Joyeux Noël (2005)

Meestal heb 'k het niet zo voor oorlogsfilms, maar hier lag de nadruk niet echt op de gevechten, maar eerder op het menselijk aspect. De cast deed het goed, er werd heel goed in gezongen en de film had een mooie boodschap.

Zeker geen typische oorlogsfilm, die me wel wist te bekoren.

Oja, er misschien nog bij vermelden dat het een waargebeurd verhaal is.

Deze zonden ze vorig jaar ook al uit rond deze tijd (sindsdien weinig berichten meer bijgekomen). Het is natuurlijk ook de ultieme kerst oorlogsfilm. En wat zag Diane Kruger er in deze film adembenemend uit

echt een pracht van een film

uitstekende film, mooi gebracht. Als het niet echt gebeurd zou zijn, zou je dit de meest ongeloofwaardige film aller tijden vinden...

Een opmerkelijke gebeurtenis uit de eerste wereldoorlog wordt dusdanig dik aangezet en mooi vorm gegeven, dat voor mij ieder gevoel van realiteit verdween als sneeuw voor de zon. De rauwe werkelijkheid van een loopgravenoorlog wordt buiten beeld gehouden en het decor verandert in een soort kerst winter wonder land. Drama, stijl, kitsch, sentiment en cliché's staan hier boven realisme en vooral de dik aangezette subplots missen iedere vorm van subtiliteit. Daarnaast komt het een en ander traag en geforceerd over (ik ben ook af en toe ingedommeld).

Echt een mooie film. Het is lang geleden dat ik zo'n mooie film heb gezien. Mooi neergezet, goed verhaal (dan is het gebaseerd op waargebeurd. Maar daar heb ik niet zo veel mee, je weet nooit wat nou 'waar' is en wat 'gebaseerd'.) prachtig gewoon. De Fransen waren makkelijk te herkennen in het blauw, maar de Britten en Duitsers vond ik erg lastig te onderscheiden.
Van mij hadden ze rustig een geel, rood en blauw pak aan mogen trekken
Wel zat ik te wachten totdat die gast nog iemand neer ging schieten, dat broertje die dus zijn broer verloren had.

Minder slecht dan ik had verwacht. Ook al ben je op de hoogte van de omstandigheden van het kerstbestand, dan nog wordt het best indrukwekkend gebracht. Maar ja, een film over zo'n onderwerp heeft natuurlijk slechts één enkel doel: tranen trekken. Voor het gemak stileren we de smerige loopgravenoorlog maar even. Bovendien vind ik het historisch onverantwoord dat alle gebeurtenissen die tijdens kerstavond 1914 op verschillende plekken aan het front plaatsvonden hier op één hoop worden gegooid. En het acteerwerk is soms wel heel slecht.

Joyeux Noël is een oorlogsdrama die zich rond de kerstdagen in 1914 afspeelt. Joyeux Noël vertelt het waargebeurde verhaal over twee vijandige oorlogsgroepen die rond de kerstdagen een wapenstaking houden om samen kerst te vieren.

Joyeux Noël is een mooie film over een wonderbaarlijke gebeurtenis en deze gebeurtenis word met het respect behandeld wat het verdiend. Het verhaal word in rust opgebouwd waardoor je tijd hebt ieder personage te leren kennen en je te leren verplaatsen in hoe ze zich voelen. Des te opmerkelijker word het zodra de staking wordt gehouden. Niets voelt gehaast of overgeslagen, de film laat ieder relevant personage zien en het geeft de kijker een duidelijk beeld hoe deze gebeurtenis ongeveer is verlopen. Dit kan leiden tot hele emotionele scenes die een lach op mijn gezicht toverden.

Wat betreft het makersproces heb ik niets over deze film te klagen. De acteerprestaties zijn goed, muziek is mooi, het is keurig gefilmd en goed gemonteerd. Het enige wat ik anders had gewild is dat van bepaalde personages niet duidelijk is hoe het met ze eindigt. Het einde laat redelijk wat details weg en ik had graag wat meer willen weten. Voor mij is Joyeux Noël ook een film die ik niet vaker hoef te kijken. Nu ik bekend ben met de gebeurtenis zie ik geen reden deze film een 2e keer te zien.

Voor als je niet bekend ben met het verhaal is Joyeux Noël een goede film om eens te kijken indien je geïnteresseerd bent. Het heeft sterke personages, een interessant verhaal en het is goed in elkaar gezet.

