An Occasional Hell (1996)

Voor achtergrondinfo en mijn inspiratie wat betreft deze serie verhalen, lees de eerste alinea van deel 1.

Geheel volgens traditie van het materiaal wat besproken wordt zal de intro van deze verhalen veel te langdradig zijn en teveel in herhaling vallen. Dan volgt er een slap, maar smeuïg middenstuk, om vervolgens veel te voorspelbaar te eindigen…

Nacht-tv op 6 kanalen – deel 6:

En we gaan weer verder! Naar een eigen idee- en productie van Tom Berenger (Platoon, Training Day, Inception) is dit een filmpje met vooral zichzelf in de hoofdrol en Valeria Golino (Hot Shots, Rain Man) in de grootste bijrol. Echter het zou geen erotische thriller zijn met een actrice in een key rol die berucht is voor dat soort filmpjes. Kari Wuhrer is zo’n actrice, met een paar dozijn skinflicks op haar naam. Persoonlijk ken ik haar vooral uit de sci-fi serie Sliders en Eight-Legged Freaks, waar ze wat mij betreft Scarlet Johansson naar de kroon steekt wat betreft sexy uiterlijk. Ieder zijn ding, zullen we dan maar zeggen. Een extra leuke troef heeft deze film in handen met het optrommelen van Robert Davi (Die Hard), die ik echt niet bewust opzoek, maar ik heb hem al 3 keer voorbij zien komen in mijn reis door de wereld van b-thrillers. De man heeft er ook echt een kop voor, dus helemaal prima.

We hoeven niet lang te wachten op de eerste tiet. Al in de eerste minuut worden we geconfronteerd met een veel te luidruchtige sekspartij in een hard heen en weer wiebelende auto. Gelukkig staat hij op de handrem, denk ik dan maar zo. Een man zegt tegen het karakter dat Wuhrer speelt, “You’ve done This Before?”, “Not nearly Enough”, luidt haar antwoord. Niet veel later is de man doodgeschoten met een shotgun, bloed over de borsten van Wuhrer, wat een hysterische puinhoop!

Het slachtoffer blijkt een kennis van onze hoofdpersoon, aangezien het ook een literatuur professor is op dezelfde school. Wuhrer is sinds het voorval ook vermist, dit blijkt de serveerster te zijn in de koffietent waar hij altijd komt. Dan komt de vrouw van het slachtoffer verhaal halen bij onze hoofdpersoon. Zie je, het slachtoffer ging vreemd met de serveerster en de vrouw wil de zaak opgelost. Nu wil het heel toevallig zo zijn dat onze hoofdpersoon niet alleen een kennis is van het slachtoffer, hij was vroeger ook Detective.” Als ik die man nou versier, wil hij me vast wel helpen met de case”, zo moet ze gedacht hebben. Natuurlijk laat hij zich snel ompraten. Volg je het nog? Goed, want ik was na een half uur al gestopt met het me interesseren in het onlogische gatenkaas-plot. Het verhaal is niet ingewikkeld, gewoon simpelweg onlogisch geconstrueerd. Dikwijls valt er echt geen touw aan vast te knopen. Om dan maar het belangrijkste weg te geven:

aan het begin van de film staan 2 mannen een graf te graven in een achtertuin. Zowel de hoofdpersoon als de dienstdoende politie (Davi) vinden dit niet vreemd, Het kost 3 kwart van de film voor de hoofdpersoon om te realiseren — onder het genot van een halve fles Wild Turkey, zonder glas (mijn goedkeuring heeft ie!) — dat er toch iets vreemds gaande is met de 2 ogenschijnlijk onschuldige mannen die dat graf hebben gegraven. Tsjah, goh Sherlock!

In tegenstelling tot veel b-thrillers in deze rubriek, kan ik voor het eerst zeggen dat deze film juist een teveel aan verhaal heeft. Het moet niet gekker worden! Toch heb ik me wel vermaakt en dat ligt vooral aan Wuhrer. Haar rol is sensueel en verleidelijk, maar toch ook erg over-the top en komisch. Eigenlijk komt ze nooit als echte gedaante voor in de film, maar zien we haar door middel van hallucinaties, die het hoofd van de toch al onstabiele hoofdpersoon in de war brengen. Hallucinaties? Ja, eh, dat moet je mij niet vragen. Ik snapte er ook niets van. In die hallucinaties is ze nog een paar keer naakt en drinkt ze liters Wild Turkey. Er gaat veel overtuiging, mystiek en sexappeal uit van haar, zonder dat ze nou zoveel seks heeft. Een bizarre scène is wanneer onze hoofdpersoon droomt dat zij naakt uit een auto stapt, met het slachtoffer op een picknick-kleedje gaat zitten en de hoofdpersoon voor fotograaf speelt. Het is een mooi shot, maar waarom staat hij dat stel op dat picknick-kleed te fotograferen? Het zal wel! Inmiddels heb ik het helemaal opgegeven wat betreft logica. Sfeervol blijft het. Dit komt ook mede door de Southern setting, die mij meestal wel aanspreekt en dat is hier niet anders. Al wordt er wel te duidelijk gedweept met de Confederate Flag, waar deze wordt gelinkt aan de badguys, om aan te geven wat voor volk het is.

Nog wat leuke titbits (HAH!) en opmerkelijkheden?:

- Ik weet niet of Valeria Golino doorgaans gezien wordt als een goede actrice? Hier speelt ze met een over-the-top Italiaans accent (haar afkomst, maar dan nog) en roept ze “Si! Si! Si!” Tijdens het klaarkomen in een onderonsje met de hoofdpersoon.

- De auto van de hoofdpersoon verschiet meerdere keren van kleur in de film. Verder is het toch min of meer dezelfde auto. Bewust? Raar foutje?

- Berenger (hoofdpersoon) en Davi (bevriende agent) zijn het meest in vorm tijdens hun 1-op-1 gesprekken in de koffietent of in de auto.

Davi: “Did the wife make an offer you couldn’t refuse? And how does she look in bikini?” en even later in het gesprek……

Berringer: "You and Lorraine still trying to make a baby?"

Davi: "5 times a day"

B: "Maybe you oughta cut down."

D: "I’m Having too much fun."

B: "No, I mean the caffeine, lowers the (sperm) count!"

- nog een aardige vermelding voor de soundtrack. Ja, er is natuurlijk zwoele jazz, maar ook sfeervolle backwoods countrymuziek en de industrial band 16Volt en aardige noiserock van het obscure bandje Vitamade.

Zo heb ik ze de afgelopen edities wel eens slechter gezien. Het geheel was vrij sfeervol en sexy, zonder dat er veel seks aanwezig was. Op zich knap, zo kan het dus ook! De mooie, broeierige omgeving hielp ook mee. Aan de andere kant was het verhaal erg slordig en onlogisch en het acteerwerk van zowel Berenger als Golino niet om aan te zien. Goed: tiet gezien, nu eindelijk slapen! Voor hen die dit allemaal gelezen hebben, ik zie jullie bij deel 7…….