Tremors 3: Back to Perfection (2001)

Veel onwaarschijnlijkheden, maar wel grappig. Soms echt goor en eng.

Vond het wel een vermakelijke film hij was nou niet de beste maar

maar toch op de een of de andere manier kom ik me wel vermaken

In elk opzicht slechter dan slecht. Toch weet het nog wel te vermaken omdat de makers in elk geval ook geen enkele pretentie hadden. Dat levert een onderhoudende superpulp op. Het best te nuttigen met een flinke hoeveelheid alcohol achter de kiezen.

er is ook een vierde deel

Vermakelijke film in een reeks die voor mij eigenlijk geen echt slecht deel bevat.

heb hem zins 1 week op dvd, hij was wel grappig!! met die beesten... maar niet meer spannend deel 1 vond ik gewoon redelijk goed, maar dit is gewoon komedie..maar kan er niks van zeggen verder...

Nu het vierde deel nog kijken...

2*

Heel aardig 3de deel, en weer grappige momenten.

Heel gezellig 3de deel.

3,5

En weer een vermakelijk deel. Had het ergste verwacht, maar ook al gewoon hoe het begon..je wist meteen wat je kon verwachten. Moet zeggen dat ze toch nog wel wat origineels erin hebben weten te stoppen, sommige scenes waren wat minder waarschijnlijk maar dat moet je er gewoon bijnemen. De scene waar Burt werd opgeslokt had ik zoiets van neee dit mag niet xD
De 'Assblasters' zijn minder dan de Shriekers maar ook nog goed te pruimen :}

Deze 3e Tremors is niet meer zo goed als de vorige 2 delen...maar nog wel vermakkelijk.

Wel leuk is het verhaal ( weer terug naar het dorp waar alles begon ), en dat sommige personage's weer aanwezig zijn uit het 1e deel.

De Graboids zien er wat minder uit dan in de vorige delen maar de Shriekers zijn weer een leuke toevoeging.

Van hetzelfde niveau als zijn voorganger. Deze bevat wat meer spanning en actie. En de humor is bij vlagen vermakelijk. Ook al is de formule wat uitgemolken inmiddels. Gelukkig neemt de film zichzelf ook niet te serieus, en kijkt het aardig weg. 2,5 Ster

redelijk vervolg, maar word niet beter op.

Kostelijk vermaakt!

Helaas, deel 3 is duidelijk veel minder dan vorige delen. Dit komt denk ik doordat ik Fred Ward mis! Zijn personage was toch wel de leukste in de films. Daarnaast vond ik dat de Graboids, Shriekers en Assblasters erg nep waren. Ze waren overduidelijk voor het merendeel uit de computer getoverd. Weet niet of dat bij een en twee ook geanimeerd was vanuit de computer. In ieder geval niet zo duidelijk als bij deze! Ook de humor is minder grappig, op enkele grappen na, zijn ze niet leuk! Sorry,als je de Graboids in derde fase Assblasters gaat noemen, is dat gewoon kinderlijk. Wat ik wel leuk vond was dat het weer plaats vond in Perfection, en dat Mindy en Melvin uit het eerste deel weer terugkwamen! Tja, het was logische dat na het ondergrond, en daarna boven, het nu in de lucht moest gebeuren! Al met al toch nog net een voldoende!

Prima vermaak.

Vandaag herbekeken, vond hem wel minder dan deel 1 en 2, maar hij blijft wel vermakelijk en leuk om naar te kijken.

Jammer dat je weer veel van hetzelfde ziet in deze film, veel vliegende monsters weer en ongeveer dezelfde locaties.

Op naar deel 4

De minste vond ik. Dat vliegen is niet wat.

Beter dan het tweede deel maar moet wel onderdoen voor het origineel. De CGI is soms erg slecht, maar gelukkig neemt de film zichzelf niet te serieus.

I'm a masterpiece of selfdestruction

Net zoals je nooit mag oordelen over een boek op de basis van de cover, mag je dat bij een filmposter eigenlijk ook niet doen. Er zijn talloze voorbeelden van monsterfilms uit de jaren '50 en '60 waar een fantastisch mooie poster bij staat maar waar de uiteindelijke effecten zwaar teleur stellen. De effecten van de eerste twee Tremors films waren op zich nog vrij goed maar de poster van dit derde deel lijkt in elkaar te zijn geflanst door een tiener die een illegale versie van Photoshop heeft gedownload en indruk wil maken op zijn vriendjes. Wat blijkt echter?

