Demain Tout Commence (2016)

Mooi meeslepend drama.. heerlijke wegkijker..
4.0 ****

Mooie film!

Demain Tout Commence

Fijne feel good film waarbij je het naderend onheil bijna kan voelen. Demain Tout Commence wordt nergens een drama en de luchtige toon blijft, maar door een aantal twists in het verhaal wordt de gemoedstoestand van de kijker wel flink op de proef gesteld. Gelukkig hebben we altijd de lach en het charisma van Omar Sy nog, die samen met de jonge Colston een geweldig duo vormt als vader en dochter.

Poésy is als moeder wat minder, maar dat ligt ook aan haar matig uitgewerkte rol. Het is ook wel belangrijk dat je je kritische bril thuislaat, want alleen al in de eerste 20 minuten springt de film van de ene onrealistische plotontwikkeling in de andere. Maar ondanks alle dramatische twists op het einde (de dood van Gloria, de wat vreemde voogdijzaak, de vaderschapstest) wil Demain Tout Commence je met een goed gevoel achterlaten. En dat lukt.

Uitstekende film van Franse makelij.

Allereerst laat Omar Sy zien dat hij een film in z'n eentje kan dragen. Wat betreft deze film gewoon knap, want de balans tussen komedie en ernst is uiterst belangrijk voor het slagen van een film als deze.
Ondanks een aantal onlogische lijnen in het begin van het verhaal blijft de film boeien. Helemaal wanneer Samuel na een jaar of acht Gloria op z'n eigen manier heeft opgevoed en Gloria's moeder ten tonele verschijnt.

Op dat moment neemt de film ook een serieuze wending die goed overkomt. Als er dan aan het einde van de film nog een hele verrassende twist zit verwerkt die ik niet had aan zien komen kan ik niet anders dan na afloop concluderen dat het gewoon een uitstekende film is die je ontroert en die je laat lachen.
Vier dikke sterren.

Aardige film waarin een vrijgezelle man plots wordt opgescheept met een baby. Een lekker vlotte film die voor het grootste gedeelte lekker weg kijkt. Op dramatisch gebied schiet de film wel tekort, voornamelijk omdat tegen het einde de vele ontwikkelingen te ongeloofwaardig en ook te geforceerd overkomen (mede omdat het er ook te veel zijn). Nog net 3.0 sterren vanwege de prima chemie tussen vader en dochter hier.

Een lach en een traan zullen we maar zeggen. Een echte tragikomedie die in de eerste 45 minuten leuk en grappig is, maar daarna zet het drama serieuze thema's aan. Tussendoor is er nog ruimte voor een lach. Maar naarmate het einde naderde kreeg ik het toch wel zwaar. Het waren misschien net teveel zware thema's op het eind. Toch vind ik de film goed geslaagd met name door de sterke acteerprestaties van Omar en de leuke kleine meid Gloria en de geslaagde side kick "Bernie". Ook de locaties waren mooi wat ook gold voor de grappige decoraties zoals een dubbele deur voor Gloria of de glijbaan Het zag er allemaal fraai en decoratief uit.

Demain Tout Commence (Morgen een nieuwe dag) heeft duidelijk gekozen voor twee kanten. Luchtig grappig, maar tevens ook met zwaardere thema's als het ouderschap, [voogdij en een ongeneeslijke ziete/spoiler]. Het een verhoud zich misschien niet met het een en het ander, maar zo zit het leven helaas wel in elkaar en ondanks de ongeloofwaardigheid van sommige scenes absoluut een geslaagde film!

Inderdaad, geslaagde film. Ben er met argwaan aan begonnen, want van een tranentrekker krijg ik normaal spontaan tandpijn, maar bij deze werkt het allemaal wonderwel. Precies de juiste balans zullen we maar zeggen bij dit uit het leven gegrepen verhaal, knap. De film heeft enorm veel profijt van de drie hoofdrolspelers die echte mensen neerzetten, en dit keer is zelfs de side kick nog enigszins te doen. Sy, heb ik deze week ook nog erg moeizaam bezig gezien in Inferno maar hier, in zijn eigen taal, is hij honderd procent overtuigend in een toch moeilijke rol. Klasse, het is bijna method acting waar een Pacino nog een puntje aan kan zuigen. Ook meisje Gloria is goed gekozen: aandoenlijk en geloofwaardig. Eigenlijk niet mijn type film dus, maar ik kon er toch wel enthousiast van worden, aanrader. Ik ga die Gélin in de gaten houden want hij weet wel hoe hij een verhaal moet brengen.

