In tijden van kolonialisme is het moeilijk om culturele en raciale verschillen te overbruggen, omdat er geen grond van gelijkheid is. De auteur E.M. Forster zag duidelijk verder dan zijn tijdgenoten en stelt zich kritisch op tegenover de rassenscheiding die de Britten invoerden. Hij illustreert dat met een verhaal over een vrouw die tijdens een bizar moment waarin ze met open ogen het bewustzijn even verliest een bevriende Indiër (een moslim) beschuldigt van aanranding tijdens een toeristisch bezoekje aan oude grotten.
Het daaropvolgend proces legt alle spanningen bloot die heersten tussen de Britten en de Indiërs. Er was één vrouw nodig om alles op stelten te zetten.
Als dit u allemaal niet veel zegt, dan is er nog altijd de pracht en praal van India die ongelooflijk mooi geschoten is. In een scène zien we de jonge juffrouw Quested fietsen door de natuur waar ze onder de indruk raakt van oude Indische beeldhouwkunst. Het zou zo maar kunnen dat ze daarna in die grot geestelijk volledig overweldigd was door de cultuurshock, tot op het irrationele.
Wat ik er van vond: een mooie sfeervolle spektakelfilm van veteraan David Lean, die me rustig liet wegdromen in een exotisch India. Leuk dat deze film zo goed gewaardeerd wordt.