4*

We’re fools to make war on our brothers in arms

Er is voor mij geen film die dat duidelijker laat zien dan dit waargebeurde verhaal. Zelden krijgen in oorlogsfilms de strijdende partijen allemaal evenveel aandacht. In Joyeux Noel is er geen vijand; de Schotten, Duitsers en Fransen zijn allemaal opvallend normale mensen. Het begin van de film laat duidelijk zien hoe zij zijn gaan geloven dat de soldaten in de loopgraaf 100 meter verderop vijanden zijn die vermoord moeten worden. Het mooie van deze film is dat hier de menselijkheid wint van de vijandigheid. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen; iets dat iedereen weet maar wat in de loopgraven gemakkelijk vergeten kan worden.

Dan wordt het Kerst. Hoe kan je zingen van vrede op aarde als je uren daarvoor nog mensen hebt gedood - mensen die net als jij alleen maar bevelen opvolgen? Toch is het muziek die een grote rol speelt bij de verbroedering. De mannen zitten dicht genoeg bij elkaar om elkaar te horen, en de liederen die ze zingen zijn hetzelfde, al zij het soms in een andere taal. Ik zag ooit een documentaire over de verbroedering die op vele plekken langs het front plaatsvond, en het blijkt dat het daadwerkelijk vaak begon met muziek. Hier is het een fictieve Duitse tenor die voor kippenvel zorgt aan alle zijden, en ook bij mij. De bekende kerstliedjes krijgen door deze film een extra lading. Philippe Rombi heeft daarbij een schitterende soundtrack geschreven met naast genoemde kerstliederen ook prachtige instrumentale stukken en een huiveringwekkend mooi nummer gezongen door het Belgische koor Scala (I’m dreaming of home).

Als het de bedoeling van de filmmakers was om te laten zien hoe absurd de oorlog is, zijn ze daar volledig in geslaagd. Dat is an sich een treurige boodschap, maar juist het feit dat deze verbroedering echt en uitgebreid heeft plaatsgevonden geeft nog een beetje hoop voor het menselijk ras. Misschien het meest trieste moment is als de officieren van alle drie de kampen afgestraft worden voor hun ‘heulen met de vijand’. De preek die de Schotse geestelijke te verduren krijgt is het ergst. Menselijkheid en de naastenliefde die Jezus predikt, bracht deze mannen samen op kerstavond, maar beide worden vervolgens afgestraft. Als ik iemand als vijand zou moeten aanwijzen in deze film is het wel de man in het paarse gewaad.

Ik vond, in tegenstelling tot sommigen hierboven, het acteerwerk prima. De Duitse officier die gewoon zijn plicht wil doen maar het ook niet kan helpen dat hij een menselijke kant heeft, de opmerkelijk nuchtere Schotse officier die moeiteloos met zijn ondergeschikten optrekt in plaats van bevelen van hogerhand op te volgen, de Franse officier die geplaagd wordt door heimwee en eenzaamheid – ik geloofde ze allemaal. Anna en Nikolaus, het cement tussen de drie kampen, worden ook beide prima neergezet, al is Anna’s aanwezigheid het minst geloofwaardige punt in het verhaal. Aan de andere kant vormt ze met haar schoonheid en elegantie het perfecte contrast met de hel van de loopgraven.

Het klopt gewoon, deze film. Het subplot van Anna en Nikolaus is misschien iets te dik aangezet, maar verder heb ik echt weinig aan te merken op Joyeux Noel. Natuurlijk zou je veel meer ellende in de loopgraven kunnen laten zien, maar wat we te zien krijgen vind ik al meer dan genoeg om een indruk te krijgen. Deze film gaat ook niet zozeer over de loopgraven, maar over de absurditeit van de oorlog en de menselijkheid die blijkbaar door zelfs propaganda en loopgraven niet volledig uitgedoofd kan worden. Dat is pas een Kerstboodschap.

Een heel mooie en aangename film. Ook het acteerwerk verdiend van mij een pluim. Volgens mij heeft deze film alles behalve de historische juistheid. Op zich is dat wel jammer, maar er bestaan zelden films die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten die historisch perfect kloppen. Sommige stukken zijn volgens mij niet echt mogelijk geweest maar laten we vooral leren uit de les die de makers uit deze film ons wilden meegeven. Ook het feit dat de soldaten elk hun eigen taal en accent (schots) spraken charmeerde mij absoluut. Een aanrader!

Net toen ik dacht 'na 3 kwartier is er nog geen reet gebeurd' begint kerstavond, dat zorgt voor een prachtige aantal scènes. De dagen daarop worden in contrast met het eerste deel tenenkrommend sentimenteel, van kwaad tot erger. Ik kan me geen film herinneren die zo uit balans is.