Deze onbekende film eens bekeken en was wel aangenaam verrast. Ik wist niet echt wat te verwachten, maar vond het een mooie mix van speelfilm en drama. Nergens werd het ooit te.
De cast deed het subliem en kwam overtuigend over.
Verder zag het er goed uit.
Toch wel een aanrader!

Een goede komedie/drama film...
Prima en ontroerend verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteur Omar Sy speelt goed...
Prima achtergrond geluid/muziek
met Dolby Digital...
Prima camerabeweging...

Een kleine vier jaar geleden heb ik de Mexicaanse film No Se Aceptan Devoluciones (2013) gezien. Dit is in grote lijnen een Franse remake van die film. In tegenstelling tot mijn gangbare ervaringen met remakes vind ik deze film beter dan het origineel. Dat is voornamelijk terug te voeren tot twee factoren. Ten eerste: de filmmakers hebben het verwrongen einde van de eerste film vervangen door een veel passender slot. Ten tweede: de aanwezigheid van Omar Sy, die niet voor de eerste keer laat zien dat hij uitstekend uit de voeten kan in tragikomedies.
Tot slot wil ik opmerken dat ik de kleine Gloria Colston de absolute ster vind van deze onderhoudende film, die je ondanks de tragische ondertoon met een goed gevoel achterlaat.

Een komische én een emotionele rol als deze is op het lijf geschreven van een Omar Sy, in zijn beste doen.
Een verhaal van ouderschap, hoederecht, betwisting...wordt hier eerder met een licht penseel afgebeeld, zodat er uiteindelijk geen wrange smaak achterblijft, al moet toegegeven dat de toestand van het kind een dergelijk slot wel wat in de hand werkte. Een gemakkelijke uitweg ? Ach, het was aangekondigd en uiteindelijk is de mooi verfilmde, immense vriendschap en liefde van een man die het vaderschap werd opgedrongen het genietbare van Hugo Gélin's film. Die andere film die ik van deze regisseur zag, "Comme des Frères" ging ook al over intense vriendschap.

Schitterende film.

Dit is tot nu toe de minst Omar Sy film waarin hij de hoofdrol heeft. ( jurasic word dus al uitgesloten)

De komedie is te vlot, en gaat veel te snel.
Zo is de baby bij afgifte 3 maanden voordat ze het vliegtuig instappen, maar zodra ze uitstappen is het kind al veel groter.
5 minuten later is het kind al veel ouder, heeft hij een enorm goed betaalde baan, woont in een riant huis.
Het gaat allemaal veel te snel en te gelikt wat het niet leuk maakt om naar te kijken.

De film heeft mij geen moment verveeld. Ik vind het een leuk verhaal dat niet erg realistisch is, maar wel erg vermakelijk, wat mij betreft. Goed acteerwerk, fijne muziek, humor die mij beviel, maar ook ernst en verdrietige situaties. Op het eind gebeurt er wel erg veel, misschien iets te veel, maar ik kijk niet gauw zo geïnteresseerd en geconcentreerd naar een film als ik naar deze film heb gekeken, die mij tevens heeft geraakt. 4,5*

Mooie film, en wat is dochter Gloria een schatje. Dr vader ook trouwens ?
Ik had wel iets meer van t einde verwacht. Maar al met al een mooie film!!

Ik laat niet gauw een traantje maar wat vond ik dit een goede drama. Jeetje werd er wel een beetje emotioneel van. En dan te bedenken dat dit soort verhalen eigenlijk vaak waargebeurd zijn

Mijn God. Een 3,51 voor deze sentimentele, veel te makkelijk geschreven platte meuk? Manman.

En Omar Sy alweer als de feelgood clown. Zo jammer.

Nog niet zo heel lang geleden de film intouchables gezien met dezelfde Omar Sy. Maar dit is wel een heel andere film over een mannelijke losbol die uit het niets ineens opgescheept wordt met zijn pasgeboren dochter terwijl de moeder gelijk verdwijnt. Dat is op zich wel weer eens wat anders, meestal is het andersom. Maar het is nog geen garantie voor een goede film die toch ook wel voorspelbaar is en vooral prima is om in het vliegtuig voorgeschoteld te krijgen, als het toch niet erg is dat je lastig gevallen wordt met de maaltijd van de stewardess.

Innemende rol weer van Omar Sy. Verder is de jonge Gloria ook erg charmant. Daarom werkt de film wel, maar het is niet mijn favoriete genre en er wordt wel erg gemikt op effectbejag. Wat op zich logisch is maar waar je van moet houden.

