Batman Returns (1992)

Deze 2de Batman van Burton is bijna even goed als deel 1.

Pfeiffer speelt catwoman met verve.

Keaton is voor mij nog steeds de beste Batman....een klein verschil met Affleck, die `t nu ook zeer goed doet.

Vind de pinguin maar een vies mannetje, gespeeld door DeVito, had wel iets netter gemogen maar zo is Burton eenmaal.

Michelle Pfeiffer steelt bijna elke scene, en haar mag ik juist graag zien......ze heeft ook zo`n leuke oneliner met de vechtpartij met Batman.....

[Catwoman word geslagen door Batman]

Catwoman: 'How could you? I'm a woman'.

Batman: 'I'm sorry, I-I...'

[Ze geeft em een veeg]

Catwoman: 'As I was saying, I'm a woman and can't be taken for granted. Life's a bitch, now so am I.'

En dat ze uit de winkel huppelt met een driedubbele salto, en alleen 'Miauw' zegt....dan de explosie...ja, dat was ook 1 van de leukere momenten.

Weet je dat scène in het winkelcentrum met de zweep waar ze de hoofden van de poppen er afslaat in één take was opgenomen! Zo goed kon ze met die zweep omgaan.

Het vogeltje dat ze in de mond nam was een echte vogel en had ze ter plekke bedacht en Tim Burton was helemaal verbijsterd! Geweldig!

Na 30 jaar herzien.

Vond m tegenvallen toen die uit kwam en ook nu sleept het verhaal nog een beetje. Maar vind m dit keer toch zeer vermakelijk met een geweldige DeVito, heerlijke Pfeifer en sterke Walken. Keaton zal ik nooit eeg sterk vinden, maar de art direction is altijd top bij Burton, evenals de muziek.

3,5

In een paar opzichten was deze film een flop, ik had ook moeite om de film te kunnen volgen.
Soms viel ik bijna in slaap terwijl ik ernaar aan het kijken was.
De film had echter ook goede kanten en dat zijn dat Danny DeVito de Penguin speelt, hij doet het heel goed en de rol is gewoon weggelegd voor hem, ook Michelle Peiffer deed het goed als Catwoman, ik vind ze stukken beter dan Anne Hathaway in Batman The Dark Knight Rises.
Je ziet dat de film een beetje vaart maakt op het einde en in het midden om toch maar een gevecht te creëren tegen Batman en the Penguin.
Ook het eindgevecht was niet zo spectaculair, er werd bijna niet gevochten.
Deze film is een iets mindere sequel maar toch nog een film waar je van kan genieten als je van Batman houdt.

Vroeger had ik deze filmposter in mijn slaapkamer hangen, echter het zien van films die destijds uitkwamen was er niet echt bij. Of ik deze ooit later dan wel eens gezien heb kan ik me niet echt voor de geest halen, fragmenten uit Jac Goderie's programma kan ik me dan wel weer herinneren.

Batman Returns gaat vlot van start en laat zich qua stijl gemakkelijk vergelijken met de voorganger van dezelfde hand, namelijk Tim Burton. De actie gaat vliegend van start net als het veelvoud aan tegenstanders die bijna overelkaar heen buitelen en vaak niet weten waar ze banger voor moeten zijn. Elkaar of The Batman Het gebruikelijke plot van vernietiging en afpersing is het gevolg met de nodige wroeging bij karakters die weer van partij switchen. Bijzonder spannend is het allemaal niet, origineel ook niet, ontzettend vermakelijk wel.