Met Brühl, Fürmann en Krüger is de Duitse kant van de cast erg goed. De Franse kant doet het ook prima en hetzelfde geldt voor de Schotten, met Lewis en Robertson voorop, die verder ook de enige bekende voor mij waren van de geallieerden.

Geen memorabele audiovisuele punten of memorabele sfeer, maar onvoldoende zijn ze ook niet.

Een film met een prachtig thema, maar ook met een te karige uitwerking waardoor ik er niet door werd gegrepen. Sowieso is de aanloop van 3 kwartier erg langdradig, zelfs saai te noemen tot het moment waar de film om draait; de wapenstilstand en de kerstviering. Dat stuk vond ik wel pakkend, vooral omdat je dan pas extra beseft dat de meeste soldaten in zo'n oorlog ook maar normale mensen zijn die gewoon vrede willen. Des te wranger dat dan zoiets wel kan, maar wel kortstondig. Jammer genoeg duurt het fraaiste deel van de film voor mij te kort en is de nasleep weer aan de eentonige kant.

Tevens voelt deze vieze loopgravenoorlog iets te schoon en netjes aan in deze film, al ligt de focus natuurlijk niet op geweld, maar juist op de korte vrede. Maar je zou bijna denken dat alles toen nog wel mee viel, wat natuurlijk flauwekul is want als er 1 oorlog echt vies was met zaken als mosterdgas, bombardementen en man tegen man gevechten, dan was het de Eerste Wereldoorlog wel. Joyeux Noël is een welkome aanvulling op het oorlogsfilm genre, maar had veel beter kunnen zijn.

3*

Ik ben nu net terug van een lekkere vakantie uit Barcelona en ik dacht dat het maar eens tijd werd om weer eens een film uit mijn lijst te kijken voor de film challenge die nu loopt. Ik loop al ver achter bij de rest en om nog een beetje bij te blijven zal ik af en toe wel wat films moeten kijken. Om de kerstfilm maar even gehad te hebben heb ik besloten om ‘Joyeux Noël’ eens aan te slingeren, een film waarbij de kerstsfeer niet echt aanwezig is maar ook weer wel. Snap je het nog?

“Tonight, these men were drawn to that altar like it was a fire in the middle of winter. Even those who aren't devout came to warm themselves.”

Ik was de film al gestart voordat ik op vakantie ging maar ben destijds in slaap gevallen dus ik heb de film nooit afgekeken. Gisteravond na aankomst thuis wou ik toch graag een film kijken en stond deze er nog mooi voor, en heb ik hem maar weer opnieuw gekeken. Ik moet zeggen dat deze zachte film een mooie kijkbeurt was, en er word hier natuurlijk een fantastisch stukje geschiedenis weergegeven. De tijd waar de film zich in afspeelt is natuurlijk afschuwelijk en niet om van te genieten maar, wat deze mannen hebben gedaan is als geschiedenis de boeken in gegaan, samen kerst vieren en een wapenstilstand met een voetbalwedstrijd er bij, het verhaal heb ik vaak genoeg gehoord en de film brengt het mooi.

De cast is prima, de Duitsers praten Duits, de Fransen praten Frans en de Engelsen gewoon Engels. En ik vind dit toch wel een pluspunt van de film die ze mooi in hun zak mogen steken: de film is erg onderhouden op alle vlakken. De cast is dus best universeel en groot, met namen als Benno Fürmann, Guillaume Canet en Gary Lewis heb je van alle fronten toch drie wat bekende namen. Leuk dat Christian Carion dit gedaan heeft en de productie is daardoor best goed gelukt.

“We were talking about a cease fire, for Christmas Eve. What do you think? The outcome of this war wont be decided tonight. I don't think anyone would criticize us for laying down our riffles on Christmas Eve.” - Prachtig stukje tekst al vraag je het aan mij die best belangrijk is geweest in dit stukje geschiedenis.

Het verhaal is best simpel en ook niet echt gecompliceerd. We volgen de manschappen in de eerste wereldoorlog tijdens kerstmis. Ze moeten hard vechten maar tijdens kerstavond besluiten ze toch maar om een ‘cease fire’ in te stellen waarna de manschappen elkaar ontmoeten en gezamenlijk kerst gaan vieren. Vervolgens helpen ze elkaar hier en daar nog en moet de oorlog weer opgepakt worden. Dus echt héél bijzonder of ingewikkeld was het verhaal niet.

En dan vond ik ‘Joyeux Noël’ een leuke oorlog / kerstfilm met een fantastisch geschiedenis verhaal die ik erg waardeer. Mooie film en werd nergens echt slecht maar om hem nou echt fantastisch te vinden dat lukt me helaas niet.

