The Rules of Attraction (2002)

HarmJanStegenga schreef:

(quote)

Ja, klopt inderdaad. Foutje van mij, net weer gezien.

Ik las ook dat Christian Bale een gastrol had afgewezen. Super jammer . Had wel leuk kunnen worden. Ik ben het voor de rest helemaal met je eens.

Redelijke herziening.

Onconventionele en kunstige introductie, boeiend uitgewerkt en een cast waar mee te werken valt. Enkel was de Franse jongen (kamergenoot van Sean) wat irritant, is het soms wat aan de trage kant en mocht de humor soms wat meer naar buiten komen.

3,5* (die ik in m'n hoofd had hangen) blijven staan, al is het wel net.

Acteurs en actrices zijn goed gecast. Heerlijk zoals leeghoofdigheid van Amerikaanse studenten in beeld wordt gebracht. Heb het boek jaren geleden gelezen, film nu gezien en was geen tegenvaller.

Twijfel tussen 3,5 of 4* toch maar 4*

Tegenvaller.

Dankzij het verrassend sterke American Psycho was ik op het spoor gekomen van de verhalen van Bret Easton Ellis. Niet dat ik tot op heden één van zijn boeken heb gelezen, maar mijn interesse naar de verfilmingen was in ieder geval gewekt.

The Rules of Attraction kan echter geen moment het vermaak bieden van American Psycho. Het nihilistische sfeertje mag er opnieuw wezen, maar het wordt nergens interessant ingevuld. Geen enkel personage in de film kon mij fascineren, zoals Patrick Bateman dat deed. College rich-kids die wat snuiven, blowen, drinken en neuken. Meer gebeurt er eigenlijk niet. Nergens scherpe dialogen, nergens viel een spanningsboog te bespeuren.

Daarnaast biedt het technische gedeelte ook weinig vermaak. Een paar splitscreens, rewinds en fast forwards en dat was het wel zo'n beetje. Plichtmatig klinken er wat 80ties popdeuntjes op de achtergrond om de kijker duidelijk te maken dat de film zich toch echt in de jaren '80 afspeelt. Maar verder mist de muziek functionaliteit. Enige leuke filmische aspect was het fast foward stukje "Eurotrip".

Kijk liever naar een aflevering Jersey Shore. 2,5*

Om eerlijk te zijn, gaven veel van de reacties hieronder mij een heel verkeerd beeld van de film!..

Na deze dingen te lezen, dacht ik dat het zo'n typische tienerkomedie was in stijl van American Pie of zoiets, maar dat is het dus totaal niet.

Ik vond het eigenlijk zelfs niet echt een komedie, drama overheerste hier toch wel? Een hoop ellendige situaties die het gevolg zijn van misverstanden, roekeloos gedrag, onbeantwoorde liefde.

In plaats van 'vermakelijk', wat velen hier blijkbaar over zeggen, zou ik eerder het woord 'eigenaardig' gebruiken. Het was eigenlijk toch nogal een vreemde film. En dat niet alleen qua verhaal en personages, maar ook filmisch gezien.

Dit hoeft niet per se negatief te zijn natuurlijk; maar het is wel zo'n film die volgens mij niet meteen aanspreekt bij 'het grote publiek'. Je moet er voor zijn, voor dat vreemde kantje. Ikzelf vond de film wel iets hebben, maar ik zou hem bijvoorbeeld niet op een feestje ofzo kijken.

Verder wil ik nog kwijt dat het in het begin even duurde voor ik echt kon volgen. Maar dat zal wel liggen aan het feit dat ik eerst wat moest wennen aan de aparte stijl.

PS: Er mag hier trouwens ook wel eens wat meer aandacht gegeven worden aan het 'terugspoel-effect'! Dat kwam veel terug (zelfs bij de aftiteling ) en is toch duidelijk dé gimmick van deze film.

Zoals alle verfilmingen van Ellis' boeken werd ook deze 'Rules of Attraction' na een (2e) herziening flink beter. Eigenlijk zelfs vreselijk geniaal. Genoten van het begin tot het eind. Een geweldig indringende mix tussen sterk drama en hilarische - zwarte - humor. Vette personages, muziek, sfeer. Meesterwerk.

Heb je boeken gelezen van Bret Easton Ellis HarmJan?

