El Aura (2005)

Sluw als een vos.. zo goed als hij zich weet te redden uit voor hem compleet nieuwe situaties. Te goed eigenlijk, het gaat hem op momenten inderdaad wel erg toevallig of makkelijk af zoals alleen in films kan en dat botst een beetje met de realistische uitstraling van de film. (Sterker nog bijna alles lijkt te draaien om 'toeval', sowieso al de hele aanleiding, het neerschieten van Dietrich die ook juist betrokken is bij overvallen.)

Buiten dat spreekt de hoofdrolspeler me wel aan; een vrij onpeilbaar karakter, onbekende achtergrond, zwijgzaam. Het feit dat een paar keer een gebeurtenis eerst in zijn hoofd wordt afgespeeld voordat het werkelijk plaatsvindt geeft nog te denken of er niet meer zaken zijn verzonnen.

De grillige setting en de prettige traagheid werken ook goed, het slot komt daardoor des te beter aan, schrok aardig toen dat jochie opeens een head shot kreeg en alles in een stroomversnelling raakte. Mooie ingetogen film die nog even blijft hangen.

PS weet iemand wat met het lijk van Dietrich is gebeurd? Kan me niet herinneren dat Darín het had weggewerkt. Het ligt op een steenworp afstand van het hutje waar ze later met vier / vijf man aankomen en niemand zou het zien

hmja, een film waarbij ik toch het gevoel heb dat er meer in zat. met name qua spanning en sfeer, want het verhaal en de setting lijkt zich tot enorm te lenen om uit te munten in beiden. echter is het net iets te traag, voorzichtig en misschien wel een beetje suffig om daartoe te komen.

dat is met name te 'danken' aan het hoofdkarakter (niet perse de acteur dus), wat simpelweg die suffigheid de hele film door met zich meedraagt en gewoon niet aansluit op het verhaal. daar komt dan ook de ongeloofwaardigheid om de hoek kijken. als een soort agent gaat ie op onderzoek uit], omdat ie 'stilletjes' de droom heeft van een overval, maar nergens komt bij hem een bepaalde passie of energie daaromtrent vrij. alsof ie de hele film onder de valium zit.

er zaten ook wat losse schroeven in die bij mij voor wat ergenis zorgde; want waarom gaat niemand Dietrich zoeken terwijl er al gezegd werd dat ie op jacht was. dan zou je toch minstens even een rondje door de bossen doen. net als dat blijkbaar niemand het hutje kende en de hoofdpersoon (wordt zijn naam eigenlijk wel genoemd?) er in 1 klap de geïnformeerde topcrimineel mee kan spelen. Diana die dr auto zomaar afgeeft en er later niet eens zelf meer in rijdt. of dat hij bij de aanval op de fabriek rustigaan een mannetje volgt, waar hij niks tegen zegt, en ook nog eens de man met de sleutel blijkt te zijn. dat soort dingen drukte bij mij teveel op de beleving. hier en daar zelfs wat voorspelbaar. de toegevoegde waarde van de epilepsie ontging me eerlijk gezegd, en dat terwijl de film vernoemd is naar het bijkomende effect.

zoals gezegd, het jammerlijke gevoel blijft de boventoon voeren omdat het in potentie een meesterwerkje had kunnen zijn. desondanks is het geen slechte film en zeker het kijken waard. de bedoeling is goed, de omgeving prachtig en de sfeer prima. de blik van de huiswolf nadat hij de hoofdpersoon heeft besnuffeld is geweldig. dat hij de wolf uiteindelijk meenam (wat spannend wordt gebracht maar eigenlijk toch wel helder was vóór de laatste scene) vond ik wat zoetig, totdat ik me bedacht dat natuurlijk alleen hij de waarheid kent...

maar wil je dan niet teveel?

de film heeft al best veel te bieden toch:

veel sfeer, melancholiek , spannende sequenties , metaforen , een prachtige score etc.

De voor hem oncontroleerbare aandoening epilepsie staat haaks op het verslaafd zijn van de hoofdpersoon aan het willen hebben van de absolute controle, aan het over- en doorzicht. Ik had wel meer willen weten over wat zich in z'n kop allemaal afspeelde. Een mysterieuze en intrigerende film die een wat minder traag tempo had mogen hebben; iets meer actie en spanning was ook niet verkeerd geweest. Jammer dat de regisseur eind juni 2006 is gestorven want hij had het een en ander in zijn mars en zijn carrière heeft tekort geduurd.

'k had deze zien liggen in de bib en dus maar een geprobeerd. 't zag me er wel een interessante film uit, al viel die uitwerking een beetje tegen. 'k vond het tempo toch te traag om de hele tijd te boeien. Ze hadden hem beter een half uurtje ingekort.

Qua cast mochten we niet klagen en kwam het wel overtuigend over.

Jammer van het tempo, anders ging het wel een toppertje geweest zijn.

