Exorcist II: The Heretic (1977)

Slecht. Verhaal slaat nergens op, en ja ik had als fan van de exorcist films hier wel het gevoel dat ze de bal compleet mislagen hebben.

Deze verschrikkelijke film verdient het eigenlijk niet geassocieerd te worden met een meesterwerk als het eerste deel.
Het idee van de film is dat, op de een of andere manier, de demoon uit de eerste film nog steeds ergens in Regan aanwezig is en haar opnieuw over wil nemen.
Haar psychiater wil met een belachelijk apparaatje haar onder hypnose brengen, en zo somehow in haar herinneringen te kijken. Hierbij komt een flashback langs van het exorcisme jaren eerder. Jason Miller wilde niet meewerken aan de film dus wordt in deze film pater Merrin geprezen als "de held die Regan redde".
Wel aanwezig is een andere pater, Lamont, gespeeld door Richard Burton. Na 4 jaar heeft de kerk namelijk besloten dat ze misschien toch onderzoek zouden moeten doen naar het exorcisme en de dood van Merrin en een hier niet nader genoemde pater.
Burton's karakter reist later af naar Afrika, om een man op te zoeken die als kind ooit ook bezeten was door dezelfde demoon als Regan. De flashback naar dit verhaal, en de scènes van Burton in Afrika zijn zo onduidelijk en verwarrend dat imo voor een behoorlijk deel van de film totaal niet duidelijk is wat er gebeurt. De manieren waarop bepaalde scènes gefilmd zijn helpen zeker niet.
Later in de film vinden er ook nog wat scènes plaats bij een replica van het huis in Georgetown uit de 1e film.

Het acteerwerk is veelal totaal niet bijzonder, maar Richard Burton acteerde in deze film toch wel noemenswaardig slecht, wellicht zijn slechtste acteerprestatie ooit. Zijn karakter mist de sympathie die pater Damian in de eerste film had en is lang niet zo interessant als Merrin. Aangezien Burton zo'n belangrijk karakter speelt heeft dat z'n weerslag op de film.

Wat een teleurstelling ten opzichte van het eerste deel!

Hier en daar valt de sfeer nog wat mee maar in zijn geheel is het eerder een saaie bedoening.

2*

Tenenkrommend slecht vervolg op één van de grootste klassiekers uit het horrorgenre. De sfeer en de spanning uit het origineel is nergens meer te vinden. Het verhaal is te belachelijk voor woorden en alhoewel The Exorcist natuurlijk een horror-film met een supernatuurlijk randje was, wordt dit gegeven in Exorcist II wel erg overdreven. Met name de climax is absurd.

Het acteerwerk doet ook enorm onder voor het origineel. De inmiddels 17-jarige Linda Blair is kleurloos in dit vervolg en ook oscar-winnares Louise Fletcher weet in deze film niet te imponeren. Richard Burton doet het nog wel aardig, maar ook hij weet weinig te maken van dit hopeloze script.

Op papier leek de film er nog zo goed uit te zien. Een budget van 14 miljoen dollar, een talentvolle regisseur (John Boorman), een cast met klinkende namen, muziek geschreven door de beroemde Italiaanse componist Ennio Morricone (die overigens ook weer erg goed is). Maar het probleem zit ‘m toch echt in het hopeloze script, welk talloze malen werd veranderd. Ook de montage maakt deze film een lange zit. De film werd een commerciële flop en wordt gezien als één van de slechtste vervolgen ooit!

Exorcist II: The Heretic vind ik een slechte film.

The Exorcist 1 vond ik een geweldige film. Die film wist met een sublieme opbouw angstaanjagend spannend te worden. Deel 2 is ook angstaanjagend. Niet omdat het zo spannend is, maar omdat het zo slecht is. Want hoe het gepresteerd word om na zo goede film zo slecht vervolg te maken is angstaanjagend.

