Tremors II: Aftershocks (1996)

Vermakelijk deel humor en actie waren goed alleen jammer dat bacon er niet in zit .

Beter dan tremors 4 maar niet beter dan tremors 1

Stapje terug.

Vooral gekeken omdat deze binnenkort van Netflix verdwijnt, en ik niet verwacht dat de reeks van Tremors nog snel op TV zou komen. Ondanks ik er nog redelijke verwachtingen had uitgehaald, was ik verbaasd te zien dat dit eigenlijk qua lol ook niet in de buurt komt.

Het tempo is een stuk saaier vooral. Ondanks dat de film soms nog best lomp is en enkele grappige momenten kent, is de lompe lol van deel 1 nergens echt meer te bekennen en de spanning is er eigenlijk ook al volledig uit weggenomen.

Vooral omdat wormpjes opblazen nu veel makkelijker lijkt te gaan, en bij deel 1 waren ze nog wat onvoorspelbaarder en enger. Als ze dan vervolgens vervangen worden door een soort groepje Konijnen trekt de film zich eigenlijk volledig terug.

Ook begint de film soms CGI te gebruiken, en dan valt hij nagenoeg in elkaar. Van de echt smerige sfeer is er minder sprake. Ook speelt een deel zich plots af in een graslandje, inplaats van de woestijn, en dan krijg je nagenoeg een compleet verschillende Tremors dan deel 1.

Alhoewel het nog best redelijke momenten kent, is dit deel saaier en in het algemeen wat minder. Jammer, want deel 1 was destijds best een positieve verrassing.

Ben het eens met alles wat Shadowed hierboven schrijft. Zonder Kevin Bacon is de fun er af, die Chris Gartin is me toch ongrappig met zijn domme hoedje. Er is geen enkele chemie tussen hem en Fred Ward. Ze proberen nog te refereren naar het duo Bacon-Ward door het rock/paper/scissors spelletje te herhalen, maar zonder succes. Een belangrijk element van het succes van de eerste Tremor film is de keuze van karakters, ze zijn allemaal geloofwaardig en even goed geacteerd.

Ook de setting is deze keer minder leuk, de zandige woestijn met omringende bergketen uit de eerste film was gewoon beter. Het is ineens erg gemakkelijk om de zandwormen met dynamiet op te blazen, waardoor de spanning uit de eerste film er helemaal uit is. De wormen hebben nu ook voeten gekregen en lopen vrolijk rond, wat de dreiging van monsters die zich onder de grond bevinden nog meer wegneemt. Dit is dan ook geen horror meer, maar een flauwe komedie. De CGI monsters zien er bij momenten erg lelijk uit.

Wel doet Michael Gross, de papa uit 'Family Ties', weer mee en hij is als wapenliefhebber Burt Gummer toch een van de leukste figuren uit de eerste film. Die kop van een zandworm die als trofee aan zijn muur hangt!

Duidelijk minder budget deel 1, en het cgi ziet er niet uit. Maar ik heb me redelijk vermaakt. 2,5*

I feel I was denied critical need-to-know information

De eerste Tremors was een semi-onverwacht succes en toch duurde het nog geruime tijd vooraleer er aan een vervolg werd gedacht. Er zit maar liefst 6 jaar tussen de eerste Tremors en deze Aftershocks en in die periode is er nog veel gewijzigd aan het idee van de film. Zo was het budget oorspronkelijk bijna het viervoudige en ging onder andere Kevin Bacon terug meedoen in de rol van Valentine. Toen die echter afhaakte, zakte het budget ook zienderogen en werd er maar besloten om dit als straight to video uit te brengen in plaats van via de cinema.

En toch is Aftershocks an sich nog wel een goede film. Hij tapt misschien in het begin iets teveel uit hetzelfde vaatje als zijn voorganger, maar het is wel een toffe twist dat de wezens evolueren in een compleet ander design. Dat houdt het allemaal wat fris en het enige jammerlijke daaraan is dan ook dat ze ervoor kiezen om de wezens te situeren nog voor het precambrium tijdperk. Het wordt toch net wat ongeloofwaardiger dat die beesten al die jaren onontdekt zijn gebleven, dan vond ik Earl zijn idee dat het aliens zijn (hoe krom het ook mag klinken) toch geloofwaardiger en beter kloppen. Verder is dit wel een film die goed beseft wat er moet gebeuren om het publiek gefocust te houden. Het duurt allemaal weliswaar een tikkeltje langer, maar je krijgt ook wel een flinke dosis nieuwe personages in de plaats. In de voorganger was het een ideale mix van verschillende types (al was die Melvin wel bloedirritant) en hoewel die mix hier minder goed tot zijn recht komt, is de combinatie met de aanwezigheid van oudgedienden Earl en Burt een goede zet gebleken.

Een paar schoonheidsfoutjes weliswaar, dat Kate die centerfold blijkt te zijn waar Earl al jaren achteraan loopt is wel erg idioot, maar het kijkt allemaal nog wel vlotjes weg. Vooral dankzij de aanwezigheid van Fred Ward en Michael Gross die hun rollen uit het eerste deel terug opnemen. Die eerste lijkt in de tussentijd wel 15 jaar ouder te zijn geworden, maar heeft nog altijd die kwajongensachtige charme die in het eerste deel zo goed klikte met Kevin Bacon. Die is er deze keer dus niet bij en wordt vervangen door Chris Gartin en een beetje zelfspot is de makers dan ook niet vreemd. Gartin speelt sowieso een ander personage dan Bacon maar er wordt toch regelmatig gehint naar het feit dat hij niet de originele sidekick van Earl is. Niet alles komt altijd even goed tot zijn recht met betrekking tot Gartin maar waar de scènes met Earl soms de mist ingaan, zijn die met Burt wel geslaagd. Gewoon ook wel omdat Gross een heerlijk schmierend personage is dat de film een schop onder de kont geeft.

Benieuwd wat de reeks verder nog gaat brengen. Het is alleszins een goede zet om een soort van nieuwe monsters te introduceren, maar daardoor wijk je wel nogal hard af van het initiële concept van beesten die afgaan op geluid. Hier zijn het gewoon beesten met een soort van hittesensor geworden. Ben benieuwd hoe ze dat in de komende delen gaan aanpakken, maar dat zien we dan wel weer!

3*