De eerste film die ik gezien heb ik in het kader van mijn cinematische reisje door Zuid-Amerika, en het was aardig, maar niet heel bijzonder. Een nogal gesloten taxidermist tuimelt per ongeluk binnen bij een plot om een overval te plegen, iets waar hij altijd al over gefantaseerd heeft. Voor mij speelde het contrast tussen wat de volgens mij naamloze hoofdpersoon wil enerzijds (dwz controle, respect en de perfecte roof uitvoeren) en hoe hij werkelijk is anderszijds (sociaal zwak, niet in staat een echte gangster zijn wil op te leggen, en ondanks zijn fotografische geheugen cruciale fouten makend in zijn 'perfecte' plannetje waardoor hij slechts door een aantal domme toevalligheden overleeft en overwint) een belangrijke rol. Het is technisch allemaal uitstekend voor elkaar: goed acteerwerk, mooie beelden van de Patagonische natuur en goed in beeld gebracht. Maar zoals velen voor mij al gezegd hebben, de film is wel erg traag, wellicht opzettelijk in overeenstemming met het karakter van de taxidermist. Het plot rammelt een beetje met veel toevalligheden (of dit moet met opzet geweest zijn om het contrast met het hoogst plannende karakter van de taxidermist te benadrukken) en wat onwaarschijnlijkheden. Desondanks, allesbehalve slecht: ik ga voor de 3 sterren.

Mijn 3e Argentijnse en 10e Latijns-Amerikaanse film

Leuke film, heel interessant plot met een heel sterk begin, maar duurt misschien net iets te lang naar mijn goesting. Maar Bielinsky wordt zeker terecht gewaardeerd voor deze film. Ook de acteur Ricardo Darin (van Relatos salvajes) valt hier ook in positieve zin op. Verhalend sterk, sfeer zit ook wel goed.

Niet verkeerd. Een beheerste thriller die z'n kalme tempo tackelt met een bezwerende ambiance en een introverte, arrogante opzetter opzadelt met iets dat hem erg goed en iets dat hem slecht uitkomt bij het verwezenlijken van zijn grote droom. Een fotografisch geheugen is altijd handig voor zo'n plotje, van de epilepsie heeft ook de film wat last. Zodra het spel op de wagen is, wordt het met dit in het achterhoofd aftellen. Dat weet Bielinsky dan niet te tackelen. Ik heb me niet gestoord aan vermeende toevalligheden, ik heb meer met die eigenzinnige hond. Bovendien, een film met zo'n hallucinante sfeer, zo'n man en zo'n fantasie, misschien is het wel allemaal één grote hersenschim.

"Hij" oogt wat dom, eerder hulp- en besluitloos, maar ondertussen legt zijn brein de vernuftigste linken, zet hij de stukjes van de puzzel op de juiste plaats en integreert hij zich slim en gewillig in een misdadig complot.
Ben niet zo'n fan van gewelddadige misdaadfilms, maar deze viel wel in de smaak.
"Hij" is ook ondoorgrondelijk en dat maakt mede dat de film niet in gemakkelijke voorspelbaarheid vervalt en het boeiend en spannend blijft.
Zou het kunnen dat in de ondertoon enige satire huist op die Amerikaanse films waarbij hun superhelden zeker superintelligent zijn maar zich ook op alle vlakken alzo gedragen met o.m. een zelfverzekerd, stralend voorkomen ?
Om het even. "El Aura" vond ik goed gemaakt, aanvaardbaar in thema en in zijn geheel genietbaar.

Niet echt mijn favoriete soort film.

Goed gemaakt, eigenlijk heel goed gemaakt. Alleen als je blij bent dat ie afgelopen is kun je het hooguit een voldoende geven. Meer ook niet.

Film vond ik traag en duurt veels te lang.

Wat zou ik hier graag een Blu-ray release van zien...

Ricardo Darin. Toch wel één van mijn favoriete Zuid-Amerikaanse acteurs, veruit ook de bekendste denk ik, qua naam en uiterlijk. Hier als Esteban, een wat introverte slungelige taxidermist. Leuke openingsscène overigens wanneer we hem met veel precisie en liefde voor het vak aan het werk zien. Erg intellectueel en gezegend met een fotografisch geheugen fantaseert hij erop los hoe het zou zijn een overval te plegen.

En die kans krijgt hij, niet zozeer omdat het allemaal zo gepland is, maar omdat hij er toeval letterlijk inrolt door het pad te kruisen van enkele criminelen. Door een stom ongeluk is er geen weg meer terug. Best onderhoudend en goed in beeld gebracht. Fijn acteerwerk ook, zeker van Darin. Geen meesterwerk, maar gewoon erg degelijk.

Boeiend en onderhoudend, maar voor mij net dat tikkeltje te weinig om me volledig onder te dompelen in de film.