Het grootse probleem met Exorcist II: The Heretic is dat het gewoon een saaie film is. De film word op geen enkel moment spannend of eng. Deze film is saai en erg langdradig. Het verhaal slaat nergens op. De demon blijkt toch plots nog in Regan te zitten. Die demon heet Pazuzu en blijkt door Satan gestuurd te zijn om genezende mensen uit te schakelen. Die Pazuzu verspreid zich door sprinkhanen??? Intussen probeert pater Philip Lamont via rare hypnose de dood van pater Merrin te onderzoeken. En we vergeten voor het gemak even de rol die Karras in de vorige film heeft gespeeld . Via de hypnose kan Lamont plots naar Afrika vliegen. Tja. Natuurlijk is het zo dat het verhaal van horror films meestal fantasie is, maar dat levert nog niet het excuus om met zo idioot en warrig plot aan te komen. En denk je halverwege de film dat het niet erger kan, dan ben je haast verbaasd als het allemaal nog idioter word.

Want in deze film is er ook nog een ene Kokumo van de partij. Hij was vroeger bezetten door Pazuzu. Eerst is Kokumo een soort geestelijke. Hij daagt Lamont uit om over een messen bed te lopen. Lamont faalt en dreigt dood neer te vallen. Dan blijkt dit alles toch niet waar te zijn en is Kokumo een professor sprinkhanen ????????????? Maar wat werkelijk alles slaat is het rare einde. Opeens blijken er twee Regans te zijn. Slaat helemaal nergens op. En dan die vrouw die zichzelf plots in brand steekt. De ene warrige plotwending na de andere komt in deze film voorbij. Volgens mij waren de filmmakers dronken toen ze het script schreven.

Het acteerwerk in deze film is niet al te best. Max von Sydow acteerde in de eerste film erg goed en hij levert in deel 2 ook een goede acteerprestatie af. Ook James Earl Jones was goed bezig. De rest van de cast doet het een stuk minder. Normaal gesprokken is het zo dat als je een rol langer speelt dat je erin gaat groeien. Bij Linda Blair zien we het tegenovergestelde. Zij acteerde in de eerste film best goed, maar ze lijkt er in deel 2 totaal geen zin in te hebben. Een beetje haar tekst opdreunen is wat ze doet, maar acteren is het niet te noemen. Richard Burton als Lamont doet het iets beter, maar ook hij acteert ondermaats. En dat verhaal gaat eigenlijk ook op voor de rest van de cast. Op Max von Sydow en James Earl Jones na is het acteerwerk in deze film slecht.

Het beste van deze film is zonder twijfel de muziek van Ennio Morricone. Hij weet de film nog wat sfeer mee te geven. Je kan wel zeggen dat zijn muziek veelte goed is voor zo bagger film als dit.

Al met al vind ik dit een erg slechte film. Deze film heeft een warrig plot, is totaal niet spannend en is in plaats daarvan saai en langdradig. Absoluut geen aanrader.

1 ster voor deze film.

Zeker geen hoogvlieger, maar ik vind hem beter dan velen blijkbaar. Opnieuw wordt Reagan prachtig neergezet en de rol van de priester was ook zeer goed. Vond alleen de scenes in Afrika zeer onnodig en zelfs slecht. Een aantal scenes waren echter zeer sterk naar mijn mening.

stukken minder dan de eerste.maar slecht is ie ook weer niet. vond hem wel leuk.

BOORMAN = HELD

voor fans van Ken Russell, Peter Weir, Paul Schrader en Twin Peaks

niet voor sequel liefhebbers (bestaan die dan?)

Ik was verbaasd om te zien dat dit vervolg op The Exorcist zoveel negatieve reacties krijgt. Zeker als je ziet dat de film is geregisseerd door een getalenteerd regisseur als John Boorman, Linda Blair en Max von Sydow terugkeren voor hun rollen, Richard Burton en James Earl Jones nieuwe rollen vertolken en de muziek is gemaakt door niemand minder dan Ennio Morricone.

Priester Lamont krijgt de opdracht van het Vaticaan om de dood van de Exorcist Merrin te onderzoeken. Regan is nu een tiener en ondergaat hypnose-therapie van haar psychiater. Lamont komt oog in oog te staan met de demon Pazuzu.