Nee, niet zo goed. Alsof ze al aan de film begonnen waren, want: 'Omar Sy die klungelt als alleenstaande vader; dat moet wel leuk zijn' (en dat klopt ook wel), zonder te weten hoe het verhaal moest aflopen en er gaandeweg steeds maar een stukje bij verzonnen; en dan komt Kristine terug, en dan is Sam eerst boos, maar dan is het toch wel gezellig, maar dan blijkt ze een vriend te hebben, en wil ze Gloria meenemen naar NY, maar dan wint Sam de rechtzaak, maar dan blijkt hij niet de biologische vader, etc, etc.. Het met vallen en opstaan grootbrengen van Gloria gaat ontzettend snel terwijl daar juist wel leuke scènes tussen hadden kunnen zitten lijkt me (geen originele; het is immers al vaak zat gedaan maar met Omar Sy heb je een acteur die dit met verve kan spelen). Jammer dus van een veelbelovend begin.

Er is veel aan te merken op deze film (erg gladjes, onrealistisch, bij vlagen over the top) maar toch raakt hij me. De kern van het verhaal is mooi. Omar Sy steelt na Intouchables (2011), waar de film veel gelijkenissen mee heeft, wederom de show. Mooie acteur.

Mooie film met een mooi verhaal.

Onder de indruk van Omar. Heeft hij bij untouchable al laten zien. Maar ik wil meer. Meer van dit soort films, ik heb tissues genoeg.

Demain tout commence is een film die veel ergernis kan doen opwekken. Ik weet niet goed hoe ik het moet verwoorden, en in theorie geldt dit voor elke film wel, maar hij lijkt te gelikt, te makkelijk evident, té gemaakt (zie maar bvb naar de perfecte speelkamer), iets te veel gewerkt naar het sentiment met twists om dat sentiment nog te verhogen. Desondanks toch wel genoten van de film en graag naar gekeken. Inhoudelijk misschien niet ijzersterk, maar de combi humor/drama was raak.

Dat komt in de eerste plaats door Omar Sy zelf die het beste van zichzelf geeft. In de dramatische stukken vond ik hem niet zo sterk acteren, ligt hem wellicht iets minder. Zijn boosheid en verdriet kwamen minder naturel over. Zijn komische en losse stukken daarentegen lagen hem veel beter. Ik zat meteen in de film tijdens de scènes in Zuid-Frankrijk, best amusant. Het is zo'n rol die je ook Will Smith zou toemeten (en dat deed hij reeds bij The Pursuit of Happyness (2006)).

Het plot erna is vrij clichématig en voorspelbaar, maar sloeg aan. Ook de bijrol van Bernie was geslaagd en leuk. Qua humor prima, qua drama eveneens. Alle begrip voor wie dit een draak van een film vindt, want zeker naar het einde toe wordt er toch wel mee gerammeld zoals de rechtbankscène en zeker bij de DNA-test. En alsof het allemaal nog niet genoeg was, bleek Gloria nog doodziek ook.

De film begint allesbehalve goed, drie kwartier oppervlakkigheid en flauwe humor die ook nog eens oogt als een gladde commercial. Op een of andere manier weet het drama vervolgens toch wat momentum aan de film te geven, waardoor het nog een redelijke feelgood movie wordt.
Omar Sy had eigenlijk wat beters verdiend. En de kleine Gloria Colston is erg sympathiek, ze is trouwens de dochter van één van de leden van de Amerikaanse hiphopgroep Lords of the Underground lees ik net, haha.

mooie film
gewoon prima in orde

Wel oké.

Ja, het is een 'gemakkelijke' film; enige subtiliteit ontbreekt, men trekt aanvankelijk volop de kaart van de energieke en sympathieke vader-dochterrelatie, om er nadien een hoop drama aan toe te voegen. Niet alles is logisch - in feite, de meeste elementen zijn onlogisch/ raar getimed -, maar bon, je weet op voorhand natuurlijk waar de film naar toe wil. En als tranentrekker had het op z'n minst toch al vat op mijn vriendin - niet bepaald een uitdaging, maar dat terzijde , mijzelf deed het wel wat minder. Zeker ook omdat er naar het einde toe wel eens een 'twistje' te veel wordt bijgevoegd. Omar Sy en z'n dochter zijn evenwel prima gecast als feelgoodfactor.

3

Wat een fantastische film! En wat een chemie tussen Gloria en Samuel (Omar Sy). Iedereen zou willen dat hij zo'n vader zou hebben gehad.
Hier en daar wat gezocht misschien, maar het prachtige spel van Gloria en Samuel, Wow!