Nu had ik een oudere dvd-versie maar ik vermoed dat een beetje opgepoetste blu-ray versie er best heel fraai uit ziet voor die tijd. De gebruikelijke duistere en soms wat kitscherige Burton stijl is absoluut nog te pruimen en past prima bij de algehele sfeer die vooral naar vermaak hangt en niet naar diepte of griezel. De soundtrack lijkt me één op één uit de vorige. Wat de acteurs betreft: Pfeiffer is waanzinnig als Catwoman en kritieken van kijkers aan het adres van Hathaway snap ik nu wel. Hathaway is prachtig en acteert prima, maar die spanning en opwinding die Pfeiffer in haar rol legt is van een andere orde. Walken is op zijn Walken's. Keaton scoort een degelijke voldoende, maar het is vooral de meeste aandacht die naar Devito uitgaat. Wedijveren met Jack Nicholson als de Joker is nogal wat, en in eerste instantie komt Pinguïn wat gekunsteld over. Toch wint DeVito gedurende de film aan terrein op een prima maar soms ook wat flauwe Joker in Batman. Al met al groeit Pinguïn aan de hand van DeVito uit tot een uitstekend, kleurrijk en vermakelijk karakter.

Niet alles aan Batman Returns is even goed maar een erg vermakelijke en acceptabele opvolger is het zeker. Een film die vooral garant staat voor nostalgie en er verder niet heel gedateerd uitziet. Gewoon erg leuk!

Donker burtonesk sprookje. Heel veel zwart. Cartooneske actiescènes. Mooie, gevarieerde en toepasselijke muziek van Elfman.

De eerste helft, wanneer er nog drie verhalen door elkaar heen lopen, is misschien wel het leukst: het verhaal over The Penguin, die over Catwoman en dan is er nog de gehaaide zakenman Max Shreck (Christopher Walken) die een energiecentrale wil bouwen. Oswald Cobblepot alias The Penguin, geboren als watervogeljongen, wordt meesterlijk vertolkt door Danny DeVito: komisch en afzichtelijk tegelijk. Een gruwelijke speling der natuur.

De transitie van Selena Kyle is er een om je pootjes bij af te likken. Veertig jaar vrouwenemancipatie (1952-1992) in een scène van nog geen vijf minuten, miauw.. Van een verlegen en sullige directiesecretaresse die doet wat mannen haar opdragen verandert ze op fenomenale wijze in een sadomasochistische stoeipoes die in donkere steegjes aanranders aftuigt met haar knallende zweep. Haar latex poezenpak inclusief 'kattenklauw' stun gun zit haar als gegoten. Echt geniaal hoe ze dat typische kattengedrag weet na te bootsen, bijvoorbeeld als ze op het bed zit en zich gaat zitten wassen.

Minoes in het kwadraat.

Hier had Pfeiffer op z'n minst een Oscarnominatie voor moeten krijgen. Maar Oscars gaan niet naar dit soort vrouwenrollen. Die gaan doorgaans naar actrices met wat meer decorum, zoals Meryl Streep. Er bestaat overigens geen actrice die dit had kunnen evenaren.

You poor guys. Always confusing your pistols with your privates.

Helemaal mee eens! Ik denk ook dat toekomstige Catwoman rollen dit nooit zullen evenaren.

En ook Batman Returns nog eens opgezet. Deze haalt het absoluut niet bij Batman uit 1989, daarvoor vind ik deze film veel rommeliger en zijn Pinguin & Catwoman zeker geen Joker qua charisma en story. En voor mijn gevoel heeft Michael Keaton hier te vaak te lang een bijrolletje. Aan de andere kant zijn Michelle Pfeiffer en Danny DeVito wel weer lekker op dreef en blijft het sfeertje van Tim Burton twee films ijzersterk overeind.

3,5* blijven staan

“Honey, I'm home. Oh, I forgot. I'm not married.”

‘Tim Burton’ trekt eigenlijk de lijn met het eerste deel volledig door. Nu we van de ‘Joker’ af zijn, komen er uiteraard nieuwe vijanden voor de ‘Batman’, de film is ontzettend grimmig al vanaf de eerste minuut. Ik was helaas niet echt onder de indruk van het eerste deel, en in mijn recensie noemde ik voornamelijk hierdoor het feit dat ik de ‘Nolan’ reeks ben gewend, die er toch veel strakker uitzagen. Ook hier springt het theatrale er direct uit, en vliegen de vijanden om je oren. Helaas vind ik dit tweede deel, ondanks door het gelijke sfeertje, toch iets minder interessant dan deel één, en voornamelijk ‘DeVito’ zijn rol speelt hier erg in mee.

