Anchors Aweigh (1945)

Als ik me niet vergis, is het in deze film dat Gene Kelly met Jerry (inderdaad, dé Jerry uit TOM & JERRY) (tap)danst. Alleen al hiervoor is het de moeite van het bekijken waard.

Wow, die Grayson kan zingen zeg. Wat een bereik en souplesse. Helaas niet de hele film gezien, maar het is heel duidelijk een studio-film, met al die geschilderde acherwantjes en décorstukken.

Ook weer zo'n slechte mgm musical. Ik ben een fan van Tom & Jerry en daarom destijds gekeken. Deze scene is de moeite waard. Een film in een film zal ik maar zeggen. Dat is wel een 4.0 waard. En gelukkig nu als bonus op dvd, maar de rest van film.

Wie kan daar nu op kwaad zijn ? Wat is er uitbundiger dan matrozen die een verlofpasje krijgen om er op los te vieren.

Kan het kwaad dat alles in functie staat van het dansvermogen van Gene Kelly, van nachtegaal Kathryn Grayson en van die andere jonge gast ? Hoe noemt hij weer ? Oh ja, Franky Boy Sinatra. The Voice. "I fall in love too easily", zingt hij. En dat deed hij zeker.

Leuke musical met de topartiesten Kelly en Sinatra in de hoofdrollen. Baanbrekend vanwege de mix met animatie. De liedjes zijn sterk. Goed.

Eigenlijk is dit een opmaat voor On the Town, de musical die Frank Sinatra en Gene Kelly vier jaar later (1949) onder regie van Stanley Donen afleverden.

In beide musicals is het uitgangspunt identiek - matrozen die tijdens verlof op vrouwenjacht gaan - maar de uitwerking in On the Town is vele malen beter.

Anchors Aweigh heeft een aantal leuke scenes, maar wordt gehinderd door een veel te lange speelduur, relatief zwakke liedjes, en gebrek aan spectaculaire dansscenes. Dé dansscene is uiteraard het overbekende stukje waarin Gene Kelly met tekenfilmfiguur Jerry een zeer knappe choreografie uitvoert.

Daaromheen blijft het allemaal te vlak en soms ronduit saai, zoals de scenes met dirigent Iturbi.

Tja, en dan Kathryn Grayson. Het is ongetwijfeld heel knap wat ze doet, maar ik hou absoluut niet van haar zangstijl, een sopraanstem die veel beter past in Weense operettes dan in spetterende Hollywood musicals. Haar gekwetter en gekweel werkt mij enorm op de zenuwen. Vervelend meisje.

Het is wel MGM; dus hoge production values, mooie sets, en vroege volvette technicolor, en in dat opzicht wel leuk om een keer te zien, maar meer ook niet.

Heerlijke feel good film verhaal is gewoon normaal.

Acteren is goed en muziek zalig.

De Spaanse sfeer die er tussen zit doet het goed.

3,5 ster

Leuke en vrolijke film, zeker gezien het jaar waarin deze is gemaakt.

Gene Kelly.. whow! Ik vind hem zo goed, ter ere van hem wil ik deze film 5 sterren geven. Hij is pas een echte acteur! Zo zie je maar hoe een film leuk kan worden door een goede acteerwerk. Geen special effects ofzo, en ook geen stoere personages. Het verhaal is simpel en veel humor.

Wel 1 kritiek: Toen Suzie ging zingen, heb ik wel last gehad van oorpijn... zoooooo slecht.

Voorloper van On The Town.

Op zich volgt deze film zo'n beetje hetzelfde uitgangspunt als alle andere Kelly films. Mannen op versiertoer. Deze film duurt wel wat langer, had van mij ook wel weer wat geknipt kunnen worden, maar op zich leek deze film wel wat beter gedoseerd.

Normaal klaag ik over liedjes die weinig met de rest van de film vandoen hebben, ditmaal is het echter het hoogtepunt van de film. De scene met Jerry is namelijk wél erg leuk. Vond het technisch ook erg fijn gedaan, kwam erg mooi uit allemaal. Het stuk voegt verder weinig toe aan de film zelf, maar als scene op zich zeker geslaagd.

Grayson was jammer genoeg wél erg vervelend. Al viel het nog wel mee zolang ze niet zingt, haar styling (wie zei er sneeuwwitje?) is hilarisch, maar dat geforceerd gezang is echt niet om aan te horen. Best jammer om de film ook mee af te sluiten (die auditie).

Verder zeer luchtig en vlot vermaak, waar de scene met Gerry ditmaal voor een halfje extra zorgt. Fan zal ik nooit worden, daar zijn de muziek en gewone dansstukjes gewoon een te groot obstakel, maar saai zijn deze films gelukkig niet.

1.5*

Heerlijk maar ben ook gek op alle films met Gene Kelly.

Het zegt genoeg dat ik het in twee delen bekeken heb. Het duurt veel te lang, en het verhaaltje stelt niks voor. Het duurt maar liefst een half uur voordat het saaie en gezapige verhaal opgeleukt wordt met dans. Ook daarna wordt het nooit echt een dansfilm, maar dan nog eerder een zangfilm. Het stukje met de getekende dieren en Jerry the Mouse redt het geheel nog van een al te erge onvoldoende, maar afgezien daarvan vond ik toch echt niet leuk genoeg.

2,5*

Ondanks de aanwezigheid van twee topzangers en een topdanser een eerder middelmatige musical. Het verhaal doet weinig ter zake, want dat is enkel bedoeld om de liedjes en dansscènes aan elkaar te rijgen. Af en toe best leuk vanwege de muziek en dan doel ik vooral op de glasheldere coloratuur stem van Kathryn Grayson, die haar mentor Jeanette MacDonald makkelijk naar de troon steekt. De mooiste scènes zijn evenwel voor Gene Kelly met zijn balletten met Jerry (van Tom en Jerry) en het kleine Mexicaanse meisje. Als extraatje wordt José Iturbi opgevoerd. Een virtuoos op de piano, maar ik ben niet onder de indruk daarvan, want ik vind dat hij prachtige muziekstukken nogal mishandelt.

net geen 5/5 vanwege iets te lang en de liedjes van Kathryn Grayson vond ik afschuwelijk. Voor de rest top amusement, Gene Kelly en Frank Sinatra in topvorm en natuurlijk de legendarische dans met Jerry

Romantische muzikale komedie waarin enkele talenten hun kunsten kunnen vertonen, Frank Sinatra en Gene Kelly op kop. De scene waarin Kelly danst met Jerry is iconisch te noemen, de enige scene uit de film die ik reeds kende, en had geen idee dat het in deze film zat. Qua timing valt er op die scene helemaal niets aan te merken, prachtig geanimeerd. Ook de rest van de film is voldoende entertainend, hier en daar leuke humor, en knappe mensen in de hoofdrollen natuurlijk. Kelly en Sinatra zijn misschien niet de grootste acteertalenten maar dit zijn nu wel rollen die ze prima aankunnen. Verder ben ik erg onder de indruk van Kathryn Grayson, haar uitstraling, prima acteerprestatie en dan het moment dat ze haar keel openzet, deed dan weer mijn mond openvallen. Ja mensen op het forum, zo klinkt een klassieke sopraan dus, get used to it

In zijn geheel duurt de film wel lang, waarbij het soms aansleept, maar gelukkig kunnen we intussen wel genieten van de prachtig frisse technicolor. Ook interessant zijn de zichten op de MGM studio in die tijd. De regie van George Sidney is prima.