The Big Lebowski (1998)

Heerlijk.... Zapte er toevallig voorbij. "What do you need that for, Dude?" vroeg Donny. Hoewel ik een behoorlijk aantal grappige quotes uit m'n hoofd ken (careful man, there's a beverage here) was deze nog niet eerder opgevallen.
Ik kijk 'm maar gewoon verder. Ik kan deze film niet te vaak zien denk ik. Zit nu op tig aantal keer en hij verveelt nog steeds niet. Meesterwerk.

Nog wat interessante wetenswaardigheden. 7 Things You (Probably) Didn't Know About The Big Lebowski - YouTube

Redelijk geniaal.

Ik vind deze film echt geweldig,
OMG ik blijf lachen als ik aan sommige stukken terug denk John Goodman zijn rol vind ik ook geweldig. TOP film in zijn geheel!

[quote]Hanszel de P. schreef:
Heerlijk.... Zapte er toevallig voorbij. "What do you need that for, Dude?" vroeg Donny. Hoewel ik een behoorlijk aantal grappige quotes uit m'n hoofd ken (careful man, there's a beverage here) was deze nog niet eerder opgevallen.
Ik kijk 'm maar gewoon verder. Ik kan deze film niet te vaak zien denk ik. Zit nu op tig aantal keer en hij verveelt nog steeds niet. Meesterwerk.

Helemaal mee eens!

Beste komedie aller tijden?

Het zou zo maar eens kunnen. Met Bridges als de meest charismatische lapzwans ooit en Goodman als zijn vuilbekkende tegenpool is in ieder geval de basis gelegd voor een doldwaas avontuur dat kant noch wal raakt en nul zeggingskracht heeft over de wereld en het leven buiten de film zelf, maar bedrieglijk vernuftig is vormgegeven in zijn eigen bubbel.

De Coen broertjes hebben een patent op aimabele losers en met The Dude hebben ze misschien wel hun magnum opus vormgegeven. Hij leeft voor het bowlen, rekent zijn pak melk doodleuk af met een cheque en vergeet welke dag het is maar heeft zijn hart wel op de goede plek zitten. Zo is hij steevast de gewetensstem tegenover de veteraan-met-een-kort-lontje Goodman, is hij ergens heus wel oprecht begaan met het lot van de ontvoerde Bunny en bezoekt hij zelfs het wanstaltige optreden van zijn huurbaas annex experimenteel danser. In het echt waarschijnlijk om moedeloos van te worden zo ambitieloos, maar op het scherm onweerstaanbaar.

Waarschijnlijk komt dat mede door de heimelijk inventieve manier waarop hij en Goodman elkander en hun omgeving constant van snedige, onverwacht eloquente repliek voorzien: droog maar gevat. Zoals ook het plot als geheel is vormgegeven, gaan ook de dialogen werkelijk alle kanten op en heeft het uiteindelijk toch betrekkelijk weinig om het lijf. Dat is niet erg, want gebakken lucht was nog nooit zó aanstekelijk. En gooi er een opengetrokken blik excentrieke bijrollen overheen, met glansrollen voor Hoffman, Turturro en Buscemi, en je hebt een magnifieke bak nonsens die ik keer op keer met een glimlach kan bekijken.

Ultra quotable, slim en nonsensicaal tegelijk én voorzien van een sterke soundtrack en onvoorspelbaar verloop is dit een komedie vol onbekommerd vermaak en met oneindig veel herkijkwaarde. Halfje aftrek voor de droomsequenties wel, waarvan mij het nut na de zoveelste kijkbeurt nog altijd een beetje ontgaat. 4,5*

Zoals ik het zie komt dat door z'n drugsgebruik. Good trip / bad trip met ''Kenny Rogers - Just dropped in'' als heel bijpassende muziek.

"Shut the f**k up, Donny!"

Grappige film. De eerste keer vond ik het maar een rare film, hoewel ik toch wel een fan van de Coen brothers ben. Maar je moet nu eenmaal in de juiste stemming zijn voor dit soort films en vandaag was ik dat blijkbaar. Een half puntje erbij dus, en voor herziening en een verhoging vatbaar.

Wat een maf verhaal , maar toch ook zeker wel vermakelijk in al zijn gekkigheid .

Kostelijk en vermakelijk zijn woorden die in eerste instantie me te binnen schieten, waar het over gaat...? Praktisch over niets, oneindig gekheid en nietszeggendheid toch uniek op zijn eigen manier zoals remorz aan haalt hier boven.

