Changeling (2008)

Changeling stond ook al eventjes op mijn lijstje. De films met Clint Eastwood achter de camera (ook destijds ervoor) bevallen me wel. Films steeds gemaakt met de nodige zorg en kwaliteit, oerdegelijk tot bovengemiddeld, steeds met klasse, maar ook nooit absolute meesterwerken die je eeuwig meedraagt. Zelden ontgoochelend dus, behoudens wat er zit aan te komen in 2018 met zijn treinfilm naar Parijs vermoedelijk.

Angelina Jolie doet het uitstekend en de veeleisende Eastwood haalde er waarschijnlijk het maximum uit. Jolie brengt de schrijnende familiale situatie van Christine Collins erg sereen en volwassen, zonder over the top van het sentimentele te gaan. Terechte nominatie als beste actrice voor de Oscars van 2009 al is verliezen van Winslet in The reader geen schande. En voor de tweede maal zie ik Jolie in een instelling verzeild raken, in Girl Interrupted in een meer chaotische rol, hier met meer waardigheid en klasse.

Gebaseerd op waargebeurde feiten. Je schrikt er toch even van dat dit werkelijk gebeurd is. Niet zozeer de gruwelijke onthullingen op de Wineville Ranch, maar wel de tijdsgeest in het Los Angeles tijdens het interbellum. Een periode ook gekenmerkt door de drooglegging, Al Capone (Scarface - 1932) en de vliegenierskunsten van Charles Lindbergh. Corruptie en willekeur zijn de handelskenmerken van de politie. Maffiabestrijding is eerder een politiek vorm van eigenbelang in plaats van de zuivering van de straten. Cases worden gemanipuleerd en verdoezeld om toch maar eens op een positieve manier in de pers te komen. Frappant te zien hoe wordt omgegaan met de verdwijning van kleine Walter en al helemaal wanneer ze denken dat het dossier opgelost is. Bang om hun reputatie en ego ...

De tijdsgeest van de film zegt ook veel. In het rechtbankgedeelte dacht ik dat ze de moeder een veeg uit de pan zouden geven door haar kind van 9 alleen thuis te laten. Niets was minder waar, zo bleek. Zoals elke moederkloek (mens en dier) kan uit de duizend wel zijn eigen kind halen. Ik vond het al lang duren vooraleer de moeder op de proppen kwam met de tandarts of de onderwijzeres. Vragen over het familiale verleden zag ik niet de revue passeren. Bizar ook dat zo'n snotneus dergelijke leugens zo lang kon volhouden...

Mevrouw Collins was als vrouw in die tijd erg vrijgevochten in een volledig mannenbastion. Haar doorzettingsvermogen en onverzettelijkheid maakten van haar een heuse feministe. Het keerde haast tegen haar door te verklaren dat haar emoties haar psychisch welbevinden aantastten. Jeffrey Donovan als J.J. Jones die het hier als politie-inspecteurs trouwens uitstekend. Jason Butler Harner als psychopaat was ook geweldig en vooral de scène met Jolie was top alsook zijn laatste optreden in de film (ijzersterk!). De film lijkt te veel op een tweestrijd tussen goed en kwaad, maar kleurt nog net binnen de lijntjes. Meer dan degelijke film in een mooi tijdskader en met mooie ondersteunende muziek.

Goede film van Eastwood. Na het eerste halfuur was ik wel voornamelijk geërgerd aan het optreden van de politie en de dokter. Ik kon mijn oren niet geloven. Zelden eerder heb ik zo'n gevoel van onrecht en hypocrisie meegemaakt in een film. Als dat de bedoeling was, dan is dat sterk gedaan maar ik ben er niet helemaal van overtuigd. Het is natuurlijk wel gebaseerd op waargebeurde feiten maar in welke mate is de film aangepast vraag ik me af. Wat hier gebeurde is wel heel straf. Dat kind "Arthur" of de jongen die Walter Collins zijn leven probeert in te pikken zijn motieven zijn zeer vaag. Ik dacht echt in het begin van wat bezielt deze mensen?

