
Demain Tout Commence (2016)
Frankrijk / Verenigd Koninkrijk
Komedie / Drama
118 minuten
geregisseerd door Hugo Gélin
met Omar Sy, Gloria Colston en Clémence Poésy
Samuel leeft zijn leven zonder banden of verantwoordelijkheden aan de kust in het zonnige zuiden van Frankrijk, dicht bij de mensen die hij liefheeft en met wie hij werkt zonder zich veel te vermoeien. Tot één van zijn vroegere veroveringen bij hem een baby van een paar maanden achterlaat, Gloria: zijn dochter. Samuel is niet in staat om te zorgen voor een baby en vastbesloten om met het kind terug te keren naar haar moeder. Hij haast zich naar Londen om te proberen haar te vinden, maar zonder succes. Acht jaar later, terwijl Samuel en Gloria nu in Londen wonen en onafscheidelijk zijn, daagt de moeder van Gloria opnieuw op om haar dochter op te halen...
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=Ffgv94TuXY8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,4 / 22559)trailer (YouTube, ondertiteld)kijk op NetflixiTunes: € 6,99 / huur € 3,99Google Play: € 4,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 7,99 / huur € 2,99kijk op NPO Start4.0 ****
Fijne feel good film waarbij je het naderend onheil bijna kan voelen. Demain Tout Commence wordt nergens een drama en de luchtige toon blijft, maar door een aantal twists in het verhaal wordt de gemoedstoestand van de kijker wel flink op de proef gesteld. Gelukkig hebben we altijd de lach en het charisma van Omar Sy nog, die samen met de jonge Colston een geweldig duo vormt als vader en dochter.
Poésy is als moeder wat minder, maar dat ligt ook aan haar matig uitgewerkte rol. Het is ook wel belangrijk dat je je kritische bril thuislaat, want alleen al in de eerste 20 minuten springt de film van de ene onrealistische plotontwikkeling in de andere. Maar ondanks alle dramatische twists op het einde (de dood van Gloria, de wat vreemde voogdijzaak, de vaderschapstest) wil Demain Tout Commence je met een goed gevoel achterlaten. En dat lukt.
Allereerst laat Omar Sy zien dat hij een film in z'n eentje kan dragen. Wat betreft deze film gewoon knap, want de balans tussen komedie en ernst is uiterst belangrijk voor het slagen van een film als deze.
Ondanks een aantal onlogische lijnen in het begin van het verhaal blijft de film boeien. Helemaal wanneer Samuel na een jaar of acht Gloria op z'n eigen manier heeft opgevoed en Gloria's moeder ten tonele verschijnt.
Op dat moment neemt de film ook een serieuze wending die goed overkomt. Als er dan aan het einde van de film nog een hele verrassende twist zit verwerkt die ik niet had aan zien komen kan ik niet anders dan na afloop concluderen dat het gewoon een uitstekende film is die je ontroert en die je laat lachen.
Vier dikke sterren.
Demain Tout Commence (Morgen een nieuwe dag) heeft duidelijk gekozen voor twee kanten. Luchtig grappig, maar tevens ook met zwaardere thema's als het ouderschap, [voogdij en een ongeneeslijke ziete/spoiler]. Het een verhoud zich misschien niet met het een en het ander, maar zo zit het leven helaas wel in elkaar en ondanks de ongeloofwaardigheid van sommige scenes absoluut een geslaagde film!
De cast deed het subliem en kwam overtuigend over.
Verder zag het er goed uit.
Toch wel een aanrader!
Prima en ontroerend verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteur Omar Sy speelt goed...
Prima achtergrond geluid/muziek
met Dolby Digital...
Prima camerabeweging...
Tot slot wil ik opmerken dat ik de kleine Gloria Colston de absolute ster vind van deze onderhoudende film, die je ondanks de tragische ondertoon met een goed gevoel achterlaat.
Een verhaal van ouderschap, hoederecht, betwisting...wordt hier eerder met een licht penseel afgebeeld, zodat er uiteindelijk geen wrange smaak achterblijft, al moet toegegeven dat de toestand van het kind een dergelijk slot wel wat in de hand werkte. Een gemakkelijke uitweg ? Ach, het was aangekondigd en uiteindelijk is de mooi verfilmde, immense vriendschap en liefde van een man die het vaderschap werd opgedrongen het genietbare van Hugo Gélin's film. Die andere film die ik van deze regisseur zag, "Comme des Frères" ging ook al over intense vriendschap.
De komedie is te vlot, en gaat veel te snel.
Zo is de baby bij afgifte 3 maanden voordat ze het vliegtuig instappen, maar zodra ze uitstappen is het kind al veel groter.
5 minuten later is het kind al veel ouder, heeft hij een enorm goed betaalde baan, woont in een riant huis.
Het gaat allemaal veel te snel en te gelikt wat het niet leuk maakt om naar te kijken.
Ik had wel iets meer van t einde verwacht. Maar al met al een mooie film!!
En Omar Sy alweer als de feelgood clown. Zo jammer.
