• 13.085 nieuwsartikelen
  • 169.681 films
  • 11.133 series
  • 31.879 seizoenen
  • 630.524 acteurs
  • 196.364 gebruikers
  • 9.179.954 stemmen
Avatar
 
banner banner

L'Enfant Sauvage (1970)

Drama | 83 minuten
3,58 135 stemmen

Genre: Drama

Speelduur: 83 minuten

Alternatieve titel: The Wild Child

Oorsprong: Frankrijk

Geregisseerd door: François Truffaut

Met onder meer: Jean-Pierre Cargol, François Truffaut en Françoise Seigner

IMDb beoordeling: 7,5 (9.153)

Gesproken taal: Frans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot L'Enfant Sauvage

"At last an adult film to which you can take your children."

In 1798 wordt in een bos een jongen gevonden, die niet kan spreken, lezen of schrijven. Dr. Jean Itard raakt geïnteresseerd in de jongen en besluit hem op te gaan voeden. Iedereen denkt dat dat een zinloze bezigheid is, maar Itard heeft geduld.

logo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Victor, l'Enfant Sauvage

Le Dr Jean Itard

Professor Philippe Pinel

Madame Lemeri

Monsieur Lemeri

Baby Lemeri

Visitor at Institute

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van starbright boy

starbright boy (moderator films)

  • 21863 berichten
  • 4734 stemmen

Samen met deze film op 18 augustus op dvd in Nederland.


avatar van Blokland

Blokland

  • 545 berichten
  • 1472 stemmen

De meest onderschatte film in Truffaut's oeuvre: samen met Les 400 coups mijn favoriete Truffaut

*****


avatar van Incognito

Incognito

  • 86 berichten
  • 1219 stemmen

Truffaut kon blijkbaar goed uit de voeten met jonge acteurs, want de jonge Victor speelt, ondanks zijn gebrek aan dialoog, overtuigend. Wel doet de ontwikkeling van Victor, zonder enige indicatie van het tijdsverloop of veranderingen van uiterlijke kenmerken, nogal rap en daarom wat ongeloofwaardig aan. Het voelt als geheel echter authentiek aan, met een sterke sfeer en goed acteerwerk van Truffaut. 3,5 * (De versie die ik zag was zwart-wit, maar de dvd was voorzien van een gekleurde still en een vermelding dat de film in kleur is (of zou moeten zijn), terwijl IMDb vermeldt dat het om een zwart-witfilm gaat; weet een van de stemmers hier misschien iets meer over?)


avatar van JJ_D

JJ_D

  • 3798 berichten
  • 1330 stemmen

Incognito schreef:

Wel doet de ontwikkeling van Victor, zonder enige indicatie van het tijdsverloop of veranderingen van uiterlijke kenmerken, nogal rap en daarom wat ongeloofwaardig aan.

Vond ik juist niet. Truffaut vertelt beklijvend, waardoor je onmiddellijk met hem mee gaat voelen i.v.m. de ontwikkeling van het kind... Deze fase van de film vond ik bv. heel wat boeiender dan het wat trage begin, omdat er een reusachtige spanningsboog gecreëerd wordt die ook nog rationeel kan aanspreken, alsof in het hele verhaal een veralgemenende waarheid schuilgaat... Tjah, nu weet je dat hét kan, en daar eindigt het. Maar 'L'Enfant Sauvage' is zoveel interessanter dan pakweg een wetenschappelijk naslagwerk over hetzelfde thema. Truffaut (eveneens regisseur, zo blijkt) vertelt met zijn camera een heel gevoelig verhaal, en de combinatie met zijn zakelijke vertelstem lijkt wonderwel te werken.

'L'Enfant Sauvage' is een langzame, bizarre karakterstudie van een 'wild' kind. Een herbeleving van onze eigen opvoeding en een licht ontroerend einde is wat deze film u te bieden heeft. En aangezien de vervelingsgraad opvallend lager ligt dan bij andere Franse films is dit een aanrader.

3,5*

(De versie die ik zag was zwart-wit, maar de dvd was voorzien van een gekleurde still en een vermelding dat de film in kleur is (of zou moeten zijn), terwijl IMDb vermeldt dat het om een zwart-witfilm gaat; weet een van de stemmers hier misschien iets meer over?)

Zelf ook in zwart-wit gezien, maar het gaat om een 10 jaar oude VHS-opname van televisie... (Het leek soms paars-wit, maar dat was wellicht de video?!)


avatar van Mug

Mug

  • 13981 berichten
  • 5969 stemmen

Deze film is gewoon zwart-wit. Stills in kleuren (de still waar men het over heeft IS niet eens een still, gewoon een foto) etc., zijn gewoon promotie-materiaal. Net zoals zwart-wit films ook niet automatische een zwart-witte filmposter hebben.

