XXY (2007)

Subtiel drama, over een moeilijk onderwerp, waar ik zelf ook niet zo heel bekend mee was.

Het is grotendeels boeiend en er wordt heel behoorlijk geacteerd, waarbij de hoofdrolspeler het er het best vanaf brengt en ook verreweg de moeilijkste rol heeft. Het is helaas ook weer niet zo beklijvend, dat het echt heel goed is, maar dit is toch bovengemiddelde cinema.

Opvallend trouwens, dat in bijna alle goede Argentijnse films Ricardo Darín opduikt. Dat moet wel de mannelijke acteur van Argentinië zijn en ik moet zeggen, dat ik hem ook nog nooit een slechte rol heb zien spelen.

3,5*

Inderdaad en ik wil daar aan toevoegen dat de volwassenen ook gewoon te veel aandacht krijgen. Dat verpeste het eigenlijk voor een groot deel voor mij. Als verhaal over twee tieners die hun seksualiteit ontdekken is het vrij sterk. Het is ook de enige serieuze film over interseksualiteit die ik kan vinden, dus het heeft niet bepaald een uitgekauwd onderwerp. Vond de twee tieneracteurs ook uitstekend en ik waardeerde het dat er niet schattig gedaan werd rond de kwestie. Het voelt echt aan alsof het tweetal moeilijke, potentieel pijnlijke keuzes moeten maken en daar niet klaar voor zijn.

Wat dat betreft dus allemaal prima, maar door die ouders er doorheen te laten lopen wordt het allemaal wat onecht. Dit komt omdat dit duidelijk karikaturen zijn die allemaal voor een helder standpunt staan. Het helpt ook niet dat de familiebanden nooit doorleefd aanvoelen. Bij de ouders van Alex lijkt het net alsof ze nu pas echt voor de eerste keer met de interseksualiteit van hun kind geconfronteerd worden en er kennelijk nooit aan gedacht hebben er met hem/ haar over te praten. Ik miste een bepaalde authenticiteit, die trouwens ook wat belemmerd werd door de neiging van de regisseur om zelfs de luchtigste scène een zwaarmoedige sfeer te geven. Veel symboliek ook, die vaak nogal bedacht aanvoelt.

XXY wordt echt gemaakt door een handvol sterke scènes, maar als geheel voelt het slechts aan een film die vooral potentie heeft. Misschien had een wat meer naturelle, simpele aanpak beter gewerkt?

2,5*

Mwa, wel redelijk, maar een beetje een grijze muis verder. De film wordt eigenlijk ternauwernood gered door de acteerprestaties; de twee jeugdige spelen erg overtuigend, ook de immer sterke Darin draagt zo z'n steentje bij.

Verder een degelijk drama, dat bij wijlen wat verzuipt in zijn melancholiek, maar op zich niet verkeerd wegkijkt. Af en toe trapt het wat open deuren in, en echt diepgaand wordt het ook nimmer, maar ach, het vermaakte wel. Visueel overigens ook niet slecht, maar ook hier geldt weer: pure degelijkheid.

2,5* kan ik er nog wel aan kwijt. Zeker niet slecht, maar geen film die erg zal beklijven.

Aardige film. Uiteindelijk gebeurt er niet zoveel. Het acteerwerk was bij vlagen zeer goed. Met name de vader van het meisje vond ik erg sterk.

Waar ik me mateloos aan stoorde was het blauwgrijze kleurfilter dat ze eroverheen hebben gegoten. Beetje cliché voor dit soort films.

3*

XXY doet enigszins wat denken aan Girl (2018) van Lukas Dhont. Een film maken over inter- of transeksuelen is een vrij ontgonnen gebied in de filmwereld. Het is een gewaagd thema dat wellicht hier en daar op kritiek stuitte van onwetende of conservatieve kringen.

XXY is een mooie ingetogen gebleken waarbij Alex worstelt of ze nu als jongen of als meisje door het leven wil gaan. Alex wordt uitstekend vertolkt door Efron met haar doordringende blik. Puenzo tracht de emotie te brengen via mimiek in plaats van via woorden en dat werkt prima. Ook de vader, Ricardo Darin, speelt goed. Ondanks de beladenheid niet te sentimenteel of te clichématig, integendeel zelfs. Hier en daar een aantal aangrijpende scènes zoals de aanranding. Misschien in zijn geheel iets te beperkt uitgewerkt, maar ik had het gevoel dat Puenza niet goed wist welke richting hij uit wou met het script.

Het thema is uitstekend en de uitwerking van de twijfel is behoorlijk, maar het plot is soms wat bizar te noemen met de vrienden die langs komen of de vrijpostige vrijscène die uit het niets komt. XXY is een film die vele ethische en morele dilemma’s oproept waarop niet zomaar een antwoord te verzinnen valt, niet voor de mensen die ermee te maken hebben, maar ook niet voor de neutrale buitenstaander . Mooi!

Ik vond dit echt wel heel sterk, helemaal voor 2007. Ik snap wel dat Ricardo Darín zo'n ster geworden is in Argentinië, hij speelt bijzonder goed. Bijzonder knap hoe deze film de gevoelens bij dit thema verkent.

4,1*