Out of the Past (1947)

... maar ik zou voor deze gaan.

(*DVDreview: http://tinyurl.com/29jfna , *DVDreview2: http://tinyurl.com/2234q9 ).

Ik twijfel enorm, deze film kijken om 3:10u na een saai avondje thuis, of naar een party in Brussel gaan

Opnemen misschien?

Out of the Past viel me tegen. Het verhaal draait meer om wat valse romantiek tussen enkele hardboiled personages, dan om het lekker sluw en cynisch onderzoeken van de achtergronden bij een mogelijke misdaad. Verder storen enkele onwaarschijnlijkheden in het verhaal die nauwelijks nader verklaard worden. Op een gegeven ogenblik gaan ze afleiden en verhinderen daarna dat je nog onbevangen meegesleurd wordt door de film.

Wel prachtige rollen van Robert Mitchum en Kirk Douglas. Jane Greer maakte niet echt veel indruk.

Smaken verschillen, maar de rol-toewijzing van de charismatische en aantrekkelijke Rhona Fleming (Meta Carson) en Jane Greer (Kathie Moffat) had precies omgekeerd moeten zijn.

De beeldvullende en fascinerende neus van Robert Mitchum is het enige wat ik me van deze noir kan herinneren. Zoals wel vaker is dit een typische 3,5*-film, een standaard oke werk dus.

Won de National Film Registry Award in 1991. Vele decennia later dan toch een terechte bekroning. Eigenlijk een echt tragische film over iemand wiens verleden hem blijft achtervolgen en die een aantal misdaden in de schoenen wordt geschoven die hij niet eens heeft begaan. Robert Mitchum is in elk geval erg sterk. Een donkere, cynische prent met een intelligent script, indrukwekkende dialogen en een einde waar je toch als kijker wat ongemakkelijk van wordt. Jacques Tourneur bewees ook andermaal zijn talent als regisseur. De print van de DVD uit de Warner Film-Noir box set is vlekkeloos. Ik kan alleen maar herhalen: die Film-Noir box sets zijn stevige aanraders.

Fantastische noir.

De basis wordt gevormd door een messcherp script en briljante dialogen. Ik heb zelden in een film zoveel quotable uitspraken gehoord, de een nog mooier dan de ander.

Kathie: "Oh, Jeff, I don't want to die!"
Jeff: "Neither do I, baby, but if I have to I'm gonna die last."

Het script is hard en meedogenloos. De 'dames' zijn zo onbetrouwbaar en hard als de 'boys', en deinzen nergens voor terug. Dat levert echt wel wat pittige momenten op, die je eigenlijk in de moderne mainstream film niet echt meer tegen komt.

En dan wordt er ook nog eens geweldig geacteerd. Een ijskoude en keiharde Kirk Douglas die Kathy op een bepaald moment vol op haar gezicht hengst 'I will kill you', een prachtige, verleidelijke en dodelijke Jane Greer, en niet in het minst een ultra-coole Robert Mitchum die van alle kanten en door alles en iedereen wordt besodemieterd en belazerd, maar geen seconde in paniek raakt.

Tourneur regisseert economisch en laat het verhaal en de acteurs hun werk doen, maar trakteert regelmatig op fraaie shots en camerahoeken.

Enig minpuntje is de wat weeë Virginia Huston als Mitchum's liefje Ann.

Voor de rest briljante film.

Er is iets aan film-noir dat ervoor zorgt dat ik films uit het genre gemakkelijk waardeer. Zelfs mindere noirs vind ik vaak nog erg vermakelijk en de 3,5* wordt gemakkelijk gehaald, terwijl ik er weinig op een onvoldoende heb staan. Het zullen de donkere beelden zijn, met de cynische hoofdpersonen, femme fatales en vaak scherpe dialogen. Daar val ik nou eenmaal snel voor. Vreemd genoeg vind ik Out of the Past, vaak geroemd als één van de beste noirs, niet echt een bijzondere toevoeging aan het genre.

