L'Ours (1988)

Triest verhaal Hannibal.

Deze film heeft me als kind ontzettend aangegrepen, ik ga hem binnenkort maar eens terugzien om te zien of het me nog steeds weet te raken

Zeer mooie film , triest om te horen dat het toen kleine beertje is overleden

Is dit de film waarin de moeder door een boom/rotsen geklemd raakt en waarin het regent in de climax en een jager met een steen als wapen het uiteindelijk opgeeft?

Ik meen deze film héééél vroeger een paar keer gezien te hebben (mijn grootmoeder had hem opgenomen). Het zit allemaal ver weg en een titel heb ik nooit geweten.

Ja!

Heel erg bedankt!

Prachtig stukje pure cinema.

Zoals hierboven vermeld staat heb ik deze film meermaals gezien in mijn jonge jaren, maar de laatste keer dat ik hem zag zaten we volgens mij nog in de jaren 90. Door de jaren heen zijn me wel enkele momenten sterk bijgebleven, maar ook als geheel kan L'Ours me nog steeds meeslepen en ontroeren.

Jean-Jacques Annaud verdient alle respect voor dit werk. Documentaire wordt perfect verweven met "gewone" cinema - de droomsequences van Youk waren zelfs niet nodig geweest. Af en toe steekt er wat sentimentaliteit de kop op - i.t.t. vroeger kan de inkeer van de jagers me niet meer overtuigen -, maar er zitten uiteindelijk genoeg sterke scènes in. De laatste scènes waarin Youk door Kaar van de pouma gered wordt en uiteindelijk samen met hem een winterslaap houdt doen me nog steeds enkele tranen wegpinken.

Bijna 25 jaar na datum ziet de film er nog steeds piekfijn uit. De natuurbeelden zijn magnifiek, de beren (en alle andere dieren) zijn fantastische hoofdrolspelers en ook de muziek is meeslepend.

Alles in z'n geheel is dit een sterk stukje échte cinema.
Dikke 4

Prachtig filmpje over beren. Mooie plaatjes van de omgeving, en aandoenlijke plaatjes van Youk die zijn moeder verliest en de wijde wereld in trekt om aldaar het grote mannetje Kaar te ontmoeten.

De geluidjes (veelvuldig besproken hier) zijn soms wel wat irritant en te gemaakt, daar waar de rest zo natuurlijk lijkt over te komen.

De scene waarbij Youk kennis maakt met een kikker vond ik wel één van de hoogte punten.

Ik wil overigens niet weten hoe deze dieren tot al hun kunstjes en trucjes zijn gekomen. Hoop dat ze beetje fatsoenlijk met de dieren zijn omgegaan.

Daarvan uitgaand, 3,5* voor L'OURS

Schitterende beelden die het nogal magere verhaal vertellen. De enscenering van hoe de beren door het beeld heen glijden is voortreffelijk gedaan. Naarmate de speelduur vordert, worden de beelden mooier en daarmee de film beter.

Niet alles werkt. Zo doet de scène waarin het beertje aan het trippen is op paddestoelen wat vreemd aan. De dierengeluidjes zijn er net te veel aan en af en toe is het verhaaltje wel erg melig.

Toch betrapte ik me er op dat ik tegen het eind wel heel erg zat te hopen dat het beertje het zou redden. Vooruit dan 3,5 sterren.

Ontroerend mooi.

deze toen in de bioscoop gezien.

De natuurbeelden zijn nog steets zeer mooi en ook een meeslepend muziek .

prima film

Net gekeken vanaf Blu Ray. Het komt mij allemaal iets te gelikt over. Ten eerste: het is natuurlijk compleet geënsceneerd, dat is overduidelijk. Ten tweede: die rare hijg-geluidjes bij elke beweging dat het kleine beertje maakt: duidelijk ingehijgd lijkt mij. Vond het ook zeer onnatuurlijk overkomen. Als ik ongelijk hierin heb dan spijt het me, maar ik geloof niet dat een beertje dat soort geluidjes maakt. Ik heb eigenlijk jaren gewacht om deze film te gaan kijken, maar hij viel me vies tegen. Vond hem nergens spannend en ik heb dan ook nergens in de film ook echt meegeleefd. 2,5 *

Een schitterende en ontroerende film over een kleine beer die moet zien te overleven na de dood van zijn moeder en allerlei gevaren moet trotseren. Bijzonder mooi gemaakt ook en de prachtige natuurbeelden spreken voor zich. De film onlangs op blu ray aangeschaft want die kon ik niet laten liggen. Bijna elk jaar toon ik deze film aan de leerlingen van mijn klas die vol verwondering kijken naar en genieten van deze film.

Nee dat zei ik vorige keer al. Maar heb hem toch nog maar eens gezien. Natuurlijk is het wel mooi en knap gemaakt. Leuk voor als je anderhalf uur naar een documentaire over beren kunt kijken. Om er geen eentonige bedoeling van te maken hebben ze de jagers aan toegevoegd en ook nog een poema. Zodat Youk nog wat extra avonturen beleeft. Zou zo van Disney kunnen zijn. Ook hebben ze er zaken als dromen en vlinders aan toegevoegd om er wat meer een verhaal van te maken. De boodschap aan het eind is leuk maar sommige mensen zullen er nog steeds maling aan hebben, ook al speelt het verhaal zich al heel lang geleden af, 1885 British Columbia.

Niet veel anders dan de vorige keer, allemaal leuk en aardig gemonteerd, maar echt boeien doet het ook niet. Inmiddels ook al aardig verouderd met al die dierenfamiliefilms tegenwoordig. 3.0

L'Ours verteld het ontroerende verhaal van een klein beertje dat door een ongeluk zijn moeder verliest. Hij ontmoet een andere beer waar hij mee optrekt, maar dan komen er jagers die de beren willen vangen...

