• 13.135 nieuwsartikelen
  • 169.882 films
  • 11.159 series
  • 31.928 seizoenen
  • 630.987 acteurs
  • 196.427 gebruikers
  • 9.184.011 stemmen
Avatar
 
banner banner

Follow the Fleet (1936)

Muziek / Romantiek | 110 minuten
3,06 44 stemmen

Genre: Muziek / Romantiek

Speelduur: 110 minuten

Alternatieve titel: Leve de Jantjes

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: Mark Sandrich

Met onder meer: Fred Astaire, Ginger Rogers en Randolph Scott

IMDb beoordeling: 7,1 (4.858)

Gesproken taal: Engels

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Follow the Fleet

"In the Super-Dreadnought of Musical Shows"

Zij wilde haar carrière laten voorgaan en wees zijn huwelijksaanzoek af. Hij ging toen bij de marine. Nu is hij echter terug, is ze een stuk vriendelijker en blijkt ze een leuke zus te hebben voor een collega van hem.

logo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Bake Baker

Sherry Martin

Connie Martin

Iris Manning

Singer in Trio

Captain Hickey

David Sullivan

Dopey Williams

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van matthijs_013

matthijs_013

  • 3628 berichten
  • 5457 stemmen

Als je een van de Astaire-Rogers-films hebt gezien, heb je zo ook meteen allemaal gezien, blijkt maar uit deze.


avatar van Dk2008

Dk2008

  • 10904 berichten
  • 748 stemmen

matthijs_013 schreef:

Als je een van de Astaire-Rogers-films hebt gezien, heb je zo ook meteen allemaal gezien, blijkt maar uit deze.

Het hoofddoel zal ook wel geweest zijn om het beroemde danspaar te kunnen zien op het witte doek. Maar de uitwerking toen maar nu nog, is veel groter. Het is namelijk ook best lekkere muziek uit die films. Fred Astaire kon ook goed zingen. Dus de liedjes verschenen op plaat en werden hits. En de broers Gershwin, Irving Berlin en Cole Porter vonden het ook mooi hoe Astaire hun liedjes vertolkte en het resultaat, nogal wat evergreens uit die films.

2.0


avatar van witboek

witboek

  • 905 berichten
  • 1117 stemmen

Heb wel genoten van het gedans.


avatar van Movsin

Movsin

  • 8081 berichten
  • 8298 stemmen

De matrozenpakjes openden de weg naar romance en muziek. Hollywood smeet in de jaren 30 Fred Astaire in de ring om zich van sukses te verzekeren en deed dat ook in de 40-er jaren met Sinatra en Gene Kelly ("Anchors Aweigh" en "On the Town").

Het plot speelde amper een rol, wel to face the music and dance.


avatar van Dk2008

Dk2008

  • 10904 berichten
  • 748 stemmen

Dick2008 schreef:

Het hoofddoel zal ook wel geweest zijn om het beroemde danspaar te kunnen zien op het witte doek. Maar de uitwerking toen maar nu nog, is veel groter. Het is namelijk ook best lekkere muziek uit die films. Fred Astaire kon ook goed zingen. Dus de liedjes verschenen op plaat en werden hits. En de broers Gershwin, Irving Berlin en Cole Porter vonden het ook mooi hoe Astaire hun liedjes vertolkte en het resultaat, nogal wat evergreens uit die films.

2.0

De BBC kan niet genoeg krijgen van deze films, want ze worden regelmatig herhaald. Toen ik deze vroeger op de BBC zag en dat is echt al jaren geleden, waren ze verbaasd dat er toch zoveel jonge mensen naar deze films keken. Dat zal nu wel niet anders zijn en de belangstelling voor dit soort films zal heus wel vele malen groter zijn dan het aantal stemmen bij deze film doet vermoeden, zie het verschil dan ook bij IMDb, en dat is nog betrekkelijk. Voor liefhebbers een leuke film met het beroemde danspaar Fred and Ginger.