Truffaut weet me eindelijk weer eens te raken na Les Quatre Cents Coups. Veelal op conto van het kindacteurtje Jean-Pierre Cargol, fantastische prestatie.

Truffaut blijft zakelijk, vals sentiment is nergens te bespeuren, ook dat is een kunst. Daarnaast valt het camerawerk op, van wijde shots tot de oeroude techniek van 'iris-in & iris-out', dat veelal gebruikt werd in de stille cinema. [ja, dit moest opgezocht worden] Dit werkt wonderbaarlijk. Dikke 4 sterren.


avatar van eRCee

eRCee

  • 13389 berichten
  • 1946 stemmen

Ik snap het enthousiasme niet zo goed. In tegenstelling tot de vorige Truffaut die ik zag (La sirene du Mississippi) is dit qua verhaal slechts een doordeweeks filmpje en ook nog eens zeer alledaags gefilmd.

De basis voor het plot is op zich wel interessant maar niet echt geschikt om er een film van te maken. Als je tien minuten hebt gezien heb je alles wel gezien, bij wijze van spreken.

De frisheid en originaliteit in filmtechniek ontbreken in L'Enfant Sauvage volledig. Wat over blijft is een vrij kleurloze prent met aardig acteerwerk, maar het zal me niet lang bijblijven. Net aan de 2,5*.


avatar van NarcissusBladsp.

NarcissusBladsp.

  • 1630 berichten
  • 600 stemmen

Mijn eerste Truffaut film, maar Truffaut zelf heb ik voor het eerst gezien bij Spielbergs "Close encounters". In deze film speelt een kind ook een geweldige rol. Beide regisseurs laten zien een groot inlevingsgevoel voor kinderen te hebben. Beide films gaan ook over het contact leggen en communiceren met "ongewone fenomenen": dwz: Aliëns en een "wolfskind".
"L'enfant sauvage" is geen normale film, eerder en pedagogische instructie film, maar eigenlijk probeert de film, zo is mijn indruk, het oorspronkelijke verslag zo nauwgezet mogelijk te tonen. Cinematografisch misschien geen meesterwerk, maar het onderwerp (een zeldzaam fenomeen) en het belang ervan als document is voor mij groot. En het kind wordt fantstisch gespeeld: de ongecontroleerde bewegingen, alles aan willen raken, fixatie met water en licht, z'n vlucht gedrag....maar ook hoe hij door wetenschap wordt ingedeeld in de vooringenomen categoriën en natuurlijk het geduld en liefde van de "huïshoudhulp" en de methodes van de pedagoog. Misschien gaat zijn ontwikkeling als normaal rechtlopende beschaafde mens wat te snel en is minder geloofwaardig maar de overgangen en "terugvallen" in oude gedrag is fascinerend uitgevoerd. En dan de moeite om een taal te leren, een machtig vermogen dat voor ons al te vanzelfsprekend is......ontroerend hoe de pedagoog
zijn best doet...vooral het moment dat hij het kind zijn "moraal besef" wil testen.....en hem op valse gronden in de kast wil doen. en de pedagoog zelf een normgrens overschrijdt....zulke films moeten gemaakt worden! Vergeet niet het is een zeldzaam fenomeen (dat steeds zeldzamer zal worden) dat nog steeds veel (wetenschappelijke) vragen oproept! Het gaat over wie we zijn als mens, wat zijn onze potenties, waar liggende grenzen...wat zijn de consquenties van omstandigheden en erfelijkhijd..etc..etc.
Ik heb lang geleden ooit in mijn moeders "Magriet" (!) een prachtig stuk gelezen over 2 Indiase meisjes die daadwerkelijk opgegroeid waren met wolven.....het is me altijd bijgebleven!


avatar van Spiekercoen

Spiekercoen

  • 326 berichten
  • 1435 stemmen

Een unicum, de eerste keer dat een Truffaut mij niet echt bevalt. De vertelwijze doet denken aan de manier waarop Truffauts leermeester Bresson zijn verhalen vaak bracht: de hoofdpersoon als verteller. Maar waar Bresson erin slaagt telkens vragen bij de kijker op te wekken, is L'enfant Sauvage eigenlijk een open boek en te voorspelbaar, vooral vanaf het moment dat Itard de jongen wil gaan onderwijzen.

Wel erg knap geacteerd van de jonge Cargol, maar jammer genoeg raakte de film mij niet zoals bijvoorbeeld Les 400 coups dat wel deed.