Gelukkig was ik geboeid genoeg om me hierover te zetten en werd ik steeds geïnteresseerder naar de afloop. De afloop was prima en ik hoop dat er in deze tijd ook nog mensen zijn die zo vechten als Angelina in deze film doet, onafhankelijk voor wat ze vechten. De sfeer en soundtrack pasten mooi in de setting van de jaren '30. Ook de kleding zag er gepast uit net zoals de auto's, de radio en de telefoons. De rollerskates op de werkvloer had ik nooit eerder gezien. Zoiets zou nu niet meer kunnen. Al bij al dus toch een goede film waarbij ik me afvraag hoeveel ik hem nu moet geven. Het begin vind ik wat twijfelachtig maar nergens verloor ik de aandacht ondanks dat het een lange film is. Ook de villain van deze film speelt zijn rol uiterst geloofwaardig, hoewel je vanaf de eerste seconde dat hij in beeld komt, meteen doorhebt van er is iets niet pluis met deze vent. Ik vind het heel moeilijk om een juist cijfer op deze film te plakken, maar ik denk dat 4* mijn beleving van de film het best beschrijft.

Wat een fijne poster voor op de homepage.

Zo,mooie kostuum film.

De aankleding is echt subliem!

Jolie in een prachtrol.

En wat een mooie vrouw de mooiste ogen.

Wat ik wel jammer vond is dat er niet zo diep

gegaan is op de moorden.Ik bedoel de moeder van northhcott had ookvmet de moorden te maken.Ik vond het toch wat oppervlakkig.

Wel erg wat daar op die ranch gebeurt is.

3.0 voor mij.

Goed.

Toch wel weer een goede Clint Eastwood film hier. Hij heeft toch wel bewezen prima te kunnen regisseren, al speelt hij zelf geen rol hier. Desondanks zonder hem zijn de acteerprestaties nog steeds prima, zelfs Jolie was best te pruimen.

De drama is niet heel aangrijpend, maar de mystery is best sterk. Vooral richting het tweede deel zet de film een wat donkerdere toon aan waardoor je toch wel geboeid blijft. Ook de twist was toch ook duister en daarmee was de toon wel gezet.

De film duurt met 140 minuten wel wat te lang, en is het eerste deel wat te veel uitgerekt. Voor de rest een vrij sterke film die wel redelijk blijft boeien en is ook vrij origineel in zijn verhaal.

Meer dan prima drama die ondanks zijn 20 jaar oud inmiddels niet aan kracht heeft ingeboet.

Wat opvalt de mooie rustig vertelstijl, tijdsbeeld van de jaren '30, mooi kleurenfilters bij goede en slechte tijden maar ook in de woestijn bij het kippenhok. Meer dan prima acteerprestaties van praktisch alle acteurs, wat is die Jeffrey Donovan een verschrikkelijk pedant mannetje. De arrogante houding en dat Collins eigenlijk maar te luisteren had, de toon van die man, tsjonge jonge...vrouw zijn was in die tijd gelijk aan een voetveeg. Dat ze dan ook nog lukraak opgenomen kunnen worden in een inrichting als ze te lastig worden zijn dingen die je je tegenwoordig niet voor kunt stellen.

Doch, één minpunt en dat is de duur van de film. Hij is net wat te lang om de hele tijd te kunnen boeien.

Tot de moordzaak aan het licht komt: prima drama/thriller.

Daarna lijkt een andere film te beginnen; een drama dat een stuk minder boeiend wordt, dat niet kan meeslepen en beklijven, en waar veel gebeurtenissen afgehaspeld worden in weinig tijd. Het leek me bij momenten een tv-film.

De regisseur had het ofwel bij deel 1 moeten laten; ofwel er meteen een serie van moeten maken, met details en personages tot in de puntjes uitgewerkt.

Ook de acteurs halen het niveau niet direct naar omhoog.
Pluspunt: vooral de taferelen die zich buiten afspelen zien er prachtig uit, de tijdsgeest wordt op alle vlakken mooi uitgebeeld.

Een plaats binnen de top 250 vind ik in elk geval heel verbazend...

Hele goede, mooie en sterke film van de oude rot Clint Eastwood! Onvoorstelbaar dat dit in het echt is gebeurd en dan Clint op zo’n leeftijd nog zo’n goede film afleverd, zelfde geld voor Gran Torino! ?

Dikke 4*!

Ik vond het een geweldige film die elke minuut blijft boeien tot het einde ?

Mooi, erg mooi ?