De effecten van de Graboids en hun afgeleiden zijn inderdaad van het niveau van de poster, dus je kan de makers alvast niet beschuldigen dat ze de film mooier willen voorstellen dan dat de realiteit is. Dat neemt niet weg dat dit qua visuele dingetjes een hele stap achteruit is ten opzichte van het sterke eerste deel. Zeker wanneer je de Graboids van deel 3 (die "I am Ishmael" scène met El Blanco spant de kroon) vergelijkt met hetgeen meer dan 10 jaar eerder in elkaar werd gestoken. Verder is dit wel een Tremors film die kwalitatief nog vrij goed overeind blijft staan. Het niveau zakt weliswaar verder en verder weg maar in tegenstelling tot wat ik had verwacht, benadert dit op zich nog het niveau van deel 2. Dat komt vooral door de terugkeer naar Perfection. Oké, over Valentine wordt niet meer gesproken en tussendoor wordt even vermeld dat Earl en Grady effectief hun pretpark hebben geopend en er wordt misschien iets te kunstmatig geprobeerd de films aan elkaar te linken (de nicht van Chang die nu het winkeltje heeft overgenomen) maar het werkte beter dan ik had verwacht door de terugkeer van een aantal personages. Het is geen al te grote herhaling van zetten en dat is vooral omdat de Graboids hier hun derde (en laatste?) evolutie doormaken. Na in het eerste deel onder de grond te hebben gezeten, konden ze in het tweede deel bovengronds mensen zoeken met hun heat seekers en nu kunnen ze zowaar vliegen.

De manier waarop is op zijn minst speciaal te noemen trouwens. Daardoor krijg je wel wat running jokes zoals Burt die denkt dat hij volledig voorbereid is op de aanval van de wezens en uiteindelijk in het stof moet bijten. Ook is Burt gewoon nog altijd een erg fijn personage dat hier meer en meer larger than life begint te worden. Niet alles werkt daarin even goed (die scène waarin hij opgegeten wordt is er toch lichtjes over, zelfs in een film als deze) maar Michael Gross doet het fijn. Wel tof trouwens dat Robert Jayne terugkeert als Melvin. Ok, het was een vervelend personage in de eerste film en hij is er qua acteur niet veel beter op geworden in die 11 jaar die tussen beide films zit maar toch, ik ben altijd wel fan van dit soort hernemingen. Hetzelfde kan gezegd worden van Charlotte Stewart, Ariana Richards en Tony Genaro trouwens die ook allemaal wederkeren, bovendien haalde dit trio niet het bloed onder mijn nagels in de eerste film dus dat is helemaal mooi meegenomen! Visueel dus heel wat minder dan de voorgangers en dat is vooral te wijten aan het feit dat ze volledig CGI gaan. Het zoveelste bewijs dat het met een computer misschien wel wat makkelijker is maar dat het er daarom niet noodzakelijk beter uitziet.

Met Tremors 3 lijkt de reeks wel wat afgesloten te worden en met het vierde deel maken we ineens een tijdssprong naar 1800. Een slim idee eigenlijk, want het concept van de Graboids lijkt nu wel wat op te zijn maar de verandering van setting kan nog veel goeds betekenen. Het is natuurlijk de vraag wat S.S. Wilson en de zijnen er mee gaan doen.

3*

Het derde deel.

Het eerste deel blijft van de eerste drie in ieder geval nog altijd het beste deel, maar dat was ook te verwachten van een reeks die zichzelf niet serieus neemt en daardoor steeds verder in dwaze concepten vervalt. Soms kan het werken, maar de duidelijk goedkopere en makkelijkere aanpak van deze reeks is daarin niet voordelig.

Toch blijft het concept waarbij grote worm naar klein beestje naar vliegende bedreiging evalueert best lollig te noemen, en ook goed gevonden. Voor wezens die echter al zo lang hebben bestaan is het bijzonder dat deze mutaties nu pas opduiken, maar in kader van eindresultaat en verhaal maakt het weinig verschil. In ieder geval niet voor mij.

De aanpak van de film blijft een beetje hetzelfde als het tweede deel. De leukste scenes zijn afkomstig van de Graboids zelf en daarom is zo'n park voor Graboids ook leuk gevonden. Jammer genoeg zie je ze in dit geval enkel boven de grond komen en niet bewegen of exploderen, en hebben daardoor toch een stukje minder charme. De geanimeerde mutaties zien er namelijk best slecht uit.

Het camerawerk is lekker druk maar de film zelf blijft er wat kaal uitzien, en de spanning ontbreekt op een hoop momenten. De film gaat veel voor komedie, maar regelmatig ook voor spanning, en zo'n uit de hand gelopen pretpark voor die beesten is dan ideaal gevonden. Helaas is dit hier niet het geval, het blijft toch wat terughoudend en te braaf.

Cinematografisch talent ontbreekt en tevens een beetje gevoel voor humor die het eerste deel wel heel goed had. Het duurt ook allemaal net wat te lang en het personage van Gross is er niet veel leuker op geworden. Tussendoor zitten er nog wel lollige momenten tussen, maar in zijn geheel blijft de film iets te makkelijk en soms ronduit taai. Weer een stapje terug in de reeks.