Year of the Dog (2007)

Redelijke saaie film. Film gaat langzaam, personages zijn vrij saai en eerlijk gezegd grijpt de film me nooit. terwijl ik normaal wel van dit soort films hou die vrij waarheidsgetrouw zijn.

Film kabelt langzaam door maar stuurt nergens naar toe.

'Kleine' film over menselijke tragiek en misverstanden. Doet denken aan Happiness.

Geweldige dialogen. Cynisch en soms intens zielig. 4½ ster.

Fantastische film. Ik heb me geen moment verveeld. Het is zeer zeker geen actiefilm, maar de spanning zit in de opbouw en manier van filmen. De muziek is subtiel en aanvullend, vond ik erg goed.

Een vrouw bij wie iedereen zijn verhaal kan doen, en wanneer zij haar verhaal wil doen, is er geen ruimte. Honden en dieren staan dan ook centraal in haar leven.

De stereotype mensen om haar heen, erg grappig. Je ziet ze vanuit haar belevingswereld. En dan al die honden...haha...

En liefde natuurlijk. Liefde is universeel, of het nu voor een man, vrouw of dier is.

Ik was erg verrast door de originaliteit en humor.

Een 4,5.

Prima film. Molly Shannon had bijrol als neuroot in Will & Grace. Dat deed ze super. Op basis van haar heb ik de film gehaald. Ze is erg goed gecast. John C. Reily was ok, maar heb ik wel beter gezien.

Maar het is ene originele film, maar hij mocht wel iets sneller.

3 *

Lijkt wel een propaganda-filmpje tegen dierenleed.

Niet onaardig om naar te kijken maar ook niks speciaals.

Film over een zenuwinzinking, gezelliger en leuker gedaan dan normaal. Geen film tegen dierenleed, eerder over obsessief gedrag.

Erg leuk Alexander Payne achtige film.

Molly Shannon deed me denken aan Mevrouw Ten Kate; VPRO jeugdsentiment.

Ze komt steeds terecht in genante situaties en het is zo geweldig van haar gezicht af te lezen hoe ze er op reageert.

Maar het is niet alleen lachen om, maar ook wel meelijwekkend hoe het hoofdpersonage in haar kleine wereldje alsmaar vastloopt.

Een leuke tragikomedie. Van dit soort films kan ik niet genoeg zien.

wat een domme saaie film.

Wat een domme saaie opmerking

Ik vond het aan aardig filmpje, maar had er zowel op dramatisch als op komisch vlak toch net iets meer van verwacht. Het verhaaltje kabbelt lekker voort, maar ik vond het nergens echt scherp worden. Dat maakt de film beslist niet slecht, maar wel een beetje te zoutloos naar mijn smaak. De nadruk lag naar mijn idee ook iets te veel op het dierenbeschermings gebeuren: prima onderwerp, wat ik van harte steun, maar ik vond daardoor de kern van het verhaal wat ondersneeuwen.

Meeslepend, leuk, subtiel, treurig, vrolijk, gitzwart, gelaagd, droevig, dramatisch en lief.

Dit is mijn genre.

zielige personages met subtiele, grappige dialogen.

Wat een deprimerende film!!!

Deze film ging wel heel erg ver m.b.t. dierenleed en vooral dierenliefhebbers. Er zaten best wel een paar ontroerende momenten bij maar ook momenten waarbij ik grote vraagtekens zet. Peggy was dan wel zeer betrokken met het dierenleed maar volgens mij was ze op het eind van de film rijp voor het gesticht.

Ik vond dit een mooie film; maar een komedie vond ik dit zeker niet. Integendeel, voor mij gaat dit over eenzaamheid. En Shannon speelt haar rol echt heel goed; ook Sarsgaard overtuigt. Dit is bij momenten echt een droevige film. Het gaat inderdaad traag en het gaat ook eigenlijk nergens naartoe. Dus als je een film wil zien met een duidelijk, interessant verhaal; zeker niet kijken. Voor mensen die houden van intieme, sobere portretten van mensen die zich niet echt aanvaard voelen door hun omgeving, is dit een mooie film.

Wat een kutfilm en dan vooral die Shannon wat een waardeloze actrice. Zelden heb ik me zo zitten ergeren aan een film. Alleen Laura Dern kon er nog mee door.

Pff, wat een film.

Gewoon slecht geacteerd en die Peggy draafde wel zo erg door dat het ook al helemaal niet meer geloofwaardig overkwam. Ze was inderdaad nogal rijp voor het gesticht. Het was niet geloofwaardig en dat had het opzich wel kunnen zijn, en dat is jammer. Er zaten wel wat leuke stukjes tussen, maar dan werden die weer zo matig geacteerd of was het weer net iets te onrealistisch, waardoor het weer een van de vele slechte scenes werd.

Nee, deze film vond ik ik echt drie keer niks.

Vreselijk film.. nee, niets...

Beetje eigenaardige maar wel leuke film over een alleenstaande vrouw die al het dierenleed op haar schouders neemt. Triest, maar op een manier gebracht dat je er toch om moet lachen. De personages zijn zowel irritant als leuk. Een fijne cast waarbij Molly Shannon de juiste snaar weet te raken als het muurbloempje.

Tragikomisch niemendalletje, niet slecht maar te vrijblijvend en vlak om echt te kunnen boeien. De film wordt ook steeds ongeloofwaardiger en meer bizar naarmate hij vordert. Daar is op zich niets mis mee, maar het maakt het geheel wat overtrokken en karikaturaal, net als de meeste personages. Jammer, want Molly Shannon is prima in de hoofdrol en de meer dan degelijke supporting cast (vooral John C. Reilly is erg grappig) maakt veel goed.

Die poster/hoes doet me heel erg denken aan de clip van Young Folks van Peter, Brorn & John. Vooral met dat bankje en die getekende mensen.

Een film over een vrouw die erg van dieren houdt. De film begint wel een beetje sullig, maar bouwt prima op en zit leuk in elkaar, met ook leuke en grappige momenten. Een sympathieke kleine film uit Amerika. Ze kunnen het dus wel, die Amerikanen.

Als veganist en dierenrechtenactivist had ik een beetje een dubbel gevoel bij het personage van Peggy: de keuze die ze in de slotscène maakt, toont gelukkig haar bewustzijn, doordachtheid en overtuiging. Dit in tegenstelling tot de overhaaste overgang van vleeseter naar veganist: wanneer dat bij wijze van spreken van de ene dag op de andere gebeurt, zijn dat meestal mensen die zich door anderen laten meeslepen, en die er een jaar later weer de brui aan geven.

Hoe dan ook een aardige film, eerder atypisch Amerikaans, en een fijne combinatie van drama en komedie - iets waar heel wat filmmakers de bal mis slaan.
Peggy wordt iets te kinderlijk, naïef en zwart/wit neergezet (de 15 honden in de auto en de chaos in haar woning bijvoorbeeld), maar ik denk dat dit moet vermijden dat het drama te zeer de boventoon haalt. Molly Shannon zit hier helemaal op haar plaats.

Nog een fijn detail: de diversiteit (en dan heb ik het over rassen) in de film. Dit soort verhalen op dit soort locaties speelt zich veelal af in een unaniem blanke groep. Hier dus, bewust of onbewust, niet.

Een mooie en kalme en leuke film.grappig en ontroerend.

Met een mooie boodschap.