Dit schreef ik zes jaar geleden. Ik kon me nog herinneren dat ik een gedeelte van deze film gezien had en dat ik dat indrukwekkend vond, maar heb de film toen opzettelijk niet uitgekeken en heb ook even gewacht met de film alsnog op te zoeken. Toen ik zag dat de film in het Netflix-aanbod was opgenomen, leek het me de ideale gelegenheid om Changeling nu eindelijk eens van begin tot eind te bekijken.

Mijn smaak is niet heel erg veranderd in die zes jaar, maar het was natuurlijk mogelijk dat ik een te snelle conclusie getrokken had. Gelukkig bleken twijfels daarover nergens voor nodig. Ik vond dit een ijzersterke film. De film begint met een waar nachtmerriescenario: je kind veilig denken achter te laten om vervolgens terug te komen en te ondervinden dat hij verdwenen is. De verontruste reactie van moeder Christine zorgt ervoor dat je als kijker meteen met haar meeleeft. Dat gevoel wordt nog eens temeer veroorzaakt door het corrupte politiekorps dat ervoor zorgt dat Christine in een bizarre en zo mogelijk nog heftigere situatie terecht komt. Zelden heb ik zó op gerechtigheid gehoopt als bij deze film. Of de publiekelijke vernedering van de rechercheur en de arts in de rechtbank daadwerkelijk zo heeft plaatsgevonden betwijfel ik, maar het voelde wel goed.

De film tikt de 140 minuten aan, maar daar heb ik niet veel van gemerkt. Sterker nog, ik heb het merendeel van de speelduur op het puntje van mijn stoel gezeten. Het verhaal is aangrijpend, schokkend en meeslepend. Ik heb gelezen dat niet iedereen te is spreken over het acteerwerk van Angelina Jolie, maar mij wist ze te overtuigen. Ik leefde ontzettend met haar personage mee en hoopte op een goede afloop. Ook John Malkovich, Jeffrey Donovan, Michael Kelly en Jason Butler Harner vond ik erg sterk. Wat weet die laatste een griezel neer te zetten, al is het natuurlijk nog veel akeliger om te realiseren dat die griezel echt bestaan heeft. Clint Eastwood heeft daarnaast zijn film prachtig vormgegeven: stijlvol (cinematografisch, maar ook wanneer het aankomt op de decors en kleding) en somber. Het enige wat naar mijn mening tegenviel was het verhaallijntje omtrent de jongen die niet Walter is maar zich daar wel voor uitgeeft. Ondanks dat je als kijker bij het afscheid van die jongen nog wel gauw een verklaring krijgt toegeschoven over wie hem nou hiertoe gedwongen heeft, bleef dat allemaal te vaag en liet het me wat onvoldaan achter. Ook de scène op het einde, waar Christine (of de kijker?) nóg een keer valse hoop moet krijgen, had voor mij niet gehoeven.

Het zijn ogenschijnlijk kleine smetjes, maar aangezien 'fake Walter' wel een belangrijk onderdeel van de film is doet het toch wel enige afbreuk aan de totale ervaring, waardoor ik uiteindelijk niet op een hogere score uitkom. Dat gezegd hebbende, is dit verder een uitstekende film. Het maakte de nodige emoties bij me los en zorgde ervoor dat ik aan de buis gekluisterd zat. Million Dollar Baby en Mystic River vond ik ook goed, maar ik beschouw Changeling toch echt wel als een hoogtepunt in de carrière van Eastwood.

Dikke 4*

Erg degelijk. Visueel zeer goed, met een schitterende look en de hele aankleding is geweldig. Je waant je echt in die periode zonder dat er nadruk op wordt gelegd. Ook de sereniteit die Eastwood brengt is goed.

Maar het is op momenten ook een lange film die me emotioneel niet altijd meenam. Daar is vooral Jolie debet aan die nogal theatraal staat te schreeuwen en huilen en geen moment geloofwaardig is. Ook de rest van de personages is nogal karikaturaal uitgewerkt en dat mist effect. Zonde, want sommige losse scènes zijn het bekijken waard en ergens had de hele film mijn sympathie wel, maar op belangrijke punten mist dit een sterke uitwerking. 3,0*.

“He's not my son!”