Al kan dat ook aan mijn dvd-uitgave liggen. Out of the Past staat te boek als een van de visueel sterkste noirs, maar ik merkte er over het algemeen weinig van. Mijn dvd had een beetje een wazige beeldkwaliteit. Niets was ooit echt scherp. Onkijkbaar was het nou ook weer niet, maar het deed de film niet bepaald recht en eerlijk gezegd werden mijn ogen er op een gegeven moment moe van. Het was ook nooit echt zwart-wit, want er zaten vreemde groen-paarse tinten in en op de helft werd het plotseling gewoon paars-wit. Blijkbaar heb ik net een luie dvd-overzetting getroffen. Ik ga Out of the Past sowieso nog eens herkansen met een betere kopie.

Misschien was het omdat ik wat vermoeid was door het beeld, maar rond een uur kon ik het plot ook nog moelijk volgen. De eerste helft was best sterk, met die lange flashback, maar later vervalt het een en ander in een overgecompliceerde intrige rond belastingspapieren en een valse bekentenis en ik zou liegen als ik zou zeggen te snappen wie nu uiteindelijk waar bedrogen heeft. Op het einde kon ik enkele touwtjes nog wel aan elkaar knopen om het belang van de ontknoping te begrijpen, maar toch voelt de tweede helft voor mij rommelig aan. Hopelijk komt dit ook beter uit bij een herziening.

Het is extra frustrerend omdat buiten de slechte dvd-kwaliteit en het verwarrende plot later in de film ik toch duidelijk wel een fijne noir spotte en verder alles zeer goed in orde lijkt te zijn. Mitchum is geboren voor dit soort rollen en hij is hier misschien nog beter op zijn plaats dan ooit (prachtig hoe hij zegt: "Baby, I don't care."). Jane Greer spreekt mij als femme fatale eigenlijk meer aan dan enige andere actrice die ik kan bedenken (al komt Linda Fiorentino in The Last Seduction dichtbij). Ze is erg knap, maar weet bovenal de balans tussen sexy, onschuld en kwaadaardigheid goed te behouden. Kirk Douglas is in een vroege rol misschien wel beter dan in zijn latere werk.

Boven alles is het echter de dialoog die werkelijk fantastisch is. Mij heb je al om met een zin als "Let's go down to the bar. We can cool off while we try to impress each other." Net als bij meesterwerken als Sweet Smell of Success, Murder, My Sweet en The Big Sleep is het een klein feestje om na het kijken van de film nog even op IMDB al die quotes nog eens te lezen. Ook zijn er toch wel een aantal sterke momenten in de film te vinden, zoals de introductie van Greer terwijl ze uit het felle zonlicht komt, de moord met de vishengel, de blik in Greers ogen als Mitchum met zijn oude zakenpartner vecht en de krachtige eindscène met de dove jongen.

Hmm, als ik er zo op deze manier aan terug denk lijkt het eigenlijk wel een fantastische film, maar mijn ervaring was iets anders. Nogmaals: een fatsoenlijke herziening zal uit moeten wijzen of het dan toch echt iets geweldigs is.
3*

Jammer, die R-2UK release, de R-1 release is voortreffelijk verzorgd, uitmuntende transfer (en met Eng. subs).

Graag met een goede transfer herziening van deze Noir!

Kathie: "Oh, Jeff, I don't want to die!"
Jeff: "Neither do I baby, but if I have to, I'm gonna die last."

Ik kan me hier goed in vinden. Ik vind het eerste uur sterk, daarna wordt het wat minder. Ik ben het met The One RIng eens dat het plot wat nodeloos ingewikkeld wordt. Die hele advocaat hadden ze weg mogen laten.

Ik niet. In "wat valse romanitiek tussen enkele hardboiled personages" kan ik de film niet herkennen. En wat heeft "het lekker sluw en cynische onderzoeken van de achtergronden bij een mogelijke (sic) misdaad" met film noir te maken? Een film noir heeft (vrijwel?) altijd tough guys of hard-boiled personages als hoofdpersonen. Dus hou je misschien niet van film noir?

Volgens mij is "Out of the Past" een prachtige, klassieke film noir. Enkele onwaarschijnlijkheden zijn niet voldoende om mij mijn plezier in het kijken te ontnemen.
Bovendien blijft het natuurlijk een verfilmde pulproman, die in een recordtempo en voor relatief weinig geld, is gemaakt. Dan kan het gebeuren, dat een detail niet helemaal klopt.

