City Slickers (1991)

Zeer geslaagde comedy met een absoluut briljante Billy Crystal. De wisselwerking tussen de acteurs is prima en dit is nou weer zo'n film waarbij het plezier dat ze er zelf bij hebben van het doek spettert.

De erg sterke dialogen variëren van glimlach tot schuddebuiken. Maar vergis je niet: dit is geen lach-of-ik-schiet formulefilm. Daarvoor wordt alles met net iets teveel klasse gebracht.

Gewoon lekker genieten.

Maz

Vond dit niet zo'n grappige film, maar dat zal wel aan mij liggen.Ik hou gewoon niet zo van dit soort slappe humor.*1/2

heerlijke komedie, met een fantastische cast.

4*

Net op TV gezien?

Want dat was (het mindere) deel 2.

nee, ik heb de dvd van City Slickers in huis.

overigens, deel 2 vond ik van hetzelfde niveau, ook 4 *

Ik vind deze komedie toch wel 1 der besten ooit.4****

Wel een vermakelijke film!! ***

Leuke komedie, waarin met een leuke cast is gewerkt. Crystal doet het buitengewoon goed moet ik zeggen.

En Jack Palance speelt een van zijn beste rollen als stoere oude cowboy.

Zowel in deel 1 als 2, blijft de interactie tussen Crystal en Palance het leukste van de films.

3,5

Vorige week nog tijdens mijn vakantie gezien op een of ander Italiaanse zender. Jammer genoeg was hij nagesynchroniseerd(bah). Toch weer leuk om te zien. Leuke onderhoudende film met goed spel van Crystal en Stern. Ook Jon Lovitz is wel grappig.

Bij vlagen wel leuk, maar het grootste deel van de film is toch wel flauw. Jack Palance won zelfs nog een oscar voor zijn rol.

2,5*

vond deze wel iets beter dan de 2e deel.. verdiend 3***

Klasse rol van Crystal en Palance. Schitterende omgeving trouwens (de hoofdreden dat ik deze DVD voor een prikkie maar mee heb genomen in de winkel). Mijn stijl humor wel. Leuk

Aanvankelijk dacht ik zowaar naar When Harry met Sally te kijken: Billy Crystal en zijn speelmaat Jack Palance spelen hier welhaast eenzelfde soort rollen. Een groepje ouder wordende mannen zit vast in hun wel erg stadse leventje en zoekt een peper om in hun reet te stoppen: Mexico!

Wat volgt is een toch wel grappig en gezapige komedie met een typische Billy Crystal en cowboy-filosofieën. De clichés vliegen je zowat om de oren, maar voor wie daar tegen kan is het best te genieten.

Een aardige komedie, niet voor herhaling vatbaar, maar heerlijk voor een lui avondje op de bank.

hele leuke film ik snap niet waarom ie zo laag wordt beoordeeld

( voor norman vond ik zo schattig )

dikke vette 5*

Idd een erg leuke western-komedie. Billy Crystal was goed op dreef en heeft mij een aantal keer hard laten lachen. Ook de 'supporting' cast was erg leuk, Daniel Stern (bekend van Home Alone) liet mij ook zeker een aantal keer hard lachen. Verder gewoon een mooie rol van Jack Palance, terechte Oscar voor hem!... zeer jammer dat hij 40 minuten voor het einde plotseling dood gaat.

Richting het einde is de komedie er een beetje vanaf en wordt het meer een standaard actie/drama filmpje, jammer, haalt er weer een half puntje vanaf; 3*

Van de regisseur had ik overigens Tremors al gezien, die vond ik iets beter... maar goed, CS ook zeer leuke film.

Wanneer wordt deze weer eens uitgezonden!

Redelijke film waarin drie vrienden met een midlife-crisis besluiten om een vakantie te nemen in het Wilde Westen. Een aardig gegeven voor een comedie, maar de film bevat ook genoeg dramatische elementen en een aantal goede dialogen. Verder een leuke cast waarbij een piepjonge Jake Gyllenhaal in zijn debuutrol als het zoontje van Billy Crystal.

Nogal een typische film over mannen met een midlifecrisis. Het eindresultaat is praktisch wat je verwacht van zoiets. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, het is altijd makkelijk voer voor komedie. Helaas is de film niet bijzonder grappig. Alle scherpte moet komen van Billy Crystals one-liners. Voor de rest is het allemaal nogal belegen, met veel flauwe grappen van matige komieken als Daniel Stern en bijna de gehele verzameling aan bijrollen.

Het ergste is echter dat Crystal, de regisseur en de scriptschrijvers daarnaast bijna lijken te denken dat ze ook een diepzinnige film maken, want het geheel is hier echt van speeches en openhartige gesprekken aan elkaar geregen. Er zit zelfs een soort structuur in: zo'n beetje iedere grappige scène wordt afgewisseld met een serieuze, waarin een personage verteld wat hij op zijn hart heeft of welke openbaring tot hem gekomen is. Alle serieuze scènes zijn clichématig en het hangt van tegeltjeswijsheden aan elkaar.