IJzersterke film van Clint Eastwood. Sfeervol, en dat komt vooral door de schitterende cinematografie en production design. Je waant je echt in de jaren 20/30, en acteurs als Jolie, Malkovich, Feore, Kelly en Amy Ryan passen zich ook moeiteloos aan. Het verhaal is interessant en hartverscheurend, en er gebeuren dingen in de film waardoor je soms zit te schelden tegen je scherm. Complimenten voor Eastwood en de betreffende acteurs, want het betekent dat je meeleeft met de strijdt en zoektocht van Christine Collins naar haar zoon. Complimenten ook voor de fantastische score (gecomponeerd door Eastwood zelf).

Dat Angelina genomineerd is komt waarschijnlijk omdat ze best aardig kan acteren en natuurlijk haar looks heeft. Ik vond haar echter totaal niet bij deze rol passen. Had daarom liever een andere (evt. onbekende) goede actrice gezien dan denk ik dat de film nog veel beter was geweest..

Clint Eastwood verlaat zijn vertrouwde dada's (mannelijkheid, schuld en boete) en vertelt het verhaal van een vrouw op zoek naar haar zoon met op de achtergrond haar strijd tegen het ordegezag. Je ziet het aan de cijfers, moeilijk om de film niet goed te vinden want er zit zo veel in. Dat is dan ook het probleem. Clint wil veel te veel vertellen, van een politieke analyse van een corrupt politiekorps tot een sociaal pamflet over behandeling in een gekkenhuis maar de echte film gaat over een serie moordenaar verstopt in platteland Amerika. De film meandert van een mysterie (waar is de jongen) tot melodrama (vrouw verliest gezin en status). Maar de film is prachtig gemaakt van production tot kostuum en vooral de schitterende fotografie van Tom Stern is klasse. Nooit saai of banaal maar echt begeesterd vond ik dit niet.

Ondanks het droevige en schokkende verhaal in deze film, waar gebeurd, heb ik deze prent met veel plezier opnieuw bekeken.

Dit is nog steeds een van Clint Eastwood zijn betere films, waarin hij zelf niet optreedt als acteur en dus alleen voor de regie verantwoordelijk is.

Ook Angeline Jolie is hier in goede doen, en in een voor mij, een van haar beste prestaties op het witte doek.

Warm aanbevolen deze prent, al zijn de gebeurtenissen wel schokkend !!

Ter gelegenheid van de 90ste verjaardag van Clint dacht ik eens even wat van zijn films te zien die me indertijd ontgaan zijn. Deze bijvoorbeeld. Waarbij me na een paar minuten alweer te binnen schoot waarom ik deze waarschijnlijk heb laten schieten - ik trek Angelina Jolie niet zo goed. Die maniertjes en dat overdreven spleetje in haar onderlip, bah.

De film zelf is van vertelstijl overduidelijk Clint. Ietwat langzaam, maar zorgvuldig uitgewerkt en opgebouwd. Daarmee meer vakwerk dan vernieuwend of verrassend. Meestal ligt me dat wel, maar het verhaal van deze film ligt me ook nog eens wat zwaar op de maag. Wel in de verte ietwat actueel in het onderdeeltje machtsmisbruik door de blunderende Amerikaanse politie, maarja.

Jolie doet het op zich niet slecht. Ook niet goed eigenlijk, een paar scenes zijn wel op de rand van mislukt maar de regie houdt het aan de goede kant van de balans. Net als Malkovich, die zijn gewone overacting doet maar net niet zo erg dat het echt gaat irriteren.

Verder eigenlijk weinig te melden. Niet echt mijn film, en ook misschien niet het goede moment.

De film komt tergend langzaam op gang, maar weet halverwege toch te boeien. Ook al is het getoonde niet geheel zoals het in het echt gebeurde, toch maakte het indruk. Angelina Jolie is geen beste actrice en dat laat zo ook hier weer zien. Verder word er wel goed geacteerd, al overtuigen de kinderen niet zo. De aankleding is wel voortreffelijk. Heel sfeervol en authentiek ogend.

Zo, dit is behoorlijk fucked up. Ik denk dat je wel kan spreken van een geval waarbij de realiteit de fictie overstijgt. Hadden de makers dit verhaal verzonnen, dan kregen ze wellicht het verwijt dat het allemaal wat vergezocht is. Maar goed, dat even terzijde.

