Een dag in het leven van Jean Michel Basquiat. Basquiat (die zichzelf speelt) is een dakloze artiest. Dagelijks loopt hij door New York en laat zijn kunstwerk en poezie achter door het plaatsen van graffiti. Hij is zijn appartement uitgeschopt en probeert geld te verdienen om zijn woonplaats terug te krijgen. In de tussentijd gaat hij 's avonds clubs langs om dames te vinden waarmee hij de nacht kan doorbrengen.
Nogal een ruwe diamant, want alle ingredienten om een klein meesterwerk te maken zijn zeker aanwezig. Basquiat strompelt door NYC en komt mensen tegen, that's it. Vooral het einde (de autorit) is fantatisch poetisch, veel andere scenes zijn interessant/grappig/opmerkelijk (dat optreden van James White and the Blacks bijvoorbeeld!), maar de productiewaarde is nogal laag (en dat ging me hier toch irriteren). Jammer, maar wellicht wel een groeier! Voer voor de Basquiat- en de 80s beatfans.
in de Blank City docu werd ook iets verteld over deze film... bij mij is blijven hangen dat het de makers vooral te doen was om de muziek vast te leggen..oid... ben ik ze eeuwig dankbaar voor!!
Tja, ik vind het toch behoorlijk irritant in beeld gebracht allemaal. Wel leuk om gezien te hebben en de doldwaze optredens zijn best komisch, alleen acteren is een tweede. Misschien neem ik het wat te serieus.
Dat low budget gevoel hoort een beetje bij dit soort films. Zeker de meer pretentieuze scènes komen daardoor vaak nogal lullig over.
Als film dus verre van bijzonder, maar gewoon een leuk tijdsdocument met de New Yorkse incrowd van de new wave periode. Leuk ook om het Manhattan uit die tijd te zien, een stuk verwaarloosder (die Lower East Side! damn...) en rommeliger dan het nu is. Veel live-optredens en beelden van destijds hippe tenten zoals de Mudd Club. De soundtrack maakt het af.