Beetje late reactie, maar; nee ik heb de boeken niet gelezen.. heb me ooit wel voorgenomen om deze en 'American Psycho' eens aan te schaffen, maar dat is er tot nu toe ook bij gebleven.

Geniaal ! ... Ik denk ook dat de meesten een typische high school tienerfilm verwachten...

Vandaar ook wel de wat tegenvallende score hier op MM.

Prachtig verfilmd door roger avery ! blijft toch een ondergewaardeerde regisseur.

Hiermee stapt hij toch wat uit de schaduw van zijn vriend tarantino.

De scene met de 'dope gast' clifton collins vink echt hilarisch ...

Spijtig dat avery niet meer films maakt als deze ... prachtige film !

Een film die na meerder malen nog steeds blijft boeien.

verhoogt naar 4

Dacht vroeger ook dat dit een standaard tienerkomedie was, daarom nooit gekeken maar ik kwam de titel toevallig tegen via het uitstekende American Psycho.

Rules of Attraction is toch een stuk minder in mijn ogen. Het idee is goed, een wat serieuzere film over studerende rijkeluiskindjes die erop los snuiven en neuken, maar de uitwerking blijft nogal oppervlakkig. De film bevat een aantal grappige scenes (ook creatief is bijvoorbeeld die van de rondreis door Europa, en echt grappig die van de coke-dealer) maar het minder pretentieuze American Pie en afgeleiden bevatten die ook. De film had meer naar American Psycho moeten kijken om te zien hoe je een grappige satire maakt over soorten mensen.

Dan moet ik nog de creatieve scene noemen van het splitscreen van twee mensen dat uiteindelijk weer bij elkaar komt. Echt goed gedaan.

3*

Geweldige film! Een achtbaan aan emoties, 90's vibes en totale losbandigheid. Hartstikke fout allemaal, maar door het interessant jasje waarin het is gegoten en vooral door de melancholische en cynische ondertoon kan dit nog eens uitgroeien tot een kleine favoriet.

Een film waarvan ik wilde dat ik er iets bij geschreven had, in mijn herinnering is hij een halfje beter dan ik destijds gaf. Zal hem eens herbekijken, blijft een leuke film.

Als je van de films van bijvoorbeeld Araki houd moet je dit gewoonweg herzien en hoger stemmen

Niet het meest geslaagde verhaal van Brett Easton Ellis. En ook niet de meest geslaagde film, misschien. Maar wat ik me even afvraag is in hoeverre dat komt doordat vooral het verhaal eigenlijk maar weinig nieuws te bieden heeft - ten opzichte van de andere BEE-verhalen, dan, er zijn er tenslotte nogal wat verfilmd ondertussen.

De structuur van flashbacks is ook al niet onverdeeld goed gelukt - het komt wat gezocht over, zeker in het begin. Maar wat daar wel heel mooi in werkt is hoe je dat ene meisje dus ook over het hoofd ziet, maar je later in flitsen wel te zien krijgt dat ze er toch was. En de Eurotrip werkt wel prima.

Toch, en met de hele troep goeie acteurs ook nog eens goed aan het werk, blijft het voor mij een wat vlakke film. Weinig nieuws.

Goeie film over een lastige driehoeksverhouding tussen een aantal studenten. Een wat eigenaardige soort van anti-romantische comedie waarin de aantrekkingskracht niet altijd wederzijds is. Vooral qua uitwerking erg origineel waarbij van alles uit de kast wordt getrokken (een sterke opening bijvoorbeeld waarin het beeld achterstevoren wordt afgespeeld). Maar ook mede hierdoor soms wel wat onnavolgbaar.

Een harde, levendige, werkelijkheidsgetrouwe en komische film over het studentenleven, de liefde, seks en de invloed van drugs, waarbij van de kijker het een en ander gevraagd werd. Het verhaal, dan weer snel, dan weer traag, werd sterk verteld vanuit het perspectief van de persoon die op dat moment in het middelpunt stond (er werd telkens van personage gewisseld). De monologen en dialogen waren treffend en de cast sprak rechtstreeks tegen de camera.

Was voor mij, zeker na alle positieve reacties, een tegenvaller. Slechts enkele malen geglimlacht en voor de rest vond ik het een "soepzootje".