Ik vond deze vroeger al niet veel aan, maar ik dacht laat nog maar eens kijken, het is er niet slechter op geworden maar ook niet beter. Naast Ginger en Fred toch ook vrij groot aandeel van Randolph Scott en Harriet Hilliard, die al getrouwd was met bandleider Ozzie Nelson, zingt hier twee liedjes. Zouden later veel succes hebben als Ozzie and Harriet. De zoon Ricky Nelson zou ook heel bekend worden. Kleinere rolletjes van Betty Grable en heel klein rolletje van Lucille Ball.

Behoorlijk lange film, sjiek hollywood en vaak terugkerend decor voor films hier the navy (maar vaak toch ook army en airforce). Hoop studiowerk, het draait dan ook veelal om het dansen, toch ook jazzy/swingmuziek erbij, begon toen de trend te worden. Aantal bekende nummers van Berlin. Let yourself go wordt vrij vaak herhaald. Ginger zingt en tapdanst. Fred speelt piano (aldus IMDb).

Let's Face the Music and Dance komt helemaal aan het eind. Lijkt me meer een dansfilm dan echt zo'n musical met een hoop show erbij, maar heb er verder niet zo'n kijk op. 2.0


avatar van Onderhond

Onderhond

  • 87416 berichten
  • 12430 stemmen

Astaire & Rogers.

Een hele tijd geleden hun ander werk al eens gekeken, deze was er op de één of andere manier tussenuit geglipt. Ik vermoed vanwege de wat langere speelduur, een musical vind ik meestal beter wanneer het binnen de traditionele 90 minuten valt. Sowieso al niet zo'n fan van het genre, dus compacter is beter.

Ook deze is wat te lang, maar verder is het een erg typisch werkje dat die liefhebbers zeker moet kunnen aanspreken. Een paar erg bekende nummertjes van Irving Berlin, Astaire & Rogers die perfect op elkaar ingespeeld zijn en ondanks een hoop drama in het plot toch veel luchtigheid.

Zo blijkt ook uit het einde. Maar een dubieus happy end, maar iedereen zit wel breed te lachen en te zwaaien naar elkaar. Typerend voor dit soort film, waar een hoop drama de volgende scene alweer lang vergeten is.

Weinig momenten die eruit springen of echt memorabel zijn, maar het is ondanks de speelduur toch een best makkelijke zit.

2.0*


avatar van Dk2008

Dk2008

  • 10904 berichten
  • 748 stemmen

Maakt deel uit van de Fred Astaire/Ginger Rogers film box zonder ondertitels

Het blijft een beetje op hetzelfde niveau want ja:

Het hoofddoel zal ook wel geweest zijn om het beroemde danspaar te kunnen zien op het witte doek.

Dk2008 schreef:

Naast Ginger en Fred toch ook vrij groot aandeel van Randolph Scott en Harriet Hilliard, die al getrouwd was met bandleider Ozzie Nelson, zingt hier twee liedjes. Zouden later veel succes hebben als Ozzie and Harriet. De zoon Ricky Nelson zou ook heel bekend worden. Kleinere rolletjes van Betty Grable en heel klein rolletje van Lucille Ball.

Behoorlijk lange film, sjiek hollywood en vaak terugkerend decor voor films hier the navy (maar vaak toch ook army en airforce). Hoop studiowerk, het draait dan ook veelal om het dansen, toch ook jazzy/swingmuziek erbij, begon toen de trend te worden. Aantal bekende nummers van Berlin. Let yourself go wordt vrij vaak herhaald. Ginger zingt en tapdanst. Fred speelt piano (aldus IMDb).

Let's Face the Music and Dance komt helemaal aan het eind.

Begint met Astaire Join the navy en zijn kauwgom gekauw is hilarisch. Rogers zingt verschrikkelijk. Danswedstrijd is leuk. Terug op schip I'd rather lead a band, eerst goed dan langdradig. Astaire speelt I'm putting all my eggs in one basket, later nog eens maar dan langdradig. Blijft prachtig richting einde Let's face the music and dance.

Matige film en onvoldoende voor mijn favorietenlijst net als die andere films uit de filmbox.

Hoofdreden is altijd Rogers geweest maar Astaire heb ik in de loop der jaren ook steeds beter weten te waarderen. Dus lekkere muziek en mooie dansscènes en hier en daar wat grappige momenten meer is er eigenlijk niet voor mij in deze romantische komedie met muziek erbij die wel aan de veel te lange kant is.