
Kollegiet (2007)
Alternatieve titel: Room 205
Denemarken
Horror
91 minuten
geregisseerd door Martin Barnewitz
met Neel Rønholt, Mikkel Arendt en Julie Ølgaard
De 19-jarige Katrine is in haar nopjes wanneer ze voor het eerst op zichzelf gaat wonen. Ze krijgt een kamer in een studentenhuis, maar wordt al snel geconfronteerd met het duistere verleden van het gebouw.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=d5d3-Yqkl38
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Wat de film voor mij zo fantastisch maakt is dat alle ingrediënten erin zitten. Een goed gevonden en onderhoudend verhaal, goed uitgewerkte personages en onderlinge relaties, een verrukkelijk hoofdpersonage, spanning, schrikmomenten en een sterk einde. Dat de makers leentjebuur hebben gespeeld bij de Aziaten lijdt geen twijfel zou ik zeggen, maar dit is samen met de originele Shutter toch echt wel de best gemaakte variant in het genre.
Op audioviseel vlak ook erg netjes uitgewerkt met als enige minpuntje misschien dat de film qua kleurgebruik niet het niveau haalt van de Aziatische voorbeelden. Maar voor het overige wordt er ontzettend sterk gebruik gemaakt van jumpcuts en sound editing hetgeen de griezelige sfeer tot een maximum opdrijft. Jaja, dit is een echte topper.

Bedankt voor de tip op het forum Halcyon. Mag je vaker doen -o-
Mag je vaker doen -o-



meer van hetzelfde, maar ik heb me best vermaakt.
film kon me niet echt boeien en was voorspelbaar en af en toe saai.
de paar schrikmomenten zijn leuk, maar kunnen de film niet dragen
Een film die zijn mosterd overduidelijk uit Azië haalde, maar er een fijne Noorse schwung aan geeft.
Het is een redelijk typisch spookfilmpje, echt eng of spannend wil het dan ook nooit worden. Daarvoor is het té bekend terrein. Maar qua sfeer zit deze film echt wel goed. Visueel erg mooi, prachtige belichting voor, en vooral ook een knappe soundtrack. Het gedistorte lampgezoem doorheen de film is echt bepalend voor de sfeer.
100% genrefilmpje dat je absoluut niet moet kijken voor spanning of originaliteit, ook het einde is wat te eenvoudig, maar qua sfeer een onvervalst toppertje. En dat vind ik doorgaans bij dit soort films het belangrijkste.
4.0* en een uitgebreide review

4*
Op zorgvuldige wijze worden de personages geïntroduceerd en de situatie geschetst zonder direct al te veel prijs te geven. De rollen zijn redelijk overtuigend gespeeld waardoor het aanwezige drama geloofwaardige overkomt in plaats van dat geforceerd wat je vaak in andere films ziet. Het moge duidelijk zijn dat dit stuk voor stuk geen rasacteurs zijn maar samen vormen een prettig geheel om naar te kijken.
Opvallend is het gebruik van kleur in deze film, wat voor een apart sfeertje zorgt in de appartementen en vooral op de gang. Om die reden vind ik het ook zo jammer dat de film voor mij niet veel meer is dan dat. Het verhaal mag dan wel bekend en voorspelbaar zijn, toch had er wel iets meer meegedaan kunnen worden om zich zo te kunnen onderscheiden van de rest.
Visueel gezien een mooie film die een prima sfeer neer weet te zetten, maar mij voor de rest niet wist te boeien.
3*
Hoewel de meeste Deense en Noorse horrorfilms toch wel wat meer kwaliteit en verhaal hebben! Kleurgebruik was niet mooi genoeg, film niet spannend genoeg. Kortom, na iets langer dan een halfuur uitgedrukt. Zonde van de tijd.
Leuk voor 1 keer daar blijft het bij.
3,0*
Vreemd dat deze film zo ondergewaardeerd wordt en misschien nog vreemder dat de regisseur ook Messengers II als tweede film op zijn naam heeft staan. Niks om trots op te zijn. Ik heb hem weliswaar nog niet gezien, maar ook niets positiefs over gehoord of gelezen.

