Demain Tout Commence (2016)

Een remake van Instructions Not Included met en door Eugenio Derbez, die ik eerder heb gezien. Een goede rol van Sy in deze film. Hoewel hij ook een grappige acteur is, komt hij wat serieuzer over dan Derbez, die toch wat meer een clown is. En dat komt zeker de film ten goede. Ook ziet de film er qua beelden wat beter, gelikter uit.

De ontknoping kwam wel minder goed aan dan bij het origineel. Dat komt wellicht deels omdat ik al wist wat er ging gebeuren, maar ook omdat ze in het deze film niet helemaal goed uitspelen. In het origineel bezoeken de volgens mij herinnering de dokter vaker, waardoor het duidelijk is dat er iets mis is, maar in tegenstelling tot deze film wordt er geen hint gegeven waardoor de ontknoping meer als een verrassing komt.

Al met al een gelijk spel, waardoor ik op 2,5* uitkom.

Wat een hoge score voor deze film. Een paar films met Omar Sy maar deze na een kwartier van pure ellende uitgezet. Dan moet het daarna wel heel leuk worden daarna maar dat ga ik niet uitproberen. Veel te gladjes en onrealistisch. Dus hij is om 5 uur 's ochtends aan het feesten met een groep dronken mensen maar als zijn baas belt is de hele groep muisstil. En dan komt er plotseling een one night stand langs die een baby van een paar maand (met een paspoort) in zijn armen stopt en wegloopt. Raar gedoe.

Hoge score als je serieuze recensies leest bij de NRC en de Volkskrant. Vooral ongeloofwaardig en flauw.

Best wel een aardige film die prima wegkijkt.

3.5 ster

Als kersverse vader kon ik hier wel een traantje bij wegpinken. Desalniettemin kan het sentiment niet verbloemen dat het hier om een erg matige film gaat. De hoofdrollen worden weliswaar goed neergezet met charmante bijpersonages en de film bevat de nodige humor.
Maar ik vond het nogal makkelijk en sommige cruciale vragen beleven onbeantwoord (waarom verdween moeder nou precies, en welke ziekte heeft de dochter onder de leden?). niet dat alles volledig uitgelegd dient te worden, maar deze zaken waren bijzonder cruciaal voor het grote verhaal dat ze meer uitwerking hadden verdiend. Ook de twist op het eind (hij blijkt niet de biologische vader, wat voegt dit toe aan het toch al schrijnende verhaal? Het zorgt niet voor een extra laag of verhaallijn).
Desalniettemin kon ik wel fijn met het verhaal meeleven, en zoals gezegd, raakte het wel een snaar. Dat is met name te wijden aan de rol van Omar Sy, die een matig geschreven verhaal als dit toch met een warme menselijkheid neer weet te zetten.

2,5*

Vreemd dat dit hier zo hoog scoort. Ik vond het een erg wisselvallige film die nooit weet welke richting het wil uitgaan. Soms als komedie, waarbij de grappen vrij flauw en (typisch Frans) over the top zijn. Soms als drama waarbij de plottwists als heel ongeloofwaardig en geforceerd aanvoelen. Vooral het scenario rammelt voor mij stevig. Geen fiasco, maar ik ben wel op mijn honger blijven zitten.

Niet onaardig, maar de gemiddelde beoordeling van Demain Tout Commence wordt grotendeels bepaald door het einde. Want zonder de clou was het een ongeloofwaardige film met rare wendingen.

Een kind in je armen geduwd krijgen en dan de ene onlogische keuze maken na de andere. De enige poging die er gedaan wordt om de moeder op te sporen is via Facebook. Uhm, hallo politie?

Bij toeval ontmoet hij een kerel bij wie hij kan wonen en die 2 scènes later een halve surrogaatpapa is voor het kind. En van alle baantjes die hij kan vinden wordt hij stuntman. Een mooi excuus om een paar actie shots te stoppen in deze verder vrij tamme film. Nee, qua verhaal is het ronduit slecht uitgewerkt.

Het is allemaal wel mooi in beeld gebracht en de getalenteerde Omar Sy perst het maximale uit de rol - en dan nog iets meer. Ook het meisje doet het uitstekend.

3,5 sterren en ook hier geldt: zonder het einde waren dit zeker niet meer dan 2 geweest.

Lichtvoetig, maar op een indringende manier ook zo tragisch.
Een klein beetje Intouchables qua humoristisch gedoe, maar tegen de achtergrond aan dus ook met een bepaalde klemtoon naar diepere gronden.
Omar Sy is fenomenaal en heerlijk, Clemence Poesy laat zien dat ze niet voor de kat is. De scene in de metro hal, waar Samuel Gloria vergeet zag ik in de trailer als eerste. En daar moest ik zo onbedaarlijk om lachen dat ik niet anders kon dan kijken hiernaar.

Niet de beste Franse film natuurlijk.. Maar wel beter dan sommige andere films.

Omar Sy zoals we hem allemaal toch wel graag zien. Alom aanwezig, enthousiast, charmant en de aandacht naar zich toe trekkend. Ik vind het een mooie acteur om naar te kijken.

De film trapt af in het mooie en zonnige zuiden van Frankrijk. Samuel leeft daar het leven waar velen jaloers op zullen zijn. Maar, zo blijkt, aan alle pret komt ook een keer een eind. Tot daar aan toe is het allemaal luchtig en vrolijk, geen vuiltje aan de lucht. Wanneer de belangrijkste karakters geïntroduceerd zijn, dan slaat de film een wat meer dramatische toon aan. Het wordt allemaal wat zwaarder, maar ook het komische wordt zeker niet uit het oog verloren.

Het is vooral ook aandoenlijk om te zien hoe een alleenstaande vader zijn stinkende best doet om zijn kind een goed leven te geven. Alles met uiteraard de allerbeste bedoelingen. Helaas voor Samuel heeft dit alles ook een keerzijde, die de relatie met zijn dochter onder druk zet.

Zoals te verwachten valt sluiten we af met een voorzichtige glimlach, die ook wel gepaard gaat met een traan. Het is een feel good film, die toch ook wel een beetje op je ziel trapt.

Van sommige scènes heb ik oprecht genoten, van andere werd ik als vader geraakt in mijn gevoel. Als geheel genomen vond ik het toch wat tegenvallen.Er zaten naar mijn beleving namelijk wel wat stukken in waar het wat inzakte of dreigde langdradig te worden. Als het iets constanter was geweest, dan was het ongetwijfeld een toppertje in het genre geworden.

mooie film *pinkt wat traantjes weg*

Deze weer eens herzien en ik vind het nog steeds een fijne film. Sfeervolle verfilming van een bijzonder verhaal. De karakters zijn misschien wat te dik aangezet en een aantal dingen ongeloofwaardig, maar werkt het verhaal wel goed uit.

Je kan nooit oordelen over film, waar je maar een kwartier van gezien heb.