Rain Man (1988)

Een realistische portret van een persoon met autisme zou ik Rain Man niet noemen, maar het blijft wel een memorabele 80s roadmovie. Cruise en Hoffman hebben een geweldige chemie, de panorama's spreken tot de verbeelding en van de soundtrack van Hans Zimmer word je helemaal zen.

4*

Heel mooie film, ook mooie reisbeelden, prachtig geacteerd

Goede film. Mooie emotionele momenten en goed acteerwerk. Met name Dustin Hoffman zet zijn rol erg indrukwekkend neer. Deze film krijgt van mij 5 sterren!

Schijnt dat Cruise voor deze film ook alle stunts zelf deed.

Niet helemaal geweldig. typisch zo'n product van meer dan 20 jaar geleden. Alles voelt enorm gemaakt aan en de film wist me daardoor nooit echt te trekken. Vooral Hoffman stoort met zijn maniertjes en overtuigt niet. Dan is Cruise een stuk beter, al is zijn personage ook vrij karikaturaal. Het tempo is wel prima verder, de sfeer zo nu en dan goed en enkele kleine momenten zijn wel mooi maar als geheel biedt dit ding te weinig. 2,5*

Laat staan met het type autisme van Hoffman i.c.m. de activiteiten van Cruise, dan lijkt me het resultaat een logisch gevolg en kan door de kijker gewoon worden geaccepteerd als wereldse realiteit. Naar mijn inziens zou zo'n reëele dynamiek niet per se invloed moeten hebben op de beoordeling.

De wereld kan natuurlijk héél irritant zijn xD. Dank aan de verzorgers die hier empatisch mee om kunnen gaan en het er daardoor aan de oppervlakte allemaal wat rustiger aan toe gaat.

Het is niet per se dat het de maniertjes zijn die me storen, als ze maar echt zijn of voelen. Bij Hoffman had ik dat gevoel niet en dat heb ik wel vaker bij hem. Meer acteurs hebben dat. Meryl Streep is er ook zo'n één, ik kan haar niet uitstaan. Of Eddie Redmayne. Van hem krijg ik spontaan uitslag. Bij Adam Sandler kan ik het dan wel weer goed hebben.

30 plus jaar geleden gezien, in mijn herinnering een irritante film over een autist die constant zinnen herhaalt en zijn broer die permanent op hol slaat. Die overigens net zo onhandelbaar is. Kudo’s voor het topje van Golino toen in de lift. dat was ik gek genoeg vergeten.

Roadmovie onzin uit het hyperkapitalisme van de late jaren 80.

Werkelijk een afgrijselijk gedateerde soundtrack met panfluiten en trommels.

Die tandenstoker-scène is werkelijk de allergrootste onzin. Is echt onmogelijk dat iemand aan een bergje tandenstokers kan zien hoeveel tandenstokers het zijn, ook autisten niet... het zijn geen tovenaars of zo.

'246 totaal.'

'250.'

'Bijna goed..'

'Er zitten nog 4 in het doosje, meneer!' Hahaha...

Hollywood op z'n best.

Vanavond op Canvas

Teleurstelling. Fors sentimenteel (je mag er gif opnemen dat de maple sirop op het einde zeker eerder op de tafel zal staan dan de pannenkoeken), geforceerde en uiterst oppervlakkige film. Een vriendschap en respect tussen een yuppie en een autist. Dit moet wel uit de koker van een Hollywood marketing executive komen om dit dan te presenteren als feel good. Als comedy is de film af en toe nog te pruimen, Cruise laat zich kennen als volwaardige acteur en de road trip doet inderdaad dromen van een rit op de route 66 in een cabrio met Marianne Faithfull en The ballad of Lucy Jordan op de IPOD. Maar wie weet wat het personage van Valeria Golino in de film komt doen, mag het mij altijd komen zeggen