The Exorcist kwam in een tijd dat het atheïsme heerste en slaagde in het ambitieuze doel om ongelovige moderne mensen weer bang te maken voor duivels en demonen. In Exorcist II: The Heretic behandelt John Boorman het conflict tussen religie en wetenschap (dat er volgens sommige mensen is) door middel van de personages van de priester en de psychiater. Psychologie is echter haast ook een soort religie, want het is voor een heel groot deel slechts theoretisch en onbewezen. In vergelijking met de manier waarop psychologie in deze film gebracht wordt moet zelfs de meest fanatieke atheïst toch wel toegeven dat elke andere religie geloofwaardiger is.

Ik snap ergens de oorzaak wel van de negatieve reacties die de film heeft ontvangen. Als het origineel zo goed is dan schept dat verwachtingen voor een vervolg en waar iedereen verwachtte dat de film nog duisterder zou worden en nog schokkender, kiest John Boorman juist voor het tegenovergestelde. Hij wilde zich meer richten op positieve machten. Als je bekend bent met het werk van William Blatty (schrijver van de Exorcist-boeken) en zijn film The Ninth Configuration hebt gezien dan weet je dat Boorman's visie heel goed bij zijn werk past. Boorman negeert het door Blatty geschreven vervolg ook niet want dat werd pas in 1983 uitgebracht.

Bovendien verkent de film een aantal interessante ideeën, waaronder de reizen op de vleugels van de demon naar verre oorden. De flashbacks en visioenen waren bijzonder sfeervol en sterk in beeld gebracht. De effecten van de sprinkhanen zien er ongelofelijk goed uit en het was fijn om Von Sydow terug te zien als een jonge Merrin. Richard Burton vertolkt de rol van Lamont goed en de film wist je toch aan het scherm gekluisterd te houden.

Wat dan wel jammer was is dat het script nogal rommelig is. Er worden interessante zijwegen verkent, maar niet genoeg. Er had veel meer potentieel in dit vervolg gezeten en dat moet veel negativiteit opgeroept hebben. Zelf vond ik het afgeraffelde einde eigenlijk het enige echt storende aan de film (op de irritante afrikanenmuziek af en toe na dan). Een groot spektakel met een ontploffend huis en Pazuzu die een menselijke vorm aanneemt, wat tegen de hele semi-realistische logica van de rest van de film ingaat.

Er had zeker meer gezeten in dit vervolg en tippen aan zijn voorganger kan hij in de verste verte niet. Maar op zichzelf is het een vermakelijke film met interessante toevoegingen van John Boorman en een meesterlijke score van Ennio Morricone.

Vrijdag 13 juli te zien in EYE in het kader van Cinema Egzotik.

Sommige films lijken toch iets beter te worden naarmate de jaren verstrijken. Of ben ik milder geworden? Feit is dat nu ik de 'Exorcist II' heb herzien, ik het niet eens zo heel slecht meer vond. Mijn grootste fout is misschien geweest dat ik teveel verwachtte om eenzelfde soort film te zien. Wat ook niet verwonderlijk is omdat er veel bekende terugkeren en de titel zelf er eveneens naar verwijst. Toegegeven, het is nog steeds een gebrekkige film, maar het is desalniettemin ook een interessante film. Dat zit hem vooral in het gegeven van het mystieke versus het occulte. Al wordt dat weer teniet gedaan door de bijna amateuristisch special effecten van het aangezicht van een sprinkhaan in de lucht. Al met al ervaarde ik ditmaal film eigenlijk als niet zo heel slecht, als je tenminste de tekortkomingen opzij kunt zetten. Als ik dit zie als een vervolg op The Exorcist dan is het jammerlijk mislukt! Maar door het filmische en doordat het horror, psychologisch drama en een beetje Science-fiction combineert was het een nog best een interessante misser.

