Ironweed (1987)

Vooral goed dankzij het acteerwerk van meneer Nicholson en mevrouw Streep. Maar om nou te zeggen dat het een topper is... nee. Daarvoor gaat alles te traag.

3*

Jack Nicholson was weer subliem in deze film. En ja het gaat allemaal traag, maar toch is ie goed te pruimen. 3*

En helemaal in het begin herrinner ik me nog, dat zijn domme vriend zegt "ik krijg kanker" dat is de eerste keer in mijn leven dat ik iets krijg.

Wat een belachelijk laag gemiddelde voor zo'n realistische acteursfilm. Regisseur Hector Babenco, bekend van o.a. "Kiss Of The Spider Woman" maakte een donkere, soms zelfs pijnlijke film met prachtig acteerwerk door Jack Nicholson en Tom Waits. Meryl Streep vind ik wat minder overtuigend, maar dat zij deze rol speelt vind ik erg verrassend. Tevens zorgt zij voor het beste moment in de film, wanneer zij 'He's My Pal' zingt in een café. Babenco neemt de tijd, maar het resultaat is hartverscheurend.

Dit auteursdrama over desillusie, pijn en wanhoop, spelend tijdens de depressiejaren dertig in New York, is geen gemakkelijke film. Het verhaal is koud, dramatisch, sober, somber (zwaarmoedig) en traag en de kleuren zijn toepasselijk dof, grauw en vaal. Jack Nicholson en Meryl Streep waren werkelijk uitmuntend.

De film moet het voornamelijk hebben van het prachtige spel van Jack Nicholson en niet van het verhaal )er kan eerder gesproken worden van een situatieschets). Meryl Streep heeft eren periode gehad dat ze haar personages voorzag van eigenaardigheden, accentjes of tics, waardoor haar spel als een maniertje overkwam. Precies uit die periode is ‘Ironweed’. Wel een leuke bijrol van Tom Waits.

Donkere, trage en ook saaie film.

Kwam geen eind aan..

Goeie film waarin een man en een vrouw elkaar al jaren bijstaan in het zwerversbestaan. De film speelt zich af tijdens de grote depressie en is ook redelijk deprimerend van toon. Wat langdradig, maar dit wordt goedgemaakt door genoeg mooie en ook wel ontroerende momenten. Bovendien zijn Jack Nicholson en Meryl Streep beiden erg sterk hier.