2,5*


avatar van Baggerman

Baggerman

  • 10802 berichten
  • 8137 stemmen

Mmmm, apart onderwerp. Kinderen die zijn opgegroeid zonder contact met andere mensen zijn voor de wetenschap ongelofelijk interessant (NarcissusBladsp haalt dit al aan!).

Gelukkig volgt hier geen Junglebook- of Tarzan-achtig verhaal, maar een redelijk realistisch plot. Want zover ik weet zullen dit soort kinderen nooit meer normaal kunnen functioneren in de mensenmaatschappij en Truffaut laat de jongen ook niet verder komen dan een soort huisdier-staat.

Het enige ècht onwaarschijnlijke waar ik Truffaut op kon betrappen was met de scène met de spiegel (dat blijkbaar moest aantonen dat de jongen zijn eigen spiegelbeeld niet herkende..). Itard pakt daarna een appel en houdt deze achter de jongen, die deze vervolgens in de spiegel probeert te pakken! Daarna geeft hij de appel aan de jongen die hem (nogal hongerig) verorbert. De schaal met appels staat echter direct in het zicht naast de spiegel? Een wild, hongerig 'beest' als de jongen zou dit dan natuurlijk onmiddelijk gezien hebben en bovenop deze schaal zijn gedoken! Foutje, mijnheer Truffaut! Had Itard gewoon een appel uit zijn zak laten halen en er was niets aan de hand geweest

Ik vraag me trouwens wel af waarom Truffaut de film in 1970 in het zwartwit heeft geschoten? Had hij hier een bedoeling mee? Als ik niet beter geweten had , dan had ik gedacht dat dit een film uit de jaren veertig, begin jaren vijftig was!


avatar van JJ_D

JJ_D

  • 3798 berichten
  • 1330 stemmen

Baggerman schreef:

Ik vraag me trouwens wel af waarom Truffaut de film in 1970 in het zwartwit heeft geschoten? Had hij hier een bedoeling mee? Als ik niet beter geweten had , dan had ik gedacht dat dit een film uit de jaren veertig, begin jaren vijftig was!

Esthetische overwegingen, verder hoef je het niet te zoeken...


avatar van Movsin

Movsin

  • 8074 berichten
  • 8295 stemmen

Truffaut gaat hier beslist de moeilijke toer om over dit gebeuren een film te maken.

Wellicht zal menig filmliefhebber zich meer aan een fictie story verwacht hebben, met climaxen en een einde dat triest of vrolijk is.

Truffaut doet dat niet. Hij brengt op een eenvoudige manier een relaas over de wederopvoeding van een wild opgegroeide jongen en tekent de positieve evolutie daarin.

De film heeft me geboeid, als een documentaire met hart.


avatar van Regan_Robbie24

Regan_Robbie24

  • 586 berichten
  • 635 stemmen

ik houd niet van Franse films.. maar deze is echt de moeite waard !! geweldig vond ik em !!


avatar van mister blonde

mister blonde

  • 12562 berichten
  • 5619 stemmen

Leuke kennismaking met Truffaut en dat terwijl ik meer dan 5 films van hem op mijn to see lijst heb staan die een hogere prioriteit hadden. Eerste half uur is ronduit sterk. Sterke opening, prachtig gefilmd, veel sterke momenten en prima acteerprestaties met name van de acteur die het compleet geloofwaardige personage Victor neerzet, maar ook van Truffaut zelf. Die laatste 3 punten blijven in het daaropvolgende uur ook wel sterk, maar het is meer van hetzelfde en ik had dan ook het gevoel alsof ik dit al een paar keer eerder had gezien (hoewel ik niet direct een voorbeeld heb van een oudere film). Film blijft over het algemeen vrij boeiend, maar heeft wel een paar inkakmomenten. Daartegenover staan ook een paar ontroerende en zelfs schitterende scenes. Heb nog niet (uiteraard na 1 film) kunnen ontdekken wat Truffaut typeert als filmmaker, maar ben daar wel ontzettend benieuwd naar geworden.


avatar van Vinokourov

Vinokourov

  • 3143 berichten
  • 2909 stemmen

Tijden geleden had ik van Truffaut Les Quatre Cents Coups gezien, een best goede film over een miskende jongen. Ook deze is erg de moeite waard. Het lijkt me dat opvoeding en onderwijs thema's zijn die Truffaut vaak gebruikt vanwege zijn eigen moeilijke jeugd.