Heerlijk vervolg dat lekker z’n eigen gang gaat en vooral niet probeert het fantastische origineel nog eens dunnetjes over te doen. Het verhaal is een beetje een rommeltje, maar dat maakt het ook onvoorspelbaar. Sfeer is top en er gebeurt vanalles. Deed me sterk aan Argento’s beste werk denken.

Dikke 4*

Ik moest vooral aan Argento denken. Zullen de insecten wel zijn geweest.

Halve ster eraf, deze is echt wel veel slechter dan deel 1.

Wat liep het script vaak slecht zeg.....

Het verhaal ook een stuk minder.

Ik vind de kritiek op deze film wel behoorlijk overdreven. Ja, het is een behoorlijk oninteressante film die nergens echt heen gaat en mede door de gefaalde horrorelementen radicaal anders is, tot op het punt dat het eigenlijk geen echte horror meer genoemd kan worden. Maar een van de slechtste films ooit gemaakt? Dat lijkt me niet. Ik heb veel erger gezien.

Exorcist II is bovenal een voorbeeld van een film die totaal onnodig is. Want iedereen die een vervolg op The Exorcist gaat kijken verwacht in de eerste plaats een echte horrorfilm. Boorman en Goodhart wilden duidelijk iets heel anders maken. 1.5*.

Silly.

Tot halverwege in de film vond ik het allemaal nog wel redelijk, vroeg me dan ook af wat er zo vreselijk slecht aan moest zijn. Uiteindelijk bleek dat er inderdaad wel een rommelig script aan vastzat, want de tweede helft wordt gewoon een beetje te gek met een zeer matige finale als klap op de vuurpijl.

Altijd leuk om hetzelfde personage van een bepaalde filmklassieker in een oudere versie van zichzelf te zien. Nu krijgen we een bijna volwassen Regan te zien, al acteert Blair bij lange na niet zo goed als in de klassieker uit 1973. Haar personage is dan ook gewoon anders hier, en bovendien wilde Blair niet meer in dezelfde make-up wat aangeeft dat ze zelf ook niet echt terug wilde naar haar oorspronkelijke roots.

Visueel is het wat duurder en grootser in vergelijking met deel 1, wat na zo'n succes ook te verwachten viel. De regie valt echter wat minder op dit keer, omdat Boorman toch die kille sfeer van deel 1 niet meer kan neerzetten. Deze film is vooral entertainend, maar de echt goede momenten zijn zeer spaarzaam en gaan ten onder in nogal ridicule beelden.

Verder is deze film best rommelig te noemen. Een echt goed verhaal zit er niet meer in en niet elke scene lijkt meer een betekenis te hebben, wat in het origineel perfect gedaan werd. Acteerwerk en personages zijn ook een stapje terug, en als je daarbij een redelijk belachelijke Hollywoodfinale bij optelt krijg je toch wel een resultaat die de "hoge" verwachtingen niet waar kan maken. Het komt allemaal gewoon een beetje gek over.

Wel kijkt deze film aardig weg en kent een aantal redelijke scenes. De momenten met dat machinetje vond ik bijvoorbeeld aardig geregisseerd, maar ook andere momenten zoals de plaag voelen nog wel redelijk geregisseerd aan. Het evenaart echter nergens meer de sfeer van deel 1 en kiest voor iets te veel silly gebeurtenissen, waardoor dit deel vooral minder serieus te nemen valt, hoe serieus het ook wil zijn.

Ik heb me aardig vermaakt, maar ik zie deze film dan ook meer als vermaak i.p.v. een echt bijzondere film. Weg sfeer en unieke beelden, hallo Hollywood. Niet de eerste keer dat scripts voor vervolgen zo rommelig worden geschreven, maar ach ja, dit is dan ook een goed voorbeeld om van te leren. Niet zo vreselijk als de overweldigend negatieve geluiden zeggen dat het is, maar het is inderdaad niet al te best.

Dit is en blijft met (enorme) voorsprong de slechtste film uit de reeks, en misschien wel de slechtste film ooit!!!

Meer wil ik er niet meer over kwijt.