Changeling is een macabere rollercoaster die je meesleurt doorheen het woelige LA van de jaren 20 en je geen seconde loslaat. Drama, thriller en mysterie smelten samen in een groots epos dat in ieder genre uitblinkt. Over elk shot werd nagedacht; ook op z’n 78ste nam Eastwood geen genoegen met een 9,5 op 10. Hetzelfde geldt voor het acteerwerk. Jolie is zó sterk dat je haast zou vergeten dat ook de rest van de cast uitmuntend speelt.

Waarom ik deze film “slechts” 4* geef? Wel, historische films zullen nooit helemaal mijn ding zijn. Voor de rest vond ik dat het verhaal net iets te zwart/wit gebracht werd. Maar laat dat je zeker niet afschrikken om deze film mee te pikken!

Eigenlijk was ik gisterenavond op zoek naar een goede horror titel. Gewoon lekker een avondje griezelen met een biertje en een bakje chips op de bank. Tot mijn verassing zag ik echter dat Prime aardig wat nieuwe films had toegevoegd, waaronder een aantal kwaliteitsfilms. Zo ook deze.

Ik heb ‘m jarenlang op mijn kijklijstje gehad, maar toch had ik er nooit echt helemaal zin in. Tot gisterenavond dus. Blij toe, want ik kan mij zeker aansluiten bij alle lovende kritieken.

Het verhaal is ongewoon boeiend en wat het nog boeiender maakt is dat het gestoeld is op een waargebeurd stukje geschiedenis. Ik heb na de film wat research gedaan en de rode lijn van de film volgt heel aardig de waargebeurde feiten. Ook de corruptie binnen de politie, de wetteloosheid én het opsluiten van mensen zonder geldige gronden waren in die tijd echt wel behoorlijke problemen.

Waar veel drama’s verzanden met lange intro’s, verliep deze toch aardig vlot. We krijgen een korte kennismaking met moeder en zoon en vanaf dat punt loopt het allemaal goed door. De opbouw is uitgekiend en we worden niet verveeld met lange dialogen of nutteloze randzaken. Het is allemaal erg to the point.

Nadat het eerste deel van de film de toon heeft gezet en de route heeft uitgestippeld, begint het sterke tweede deel, waarin de puzzelstukjes op hun plek beginnen te vallen. Het laatste half vond ik persoonlijk het toppunt van de film. De woede, frustratie, een zekere opluchting, verdriet en angst komen daarin heel sterk naar voren. Tijdens de rechtszaak en executie zat ik op het puntje van mijn stoel.

Normaal gesproken word ik niet echt warm of koud van het acteerwerk van Jolie, maar ik moet eerlijk toegeven, in deze film was ze top. Ze zet gewoon een sterke rol neer als hopeloze moeder, die alles op alles zet om haar kind te vinden. Knappe prestatie.

De rest van de cast is niet heel bijzonder, maar iedereen haalt er toch het maximale uit. Dat geldt overigens ook voor de sfeerzetting, de decors en de aankleding. Ik waande me echt in de jaren 20 van de vorige eeuw. Het gekkenhuis straalde een bizarre onmacht en troosteloosheid uit. Je moet er bijna niet aan denken dat daar mensen tegen hun wil werden opgesloten, puur omdat ze in de weg liepen. Helaas was dit in veel landen tot ver in de jaren 70 het geval.

Ondanks het zware thema was dit een prettige zit. Goed geschoten en geregisseerd. Bij veel films met een dergelijke speelduur word ik al na een uurtje wat onrustig.

Bizar verhaal en als altijd met Eastwood achter de camera rustig en stijlvol verteld. Een grotere rol voor Malkovich had me fijn geleken, Jolie heeft toch moeite om een hele film te dragen. Alles bij elkaar heeft het geen verpletterende indruk gemaakt. Van wat ik gezien heb, een van de minderen van Eastwood.

En dat was 9 mei 2013, 11:06 uur, dus alweer ruim 8 jaar geleden. Gisteren de film in de herhaling gezien en wederom zeer verbaasd dat dit vroeger allemaal kon. (nu niet meer?)

Geweldige film, uitstekende acteurs die prima op hun plaats behoren met een verschrikkelijk (qua gegeven) verhaal.

Een indrukwekkende film! De score die deze film krijgt is meer dan terecht Een aanrader!

8!

Geproduceerd door Ron Howard en Clint Eastwood, muziek en regie door Clint Eastwood. En dat merk je aan alles. Visueel erg goed, ook de aankleding en de decors. Ook leuk dat er nog meer Eastwoods meededen. Arrangement: Kyle Eastwood (zoon van...) en een klein rolletje voor Morgan Eastwood (dochter van...).