Erg cliché spookfilmpje, het is maar weer eens een oude geest die toch nog even laat zien waarom ze zo ...spokerig... is geworden. Allerlei kommer en kwel natuurlijk, want spoken zijn nooit gewoon spoken, die hebben altijd een vreselijke achtergrond.
Maargoed dat vond ik nog niet het ergste, want als je zoiets leuk uitwerkt kun je er toch nog wat leuks van maken. In deze film vallen een aantal dingen op. Punt 1, het audiovisuele aspect, dat wisselt vrij leuke rushes en schrikmomenten af met rare slecht gekadeerde shots en enorm slechte editing. Erg wisselvallig dus, neig ik meer naar het negatieve, want de visuele uitbarstingen waren eigenlijk een beetje te standaard naar mijn gevoel. Daarnast viellen de personages op. De film zit vol met belachelijk slecht geschrven 'stoere-meiden-gone-wild' gedoe, met een wat tuttig grietje die daar niet helemaal tussen past, en vervolgens uitgekotst wordt... vrijwel uit het niets eigenlijk. Vervolgens slaat de film om en gedragen sommige jong-volwassenen zich als kinderen van een jaar of 12, met allerlei pesterijtjes die op geen enkel moment geloofwaardig overkomen. Uiterst lachwekkend gebeuren was dat. En eigenlijk wordt het met de minuut stompzinniger, als er doden vallen wordt het tuttige grietje daar op aan gekeken, omdat....... waarom eigenlijk? Ohja wacht ze paste er niet helemaal tussen, en ze neukte een keertje de stoere hunk van het stel, dan ben je natuurlijk de eerste verdachte van een drietal moorden!
Verder zitten er gewoon een paar onnozele zijplotjes in. Die hele romance ging bijvoorbeeld helemaal nergens over. Qua dialogen zat er eigenlijk elke 5 minuten wel weer iets doms in.
Had continu het gevoel dat dit door een groepje vrienden in elkaar was gedraaid, alleen een paar audiovisueel behoorlijke momenten verraadden enig talent. Genrefilm of niet, ook de originaliteitsprijs is te hoog gegrepen. Meer lachwekkend dan eng of spannend. En de schrikmomenten waren voor een veel te groot deel afhankelijk van het geluid. Zo'n beetje het sterkste punt van de film. De film gaat uit als een nachtkaarsje, terwijl het eigenlijk geen moment aangewakkerd werd.
1.5*
Katrine gaat op kamers en krijgt al snel te maken met de mysterieuze kamer 205.
Room 205 is een redelijk standaard spookfilm maar wel één die boeit. Katrine is een sympathiek personage die redelijk overtuigend speelt. Het verloop van het verhaal is voorspelbaar maar stoorde me totaal niet. Reden daarvoor is de grauwe en mysterieuze sfeer die de film ademt. Hierdoor bleef het voor mijn gevoel toch spannend en bleef het me boeien. Dat is ook een sterk punt van de film. De film heeft een vlot verhaaltempo en wisselt snel van scene waardoor het niet lang wachten is voordat we meer te weten te komen van room 205.
Kortom; leuke vermakelijke film, 3.5*!
Het verhaal zelf is vrij standaard, niet bepaald origineel en weinig verrassend. Daarvoor hoef je het dus niet te doen.
De sfeer daarentegen is echt ijzersterk, zelfs van een uitzonderlijk niveau. Visueel erg knap, met een schitterende belichting en een oerdegelijke soundtrack.
Hoewel ik het ook al beter gezien heb vond ik het in tegenstelling tot vele anderen best wel een spannende film en zaten er wel een paar aardige scares in.
Maar nogmaals, het is de sfeer/audiovisuele uitwerking die van Kollegiet een absolute must see maakt.
4 *
Alleen de flitsende spanningsmomenten werden, vooral kleurloos, opgeveizeld. Voor de rest weinig betekenis.
Een Deense productie die langdradig naar welk? einde toegaat?
In horror moeten ze nog veel bijleren om een publiek te vinden dat zich kan inleven in zulk thema dat er eigenlijk geen is.
Het sexmoment is er gewoon bijgegooid en kan evenzeer in een andere film gebruikt worden.
Zeker geen aanrader. Zelfs niet voor de griezelliefhebbers.
Een sobere 1,0* kan er bij mij van af.
De soundtrack en de acteerprestaties zijn goed. Actrice Neel Ronholt is absoluut de moeite waard om naar te kijken. Buiten de set was ze met met haar tegenspeelster Julie R. Olgaard ontzettend goed bevriend. Helaas kwam er aan het leven van Mira Wanting vroegtijdig een einde. Ze overleed op 22 december 2012 op 34-jarige leeftijd aan de gevolgen van baarmoederhalskanker.
Het verhaal vind ik persoonlijk te mager om aan een spannende horrorfilm te voldoen. Dit geldt eveneens voor de schrikeffecten. Het geheel komt behoorlijk traag op gang. Dit is best wel zonde voor een film die binnen 20 dagen tijd werd opgenomen. In 2011 werd er een remake gemaakt onder de titel: 205 - Zimmer der Angst (2011).
2,0 *
Visueel ziet het er vaak wel prachtig sfeervol uit, ook de hoofdrolspeelster is een mooie meid om te zien.
Kortom, een zware teleurstelling, zeker gezien de positieve reacties hier had ik er toch wel meer van verwacht.