L'enfant sauvage laat heel geleidelijk zien hoe Victor van een wild beest verandert in een jongen, die toch menselijk is. Soms een beetje van hetzelfde (net als de muziek), maar het hele leerproces is fascinerend om te zien. Mooi filmpje


avatar van Kuck-x

Kuck-x

  • 402 berichten
  • 735 stemmen

Een buitengewoon ontroerende film. Mooi en sober geregisseerd en geacteerd. Het zwartwit versterkt de emoties en trekt naar de tijdgeest. Mooi gedaan.


avatar van The One Ring

The One Ring

  • 29974 berichten
  • 4109 stemmen

L'Enfant Sauvage werkt denk ik het beste als je zelf een bijna net zo grote fascinatie hebt voor het onderwerp als Itard zelf had. Natuurlijk is interesse in waar een film over gaat altijd belangrijk, maar het bijna totaal observerende en ondramatische karakter van L'Enfant Sauvage maakt dat dit nog extra geldt voor deze film. Voor sommigen kan verveling wellicht toeslaan omdat het geheel toch een soort van herhaling van zetten wordt. Victor wordt telkens voor nieuwe, maar vergelijkbare proeven gesteld en we volgen langzaam zijn ontwikkeling, al blijft een echt grote doorbraak uit.

Ik kon me zeer goed verplaatsen in Itard. Het moment waarop hij bijna de moed opgaf om de training van Victor door te zetten viel geheel samen met het moment waarop ikzelf me afvroeg of dit experiment wel zin had en ik me afvroeg hoelang Itard het vol kon houden. De tijdssprongen tussen scènes zijn wat onduidelijk, maar toch kwam het op me over dat Itard zeer lang met Victor bezig is geweest. In werkelijkheid duurde dit proces vijf jaar, maar ik weet niet precies waar in de tijdslijn de film stopt. Hoe dan ook, om deze film te kunnen waarderen moet je ieder klein stapje vooruit of achteruit die Victor maakt boeiend vinden. Ik kan me voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt, maar ik zat constant vol nieuwsgierigheid te kijken.

Het lijkt erop dat Truffaut de taak om een verzameling wetenschappelijke geschriften te verfilmen vrij letterlijk nam. Het is allemaal erg zakelijk gebracht, een filmisch equivalent van een document. Dat Truffaut geïnterresseerd is in hoe mensen in elkaar zitten en hoe ze psychologisch werken is me al eerder opgevallen. Dit stelt hem in staat om hier normale dramatische spanningsbogen te vermijden. Je hoeft maar naar de Jodie Fosterfilm Nell te kijken om te zien hoe het anders kan. Truffaut maakt echter zelfs niet veel ophef over zoiets als een rechtzaak om de jongen onder Itards zorg te houden. Dit zou het emotionele hoogtepunt zijn van een Hollywoodfilm. Truffaut laat er niets van zien en noemt het terzijde.

Het wordt daardoor een afstandelijke film, maar toch voelde ik de emotie wel. Truffaut oordeelt nergens of het experiment met de jongen goed voor hem is en tevens komen we niets te weten over de gedachten van het kind en wat we van Itard weten komt uit zijn geschriften. Je kunt je eigen meningen hierdoor op de vrije loop laten en Truffaut geeft ons net genoeg om dat interessant te maken. Het is net niet zo zakelijk dat het overkomt als een project gefilmd zonder interesse. En laten we het belang van de twee hoofdacteurs niet vergeten. Victor is een rol die gemakkelijk overgeacteerd had kunnen worden, maar Cargol lijkt haast een wild kind. Truffaut maakt ook geen overheldhaftig karakter van Itard.

Het enige echte nadeel is dat ik achteraf toch wat meer tijdsaanduidingen had willen zien. Ik beweerde dat de film wel duidelijk maakte dat er regelmatig aardig wat tijd verstreken was, maar bij een toch al haast documentaire aanpak als dit past een duidelijke tijdsaanduiding. Simpelweg omdat het er toe doet of er een week, een maand of een jaar verstrijkt na ieder nieuw fragment.
4*


avatar van brucecampbell

brucecampbell

  • 3285 berichten
  • 6874 stemmen

Uitstekende film van Truffaut!

Met het zwart-wit beeld en sommige filmische trucjes uit de jaren 20/30 lijkt het allemaal net wat authentieker. Het lijkt meer op een documentaire dan een film. De rol van Victor wordt ook wel voortreffelijk gespeeld door Cargol.


avatar van pippo il buffone

pippo il buffone

  • 2745 berichten
  • 0 stemmen

Hyperambitieuze film waarin Truffaut eventjes het topic dat Franse intellectuelen al sinds Rousseau bezig houdt,natuur v beschaving,aansnijdt.Plus daaraan verwante topica als conditionering en het daarmee gepaarde gaande geweld,de vraag of de mensen van nature beperkt zijn of een grenzeloos vermogen hebben tot zelfontplooiing enz.Waarbij hij trouwens vals speelt door bij Mowgli een werdegang te suggereren die niet congrueert met de (naar het schijnt)historische feiten.