Het lijkt een chaotische zooi van 'sex, drugs and rock 'n roll', maar uiteindelijk komen alle brokstukken bij elkaar om één interessant geheel te vormen dat meer diepgang blijkt te hebben dan er in de eerste instantie naar buiten kwam.

(Met een wazige shot - van één seconde - van Katja Schuurman als de Nederlandse actrice waar Victor absinth mee heeft gedronken.)

Ik moet zeggen dat ik er telkens moeite mee had James Van Der Beek als 'Sean Bateman' te zien, 'Dawson Leery' nam het telkens over. Maar dat heeft niet zozeer met zijn acteerprestaties te maken, dan wel met mijn 'Dawson's Creek-allergie'.

Een film met een bedrieglijk geheugen. Ik had de film al eerder gezien. En wat me eerder bijbleef is de opening met de rewind-scènes. Leuk gedaan, het is weer eens iets anders. Gaandeweg komt de kern van het verhaal boven: iemand zien zitten die zijn of haar pijlen op iemand anders gericht heeft. Helaas wordt het na de opening minder creatief. Het verhaal is op zich wel boeiend, maar zit te vol voor wat het is. Waarom de overdreven scènes met drugs? Studenten zullen wel niet allemaal brave doetjes zijn, maar dit is een campus vol sex, drugs en rock & roll. Daarbij komt nog dat het de aandacht van de kern toch wat wegneemt.

Een film met enkele leuke ideeën, net genoeg pit om te entertainen, maar waar je nadien toch met honger blijft zitten.

Nja, toch een tienoptientje voor deze film. Elke rol is perfect ingevuld, elk shot klopt en het bronmateriaal van Ellis is ook vrij geniaal. Tien keer kijken, nog niet beu. ITS DIIIIIIIIIICK.

"Well Dick, how's school"

-- "Sucks Cockkk"!

Zo vaak heb ik de film ongeveer ook gezien. Het blijft net als het boek geweldig. Evenals de soundtrack.

'No one ever ever knows anyone'

“Rock & roll!”

Absurde en anarchistische film vol met zwarte humor. The Rules of Attraction is gebaseerd op het werk van Bret Easton Ellis dus wat wil je ook. Regisseur Avary geeft er zijn eigen draai aan met een niet-chronologische vertelwijze en veel rewinds en fast forwards. Leuk gedaan.

De campus zit vol met losgeslagen en vreemde studenten en leraren, en de drank en drugs vloeien rijkelijk. De sterkste punten van de film zijn de humor, de vlotte en originele regie en de muziek. Het geeft The Rules of Attraction een unieke vibe. Met acteurs die de gekte goed aanvoelen. Vooral de scene waarin je Van Der Beek en Sossamon in split screen aan hun dag ziet beginnen is geweldig. Net zoals Pardue die in sneltreinvaart zijn Europese reis bespreekt. Tof gedaan.

Deze film hoeft niet onder te doen voor American Psycho vind ik. Ook leuk dat Sean Bateman de broer van Patrick er in voor komt. Realistische thema's zoals drugs, verkrachting, seks, zelfmoord etc worden hier niet geschuwd.

In het begin voelt de film als een chaotische, stuurloze bende aan. Ik had moeite met de personages en ik had geen idee waar de film nou naartoe wilde. Maar naarmate de film voortduurde kon ik steeds meer genieten van de donkere humor en de audiovisuele trucjes die de film origineel maakt. Er zitten vernuftige dingen in en dat snelle overzicht van Victor's Eurotrip is toch instant classic. De verwijzingen naar American Psycho voelen wat geforceerd aan. Het bronmateriaal zal dit ongetwijfeld beter met elkaar verweven.

Zodoende voor mij toch een wisselvallige ervaring. Maar zeker wel een voldoende.

3,0*

De film begint met een verkrachtingsscène, weliswaar met een knipoog maar toch… Vervolgens slaagt de film er niet in om zich te herstellen van dat liederlijke begin. Er komen sporadisch wel een paar leuke scènes voorbij. Over het geheel genomen is het echter een rommelige film over studenten, die zich te buiten gaan aan drugs, drank en seks, oftewel "Rock 'n roll", zoals Sean (James Van der Beek) te pas en te onpas roept. De cameo’s van Faye Dunaway, Swoosie Kurtz, Eric Stoltz e.a. zijn aardige intermezzo’s, maar het houdt allemaal niet over.