3.5*

Ondanks dat het wat traag begint werd dit toch een hele fraaie film, met een krachtige boodschap op het einde. Er wordt wat mij betreft teveel tijd genomen om de personages te introduceren, pas als de loopgravenoorlog begint vond ik de film echt interessant worden. Vanaf dat moment kon ik me inleven in de personages en maakt het kerstbestand indruk. Maar het krachtigste vond ik dus wat daarop volgde, niet vechten is dodelijk voor een oorlog, dus wordt iedereen die daaraan doet meedogenloos gestraft. De grootste vijand van een oorlog is wederzijds begrip, dialoog en respect, en dat wordt niet geduld door diegenen die de oorlog in gang willen houden.

Weet iemand waar ik deze film kan streamen? Kan hem op geen enkele streamingdienst vinden...

De Kerstbestanden tijdens WOI waren iets unieks en ontstonden erg spontaan en toevallig. Niet overal ook, maar hier en daar waren er verbroederingen tussen Duitse en “geallieerde” soldaten. Degelijke film deze Joyeux Noël die dit vertelt. Alle gebeurtenissen worden dan wel wat samengeperst in één film, maar het blijft interessant om te zien hoe het er her en der aan toeging.

Koud was het sowieso, bitterkoud zelfs en de soldaten waren oorlogsmoe en hunkerden naar de illusie van de vrede nadat ze maanden geleden dachten dat de oorlog snel ging voorbij zijn. Beetje jammer dat de film een vrouw moet opwerpen dat in een avondjurken zich doodleuk in de loopgraven begeeft. Kot de geloofwaardigheid niet ten goede.

Voor de rest prima film. Goed gebracht, goed geacteerd, prima decor. Beetje propere loopgraven, want de weken en maanden ervoor waren vrij nat. Goed ook om te horen dat iedereen zijn taal spreekt, altijd verademend.

Ok.

Een nostalgisch moment in de geschiedenis, natuurlijk kan een film daarover niet uitblijven. Leuk als het met een goed doel gebeurd, en tevens door een relatief onbekende regisseur wordt opgenomen, maar toch voelt dit net wat te veel aan als een theatervoorstelling.

Veel sentiment, veel traantjes en veel zoet gebeuren, Carion wil het allemaal zo verdrietig mogelijk neerzetten. Hij heeft het voordeel een mooie gebeurtenis te mogen vertellen, maar de uitvoering is eigenlijk zo standaard dat het soms snel vergeten is dat dit echt gebeurd is. Het voelt toch echt te veel aan als een voorstelling.

Personages spelen allemaal eigenlijk een karikatuur. Elk personage is sterk aangezet en ik zou zelfs willen zeggen dat we ze al eerder hebben gezien. Vooral de sentimentele randjes eraan irriteren uiteindelijk, en dat enkele andere personages typische schurken moeten uithangen draagt ook niet bij aan een realistische setting.

Verder weten de eerste en laatste 20 minuten totaal niet te boeien. Ik begrijp wel dat ze het doen, voor voeling met de personages natuurlijk, maar zowel de personages als de dialogen zijn gewoon niet interessant te noemen. Opnieuw dat sentimentele gedoe eromheen is niet nodig. Het is vanzelfsprekend al sentimenteel, maar hier wordt het wel heel sterk aangezet. Neptraantjes ook altijd. Verpest te veel momenten.

Middenstuk is verder wel mooi en geslaagd. Het bijzondere moment wordt uitstekend neergezet. Vond het erg mooi om te zien en dat is ook wel het punt waar doorbreekt dat je eigenlijk geen vijanden hebt. Iedereen is hetzelfde. Bovendien zagen de settings er erg mooi uit en het kerstsfeertje wordt op een unieke manier belicht.

Mooie sequenties daar, maar ook met een paar saaie dialogen. Toch zijn die momentjes mooi genoeg om de film een voldoende te geven. Sterk acteerwerk ook van de personages, Bruhl en Canet doen het erg goed. Jammer dat de film te snel naar zwaar aangezet sentiment grijpt, maar verder worden de subtielere momentjes prachtig neergezet.

Mooi verhaal en een goede boodschap. Op waargebeurde feiten, maar op een gegeven moment werd het wel een beetje heel veel van het goede. Bij elkaar schuilen tegen de bommen. Zal dat echt gebeurd zijn? Als dat zo is, dan verdiend de film een 4.

Mooie gemaakte film met een eveneens goed verhaal, de cast die ook goed speelt en vooral de setting van de 1st wereldoorlog is goed gedaan. Zeker meer dan ee kijkbeurt waardig.