The Big Lebowski (1998)

Heerlijk.... Zapte er toevallig voorbij. "What do you need that for, Dude?" vroeg Donny. Hoewel ik een behoorlijk aantal grappige quotes uit m'n hoofd ken (careful man, there's a beverage here) was deze nog niet eerder opgevallen.
Ik kijk 'm maar gewoon verder. Ik kan deze film niet te vaak zien denk ik. Zit nu op tig aantal keer en hij verveelt nog steeds niet. Meesterwerk.

Nog wat interessante wetenswaardigheden. 7 Things You (Probably) Didn't Know About The Big Lebowski - YouTube

Redelijk geniaal.

Ik vind deze film echt geweldig,
OMG ik blijf lachen als ik aan sommige stukken terug denk John Goodman zijn rol vind ik ook geweldig. TOP film in zijn geheel!

[quote]Hanszel de P. schreef:
Heerlijk.... Zapte er toevallig voorbij. "What do you need that for, Dude?" vroeg Donny. Hoewel ik een behoorlijk aantal grappige quotes uit m'n hoofd ken (careful man, there's a beverage here) was deze nog niet eerder opgevallen.
Ik kijk 'm maar gewoon verder. Ik kan deze film niet te vaak zien denk ik. Zit nu op tig aantal keer en hij verveelt nog steeds niet. Meesterwerk.

Helemaal mee eens!

Beste komedie aller tijden?

Het zou zo maar eens kunnen. Met Bridges als de meest charismatische lapzwans ooit en Goodman als zijn vuilbekkende tegenpool is in ieder geval de basis gelegd voor een doldwaas avontuur dat kant noch wal raakt en nul zeggingskracht heeft over de wereld en het leven buiten de film zelf, maar bedrieglijk vernuftig is vormgegeven in zijn eigen bubbel.

De Coen broertjes hebben een patent op aimabele losers en met The Dude hebben ze misschien wel hun magnum opus vormgegeven. Hij leeft voor het bowlen, rekent zijn pak melk doodleuk af met een cheque en vergeet welke dag het is maar heeft zijn hart wel op de goede plek zitten. Zo is hij steevast de gewetensstem tegenover de veteraan-met-een-kort-lontje Goodman, is hij ergens heus wel oprecht begaan met het lot van de ontvoerde Bunny en bezoekt hij zelfs het wanstaltige optreden van zijn huurbaas annex experimenteel danser. In het echt waarschijnlijk om moedeloos van te worden zo ambitieloos, maar op het scherm onweerstaanbaar.

Waarschijnlijk komt dat mede door de heimelijk inventieve manier waarop hij en Goodman elkander en hun omgeving constant van snedige, onverwacht eloquente repliek voorzien: droog maar gevat. Zoals ook het plot als geheel is vormgegeven, gaan ook de dialogen werkelijk alle kanten op en heeft het uiteindelijk toch betrekkelijk weinig om het lijf. Dat is niet erg, want gebakken lucht was nog nooit zó aanstekelijk. En gooi er een opengetrokken blik excentrieke bijrollen overheen, met glansrollen voor Hoffman, Turturro en Buscemi, en je hebt een magnifieke bak nonsens die ik keer op keer met een glimlach kan bekijken.

Ultra quotable, slim en nonsensicaal tegelijk én voorzien van een sterke soundtrack en onvoorspelbaar verloop is dit een komedie vol onbekommerd vermaak en met oneindig veel herkijkwaarde. Halfje aftrek voor de droomsequenties wel, waarvan mij het nut na de zoveelste kijkbeurt nog altijd een beetje ontgaat. 4,5*

Zoals ik het zie komt dat door z'n drugsgebruik. Good trip / bad trip met ''Kenny Rogers - Just dropped in'' als heel bijpassende muziek.

"Shut the f**k up, Donny!"

Grappige film. De eerste keer vond ik het maar een rare film, hoewel ik toch wel een fan van de Coen brothers ben. Maar je moet nu eenmaal in de juiste stemming zijn voor dit soort films en vandaag was ik dat blijkbaar. Een half puntje erbij dus, en voor herziening en een verhoging vatbaar.

Wat een maf verhaal , maar toch ook zeker wel vermakelijk in al zijn gekkigheid .

Kostelijk en vermakelijk zijn woorden die in eerste instantie me te binnen schieten, waar het over gaat...? Praktisch over niets, oneindig gekheid en nietszeggendheid toch uniek op zijn eigen manier zoals remorz aan haalt hier boven.

Andermaal creëren de Coen-brothers een film die bijna typerend is voor hun stijl. Een verhaal dat eigenlijk aan elkaar hangt van toevalligheden en dommigheid, in de meeste directe zin eigenlijk nergens over gaat, aangevuld met de meeste rare en kleurrijke karakters met hun rare dingetjes en gewoontes, en de meest domme ruzies, discussies en dialogen. De Dude valt op als een bijzonder karakter. Vrij gevochten, non-materialistisch en zich niet druk makend over wat een ander van hem denkt. Toch de verheerlijking die ik soms hoorde, bijna een soort mythische verheerlijking dat de Dude zo geweldig is, gaat me dan weer te ver. Het is uiteindelijk maar een simpele ziel die niet eens weet welke kant zijn deur opengaat, over relatief gesproken.

Vanaf het begin vallen de discussies tussen Walter en de Dude op, zo ook het gekat op Donny. Buscemi voor zijn doen eigenlijk maar gewoon en op de achtergrond, de zenuwachtige Brandt, prima gespeeld door PS Hoffman, ik persoonlijk vind het karakter Jesus briljant gedaan met zijn hele presentatie door John Turturro, echt jammer dat we daar niet meer van te zien krijgen. Het Autobahn trio is ook kostelijk met Stormare en Flea, vooral die vechtpartij op de parkeerplaats dat ze daar staan met een radio met hun eigen vage syntpop is bijzonder. Het zijn daarnaast vooral de kleine dingetjes die eigenlijk erg humoristisch zijn. Dude die struikelt over zijn eigen boobytrap, het uitstrooien van de as, de joint die hij onder het autorijden laat vallen en het ongeluk wat daardoor ontstaat, de ruzie met de sheriff en de mok die hij in zijn gezicht krijgt...het slaat allemaal nergens op maar het is met elkaar een kostelijk gebeuren.

The Big Lebowski is wat mij betreft een stuk leuker dan Fargo, omdat daar vooral de gezochte tegenstelling tussen de duffe en saaie mensen met misdaad het komische aspect vormt. In The Big Lebowski zit de humor juist in de uitvergrote karakters, de chemie tussen karakters als Walter en de Dude, en vooral in de kleine dingen. TBL vermaakt, verbaasd, is op het stupide af grappig, verveelt geen moment en wellicht dat Bridges zijn beste acteerprestaties neerzet. De man lijkt geen moeite te hoeven doen voor het nonchalante karakter.

They Got Us Working in Shifts...

Careful man, there's a beverage here!