De film is echt prachtig opgenomen en de schitterende locaties en mooie dieren komen volledig tot hun recht . De film komt haast niet geënsceneerd over, maar de cinematografie is toch erg sterk en er zitten veel verschillende camerahoeken in. In andere 'natuurdocumentaires met een verhaal' is dat vaak niet het geval, de voice-overs zijn daar ook ergerlijk en ontbreken hier gelukkig. De film ziet er door de 4K-restauratie erg modern uit, alleen de effecten in de droomscènes en hallucinaties (zoals de stop-motion kikkers) herinneren je eraan dat de film in de jaren ’80 gemaakt is. Ook de muziek van Philippe Sarde is erg mooi en ontroerend.

Het beertje dat de hoofdrol vertolkt in de film, Youk, is in 2011 overleden in Dierpark Emmen waar hij sinds 1994 is verbleven. Bart the Bear (de grote beer) is een bekende filmbeer die in talloze Hollywood-films een rol speelt. De geluidjes die de kleine beer maakt waren wel een beetje apart en leken haast door een mens gemaakt, ik heb geen flauw idee hoe berenjongen echt klinken maar na wat zoekwerk blijkt dat het over het algemeen toch een zwaarder geluid is. Verder niet heel storend.

Met L'Ours schetst regisseur Jean-Jacques Annaud een ijzersterk portret van de natuur, die zowel schitterend, ontzagwekkend als wreed kan zijn. De mens maakt het de dieren weer eens erg moeilijk. Toch zijn de jagers in de film niet alleen maar schurken, je ziet ook dat ze het zelf moeilijk hebben en hun jachthonden hebben het zwaar te verduren onder de grote beer. Uiteindelijk laten ze het beertje ook gaan. De scènes met de honden en de poema waren best heftig, gelukkig wordt heel duidelijk verteld dat de dieren geen moment echt gevaar hebben geleden aan het einde van de film.

Al met al is L'Ours een prachtige film zoals ik er weinig heb gezien. Het verhaal had opzich beter gekund, maar de prachtige beelden en ontroerende momenten maken dat ruimschoots goed. (Ook een schitterende poster trouwens.)

Dit is en blijft een pareltje hoor, de setting en natuurlijk de 2 beren maken dit tot een super mooie ervaring ik zeg kijken deze prachtige film.

Fijne natuurfilm dito documentaire die ik destijds in mijn jeugd verscheidene malen zag. Nog steeds een erg onroerend portret van een klein beertje die na de dood van zijn moeder moet optornen tegen de gevaren van de natuur en zelfvoorzienend moet trachten te zijn. De locaties zijn adembenemend met de bergtoppen, uitgestrekte bossen en kabbelende beekjes. De menselijke karakters zijn verwaarloosbaar en zijn gelukkig niet onverdeeld moordzuchtige jagers.

De echte sterren zijn de beren. Ook hier een authentiek portret van wat beren in werkelijkheid doen. De grote mannelijke beer is trouwens een heuse filmster want hij heeft wel wat andere films op zijn palmares staan zoal bvb The edge, Legends of the fall, White Fang, ... L’Ours is een ontroerende film met een combinatie van de wreedheid en de pracht van wqt de natuur kan bieden.

Enige vreemde zijn misschien de nachtmerrie van de kikkers en hallucinaties die de kleine beer heeft. Het heeft iets sprookjesachtig en mysterieus, maar het haalde me even uit de film. Ook zijn geluiden kwamen me soms maar vreemd over. Een film met een Bambigehalte, maar wel eentje die erg geslaagd is. Mooi!

Maakt indruk.

Annauds ode aan de natuur is een fascinerende film geworden waarin een berejong na de dood van de moeder de wijde natuur intrekt en onder de hoede genomen wordt door een andere volwassen beer. Er zijn niet alleen de gevaren van de natuur zelf, maar ook de mens is al eeuwenlang een bedreiging. L'ours is eigenlijk een complete film met avontuur, spanning, bronstige romantiek (jawel!), vriendschap en een boodschap. De film probeert ons ervan bewust te maken hoe broos en weerloos dieren zijn, en hoe het meer loont om de natuur gewoon met rust te laten. De wildernis is buitengewoon prachtig. Enkel die berendromen en hallucinaties vond ik een overbodig en knullig element maar voor het overige is dit een meesterwerk. Er is dan ook jarenlang aan de film gewerkt, onder meer voor de dressuur van alle dieren. En de Oscar voor beste beer gaat naar...

1988.

Net vanuit de provincie verhuisd naar Amsterdam, en deze film in Tuschinsky - op de opening night, en het was uitverkocht. Ik zat op de voorste rij ergens in het midden.

En ja, dan is die beer echt wel groot. Overal, boven, onder, links en rechts. Dat maakte best indruk, en de toch best indrukwekkende boom die hij al rug-krabbend aan het schudden brengt ook.

Bij de herziening ruim dertig jaar later valt het dan toch allemaal een klein beetje tegen. De beer is op mijn tv thuis toch wat kleiner. En ja, het kleine beertje is gewoon te schattig, maar je ziet ook wel wat erg duidelijk dat de rol van het kleine beertje door een groepje van tien of zo kleine beertjes gespeeld wordt. En het verhaal is wel wat dun.

Dat roept wel precies de vraag op - had Annaud niet beter een documentaire kunnen maken. Is deze film niet gewoon mislukt - want er zijn best wat voorbeelden die veel beter gelukt zijn. Nouja, misschien niet met een koppel grizzlys. Ik ben, zoals ik nu films bekijk, bepaald niet onder de indruk.

Maar het beertje is wel te schattig

Schattig filmpje, 3*