Het script van OOTP werd in aanvang geschreven door de schrijver van de originele roman, later werden er 2 andere schrijvers toegevoegd. Dat zou erop kunnen wijzen dat er inderdaad wat problemen waren met de afronding van het verhaal. Het zij zo.
Ook de plots van Raymond Chandler, een grootmeester in het genre, zijn niet altijd even geslaagd. Misschien gaat het wel meer om de weg er naar toe, dan om het einde zelf.

Typische jaren 40 filmnoir met stevig drinkende en vooral rokende macho's en beelschone onbetrouwbare femme fatale's.

"Out of the past"vond ik erg goed..een must voor iedereen die van dit genre houd.

Er wordt erg goed geacteerd,Rhonda Fleming als de slechte Meta is fantastisch in een kleine rol.

In tegenstelling tot jordybeukeboom vond ik het tweede deel van de film sterker dan het eerste deel.

Dickie Moore als de doof-stomme Kid doet het ook goed.
Acteur Moore was een bekende kinderster,die ten tijde van deze film als 20 jaar actief was in de filmwereld en al in de vroege jaren dertig tegenover actrices als Greta Garbo,Marlene Dietrich,Shirley Temple en Norma Shearer had gespeeld.
Moore,nu al jaren getrouwd met de bekende film-musicalster Jane Powell,heeft een aantal jaren geleden een aardig boek geschreven over zijn leven als kinderster in Hollywood...Erg de moeite waard voor de liefhebbers van de klassieke film.

Gisterenavond zag ik de film op een originele kopie, maar helaas was het geluidsspoor van werkelijk erbarmelijke kwaliteit. Het was dus op de tanden bijten en dat heeft de film absoluut geen deugd gedaan; ook omdat ik omwille van de overheersende ruis soms de dialogen gewoon niet meer kon volgen (en ik dus ook eventjes in het duister tastte omtrent het hele gedoe met de belastingspapieren). Dus op voorhand meteen al zeggen dat de kijkomstandigheden verre van ideaal waren.

Out of the Past haalt zijn voornaamste sterkte uit de acteurs: Mitchum en Douglas zijn beiden erg sterk, ook de femme fatale van dienst doet het uistekend. Verder stikt de film van de one-liners en pittige dialogen: elk op zich vaak erg cool, maar het werd op den duur wel iets te buitensporig, op het ridicule af. Ook de knipoog naar het film noir-trekje - dat zowat alle hoofdpersonages halve kettingrokers zijn - met Mitchum die een sigaretje opstak wanneer mogelijk vond ik op den duur een tikkeltje potsierlijk overkomen. Maar tegelijkertijd heeft het zijn charme wel en werkt het tot op een zeker niveau.
Qua verhaal doet Out of the Past het ook niet slecht, alhoewel het allemaal vrij standaard is.
Een genietbare film noir, maar voor mij niet zo memorabel, op enkele one-liners na misschien. Een kleine 3,5*


3,5*

Prachtige noir, ook voor het oog een pareltje met schitterende shots.
De dialogen zijn om te smullen en Mitchum speelt geweldig.

Out of the Past is een aardige film-noir, die best een aardig verhaal heeft, maar soms teveel ineens probeert over te brengen, waardoor het soms ietwat rommelig overkomt.

Gelukkig heeft de film ook een aantal sterke punten, zoals de scherpe dialogen en de acteurs. Kirk Douglas en Robert Mitchum zijn erg goede acteurs en laten dat beiden ook zien. Vooral Mitchum is echt ontzettend goed hier, en speelt zijn rol met verve. Ook Douglas doet het meer dan goed en ik denk zelfs dat de beiden elkaars rol ook moeiteloos hadden kunnen spelen, zonder dat het ten koste zou gaan van het acteren in deze film. Ook Jane Greer doet het niet onaardig en is daarnaast een prettige verschijning.

Verder is het een vermakelijk filmpje met een redelijk hoog tempo en een geweldige scène; Als de stomme jongen met zijn vishengel een man op de rotsen boven hem haakt en naar beneden trekt. Ja een bovengemiddelde film dit, maar voor een film-noir op zich niet eens zo heel bijzonder.

