Les Ripoux (1984)

De ene flic is de andere niet, of toch...?

Vlotte, satirische komedie met een duidelijke verhaaltrant en uitstekende acteurs, meerdere knappe vondsten, zowel in beeld als in dialoog, maar ook met een paar klassieke clichés (de vuilbak, de achtervolging...).

Franse komedie met dat extraatje meer. Veel extra eigenlijk.

Aanrader!

Wat een geweldige Franse komedie

Een soort van buddy komedie en een parodie op policiers, met een groot aantal maffe personages. En die rauwe 80s setting werkt hier ook wel. Met de straatjes en trappen van Montmartre als sfeervol decor.

Philippe Noiret is een held. Fantastisch acteur. Hoe hij hier ook ongegeneerd in zijn foute zaakjes opgaat is geweldig om te zien, en zijn valse streken om zijn collega op z'n nummer te zetten.

De stoïcijnse kop van groentje Thierry Lhermitte regelmatig het deksel op z'n neus krijgt is ook leuk.

Een erg vlotte film die veel zijpaden kent en toch heel goed naar een dolle climax toewerkt.

93.9 ontzettend bedankt voor de tip!

En kappeuter geeft de film weer door aan mij. Zo rolt het balletje mooi even. 'Les Ripoux'. Echt helemaal niks op aan te merken. Wat een leuke, luchtige ''niks aan de hand'' komedie van Franse bodem. Sfeervol, veel lollige scenes en leuke personages (vooral René zelf, die op elke straathoek een zaakje heeft lopen ). Ik had best een leuke film verwacht, maar uiteindelijk overtrof dit geheel mijn verwachtingen. Tot en met het onvoorspelbare einde toe genoten.

Ik sluit hierbij aan. Erg fijne, maar vooral luchtige buddy cop film van Franse makelij. Geen slapstickgehalte zoals bvb Gaston en Leo in Patrick Le Bon’s Paniekzaaiers (1986), maar een film van hoger niveau en meer doordachte humor. Fijn duo alvast waarbij de geroutineerde René zeer aangenaam is om te volgen met zijn à l’aise gehalte alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat flikken hier en daar een oogje dichtknijpen of mee zwendelen. François als groentje stond er (perplex) bij en keek er naar.

Het duo is goed op elkaar ingespeeld en hun dialogen zijn fijn, spitsvondig en humoristisch. Uiterst sfeervol met de kleine Parijse straten in de jaren 80. Hier en daar wat standaard en voorspelbare gebeurtenissen, maar vermakelijk was het zeker wel.

Grappig! En op de goede manier... Ripoux is een fonetische inversie van Pourri, wat zoveel betekent als "rot" en "corrupt". René is een ervaren flik en leeft van de extraatjes van de straat. [Ze kennen me allemaal zegt hij, ik heb ze allemaal al minstens één keer aangehouden.
Hij krijgt een groentje als collega maar is vastbesloten om hem vuile manieren te leren ... Knap om een buddy movie te maken waar beide personages tegengesteld zijn maar toch met elkaar overweg kunnen. Het wordt helemaal lachen wanneer René zijn jongere collega financieel volledig pluimt om hem zo de geneugten van het vak te tonen.

Philippe Noiret is minder gekend van komedies, maar steelt de show van Thierry Lhermitte en maakt van corruptie een deugd. Topkomedie! Goed gelachen.

Wat een kolder. Nog net genoeg om aan te zien, zeker omdat de nostalgie met Parijs in de jaren '80 een extra duwtje geeft. Verder vrij onnozel en sympathiek kon ik dat 'afpersertje van niks' zoals Lhermite Noiret naar het hoofd slingert, niet vinden. Ook hilarisch om te zien hoe de 'sullige' Lhermite een 'coole look' krijgt aangemeten. In een film vandaag zou je het natuurlijk exact nadersom doen: doe die dat onnozele leren jack en die belachelijke cowboylaarzen uit en doe dit mooie bruine pak maar aan. Ondanks dat ik moest zuchten van dit gedateerde werkje (maar ik zie er liver een te veel dan te weinig) was ik toch nog gecharmeerd door het einde.