Dat komt in de eerste plaats door Omar Sy zelf die het beste van zichzelf geeft. In de dramatische stukken vond ik hem niet zo sterk acteren, ligt hem wellicht iets minder. Zijn boosheid en verdriet kwamen minder naturel over. Zijn komische en losse stukken daarentegen lagen hem veel beter. Ik zat meteen in de film tijdens de scènes in Zuid-Frankrijk, best amusant. Het is zo'n rol die je ook Will Smith zou toemeten (en dat deed hij reeds bij The Pursuit of Happyness (2006)).
Het plot erna is vrij clichématig en voorspelbaar, maar sloeg aan. Ook de bijrol van Bernie was geslaagd en leuk. Qua humor prima, qua drama eveneens. Alle begrip voor wie dit een draak van een film vindt, want zeker naar het einde toe wordt er toch wel mee gerammeld zoals de rechtbankscène en zeker bij de DNA-test. En alsof het allemaal nog niet genoeg was, bleek Gloria nog doodziek ook.
Omar Sy had eigenlijk wat beters verdiend. En de kleine Gloria Colston is erg sympathiek, ze is trouwens de dochter van één van de leden van de Amerikaanse hiphopgroep Lords of the Underground lees ik net, haha.
Ja, het is een 'gemakkelijke' film; enige subtiliteit ontbreekt, men trekt aanvankelijk volop de kaart van de energieke en sympathieke vader-dochterrelatie, om er nadien een hoop drama aan toe te voegen. Niet alles is logisch - in feite, de meeste elementen zijn onlogisch/ raar getimed -, maar bon, je weet op voorhand natuurlijk waar de film naar toe wil. En als tranentrekker had het op z'n minst toch al vat op mijn vriendin - niet bepaald een uitdaging, maar dat terzijde , mijzelf deed het wel wat minder. Zeker ook omdat er naar het einde toe wel eens een 'twistje' te veel wordt bijgevoegd. Omar Sy en z'n dochter zijn evenwel prima gecast als feelgoodfactor.
3
Hier en daar wat gezocht misschien, maar het prachtige spel van Gloria en Samuel, Wow!
- Waarom werd Gloria achtergelaten? Wat is het verhaal van de moeder? Ik ergerde me zo erg aan de moeder dat ik hoopte dat het verhaal haar sympathieker zou maken door een backstory en een verklaring te geven voor haar gedraag, helaas gebeurt dit nooit en blijven vader en dochter de enige (erg) leuke personages in de film.
- De dodelijke ziekte kwam erin zonder enige aankondiging. Dit was op zichzelf al een hele schok, maar op het einde krijg je ook nog te horen dat niet de vader maar de dochter hieraan zal bezwijken.
Ben ik nou zo dom geweest dat ik niet doorhad dat het dochtertje de zieke was? Of was dat de bedoeling, om nog een extra schokkende twist pas aan het einde van de film te verkopen? Dit zag ik zeker niet aankomen.
- Wat was het nut van de vaderschapstest, en de aardig dramatische uitslag hiervan? Was dit echt nodig voor het plot?
Aan de ene kant vind ik dat deze elementen (de dodelijke ziekte en de vaderschapstest) goedkope trucjes zijn geweest om het verhaal emotioneler te maken, terwijl ze makkelijk achterwegen gelaten hadden kunnen worden en de film er niet minder op geworden zou zijn (en misschien zelfs beter geslaagd zou zijn als feelgood movie). Aan de andere kant moet ik toegeven dat de film me wel heeft weten te boeien en te emotioneren. Ik voel me toch een beetje gefopt, dat ze me met zulke makkelijke plottwists toch hebben kunnen raken. Dat zou dan door het fantastische acteerwerk van Omar Sy en het meisje moeten komen.
Mede hierdoor vind ik het ook ontzettend moeilijk om deze film te beoordelen. Ik voel me zeer verontwaardigd door de eerder genoemde punten, waar ik niet van snap waarom ze in de film zitten. Ik vraag me echter ook af of het de bedoeling van de film was om me zo te laten voelen over deze punten, omdat zulke dingen in het echte leven ook zouden kunnen gebeuren zonder dat je er controle over hebt. In dat geval is het deze film goed gelukt om mij te raken. Het is ook goed mogelijk dat ik me gewoon te druk maak over een toch vrij simpele film.
Samenvattend is dit een aandoenlijke feelgood, die te vaak een drama film probeert te zijn. Ook al is dit frustrerend, het blijft wel boeien. Ik heb me even vaak heb geërgerd als dat ik heb geglimlacht of ontroerd ben geweest. Hierdoor komt de film uit op een middelmatige 2,5 sterren.
De ontknoping kwam wel minder goed aan dan bij het origineel. Dat komt wellicht deels omdat ik al wist wat er ging gebeuren, maar ook omdat ze in het deze film niet helemaal goed uitspelen. In het origineel bezoeken de volgens mij herinnering de dokter vaker, waardoor het duidelijk is dat er iets mis is, maar in tegenstelling tot deze film wordt er geen hint gegeven waardoor de ontknoping meer als een verrassing komt.
Al met al een gelijk spel, waardoor ik op 2,5* uitkom.