Each Dawn I Die (1939)

is dit een beetje een vette film ofniet??

1939...!

James Cagney, deze keer aan de goede kant van de wet, in een film over een onschuldig veroordeelde journalist.

Hij krijgt in de gevangenis niet alleen te maken met gangsters maar ook met wrede, corrupte agenten en ambtenaren.

De procedures om hem weer vrij te krijgen duren zo lang en worden zo vertraagd dat Cagney er bijna onderdoor gaat. De film brengt goed in beeld hoe je in de gevangenis een grotere misdadiger kunt worden dan daarbuiten. De frustratie van Cagney is zondermeer voelbaar.

Cagney doet het op zich goed, en krijgt prima tegenspel van ondermeer George Raft als Stacey. Ook de overige rollen zijn goed ingevuld.

Deze film is zeker geen hoogvlieger, maar gewoon een prima productie uit het topfilmjaar 1939.

Okay, canary, start singin'!

Normaal gezien neem ik films op van TCM vanwege bepaalde actrices maar zo af en toe kies ik toch voor een acteur. James Cagney is zo'n acteur die ik graag zie spelen maar wiens films op DVD redelijk moeilijk te vinden zijn. Daarmee was ik ook wel erg benieuwd naar deze Each Dawn I Die want met maar zo'n dikke 20 stemmen een een gemiddelde van 3.57 waren de verwachtingen erg hoog gespannen.

En die komen in zijn geheel uit. Tot nu toe was er nog maar één film die ik met Cagney had gezien waarin hij een goede speelde (Rue Madeleine 13) dus ik kende hem vooral als gangster maar dit doet hij toch ook weer erg leuk. Hij blijft die fantastische karakterkop natuurlijk behouden maar hij slaagt erin om zijn personage geloofwaardig te laten evolueren. Vooral de scènes waar hij langzaamaan zotter en zotter begint te worden in het hol is erg sterk. Cagney is en blijft een geniale acteur. Maar het zou oneerlijk zijn om de score van de film geheel aan Cagney te wijten want ook George Raft als Stacey doet het erg goed. Het is niet de eerste keer dat ik hem zie spelen (als gangster in Some Like it Hot en als gangster in de originele Scarface) maar zijn hoofdrol hier is een rol om in de geschiedenisboeken te schrijven. De combinatie tussen de twee is om je vingers van af te likken. Naast al dit mannelijk testosteron geweld zit er ook nog een vrouw in de film 'gepropt' maar ook Jane Bryan doet het meer dan behoorlijk als Joyce, de vrouw van Cagney's personage. De bijrollen zijn trouwens ook sterk ingevuld. Een aantal heerlijk slechte koppen voor in de gevangenis, een aantal klikkers en cipiers waar de corruptheid van af straalt en iedereen lijkt perfect in zijn rol te passen.

Zoals ik daarjuist al zei is Each Dawn I Die wederom een poging om Cagney eens aan de andere kant van de wet te plaatsen en het resultaat mag er plotgewijs vast en zeker zijn. Wat mij vooral aansprak is hoe Frank Ross als onschuldige journalist langzaamaan begint te veranderen in een echte crimineel vanwege de omgang met anderen criminelen. In het begin gaat het nogal stroef maar de corruptheid van de cipiers doen hem toch omkeren. Vanaf dan lijkt de film af te stevenen op een voorspelbaar feel-good verhaal waar de bekeerde gangster Stacey er alles aan zal doen om Ross vrij te krijgen maar dan neemt het verhaal toch weer even een andere twist door het 'verraad' van Stacey. Wat zich daarna ontvouwt is een heerlijk einde waar een gevangene in de gevangenis inbreekt en daarna terug probeert te ontsnappen. Het resultaat is een strijd tussen cipiers en gevangenen die op zich sterk in beeld wordt gebracht. Natuurlijk komt het personage van Cagney uiteindelijk weer vrij maar storen doet dat helemaal niet.

Een jaar nadat William Keighley één van de beste Robin Hood verfilmingen maakte, regisseert hij Cagney in een degelijk maar schijnbaar vergeten misdaadverhaal met een atypische Cagney in de hoofdrol. Hij doet het goed maar ook de bijrollen zijn van een hoog niveau en het plot blijft gedurende de 90 minuten geheel boeien.

Dikke 4*

Met George Raft en James Cagney heb je hier twee iconen van de Warner Bros. gangstercyclus bij elkaar. Cagney speelt Frank Ross, een journalist wiens onderzoeken naar corruptie op hoog niveau er toe leidt dat middels een list onschuldig in de gevangenis belandt wegens doodslag. George Raft speelt Stacey, een doorgewinterde mede-gevangene die Frank te vriend weet te houden en die een grote invloed op hem heeft. Cagneys karakter is niet geweldig geschreven en is het slachtoffer van overdreven schommelingen in zijn karakter, maar met zijn energie en acteertalent weet hij te voorkomen dat je als kijker de aandacht verliest. Het beeld van het gevangenisleven is bovendien wat dik aangezet, maar de twee sterren zorgen er desondanks voor dat deze film nooit verveelt en dus toch een kijkje waard is.

Goeie film over een journalist die onschuldig in de gevangenis terecht komt vanwege een dodelijk ongeval. Een vrij typische jaren '30 misdaadfilm die gemakkelijk wegkijkt. Er zit genoeg vaart in het verhaal en er gebeurd genoeg. De vele scenes in de gevangenis zijn allemaal goed. James Cagney met zijn karakteristieke kop doet waar hij goed in is.

Dit is meer bijna een gevangenis film dan een misdaad noir , begrijp me niet verkeerd , als een verhaal hoe wreed het gevangenis systeem is is deze film ( wellicht 1 van de oudste die ik ooit zag zeker geslaagd .

Het hoofdplot ( cagney die geframed word en onschuldig wordt veroordeeld ) raakt af en toe een beetje op de achtergrond maar het verhaal is sterk en dat is niet perse een minpunt , Cagney speelt zoals altijd weer sterk .

Al de berichten hierboven geef ik een duim!

Wat een leuke, fijne gevangenisfilm.