3,5*

Ik vind dit wel een uitschieter in het Noir genre, juist bijzonder door het harde karakter, erg mooi geschoten zwart-wit, en een einde wat je zelden ziet.
Dit is voor mijn zeker een van de beste Film-Noirs.

Goed geschreven en leuk geacteerde film-noir zoals verwacht. Mitchum speelde heel aardig maar ik prefereer hier toch Jane Greer.

Prachtige cinematografische shots ook af en toe.

Vrij povere film-noir. Er zit weinig snelheid in, het verhaal kon me niet echt boeien en de personages waren letterlijk en figuurlijk kleurloos. Dan moet een film wel van hele goeden huizen komen, wil er nog een voldoende uitkomen. Niet dus. Opzich nog redelijk te doen door de korte speelduur, maar deze film zal ik niet zo gauw nog een keer opzetten.

P.S. Af en toe wel mooie shots, zoals in het bos.

Link Trailer on Vimeo

Wiki link

Ik heb er de laatste tijd een handje van om oude filmprenten blind uit te zoeken en die dan vervolgens een vreselijke misleidende vrouw (femme fatale) in de hoofdrol hebben. Denk aan Scarlet Street en Der Blaue Engel, echter weet Out of the Past een situatie te creeëren waardoor je zelf ook misleid wordt door zo'n schoonheid van een vrouw, in dit geval Jane Greer.

En je mag toch wel stellen dat ze echt verduiveld goed speelt. Ze is (als Kathie) zowel sexy als onschuldig, zowel charmant als misleidend en ze is mysterieus, maar vooral erg overtuigend, met een vinnige temptatie. Greer is gelukkig niet de enige die de show steelt, de hele film zit vol met buitengewone acteerprestaties. Kirk Douglas speelt een gewiekste wise-guy die echter hopeloos is aangetrokken tot de geraffineerde charme van Kathie. Hij speelt een kleine, maar goed gedoseerde rol en zo mag ik Kirk eigenlijk wel graag zien. De bijrolletjes mochten er ook zeker zijn. Joe is een stereotiepe crimineel die uitstekend een illustere rol speelt. De doofstomme jongen wordt fraai vertolkt en ook de twee dames, Virginia Huston en Rhona Fleming spelen een formidabele rol, eerst genoemde typisch onschuldig en de tweede zo onbetrouwbaar als de nacht.

Toch steelt vooral Robert Mitchum de show in een rol die op zijn huid geschreven is. Een krachtige uitstraling, stil en sober. Hij toont aan dat hij een acteur is van een uiterst magnifiek niveau, met puike quotes ook. Helaas loopt het noodlottig met hem af, maar het past uitstekend bij de film. Jeff en Kathie waren nou eenmaal alleen voor elkaar bestemd en moesten ook samen hun einde tegemoet zien, in een dramatische scene. Hij speelt een ex-detective die door zijn oud-werkgever, maar vooral dóór Kathie, nogmaals op een laatste klus wordt gestuurd, maar waar een vreemd luchtje aanzit. Wat volgt is een ondoordringbaar plot met een zeer sterk geschreven scenario waarin iedereen elkaar een oor aannaait en overal complotten te vinden zijn.

In de eerste 50 minuten zien wij een rustige karakterschets die laat zien hoe Mitchum afscheid nam van zijn oude leven en nu weer van zijn huidige leven, maar in de laatste 46 minuten volgt een wervelende golf van spanning en superbe dialogen. Regisseur Jacques Tourneur heeft met Out of the Past echt een geweldig werk afgeleverd. Ook qua cinematografie wist hij me royaal te verbazen.

4,5*/8,2

Beetje erg veel gepraat, normaal vind ik dat niet erg bij een film noir, maar hier probeert de film heel veel te vertellen en had ik moeite met het verhaal te volgen. Cinematografie was dan wel weer fijn

Heerlijk, zo’n oude film op groot scherm! Geen moment was ik verveeld tijdens ‘Out of the Past’, dit jaar zowat de “themafilm” van het Gentse Filmfestival. Een aardig tempo, uitstekende, vinnige dialogen door een perfecte cast en vooral psychologisch niet zo eenduidig als veel genrefilms uit dezelfde periode. (Uiteindelijk staat de protagonist voor een moeilijk dilemma tussen twee vrouwen die elk een eigen wereld(beeld) vertegenwoordigen.) De manier waarop regisseur Jacques Tourneur, een mij totaal onbekende naam overigens, dit dramatisch laat ontsporen, liet een zekere indruk na. Ook weer niet teveel natuurlijk: dit blijft gewoon een superbe misdaadfilm. En dus veruit het beste dat ik sinds lang in Kinepolis heb gezien!
3,5*

