22 July (2018)

Wat een geweldig ontroerend drama. Alle facetten van deze laffe daad komen zeer goed in beeld. Beter als die andere versie Utøya 22. Juli (2018), die het aankijken nauwelijks waard was.

Grappig, ik vond die andere (duidelijk) de betere film, al was deze zeker niet slecht.

Utøya 22. Juli (2018) vind ik ook echt vele malen beter, daar maakt alles flinke impact. Deze Greengrass film is een goede feitenfilm maar verder best langdradig.

6,8/10 en 3,29/5

7,2/10 en 3,50/5

IMDb en MM is het met Milton en mij eens.

Ik vind deze film over dit gruwel gebeurtenis,beter dan Utøya 22. Juli (2018)

zeer realistisch in elkaar gezet denk ik

Interessant,incl. rechtbank

Waar heb jij het over? beter reageer je op de film ipv onbegrijpelijke zinnen neer te zetten

voor wie zn botte kop dalijk?

Dit veroorzaakte grote controverse in Noorwegen, nadat bekend werd dat er een film zou worden gemaakt over de aanslagen van Anders Behring Breivik. Er werd zelfs een campagne opgezet die meer dan 20.000 handtekeningen opleverde om de film tegen te houden. Dit was de eerste film van regisseur Paul Greengrass die volledig digitaal werd opgenomen. Voor Jonas Strand Gravli was dit zijn filmdebuut. De rol van de rechter wordt vertolkt door Tone Danielsen. In het echte leven is ze de moeder van Anders Danielsen Lies. Vivian Hein vertolkt de rol van haar eigen zus. Vibeke Hein Bæra was de assistent van Lippestad gedurende het hele proces. Jon Øigarden, Anders Danielsen Lie en Lena Kristin Ellingsen werkten eveneens aan Mammon. Turid Gunnes en Thorbjørn Harr werkten eerder samen aan de tv-serie "Hvaler" uit 2008. De pianomuziek die in de trailer werd gebruikt, is een schaarse vertolking van het Noorse volkslied "Ja, vi elsker dette landet." De film Utøya 22. Juli is een andere fictieve versie van dezelfde gebeurtenissen uit het echte leven die worden afgebeeld in documentaires over Breivik.

Het grootste minpunt concentreert zich met name op het Engelse accent van de Noorse acteurs. Daarnaast concentreert zich de film met name op de overlevenden, hun families en de verdediging van Breivik. De mentaliteit van hem wordt weergegeven op basis van ontmoetingen met zijn advocaat. Het moeizame herstel van het personage Viljar wordt op een realistische manier weergegeven. De rest van de cast levert prima werk. Wellicht dat de rol van Breivik door iemand anders vertolkt had kunnen worden, maar dat is een persoonlijke mening. Het zal voor menig kijker lastig zijn om deze film een kans te geven. Dit wegens de tragische aard van de gebeurtenissen, die op 22 juli 2011 in Noorwegen plaatsvonden. Niet voor niets hebben immers zoveel personen zich tegen deze film verzet. Desondanks levert Greengrass hier een indrukwekkende film af.

3,0 *

Daar waar de Noorse film Utøya 22. Juli (2018) van regisseur Erik Poppe zich meer richt op de aanslag zelf, gaat deze docudrama-achtige film met name over de nasleep van de terreuraanslagen van Anders Breivik in 2011. Regisseur Paul Greengrass weet de spanning aardig op te bouwen, met als climax de verklaring van Viljar:

"He's completely alone. And he's going to rot there in prison, whereas I survived."

Anders Danielsen Lie overtuigt als de fanatieke terrorist, die de weg volledig kwijt is, zoals gebruikelijk is bij de “white supremacists” van deze wereld.

Ik vond het een refdelijke film. Jammer dat er engels in gesproken wordt, Noors had een realistischer gevoel aan de film gegeven.