Batman (1989)

Sorry en als ik commentaren lees van: beste batmanfilm aller tijden.....dan ben ik erg bang voor wat op me af gaat komen nu als ik de rest ga bekijken....

Aardige film die lekker wegkijkt, had wel wat meer aktie in gemogen.

Is al bijna dertig jaar geleden dat ik deze film in de bioscoop zag. En nu op dvd. Vind hem nog steeds keigoed. Vooral Jack Nicholson als The Joker. Hilarisch. Verhaal, acteren en special effects prima in orde. En vooral the Joker: "Hoe komt hij toch aan al die gadgets?".

Volgens mij zegt hij zelfs speelgoed. (toys)

Leuk om de film eens terug te zien, het is en blijft een van de betere uit de reeks, al is hij nu wel, na bijna 30 jaar, een beetje gedateerd.

Grappig om weer eens gezien te hebben, maar inderdaad wat gedateerd en visueel niet geweldig. Het zal wel de bedoeling zijn geweest van Gotham City een soort donkere Toon Town te maken, trouw zijn aan de strip etc maar ik vond het meestal lelijk. Effecten houden ook niet over, het kwam allemaal nogal goedkoop over.

Jack Nicholson heeft zichtbaar plezier in zijn rol van The Joker. Hij heeft altijd zo'n maniakale uitstraling en deze rol is dan ook geknipt voor hem. Minder te spreken ben ik over het vlakke spel van Keaton in de titelrol- nul charisma en belabberde teksten- en het irritante gegil van Basinger. De muzikale inbreng van Prince viel wat tegen, alleen Partyman en Trust komen voorbij, niet bepaald zijn beste nummers, en een flard van The Future.

Een film met twee gezichten.
Enerzijds een klassieke batman-sfeer, met een goede Keaton en een uitstekende Nicholson. Anderzijds was het af en toe clownesk en was de soundtrack om te huilen. Helaas. Ik vond het al met al niet boven gemiddeld. *3.0

Goeie film waarin een multimiljonair als Batman de criminaliteit bestrijd in Gotham City. Qua verhaal mist het soms wat focus en met de dualiteit van het titelpersonage wordt weinig gedaan. De film ziet er wel goed uit, met mooie decors en kostuums. Ook de muziek van Danny Elfman is spot on (iets wat niet gezegd kan worden over de inbreng van de nummers van Prince). Jack Nicholson is uiterst genietbaar in de rol van de Joker en de make-up werkt goed.

Superheldenfilms zijn nooit echt mijn ding geweest. Wellicht ook de reden waarom ik deze Batman nog nooit eerder had gezien. Niet dat ik me oerverveelt heb, zeker niet, maar ik vond de film vrij kolderiek overkomen waardoor de geloofwaardigheid naar een dieptepunt daalde.

Neem nu het personage van The Joker, gespeeld door Jack Nicholson. Hij is sowieso de ster van de film en brengt de film extra schwung. Heerlijke acteur, maar ik kon het personage van The Joker in deze film niet al te serieus nemen. Clownesk zelfs bij momenten waardoor de idee van psychopatisch monster wat ontbrak. Dat gevoel had ik bij Ledger dan weer wel. En zo waren sommige scènes ook: eerder absurd dan weerzinwekkend: bvb in het restaurant of bij Viki thuis.

De film is intussen dertig jaar oud, maar ik zag visueel al betere dingen uit die tijd (en ouder). Gotham City moest dreigend overdkomen en was al bij al nog net ok, maar je kan er niet naast kijken dat het er allemaal gedateerd begint uit te zien. De Batmobiel is een leuk speelgoedje, maar de snelheid zag er niet uit. Ook van Batman verwachtte ik wel wat meer dan het zoveelste touwtje schiet of touwtje trek. Heel dreigend en superieur kwam het niet over. En intussen was ik ook vergeten hoe waanzinnig mooi Kim Basinger destijds wel was.

Beetje gemengde gevoelens dus bij deze film. Zeker niet superslecht, maar de verwachtingen werden niet geheel ingelost. Geen nostalgie voor mij, dus geef mij maar Nolan’s versie(s).

Deze film is helemaal niet bedoelt om serieus te nemen. Dit is een stripboekverfilming zoals de stripboeken bedoelt zijn: jolige gein, met een duister kader.