Primal Fear (1996)

25 jaar geleden een geweldige film, nu nog steeds een geweldige film!

Deze film heeft alle ingrediënten die een goede thriller nodig heeft. Hoewel het vandaag de dag blijkbaar de bedoeling is om te klagen over de zogenaamd lange speelduur en traagheid, omdat alles snel moet zijn, laat deze film zien hoe het hoort!

Ruim 2 uur is echt heel prettig, er is tijd voor introductie van de personages, er is tijd voor dialogen, een mooi middenstuk dat rust brengt en niets hoeft afgeraffeld te worden tegen het einde.

Richard Gere, een goede acteur en speelt altijd geloofwaardig, wat ook geldt ook voor Laura Linney, maar Edward Norton zet hier toch wel een hele geweldige rol neer! Beleeft, nederig, aandoenlijk, niet alleen z'n advocaat, maar ook de kijker neemt hij vreselijk in de maling...een genot om naar te kijken!

Met een hele dikke plottwist op de plottwist, blijft dit een van de betere films in dit genre!

Blijft het waard om eens in de zoveel tijd opnieuw te bekijken
9-
4,5

IJzersterk verhaal en een fantastische rol van Edward Norton. Die heeft toch een aantal hele goede films achter zijn naam staan. Zeker aan het begin van zijn carrière. Ben benieuwd wat hij recentelijk nog heeft gemaakt.

Redelijk.

Een film die ik eigenlijk al lang had moeten zien. Hij wordt immers goed beoordeeld. Desondanks had ik eigenlijk geen idee waarover het zou gaan. De poster deed (en doet nog steeds) denken aan een thriller - een klopjacht van oude agent Richard Gere. Bon, dat is het dus niet geworden. Wél geworden: een rechtbankdrama.

De jaren '90 lijken dat genre nogal wat wind in de zeilen te hebben geblazen. Primal Fear is daar zeker niet de slechtste van. Echt indruk maken doet het evenmin. Vooreerst zit je met een cast die weinig tot de verbeelding spreekt. Gere is Gere: als er iets meer gedaan moet worden dan een minzame grijns, valt die door de mand. Hij wordt in matig acteerwerk wel grandioos overvleugeld door Laura Linney - bizar slecht. En Edward Norton, kennelijk zijn grote doorbraak, is verder wel oké, maar daar ben ik nooit van onder de indruk. Met zijn films eind jaren '90 heeft die een geweldige reputatie, maar ik zie het er zo niet in.

Blijft een stoffig drama'tje over. Niet echt slecht gebracht, maar ook niet al te veel nieuws onder zon. Je voelt als kijker aan alles welke kant het op gaat - daar gaat het een film lang te gemakkelijk voor. De grote twist is eveneens een typisch product van die tijd. Heel tof, hoor, maar zo godsgruwelijk verrassend is dat toch allemaal niet?
De film leunt daar, onvermijdelijk, op, wat in mijn geval niet per se de beste zaak is.

3

Heerlijke thriller met fantastische climax. Edward Norton in zijn eerste film op zijn best en alweer een sterke film van regisseur Gregory Hoblit. Ik vind zijn films echt goed.

Een film met goed acteerwerk; Gere zet een sterk een gladde advocaat neer en Norton overtuigd ontzettend als kwetsbare jongen die een meervoudige persoonlijkheid heeft. Ik word door de film meegezogen en geloof dat zijn karakter echt is, dat zijn karakter niet acteert, terwijl het karakter natuurlijk in werkelijkheid door een acteur neergezet wordt. Klasse gedaan door Norton.

En toch weet de film me niet te overtuigen. Omdat ik er geen snars van geloof dat iemand echt een deskundige zoals gespeeld door McDormand voor de gek kan houden. En omdat het toch ook een beetje vreemd is dat het kennelijk noodzakelijk is om de eigen advocaat voor de gek te houden. Het enige dat ik kan bedenken is dat het één groot masterplan van Nortons personage is om zijn advocaat precies zo te laten reageren als hij wil, maar het wordt dan alleen maar verder en verder vergezocht.

