeken. En ik vond hem nog leuk ook.

Wie weet komt het ooit nog goed