Andermaal creëren de Coen-brothers een film die bijna typerend is voor hun stijl. Een verhaal dat eigenlijk aan elkaar hangt van toevalligheden en dommigheid, in de meeste directe zin eigenlijk nergens over gaat, aangevuld met de meeste rare en kleurrijke karakters met hun rare dingetjes en gewoontes, en de meest domme ruzies, discussies en dialogen. De Dude valt op als een bijzonder karakter. Vrij gevochten, non-materialistisch en zich niet druk makend over wat een ander van hem denkt. Toch de verheerlijking die ik soms hoorde, bijna een soort mythische verheerlijking dat de Dude zo geweldig is, gaat me dan weer te ver. Het is uiteindelijk maar een simpele ziel die niet eens weet welke kant zijn deur opengaat, over relatief gesproken.

Vanaf het begin vallen de discussies tussen Walter en de Dude op, zo ook het gekat op Donny. Buscemi voor zijn doen eigenlijk maar gewoon en op de achtergrond, de zenuwachtige Brandt, prima gespeeld door PS Hoffman, ik persoonlijk vind het karakter Jesus briljant gedaan met zijn hele presentatie door John Turturro, echt jammer dat we daar niet meer van te zien krijgen. Het Autobahn trio is ook kostelijk met Stormare en Flea, vooral die vechtpartij op de parkeerplaats dat ze daar staan met een radio met hun eigen vage syntpop is bijzonder. Het zijn daarnaast vooral de kleine dingetjes die eigenlijk erg humoristisch zijn. Dude die struikelt over zijn eigen boobytrap, het uitstrooien van de as, de joint die hij onder het autorijden laat vallen en het ongeluk wat daardoor ontstaat, de ruzie met de sheriff en de mok die hij in zijn gezicht krijgt...het slaat allemaal nergens op maar het is met elkaar een kostelijk gebeuren.

The Big Lebowski is wat mij betreft een stuk leuker dan Fargo, omdat daar vooral de gezochte tegenstelling tussen de duffe en saaie mensen met misdaad het komische aspect vormt. In The Big Lebowski zit de humor juist in de uitvergrote karakters, de chemie tussen karakters als Walter en de Dude, en vooral in de kleine dingen. TBL vermaakt, verbaasd, is op het stupide af grappig, verveelt geen moment en wellicht dat Bridges zijn beste acteerprestaties neerzet. De man lijkt geen moeite te hoeven doen voor het nonchalante karakter.

They Got Us Working in Shifts...

Careful man, there's a beverage here!

Lekkere film van de Coen-broers over de lambal Jeffrey Lebowski die zichzelf ' The Dude' noemt. De film is een grote grap, die eigenlijk met iets onzinnig begint en ook zo eindigt.
Behalve Jeff Bridges speelt ook John Goodman de sterren van de hemel met zijn ultra-rechtse uitspraken. Maar 'The Dude' is natuurlijk wel de man die de film draagt met zijn coole jas.trui, de gammele bak waarin hij rijdt, en de droge uitspraken. Zoals het zoeken van een pinautomaat voor een dienst van Bunny en de opmerking over hoe een film van Bunny afloopt. Dat is gewoon pure humor. Daarnaast liep de zwerver 'The Dude' met een kapsel rond waar menig vrouw jalours op zou zijn, mooie lange wapperende manen, alsof hij net, vers van de kapper kwam.
Enige minpunt vind ik in dit soort films altijd de verheerlijking van drugs, om ' The Dude' extra cool te maken. Dat heeft deze film niet nodig. Dus daarom een halve ster eraf.

The Big Lebowski is een film waar ik van kan blijven genieten, de sfeer en de humor van de film zijn fantastisch, en elke keer dat ik hem zie vallen me er weer nieuwe dingen op. Het verhaal gaat nergens, meer een serie aan vreemde lachwekkende gebeurtenissen tussen een groot aantal aan leuke karakters. Toch lijkt er wel betekenis in te zitten. De karakters in de film zijn geweldig, maar degene die eruit springt is natuurlijk the dude. Hij heeft geen ambities, maakt zich nergens zorgen over en is tevreden met wat hij doet, oftewel de juiste man voor zijn tijd en plek. Heb ergens ook gelezen dat de karakters bijbelse figuren voorstellen. The dude zou jezus zijn, Maude is Maria, rijke Lebowski satan en die cowboy zou god voor moeten stellen, als je naar het uiterlijk van the dude kijkt (lang haar, gewaad, sandalen) en sommige dialogen en gebeurtenissen tussen de karakters klinkt het nieteens zo heel gek! De muziek in de film is ook prima te doen, The Man In Me van Bob Dylan was in mijn mening het perfecte nummer om de film mee te openen en gelijk de sfeer neer te zetten. De humor van de film zou je absurd kunnen noemen, maar ik heb er flink om kunnen lachen. Ook leuk om te weten, maar niet in de film zat, is waar the dude zijn geld vandaan haalde. Blijkbaar leefde hij op het pensioen van zijn opa die de rubiks cube had uitgevonden.