Sommige scènes , zoals het begin , zien er een beetje cheesy ( misschien zelfs verouderd ) uit . Maar voor de rest echt een goede en zeer vooruitstrevende film . De editing is van hoog niveau en oogt nog steeds modern . De hypnose-machine is meer ' reality ' dan sciencefiction . Lucide dromen: een manipuleerbare droomwereld

Meer een John Boorman film dan een Exorcist vervolg. Vaag verhaal, kitscherige binnenarchitectuur, hypnoses en heel veel sprinkhanen. 4*

Wat een waardeloos, slaapverwekkend vervolg. Gauw vergeten.

Veel te lang en overwegend saai. Van de sfeer van het origineel is weinig meer over.

Er wordt van alles geprobeerd maar het hangt allemaal als los zand aan elkaar. De lichtmachine in het ziekenhuis, de scènes in Afrika, de sprinkhanen - het wil allemaal maar geen indruk maken, het is niet spannend en de samenhang lijkt af en toe compleet weg.

Tegen het einde eindigen ze dan in de kamer van Regan uit deel 1 maar de poging om die scène te kopiëren mislukt totaal. Vooral lawaaiig en druk maar totaal niet spannend of indrukwekkend.

Oogt verder soms nogal goedkoop door de bordkartonnen Afrika-decors en het ronduit belabberde acteerwerk. De muziek sluit ook totaal niet aan.

De scènes in het ziekenhuis zijn uiteindelijk nog het best te doen. De rest is echt uitzitten.

Laat ik toch maar even een lans breken hiervoor: ik vond het aardig. Buiten dat het verhaal niet zo heel veel om het lijf heeft en zelfs acteurs als Louise Fletcher maar wat aan lijken te klooien: het ziet er prachtig uit, ik vond die visuele flair in zeker de kliniek heel mooi om te zien. The Exorcist: the Heretic is een raar ding maar... het had wel wat. Dat Linda Blair een van de allermooiste actrices van haar tijd was speelt trouwens ook wel mee. Maar evengoed: lang niet het filmische rampgebied wat ik had verwacht. Een kleine 3,5*.

Shocktober 31

Soms slaat een vervolgfilm een compleet eigen weg in. Bekende voorbeelden zijn naast deze film Halloween 3, Texas Chainsaw Massacre 2 en de recente follow up van Joker (die ik nog moet zien).

Meestal stuit dat op weerstand bij het grote publiek en negatieve reviews. Men houdt er niet van verrast te worden. Ik juist wel.

Dit vervolg gaat eigenlijk vrij logisch van start. Regan valt onder psychiatrische zorg waar men door middel van wetenschap haar problemen behandelt. Die aanpak zat ook in het origineel. Op het andere spoor volgen we een priester die het occulte onderzoekt en onderzoek moet dien naar de dood van de priester uit het eerste deel. Tot zover lijkt het te kloppen.

Maar in de uitvoering gaat het eigenlijk al direct fout als Priester Lamont, een vrij monotone rol van Burton vanuit het niets bij een moderne hypnose techniek betrokken wordt en in no time de hele procedure een aanpak beter beheerst dan alle andere betrokkenen. Het is zo onzinnig dat je als kijker een half uur nodig hebt om weer een beetje in het verhaal te komen.

Dat verhaal is op zich best aardig, maar zodanig warrig gebracht dat je je afvraagt waar he naar zit te kijken. Onverklaarbare natuurverschijnselen, Sprinkhanenplagen, verre volkeren en kloon van Regan maken er wel een leuk kijkspel van. De eind scene compleet met een aardbeving, stormen, auto ongelukken en nog meer sprinkhanen heeft meer overeenkomsten met Poltergeist (die later kwam) dan met The Exorcist.

Dus in grote lijnen kan ik de teleurstelling wel begrijpen. Het is ook een zooitje. Zelf hou ik er wel van, want de film brengt wel iets nieuws. Daarbij is de art direction geweldig net als de muziek van Morricone.

Krappe 4*