Waargebeurd, bijna ongelooflijk en behoorlijk heftig. Gebaseerd op de Kippenhokmoorden van Wineville (Wikipedia). Het begin van de film kwam ietwat ongeloofwaardig over maar dat werd snel hersteld. De 140 minuten was zeker niet te lang; boeiend van begin tot einde. Topper!

Nooit geweten dat Clint Eastwood zijn eigen muziek schreef. Of moet ik zeggen: muzak?

Kijk, het is een soundtrack die een uitstekende metafoor vormt voor de film als geheel. De riedeltjes zijn immers puur vakwerk, van A tot Z verzorgd, niets op aan te merken…en weinig oorspronkelijks bij te voelen. Cliché is hier niet echt het juiste woord, wel: voorgekauwd. Bij zowat al Eastwoods films van de laatste jaren zat ondergetekende zich overigens af te vragen: “mag ik ook zelfs eens iets denken, iets voelen, iets filosoferen?” Niet dus.

Toch is ‘Changeling’ geen barslechte film, en wel dankzij het indringende acteerwerk van onder andere Angelina Jolie (zucht!) en John Malkovich (zucht, zucht!), dankzij de ronduit verbijsterende plot, en – nog het meest – omdat de film toont dat wat vandaag vanzelfsprekend is (dat uitvoerende en wetgevende macht de burger dienen en niet bestelen) absoluut niet zo evident is als we zouden hopen. Voilà, het meest bloedstollende inzicht dat een mens aan ‘Changeling’ zal overhouden.

3*

Half puntje eraf maar nog steeds hoog op mijn lijstje. Ik blijf dit een ijzersterke film vinden met een goede cast en regie. Bovendien is dit verhaal op ware feiten verteld. Heb er nog iets over terug kunnen vinden. Walter Collins: The true story behind Changeling movie. - mamamia.com.au

Vooral de sfeer eind jaren 20 komt mooi uit in deze film. Het wordt al snel duidelijk dat er iets mis is met de jongen die haar zoon zou moeten zijn. Meest indrukwekkend vind ik nog altijd het jongetje dat zijn verhaal komt vertellen bij de politie. Zeer goed gespeeld waarvan je haren rechtovereind komen te staan. Het verhaal eindigt met een triest einde, maar we weten dan wel zo'n beetje wat er allemaal heeft afgespeeld op het landgoed. Zeker een van de betere films van Angelina Jolie.

Film 4.5
Beeld 4.5
Geluid 4.5

Wat een goede film die ik helemaal niet kende. Bizar verhaal en het feit dat het waargebeurd is maakt het nog wranger.

Had deze nog niet gezien, passeerde niet of triggerde me niet fzo. Maar uiteindelijk blij deze te hebben gezien, want ts toch zeer sterk drama, ook wel heavy hoe het er aan toe ging. En met sterke Angelina Jolie en eigenlijk gans de cast. Deze krijgt een mooie 9/10

Beklemmend en duister, met een indrukwekkende jaren 20 setting en een degelijk acterende cast. Het moment dat Collins (Jolie) in die inrichting belandt heb je wel alle vertrouwen in de instituties verloren. En zie je wat de waarde kan zijn van immer gehoonde "complotwappies" die op de schandalige corruptie daarin wijzen en daar wat tegen proberen te doen.

Zou zo iets in deze tijd gebeuren, zouden velen het afdoen als belachelijk en Collins als geflipte gekkie. Zodat men weer rustig kan slapen. Het is natuurlijk ook een bijzonder verhaal. Ook van een politie die hier een wel erg rare sprong maakt om betere resultaten te kunnen tonen aan de politiek. Maar nog steeds is Californie 1 van de meest corrupte staten van Amerika en zijn er afwisselend voorbeelden te zien van grotesk machtsmisbruik danwel totale verwaarlozing en wegkijken. Wat mij betreft dus toch actueel.

Hoe dan ook, de film is van begin tot einde onderhoudend. Een nieuwe draai in het oeuvre van regisseur Eastwood met zowel rechtbank elementen als bijna horror achtige doofpot toestanden.

Wat minder geloofwaardig vond ik hoe gemakkelijk Collins uit het gesticht mee kon worden genomen door die patter.