D3: The Mighty Ducks (1996)

Op zich vond ik deze sportfilm-serie van The Mighty Ducks wel leuk, maar vanwege te veel herhaling (maar dan bedoel ik ook echt TE VEEL..) geef ik deze slechts een 2,5.

Natuurlijk hebben ze de wereld niet meer veroverd (hebben ze in deel 2 al gedaan), maar nu was de nieuwste uitdaging, een nog grotere: de high school!

Verder was alles precies hetzelfde opgebouwd als in deel 1 en 2: eerst flink verliezen, teambuilding, groepsspirit, en dan...

(als dat bij PSV eens zo makkelijk ging Europees..).

De kids kunnen weer in hun nopjes zijn met dit 3e deel in de tot nu toe succesvolle reeks.

Het acteerwerk is sterk verbeterd vergleken met de vorige 2 delen maar het plot is weet het zelfde concept.

''Verliezen van de favorieten, hard trainen en uiteindelijk weer nipt winnen in de Grande Finale''.

Oud, gerecycled maar nog altijd een succesvolle formule.

3.0* ( alhoewel dit niet mijn doelgroep is, stem ik toch maar met het iq van een 12 jarige )

Vond toch dit deel net zo goed of misschien nog beter dan andere 2 delen.

Zal wel aan mij liggen als ik zie hoe weinig reacties er zijn.

Natuurlijk zijn er genoeg betere films waar meer verhaal in zit.

Toch vind ik dat de mens op z'n tijd eens hun verstand op 0 moeten kunnen zetten en niet een film kijken die je wel 4x moet zien voor je hem helemaal begrijpt.

Dit is zo'n film, een lekkere feel-good trilogie, niet meer niet minder.

waarom wordt een disney film zo laat uitgezonden?

ku* film echt waar

Deze film is nog wel om aan te zien, al blijven ze eigenlijk hetzelfde doen, mooi genoeg geweest.

The mighty ducks trilogie: grappig, schattig en al bij al nog leuke sportscene's. Alleen jammer dat er te weinig diversiteit zit in de film, het beekje kabbelt steeds op dezelfde manier verder, zonder verrassend uit de hoek te komen... Emilio Estevez acteert echt wel verschrikkelijk slecht in al de 3 delen... 2.5* voor de 1ste film, 3* voor de 2de, en weer 2.5* voor deze 3de uit de trilogie.

Hey, Biff. One more thing. After we beat you, the Warriors die and the Ducks fly

Qua weer kan het hier ook nooit eens goed gaan. Eerst hebben we maandenlang op een straaltje zon moeten wachten en wanneer we dat dan eindelijk krijgen, dan wordt het meteen zo snikheet dat je amper nog kunt bewegen zonder in zweet uit te barsten. In de hoop wat verfrissing te kunnen zoeken dit derde deel van Ducks trilogie nog eens opgezet.

Het is nu alweer bijna een jaar geleden dat ik de eerste twee delen nog had gezien maar ik heb de reeks zo vaak gezien toen ik jonger was dat ik de films bijna kan dromen. In dit derde deel zijn de Ducks weer wat ouder en worden ze ingelijfd in een prestigieuze school. De films blijven volgens dezelfde formule gemaakt worden en het is er aan te merken dat het vet er hier een beetje af was. De pranks tussen de twee teams zijn op zich wel vermakelijk maar in dat soort scènes zit voor mij niet de kracht van de Mighty Ducks reeks. Ook het aantal ijshockey wedstrijden lijkt te zijn teruggeschroefd ten opzichte van de voorgangers en normaal gezien stevende ik dan ook af op ongeveer 3* maar gelukkig voelen de laatste 3 kwartier weer als vanouds aan. Bombay komt op de proppen en de film krijgt de nodige stroomversnelling. De climax tegen de Eden Hall Warriors (die vreemd genoeg worden gespeeld door dezelfde acteurs die The Hawks speelden in de eerste film) is degelijk maar wordt pas echt heerlijk wanneer Portman de kleedkamer binnenstormt. Natuurlijk is de film voorspelbaar, het is en blijft een Disney film, maar dat stoort niet.

In de overgang van deel 1 naar deel 2 verdwenen een hoop Ducks zonder enige vermelding waarom. Vond ik op zich wel jammer en gelukkig is dat bij de overgang van deel 2 naar deel 3 niet zo hard het geval. Brandon Quintin Adams als Jesse Hall is dan ook maar de enige die zijn rol niet terug opneemt. Dat betekent dus terug Joshua Jackson en dergelijke en dat is een groot pluspunt. De rol van Emilio Estevez is wel erg miniem te noemen. Met uitzondering van de eerste 2 minuten is hij voor het merendeel van de film niet te zien maar hij blijft natuurlijk de perfecte coach Bombay. De nieuwe lichting personages daarentegen is niet altijd even geslaagd. Zo moet Jeffrey Nordling de nieuwe Bombay voorstellen maar de evolutie in zijn personage is te ongeloofwaardig. Nu is het sowieso al niet meteen het sterkste straaltje scriptwerk maar van de ene moment op de andere verandert hij van bikkelharde coach naar liefhebbende coach. Wel tof dat Joss Ackland als Hans ook terug zijn opwachting maakte na het eerste deel. Net zoals in de vorige delen is er hier ook een cameo van een bekende kop vanuit de NHL wereld en dat is deze keer Paul Kariya, de toen huidige kapitein van de Ducks.

Vooraleer ik de films nog eens had herzien, had ik niet echt een favoriet. Nu is het duidelijk dat het eerste en tweede deel superieur zijn aan dit slotstuk dat enkel en alleen nog wordt gered door het laatste 3 kwartier. De overige minuten zijn vermakelijk, daar niet van, maar het mist toch een tikkeltje de sfeer uit de voorgangers.

Kleine 3.5*