Komt nog een bij dat er geen echt bevredigende afronding is voor dit alles. Het loopt goed af, zoals verwacht, maar de ontknopingen worden niet sterk gelinkt aan wat er vooraf ging. De zwarte kleinzoon geeft ineens bij zijn grootvader aan dat hij nog eens deze trip wil afleggen. Waarom? Deze personages hebben niet eens mogen bijdragen aan de hoofdactie. Phil krijgt ineens een relatie met de knappe vrouw, die alleen maar in de film zit zodat iemand aan het eind een relatie met haar krijgt. Niettemin delen deze twee personages gedurende de hele speelduur geen noemenswaardige momenten samen. Zelfs Crystals openbaring, dat zijn familie zijn "ene ding" is, komt uit de lucht vallen, hoe voorspelbaar het ook is. Er wordt geprobeerd een goed gevoel te geven aan de afronding, maar het goede gevoel komt niet voort uit iets dat vooraf ging. Het zijn gewoon willekeurige dingen die leuk zijn voor de personages.

Dan is er nog Jack Palance, in een sentimentele eerbetoon aan het cowboytijdperk. Zijn gestileerd gefilmde acties aan het begin, onbedoelt meer een hommage aan Eastwood dan Palance, lijken uit een andere film te komen en Underwood bewijst dat "gestileerd" absoluut zijn ding niet is (wat ook blijkt uit het feit dat hij zelfs de prachtige landschappen waar de personages doorheen rijden mooi in beeld kan brengen). Uiteindelijk wordt Palance wel aandoenlijk een grappig, maar ook hij stijgt eigenlijk niet uit boven het gevoel voor valse sentiment dat hier toch al enorm overheerst.

Eigenlijk zijn alleen de oneliners van Crystal echt leuk. Verder is dit niets meer dan een tussendoortje dat te lang aanvoelt door zeurderige speeches die steeds weer opduiken. Ik had een wat lossere film verwacht en gehoopt helaas. Dit soort sentimenteel gedoe is minder voor mij.
2*

Vermakelijk maar wel een voorspelbaar filmpje, de mooie film locaties in de woestijn en de leuke maar helaas te korte rol van Jack Palance maken deze film toch zeker de moeite waard.
Het einde is mier en mier zoet, Hollywood laat weer eens zien waar ze goed in zijn

Voor de afwisseling best leuk om eens mee te pakken.
3*

Oef.

Underwood had een leuke film met Tremors, maar zo te zien was dat eerder een lucky shot. Deze City Slickers stort zich vol op het comedy genre, maar gaat zwaar de mist in. Of je moet een geweldige fan zijn van belegen dad humor, dan valt er nog wel wat te rapen.

Drie mid-life crisis droeftoeters gaan op retraite. Naar één of ander jolig cowboykamp waar ze hopelijk weer tot zichzelf komen. Prachtig plot voor wat licht overdreven komisch gedoe. En een hoop levenswijsheden, type "spendeer het meeste tijd aan wat je het belangrijkst vindt in het leven". Underwood zorgt ervoor dat de filosoof in ons niet op z'n honger blijft zitten.

Crystal is allesbehalve grappig, maar van de acteurs die komen opdraven is hij zowaar nog het best. De rest is nog flauwer. Visueel is het brak en ongeïnspireerd, de soundtrack is vooral een afterthought. En wie een happy end wil wordt ook op z'n wenken bediend, al is het meer een aanhangsel dan een logisch einde van de film.

Nee, dit is goedkoop video materiaal. Een comedy die wel poogt grappig te zijn, maar dat nooit wordt. Werkelijk geen enkele keer kunnen lachen, da's pijnlijk. Onbegrijpelijk dat men hier nog een vervolg van gemaakt heeft.

1.0*

Niet te veel van verwachten dan is deze film prima over 3 stadsmannen die de natuur in trekken. Neemt zichzelf niet serieus en verwacht dit van de kijker ook niet, dus ze komen ermee weg. Maar ver boven gemiddeld komt het niet.

Na het zien van ¡Three Amigos! kreeg ik ook interesse in City Slickers. Ik verwachtte immers een zelfde soort film. Uiteindelijk blijkt dat toch niet helemaal het geval te zijn. Ik vond dit zeker een alleraardigste film, maar ik vond het eerder een speelfilm met enkele grappen tussendoor. Daar komt helaas, zeker naar het einde toe, een beetje onnodig Amerikaans sentiment bij kijken. Als komedie op zich had er dan ook meer in gezeten. Gelukkig is het acteerwerk, en dan met name dat van Crystal en Stern, leuk en het is zeer voordelig dat de film, ondanks een redelijk lang speelduur, nergens weet te vervelen.

3*

Nice to know ,

Jake gyllenhaal speelt in deze film zijn eerste rol op 11 jarige leeftijd.

Billy Cristal steelt hier op zijn eigen ongedwongen manier toch weer de show. Fijn en interessant personage ET hij hier neer. Beetje herkenbaar voor een doordeweekse brave huisvader die zijn midlifecrisis nadert of er al in verzeild geraakt is. Heb de film voornamelijk bekeken omdat Jake Gyllenhaal erin meespeelt, zijn debuut?, weliswaar met een minimale rol als tiener. Kan ik deze ineens ook afvinken.

Best enkele fijne, maar vooral luchtige dialogen. Niet uitermate diepzinnig, maar wel populistisch correct en kort door de bocht met een vorm van waarheid. Die snul Phil is ook best leuk en zo is het best een vermakelijke film geworden. Film verveelt nergens. Is ook niet op alle vlakken even geslaagd, maar in zijn geheel verraste hij me toch. Het einde verknalt het dan weer wat met zijn sentimenteel gedoe, maja, niets nieuws onder de zon.