Want eigenlijk de poster deed mij vermoeden een wat spannender deel te krijgen, en helaas maakte ‘DeVito’ zijn rol daarin (in mijn ogen) dus niet echt waar. Tuurlijk zat er best wel een eng tintje aan de ‘Pinguïnman’, het wordt echter te slap uitgewerkt en daar had veel meer in gezeten. Dat zijn wel de dingen die deze film mist, ‘Burton’ laat ook te veel steekjes liggen waardoor de film minder aanslaat dan zijn voorganger, minder waanzinnig aanvoelde en minder spectaculair was. Dan zie je dat ‘Nicholson’ of de ‘Joker’ in het algemeen het vorige deel toch wel op zijn schouders had zitten, en ondanks dat zelfs die rol niet héél sterk was, was de ‘Penguïnman’ echt niks aan.

Noch, kent deze film een aardige sterrencast. Waar buiten de rol van ‘Michael Keaton’ die ik wederom niet heel bijzonder vond maar, wel vermakelijk genoeg, doet ook ‘Michelle Pfeiffer’ hier een rol in die ik erg kan waarderen, sterker nog; ik vond haar leuker dan ‘DeVito’. Zeker wanneer ze de secretaresse was van ‘Christopher Walken’ vond ik haar erg leuk. Ze was dan niet alleen mooi om naar te kijken, haar rol was best vermakelijk omdat ik mezelf een beetje in haar werkmindset kon plaatsen. Over ‘Christopher Walken’ gesproken, een vermakelijke rol als arrogante zakenman vervulde hij prima.

Qua verhaal vond ik het iets leuker om te volgen dan deel één maar, wederom hechte ik er weinig waarde aan waardoor ik het soms moeilijk vond de film bij te blijven, en mijn concentratie vast te houden. En dan krijg je vooral zo’n saaie vijand voorgeschoteld die eigenlijk nergens de film naar een leuker niveau deed brengen, overigens iets wat ik wel had verwacht gezien de poster en de filmomschrijving.

Wederom vond ik de ‘Batman’ te vaak weggestopt, de film draait voornamelijk om de personage van de vogeljongen en daar werd veelte veel druk op gelegd. Ik had meer ‘Keaton’ willen zien, en ondanks dat hij nog steeds wel de hoofdrol heeft verder, en je daar ook niet om heen kan, zie ik hem te weinig voor mijn gevoel. De film wil te veel vertellen in een te korte tijd, waar ‘Burton’ ervoor kiest twee nieuwe en ‘belangrijke’ personages in de film toe te voegen. ‘Pfeiffer’ wist daarmee echt wel te verassen en had ik graag ook in een tweede film willen zien schitteren maar, de rest kwam er minder goed vanaf.

En zo wordt er wederom qua sfeer weer genoeg gecreëerd. Het duistere is zeer zeker aanwezig, en op sommige vlakken misschien nog wel wat heftiger dan deel één, en ook de gadgets waren weer aanwezig waaronder ik me toch weer heb verbaasd over de ‘Batmobiel’. Daarom heen vond ik de film toch te veel afwijken en niet zo héél bijzonder, waardoor hij niet kan opboksen tegen zijn voorganger, ondanks het feit dat er toch weer wat dingen van in terug kwamen. En dan is het visuele plaatje echt wel weer een genot om naar te kijken, alleen kon het verhaal niet meeliften met die hoogte.

Mooi gemaakte 2de Batman film, hij is wel iets minder dan de 1st maar goed hij is wel lekker donker. Het verhaal vind ik goed gedaan, en wederom speelt Michael Keaton Batman en net zoals de 1st doet hij dat zeker goed. De andere personages van Michelle Pfeiffer, (Catwoman/Selina Kyle) Danny DeVito (The Penguin/Oswald Cobblepot) en Christopher Walken (Max Shreck) pakken goed uit en spelen ook goed. De setting van het grauwe Gotham is mooi gedaan en ook de effecten die het compleet maken ook, de actiescenes zijn cool gedaan. Al met al een goeie Batman film die het bekijken waard is.