Deze film had gemakkelijk kunnen ontaarden tot een pamfleje,maar doet dat niet door de klassieke opbouw.Grootste verdienste is echter dat T. alle sentimentaliteit vermijdt,terwijl het verhaal zich daartoe gemakkelijk leent,zoals wel blijkt uit TEM van Lynch,die aardig wat uit deze film(incl. het gebruik van zwart-wit) heeft gejat.

Truffaut was natuurlijk geen groot acteur,maar dat helpt juist als je de rol van houterige schoolfrik speelt.Verder is dat ventje natuurlijk wel goed.Tegenwerpingen als zou de film teveel in herhaling vallen slaan nergens op omdat opvoeden/opgevoed worden nu eenmaal een proces van 109878854 vallen en weer opstaan is.

Van de keuze voor ZW begrijp ik overigens geen hol,het lijkt hooguit "authentieker" maar eigenlijk is het anti-authentiek,meer dan een decoratief geintje zie ik er niet in,maar dat zal aan mij liggen.

Tenslotte begrijp ik de keuze van muziek uit 1700(Vivaldi) ook niet geheel,genoeg goede muziek gemaakt in 1800 lijkt me.


avatar van Kuck-x

Kuck-x

  • 402 berichten
  • 735 stemmen

pippo il buffone schreef:

Truffaut was natuurlijk geen groot acteur,maar dat helpt juist als je de rol van houterige schoolfrik speelt.

Probeer eens een houterige schoolfrik te spelen als je niet kunt acteren.

Oeps, pippo... Je bent vergeten na de eerste alinea je quasi-moeilijke woorden te gebruiken...?!


avatar van Phantasm

Phantasm

  • 7125 berichten
  • 7042 stemmen

Interessant om een keertje gezien te hebben, waarom de film in zwart/wit is opgenomen snap ik niet helemaal.


avatar van Spetie

Spetie

  • 38830 berichten
  • 7050 stemmen

Mooie film van Truffaut, die me behoorlijk wist mee te slepen en ook wist te raken. Het helpt hier natuurlijk enorm, dat hoofdrolspeler Jean-Pierre Cargo erg goed acteert. Vanaf het eerste moment dat ik hem zag voelde ik een bepaalde sympathie voor hem.

Ik vond het fascinerend om te zien hoef Truffaut zelf, die overigens ook prima acteert, hem op een zeer geduldige en zorgzame wijze slimmer probeert te maken. Het mag dan op sommige momenten een herhaling van zetten zijn, maar vervelend vond ik het geen moment.

De zwart-wit fotografie geeft het verhaal iets authentieks mee en daarnaast is het soms ook prachtig geschoten. Ik zat me op een gegeven moment wel af te vragen hoeveel verder het verhaal nu was in de tijd en ik zie dat sommige anderen hier ook last van hadden. Het is echter een kleine smet op een verder zeer goede film.

4,0*


avatar van de grunt

de grunt

  • 4319 berichten
  • 1572 stemmen

Nestor Almendros' zwart/wit-fotografie is werkelijk schitterend.


avatar van Brix

Brix

  • 19499 berichten
  • 4876 stemmen

Vandaag te zien op TV > ARTE > 22:00 uur


avatar van Alexjc

Alexjc

  • 106 berichten
  • 99 stemmen

De film is in 1970 uitgebracht. Af en toe had ik het gevoel, zit ik nu naar een film uit 1970 te kijken of naar een film circa uit de tijd 1935. Zo goed hebben ze het authentieke weergegeven. Doofstomme kinderen uit de maatschappij halen, de onderdanigheid van de vrouw, de kinderen die pesten, de manier van spreken en bewegingen. maar natuurlijk ook het camerawerk en het vertellen past goed in het oude plaatje.

Ik heb de film genoten. Maar het wordt geen tweede kijkbeurt. Een keer kijken en in de goede herinnering opslaan.

Je moet natuurlijk wel voor de film openstaan en deze niet vergelijken met een film uit de huidige tijd.


avatar van Capablanca

Capablanca

  • 1128 berichten
  • 1540 stemmen

Interessante film over de 'edele wilde' van Rousseau. Vooral de zwart-wit beelden maakten het erg authentiek.