
The Stranger (1946)
Alternatieve titel: De Vreemdeling
Verenigde Staten
Film noir / Mystery
95 minuten
geregisseerd door Orson Welles
met Edward G. Robinson, Loretta Young en Orson Welles
Een detective is na de oorlog op zoek naar een belangrijke oorlogsmisdadiger. Hij laat een andere nazi uit de gevangenis ontsnappen in de hoop dat deze hem naar diens voormalig superieur zal leiden. Inmiddels heeft de gezochte oorlogsmisdadiger echter een goede dekmantel gevonden in een klein Amerikaans dorpje. Hij staat zelfs op het punt om te trouwen met een vooraanstaand meisje, dat zijn verleden uiteraard niet kent.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=ZbiLI6gfAiw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Spannende en zeer onderhoudende thriller. Wederom briljant geregisseerd (én geacteerd!) door Welles, met een geweldige eindscene. Alleen is het verhaal uiteindelijk iets te gewoontjes, zodat ik toch niet meer dan 4* kan geven.
(De print die ik zag viel trouwens nog redelijk mee)
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Vooral het tempo is erg aangenaam. Er zit veel vaart in en de kijker weet ook al snel hoe de vork in de steel zit. Maar desondanks slaagt Welles erin om de spanning toch vast te houden, d.m.v. een aantal goede en spannende scènes. Daarnaast is het acteerwerk buitengewoon goed. Welles is een prima badguy, waar veel dreiging vanuit gaat. Robinson is een erg fijne detective, die geraffineerd te werk gaat om Welles langzaam maar zeker te pakken te krijgen.
Maar ook de bijrollen en de luchtige humor tussendoor zijn leuk. Die restauranthouder, die met iedereen een potje wil dammen, voegt veel humor toe. Ook vond ik het wel grappig dat de vrouw van Welles zegt dat hij een beetje moet gaan sporten. Welles werd in het echt ook steeds dikker, naarmate de tijd vorderde, dus het was zeker toepasselijk op dat moment.
De laatste 20 minuten zijn erg sterk. Erg mooi gefilmd is ook hethele gebeuren bij de klokken met de dood van Welles. Dat is een geweldig sterk einde van een zeer amusante film uit het rijke oeuvre van Orson Welles.
4,0*
Dat Welles en Robinson topakteurs zijn geeft een extra boost aan deze film
voor mij zeer goed
Zeer genietbaar en ondanks reeds 70 jaar oud voor éénieder toegankelijk inzake filmkwaliteit en voldoende actueel inzake gegeven.
De muziek is hier en daar wat overdadig.
Van mij had het kleine wijsneusje Edward G. Robinson niet zo snel op de plek des onheils hoeven zijn.
Iets meer speurwerk (denk aan Double Indemnity) en aandacht voor het vooropgezette plan was aangenaam geweest.
Desalniettemin complimenten.
Spannend kat en muis spel tussen een nazi-in-disguise en nazi-jager. Een lekker vlot tempo en mooie schaduw shots maken deze film-noir erg genietbaar. Leuke bijrollen van de hulp en de komische shopkeeper / self-service cafébaas met zijn dambord die wat wil bijverdienen.
Verhaaltje stelt bitterweinig voor, maar eist traditiegetrouw wel zo'n beetje alle aandacht op. Dat biedt jammer genoeg weinig verrassingen, waardoor het al redelijk snel best saai wordt. Gelukkig duurt het allemaal niet te lang.
Van Welles zelf als acteur hoef je ook niet teveel te verwachten. Vind hem een erg slecht acteur, ook hier weer erg veel overacting. Robinson en Young zijn niet zo heel veel beter, al ligt het er bij hen wel net iets minder dik op. Soundtrack is ook absoluut geen meerwaarde, maar dat het in dit soort films zelden.
Rest het aardige schaduwspel van Welles. Leuk maar nu niet weer zo indrukwekkend dat het de gehele film weet te redden. Het maakt het wel iets draaglijker, net als het redelijk vlotte tempo, maar uiteindelijk stelt het gewoon bitter weinig voor.
1.5*
Orson Welles speelt een geweldige rol als voortvluchtige nazi.
Verder niet heel spannend maar vooral vermakelijk en fijn dat in het begin in Europa gewoon andere talen dan Engels werden gesproken. Het zou normaal moeten zijn, maar levert vanwege de lage frequentie inmiddels bonuspunten op. 3,5*.
Zwaktepunt is Orson Welles als Franz Kindler.
3*
De klokkentorenscène lijkt wel erg veel op die van Vertigo. Hitchcock had er vermoedelijk een betere film van gemaakt. Sorry Welles.
Visueel zit het goed ineen. In de slaapkamer torent de echtgenoot boven z'n vrouw uit als een dreigende schaduw. De toren met de klok is een uitstekende locatie voor de climax.
Ik denk altijd dat ik hierin de enige ben omdat film-noir nooit mijn genre is geweest, maar als ik berichten van Kiekerjan en J. Clouseau zo lees merk ik gelukkig dat er meer mensen zijn die zich stoorden aan het enorm onlogische scenario. Met name zo'n Orson Welles die een blauwe maandag na de oorlog geen spoortje van een accent blijkt te hebben. Ik vond 'm verder wel goed spelen, ik heb me vooral zitten ergeren aan het Grootse Flauwvallen van Loretta Young. Nee, en ook dat schaduwspel bij de belichting... Het zal allemaal wel. Ik weet dat er liefhebbers zijn maar film noirs kijken zal nooit een hobby van me worden.
2,0*