Mr. Blandings Builds His Dream House (1948)

Ja dit vind ik een van cary grants beste komedies. Heb hem al 4 keer gezien (komt erg vaak op de b.b.c.)

Weer een erg vlotte, enorm leuk komedie met na Bachelor and the Bobby-Soxer wederom weer Grant en Loy samen. Hier naast speelde ze nog samen in het avontuurlijk romantische Wings in the Dark, die ik ook nog eens graag wil zien. Veel grappen komen voort uit de dialogen, vaak ook goed gebruikt door iemand van de cast. Wat nog het meest opvalt in de de dialogen is hoe vaak iets allang tijdelijk is en daar dan verder over gediscusseerd wordt om weer uit te komen bij het begin. 4 sterren

Goed geacteerd en gewoon grappig. Ook een verheerlijking en tegelijkertijd kritiek op de American Dream. Maar wie denkt daar aan als Cary Grant zichzelf opgesluit in de enige kamer met een deur?

Hoewel de film niet heel erg origineel is, maken Cary Grant en Myrna Loy veel goed. In feite is het hun film, en is daarom ook moeilijk voor te stellen met andere acteurs in de rol. Nadeel van de film is het bijverhaaltje. Mijn insziens heeft de film dat helemaal niet nodig.

Vlotte komedie met een opsomming van onaangename verrassingen die een "bouwheer" kunnen te beurt vallen.
Het moet wel gezegd dat Jim Blandings, uitstekend vertolkt door Cary Grant, wel een erg emotionele naieveling is.
Goedlachse ontspanning met vaak smaakvolle dialogen.

Doorsneekomedie met baas Cary Grant, die allerlei problemen op zijn hals haalt door te verkaasen van een New Yorks appartement en een droomhuis te bouwen. Dat loopt uiteraard niet allemaal op rolletjes. Het is dat hij de hoofdrol heeft, anders denk ik dat het een matigere film had gevonden. Met wat kleine aanpassingen in het script zou dit tegenwoordig moeiteloos geremaked kunnen worden bedacht ik me. Maar ik vrees dat ik het dan ook niet zo'n briljante film zou vinden.

een komedie xwaarvoor je plat gaat
zou verplicht moeten zijn voor wie gaat bouwen
De scene waarin ze allebei dromen over hoe het huis er gaat zien .... gewoon fantastisch de veschillen tussen man en vrouw , ongelofelijk scherpzinnig
wilt u lachen zet deze film op

Onderhoudende film over een klein behuisd gezin, dat groter wil gaan wonen en daarbij van het ene probleem in het andere strompelt. De film heeft een aantal kostelijke momenten en kent uitermate gevatte dialogen, vooral dankzij de droogkomische Myrna Loy in topvorm. Let vooral op de scène waarin zij de aannemer uitlegt welke kleuren ze wil hebben in de diverse vertrekken van het nieuwe huis.
Best leuk voor een keer.

Met een piepklein rolletje van Lex Barker als timmerman.

Deze brave, luchtige, ouderwetse maar ook wel weer tijdloze maar komedie, over alle stress die komt kijken bij het bouwen van een huis, leunde vooral op het acteertalent van Cary Grant. De verhaallijn was uitermate simpel.

Leuke comedy film die vooral de moeite waard is geworden door het overtuigende acteerspel van zowel Grant als van Loy. Het verhaal had van mij persoonlijk iets sneller op gang mogen komen, zo hadden er meer scenes mogen zijn dat ze daadwerkelijk het droomhuis gaan bouwen maar al met al heb ik mij hier toch erg goed mee vermaakt.
Fijn sfeertje, kinderen die door niet te veel screentijd niet te irritant werden en gewoon interessante personages!

3,5*

Leuke, originele komedie met offbeat humor en veel ironie. Toch behoorlijk verfrissend voor de jaren '40. De film moet het hebben van de goed geschreven dialogen en de snelle regie; het verhaaltje is wat dun, maar dat is juist ook wel passend. En natuurlijk zijn de verhuisperikelen tijdloos herkenbaar.



Volgens Wikipedia zijn The Money Pit (1986) en Are We Done Yet? (2007) remakes van deze film, maar die heb ik beide niet gezien.

De problemen bij het (her-)bouwen van een huis zijn voor veel mensen herkenbaar. Het duurt altijd langer dan gepland, het is duurder en chaotischer. Eric Hodgins baseerde het boek op z'n persoonlijke ervaringen. De titel is ironisch, want bij momenten lijkt het meer op een nachtmerrie.

Cary Grant had de laconieke stijl voor zo'n screwballkomedie. Hij speelt James Blandings, die ondanks z'n staat van gezinshoofd en kostwinner vaak tegengesproken wordt door vrouw en kinderen. Grant werd voor de derde keer gekoppeld aan Myrna Loy. Haar monoloog over het kleurenschema met gedetailleerde tinten is briljant. Het verschil tussen man en vrouw is een thema. James en Muriel hebben een heel verschillend droomhuis in gedachten. Louise Beavers speelt de dienstmeid met het zuidelijke accent, het soort rol dat ze als Afro-Amerikaanse kon krijgen, maar dat doet ze met volle overtuiging.

Het is een zeer genietbare komedie met vinnige dialogen en potsierlijke situaties. Zodra ze gaan bouwen, wordt de humor meer visueel. Het huis zelf kan nog steeds bezichtigd worden in Malibu Creek State Park, waar het dienst doet als kantoor.