Tijdloze film waar ik bij elke kijkbeurt weer meer plezier hebt, lekker sfeertje, leuke humor, en bijzonder leuke karakters, 4,5!

Ik kan een Coen af en toe best waarderen, maar dit vond ik echt een van de minste. Weinig grappige personages (op Goodman na) en een erg vervelend plot waar veel te veel tijd aan wordt besteed.

Keek ik gisteren nog pulp fiction , kijk ik vanavond big L. Waar ik nog zei dat PF één van mijn favoriete films indertijd ( de 90's/start 00s) was, lebowski stond vermoedelijk ergens zo goed als bovenaan. Deze film is echt geweldig. Die eerste scène waarin ze bij de bowling zitten te praten over het kleed, ik ga stuk. Wat Tarantino aan slap geouwehoer in zijn films heeft, deze in de overtreffende trap. Vooral als de drie bowlingmaten bij elkaar zijn, wat een gedoe
Ik heb deze film echt honderden keren gezien,en ik kan toch nooit het einde ter herinnering brengen. Dat komt omdat hij nogal inspirerend werkt

Eindelijk eens op Netflix haha. Heb deze uiteraad gewoon op bluray en al tig keer gezien maar het zal wel mooi worden in mijn omgeving waar mensen vooral de films kijken die netflix aanbied, wat meestal ook niet veel soeps is en nu staat deze classic er opeens tussen. Werd tijd.

Ik houd eigenlijk niet zo van komedies. Of ze moeten echt heel goed zijn. Deze is misschien wel net zo goed als The Blues Brothers. Maar dan anders.

Ik heb een grijs gedraaide DVD, en nu is hij op Netflix! De enige vraag is, The Dude in HD, trek ik dat?

Yeah, well, you know, that's just, like, your opinion, man

Héérlijk grappige film. Die absurde, droge humor; het is iets typisch Coens, maar in geen enkele film van hun werkt het zo hilarisch als hier. Bijna elke scène was ik hardop aan het lachen. Het plot is natuurlijk een hoop gebakken lucht (in feite gaat het niet echt ergens over, en The Dude weet ook nooit echt waarin hij verzeild is geraakt, dus dat reflecteert zich op de kijker), maar dat is hier ook helemaal niet belangrijk. Het is de kapstok, het geraamte, om al die komische scènes en personages en quotes rond te kunnen hangen. Al had het wel ook geen kwaad gekund om iets meer duiding te krijgen over hoe het nu allemaal zit. Wat een bende kleurrijke, vreemde en grappige rollen zitten hier trouwens in verpakt. Jeff Bridges is legendarisch als The Dude, een chille kerel die geen problemen wilt, het leven lekker rustig aanpakt, graag bowlt en een nieuw tapijt wilt. Een van de leukste Coens personages ooit. John Goodman is echter ook geweldig als de brutale, geflipte vriend van Dude. ''This is not 'Nam. This is bowling, there are rules''. Strike. Een hele resem aan bijrollen maakt het af.

Af en toe gaat het iets te lang door, en bijvoorbeeld die hele eindmonoloog en het breken van de Fourth Wall is zo iets typisch Coens dat ik nooit kan appreciëren. Maar als komedie is dit gewoon geweldig en moet het één van de beste uit het gehele genre zijn. Voor nu een zeer dikke 4*, gaat bij herziening waarschijnlijk nog wel eens omhoog.

Compleet absurde maar o zo hilarische film.de eerste keer dat ik deze film zag vond ik er geen reet aan maar nu vind ik hem briljant ik denk dat ik de humor toen niet snapte.Wat mij betreft een van de beste films van de coens samen met no country for old men en cargo.

Geweldige film met heel veel goeie humor erin.