Film noir met net iets te veel onverwachte wendingen, waardoor het tweede deel van de film over de belastingpapieren en de valse beschuldigingen nogal rommelig overkomt. De cinematografie en de vlijmscherpe dialogen redden de film. En bovendien is er een nog jonge Robert Mitchum met zijn typische, nonchalante en onderkoelde Mitchum-stijl. Jammer dat de als altijd aantrekkelijke Rhonda Fleming maar een bescheiden rol heeft.
Prima film, maar zeker niet de beste in het film noir-genre.

Textbook noir met een sigaret op de lippen. Zelfs het scenario hult zichzelf even in nevelen, maar de mist klaart op als Jeff zich een weg baant door alle intrige. Grimmig ook. Niet dat het bol staat van het geweld, maar de keren dat er iets aan de hand is, ook wanneer dit niet in beeld komt, zijn opvallend. Daarnaast vanwege de archetypische hoofdrol die z'n verleden en het noodlot probeert af te schudden.

Mitchum lijkt in de wieg gelegd voor dit soort rolletjes. Beetje stoffig type met achteloze blikken en kalme intonatie, maar ondertussen ad rem en zo scherp als een mes. Goed voor een aantal rake opmerkingen. Andere blikvanger is Douglas, die met veel elan kleur geeft aan zijn schurk. Ook wanneer hij niet aan het woord is. Blijkbaar een familietrekje, ik moest zowaar aan zijn zoon denken bij die ferme grijs.

Hij heeft niet eens zo gek veel screentime, maar zijn aanwezigheid hangt als een donderwolk boven het moede hoofd van onze held, die willens en wetens in de val loopt, terwijl een slangachtige Greer hem op alle mogelijke manieren probeert te bespelen. Een femme fatale die over lijken gaat. Het mist een je ne sais quoi, maar het einde van de rit en het afsluitende knikje zijn goed voor een halfje extra.

Een klassieke, zwaarmoedige en "wezenlijke" film noir over een man die niet aan zijn noodlot kon ontsnappen. Het ingewikkelde verhaal (de nodige plotwendingen), met de ingrediënten misdaad, moord en intriges, waarin het noodlot alom vertegenwoordigd was, werd met vakmanschap verteld. Het mooie camerawerk (de film was in zwart-wit) maakte gebruik van licht en schaduw. De cast speelde werkelijk super, waarin Robert Mitchum als de antiheld en Jane Greer als femme fatale met een hart koud als steen, opvielen.

Degelijke film noir. Goed acteerwerk van Mitchum en Douglas, vlotte dialogen en aanvankelijk een interessant plot. Op enig moment wordt het qua verhaal minder doordat er wel erg veel plotwendingen en verhaallijnen zijn. Het had wat dat betreft rechtlijniger gemogen.

Blu-ray review: http://www.dvdbeaver.com/film4/blu-ray_reviews_63/out_of_the_past_blu-ray.htm

You're no good and neither am I, that's why we deserve each other...

Toch wel akkoord met chevy... er is een probleem met het tempo waardoor de film mij maar niet wilde boeien. De film wordt als een schoolvoorbeeld van film noir beschouwd, en dit is één van Kirk Douglas' allereerste rollen. Je kan wel zeggen dat Jane Greer volledig beantwoord aan de definitie van femme fatale... fataal voor Mitchum! De film kende een remake met Jeff Bridges en Jane Greer (!) : Against All Odds (1984) - MovieMeter.nl

Niet gek, tot ongeveer halverwege of iets later, daarna had ik geen idee meer betreffende "wie, wat, waar of waarom". Ondanks dat verwijder ik hem even niet, want ik sluit niet uit dat mij bij een tweede keer de dingen duidelijker worden. Maar naar mijn gevoel wordt hier toch gewoon een beetje teveel in die 90 minuten gepropt.