Dit is de beste Batman-film. Net als in Batman zijn de decors en muziek nog steeds fantastisch, maar in tegenstelling tot die film heeft Batman Returns daadwerkelijk een goedlopend en bij vlagend zelfs aangrijpend verhaal, en actie die er toe doet.

De film is ook luchtiger, zonder dat het te veel ten koste gaat van de grimmige sfeer van Gotham City. Burton lijkt in deze film helemaal bevrijd. Ik zou dit zelfs een typische Burton-film willen noemen, waar de vorige dat slechts voor een deel was. De zeer amusante circusboeven zijn bijvoorbeeld typisch voor hem.

Wat de film vooral ook veel helpt is de aanwezigheid van Catwoman en The Penguin. De emotie in de film komt voornamelijk van hun achtergrond en hun relatie met Batman. De overeenkomsten en verschillen tussen de drie zijn vrij duidelijk, en wat ze zo interessant maakt is dat ze allemaal geen zwart-wit figuren zijn.

Pfeiffer is ook zonder twijfel de beste Catwoman ooit gespeeld (al is de concurrentie niet zo groot). Vooral door haar personage bevat de film veel meer leuke dialogen en oneliners. The Penguin ziet er ook echt griezelig uit. Alleen Walken zijn rol kon me een beetje gestolen worden. Hij is te opzichtig een bad guy, en daar heeft de film er al anderhalf van.

Hetzelfde niveau als de eerste film.

Ik vond de vorige adaptie van Burton ook niet super, zoals mijn (ondertussen onleesbare) review toen al aangaf. Ik denk dat Batman in het algemeen niet echt mijn omgeving is, maar ik heb best positieve herinneringen aan de Nolan-trilogie en de nieuwste adaptie van Reeves mag er ook zeker wezen. Ik las overigens dat deze Batman-films zijn donkere randje moeten tonen, maar dat kon ik in de verste vertes niet ontdekken.

Wel kon ik hele mooie decors ontdekken. Het parkje met de brug en de hideout van The Penguin zien er geweldig uit. Het heeft ook even geduurd voordat ik me realiseerde dat ik Danny DeVito voor me zag staan. Hem heb ik altijd een leuke acteur gevonden, al knalt het karikaturale schurkenfiguur behoorlijk tegen de serieuze persoonlijkheid van Keaton op. Keaton zelf is overigens erg kleurloos. Ik heb nog nooit een slechtere rol van hem kunnen ontdekken, dus dat hij zijn rol opnieuw zou gaan vervullen in The Flash is dan ook niet iets waar ik om sta te popelen.

Verder een bijzonder, maar dan ook echt bijzonder slechte acteerprestatie van Pfeiffer. Ik dacht dat er niemand zo'n slechte Catwoman neer zou kunnen zetten buiten Berry om, maar Pfeiffer doet een schrikwekkend goede poging. Misschien ligt het dan toch aan het compleet idiote figuur, maar wel fijn dat als je dat pakje aantrekt je opeens heel goed kan vechten. Bovendien heb ik geen slechte herinneringen aan Hathaway als Catwoman, maar dat moet ik maar eens opnieuw gaan zien dan. Ik vond het in deze film een belachelijke verschijning. Een bizarre hoeveelheid falende oneliners achter elkaar en een hopeloos theatrale invulling. Baggerpersonage.

De opmaak van Burton is gelukkig leuker en de opening kon ik pruimen evenals het eerste actiemoment. De wereld van Burton en Gotham zit vol met leuke gadgets, creatieve ontwerpen en spectaculaire ideeën. Het is de inhoud van de film die het als geheel omlaag trekt. Erg jammer natuurlijk, want ik ben me er bewust van dat deze wereld veel liefhebbers kent, maar ik kan het niet met ze eens zijn over dat dit genietbaar is. Het ligt wat mij betreft niet aan veroudering, want Burton had zijn stijloefeningen al heel vroeg onder de controle. Jammer, want normaal gesproken zie ik zijn films erg graag.