Zelden een film met zo weinig verwachtingen aangezet en zo verbouwereerd achtergebleven na het kijken ervan. Voor ik het vergeet, wil ik eerst de volgende (spoiler)punten kwijt:
- Waarom werd Gloria achtergelaten? Wat is het verhaal van de moeder? Ik ergerde me zo erg aan de moeder dat ik hoopte dat het verhaal haar sympathieker zou maken door een backstory en een verklaring te geven voor haar gedraag, helaas gebeurt dit nooit en blijven vader en dochter de enige (erg) leuke personages in de film.
- De dodelijke ziekte kwam erin zonder enige aankondiging. Dit was op zichzelf al een hele schok, maar op het einde krijg je ook nog te horen dat niet de vader maar de dochter hieraan zal bezwijken.
Ben ik nou zo dom geweest dat ik niet doorhad dat het dochtertje de zieke was? Of was dat de bedoeling, om nog een extra schokkende twist pas aan het einde van de film te verkopen? Dit zag ik zeker niet aankomen.
- Wat was het nut van de vaderschapstest, en de aardig dramatische uitslag hiervan? Was dit echt nodig voor het plot?

Aan de ene kant vind ik dat deze elementen (de dodelijke ziekte en de vaderschapstest) goedkope trucjes zijn geweest om het verhaal emotioneler te maken, terwijl ze makkelijk achterwegen gelaten hadden kunnen worden en de film er niet minder op geworden zou zijn (en misschien zelfs beter geslaagd zou zijn als feelgood movie). Aan de andere kant moet ik toegeven dat de film me wel heeft weten te boeien en te emotioneren. Ik voel me toch een beetje gefopt, dat ze me met zulke makkelijke plottwists toch hebben kunnen raken. Dat zou dan door het fantastische acteerwerk van Omar Sy en het meisje moeten komen.

Mede hierdoor vind ik het ook ontzettend moeilijk om deze film te beoordelen. Ik voel me zeer verontwaardigd door de eerder genoemde punten, waar ik niet van snap waarom ze in de film zitten. Ik vraag me echter ook af of het de bedoeling van de film was om me zo te laten voelen over deze punten, omdat zulke dingen in het echte leven ook zouden kunnen gebeuren zonder dat je er controle over hebt. In dat geval is het deze film goed gelukt om mij te raken. Het is ook goed mogelijk dat ik me gewoon te druk maak over een toch vrij simpele film.

Samenvattend is dit een aandoenlijke feelgood, die te vaak een drama film probeert te zijn. Ook al is dit frustrerend, het blijft wel boeien. Ik heb me even vaak heb geërgerd als dat ik heb geglimlacht of ontroerd ben geweest. Hierdoor komt de film uit op een middelmatige 2,5 sterren.

Mooi en ontroerende feelgoodmovie. Vrij luchtig en humoristisch maar toch ook wel wat melodrama. Twee uur waren zo voorbij. Is tweede film die ik zie met Omar Sy (vorige was Intouchables). Hou wel van zijn humor. Geslaagd. Een lach en een traan.

Een remake van Instructions Not Included met en door Eugenio Derbez, die ik eerder heb gezien. Een goede rol van Sy in deze film. Hoewel hij ook een grappige acteur is, komt hij wat serieuzer over dan Derbez, die toch wat meer een clown is. En dat komt zeker de film ten goede. Ook ziet de film er qua beelden wat beter, gelikter uit.

De ontknoping kwam wel minder goed aan dan bij het origineel. Dat komt wellicht deels omdat ik al wist wat er ging gebeuren, maar ook omdat ze in het deze film niet helemaal goed uitspelen. In het origineel bezoeken de volgens mij herinnering de dokter vaker, waardoor het duidelijk is dat er iets mis is, maar in tegenstelling tot deze film wordt er geen hint gegeven waardoor de ontknoping meer als een verrassing komt.

Al met al een gelijk spel, waardoor ik op 2,5* uitkom.

Wat een hoge score voor deze film. Een paar films met Omar Sy maar deze na een kwartier van pure ellende uitgezet. Dan moet het daarna wel heel leuk worden daarna maar dat ga ik niet uitproberen. Veel te gladjes en onrealistisch. Dus hij is om 5 uur 's ochtends aan het feesten met een groep dronken mensen maar als zijn baas belt is de hele groep muisstil. En dan komt er plotseling een one night stand langs die een baby van een paar maand (met een paspoort) in zijn armen stopt en wegloopt. Raar gedoe.

Hoge score als je serieuze recensies leest bij de NRC en de Volkskrant. Vooral ongeloofwaardig en flauw.