De film werkt uiteindelijk dus niet helemaal voor me, waardoor ik op 2,5* uitkom.

Zeer degelijke rechtbankthriller. Het verhaal steekt sterk in elkaar en krijgt een dito vertaling naar het scherm. Verder goede rollen van de cast. Gere is op dreef in de hoofdrol, maar ook de bijrollen van Norton en Linney zijn prima. De film kent een aangenaam tempo, kijkt lekker weg, en bevat een uitstekende climax. Fijne zit deze film. 4 Sterren.

Als het rechtssysteem in de VS echt zo werkt, dan klopt er weinig van. Hoewel ook zonder film ik er van overtuigd ben dat dit systeem niet deugd.

Wat een prima film. Een prima cast die overtuigend acteert. Gere, Linney, Woodard en Norton waren top.

Zelden kijk ik een film in één ruk uit. Maar deze film hield mij in mijn stoel.

De plot zag ik aankomen. Maar dat maakte niets uit, omdat de weg er naar toe boeiend genoeg was.

Geluk dat ik film nog net even op Netflix kon meepakken.

Aardige film wel. Gere is prima gecast en doet zijn ding en dat werkt. Norton is opvallender maar ik geloofde hem niet altijd. Voorts zal de kijker anno 2023 toch niet meer ondersteboven zijn van het einde met dat twistje? Of sowieso hoe de film halverwege langzaam richting de meerdere persoonlijkheden gaat. Terwijl de makers je nog even in nevelen houden weet je dit als kijker inmiddels wel welke kant de film op gaat. Maar dat is nog wel te doen, het einde deed echt afbreuk. Jammer, want verder wel een vermakelijke film. Sfeervol, goed tempo, rechtszaken zijn altijd wel boeiend en eigenlijk is de film gewoon aangenaam kijkvoer om zich aan het eind in de voet te schieten. 3,0*.

Uitstekend.

Wat mij betreft ook met afstand de beste film van Hoblit. Het boek staat bovenop de plank, maar daar heb ik nog geen letter van gelezen. Vooral omdat de film zelf me nooit heel erg heeft geïnteresseerd, maar recentelijk toch maar eens opgezet om te kijken of ik het wat zou vinden. Tot m'n grote verbazing werd het mijn film van de week.

Edward Norton is uiteraard een absolute showstealer. Het was zijn eerste rol in een film en hij werd verkozen boven 2000 andere kandidaten. Het is zeker niet moeilijk om te zien waarom, hij zet zijn rol namelijk met verve neer. Bijna elk hoogtepunt van de film komt tot stand vanwege Norton, al mogen de overige leden absoluut niet vergeten worden. Gere en Linney spelen sterk. Wat ik vooral prettig vond is dat ik ze als echte mensen kon zien. Indrukwekkend wanneer ze met elkaar in contact komen, alsof je twee grootmachten tegenover elkaar ziet staan. De korte romantische zijsporen hebben me dan ook geen moment gestoord.

Visueel mag de film dan niet al te bijzonder zijn, maar het draait dan ook vooral om het inhoudelijke verhaal en die brengt Hoblit kundig naar voren. Intrigerende stilering, maar vooral een heel pakkend concept. Niet elke conversatie van Gere werkt, maar de meeste scenes boeien enorm en werken zich naar een geweldige finale toe. Het is toch weer even geleden dat ik met open mond naar het beeld heb lopen staren. Persoonlijk vond ik de stukken tussen Gere en Pinero niet heel interessant, maar dat is zowat al mijn kritiek.

Ik heb ontzettend genoten van deze thriller. Niet ultiem spannend, wel erg mysterieus en boeiend. Rechtbankfilms liggen me sowieso wel, zolang er maar iets interessants omheen wordt gebouwd. Primal Fear doet dat met gemak en overtuiging, waardoor een speelduur van 130 minuten binnen no-time wordt uitgezeten. Ik heb nog niet alles van Hoblit gezien, maar ik neem aan dat hij hier niet meer overheen gaat. Heerlijke ervaring.