Hamlet (1990)

Beste Mel Gibson die ik heb gezien.

Alleen zo een zwaard (of lans) vasthouden is niet zo slim. (zie poster)

Goed acteer werk !

Alleen niet mijn soort film ... kon mijn gedachten niet echt bij het verhaal houden door het toch niet gemakkelijk taalgebruik en het behoorlijk langdradige verhaal ...

3 sterren

A Silly Poem

Said Hamlet to Ophelia,

I'll draw a sketch of thee,

What kind of pencil shall I use?

2B or not 2B?

ROTFLMAO

Niet echt mijn straatje, maar ik was aan het eind toch wel geboeid... Verder is de film (qua acteerewerk en vorm) niet een hele prestatie, matig zou ik eigenlijk willen zeggen... 3*

En toch nog 3 sterren Menghini?....

Ik vond dit helemaal niks. Ik kon de aandacht er absoluut niet bij houden. Dat "rare" gepraat is niet voor mij weggelegd, ik zie daar de kunst niet zo van en ik vind het al helemal niet geschikt voor film.

Als je een avond voor mij als een eeuwigheid wil laten duren, dan moet je mij deze film voorschotelen.

0.5 ster.

Verplichte kost dit jaar bij Engels literatuur. Volgens mijn leraar is Mel Gibson wel een showpikkie, en maakt hij er een one-man show van. Heb ooit het toneelstuk gezien als jochie van 5ofzo dus zou het absoluut niet weten, maar liever Mel Gibson dan een grijze muts. Begon saai, leek een lange zit te worden, maar naarmate het verhaal vorderde kwam je er mee in. Geen aanrader om in je vrije tijd te kijken, niet vanwege kwaliteit (was ok) maar vanwege ... het de zoveelste verfilming is, het taalgebruik etc. 3*

Ben het er helemaal mee eens. Heb hem ook verplicht gezien en is lettelrijk om in slaap bij te vallen. Het zal wel niet mijn ding zijn waarschijnlijk, maaar toch...

0.5*

Kijk deze film nu met school (engels literatuur)

Ben niet meer welkom zei mijn lerares, omdat ik in slaap viel tijdens de film.

Vooral een goed acterende Mel Gibson. Setting was ook goed.

En Glenn Close en Meryl Streep zijn één en dezelfde persoon, kan niet anders.

Weinig woorden.

Verrassend goede film. Gibson blijft overeind tussen kanonnen als Alan Bates en Paul Scofield, acteurs die gelardeerd werden in Shakespeare. Een moedige beslissing van Gibson om in 1990, op het toppunt van zijn Hollywoodiaanse roem, een zware rol als Hamlet op zich te nemen. Hij zet de krankzinnigheid, de melancholie van Hamlet treffend neer.

Trailer @ youtube

Ik ben nog op zoek naar de versie van Kenneth Branagh, maar deze kwam ik sneller tegen. Een pak korter en toch ook met een sterrencast. Visueel is de film van Franco Zeffirelli niet zo mooi, m'n probeert het historisch wat geloofwaardiger aan te kleden. Maar bij een toneelstuk van Shakespeare mag het van mij wel wat romantischer. Maar deze film leek me wel ideaal om het verhaal wat te leren kennen.

Mel Gibson werd opgepikt na rollen waarin hij toch halfgek is als Mad Max of Lethal Weapon. En hij past mooi in de rol van Hamlet. Een boeiend figuur en eens je mee bent met het typische Shakespeare-taaltje, wordt je zo meegesleept.

De film heeft haar momenten en de makers hebben een compromis proberen te maken tussen de authentieke Shakespeare en een film die niet zo lang duurt voor de filmliefhebber. Visueel is dit niet echt mooi, zoals ik al zei, maar de acteurs maken gelukkig wel veel goed. Ik heb meer hoop in de versie uit 1996.

De poging maar eens gewaagd vanwege de Oscar nominaties, een bekende cast, een soundtrack van Morricone, een bekend verhaal en de uitstraling van Shakespeares Hamlet. Toch geeft de film verre van wat er verwacht wordt, en ondanks enkele aardige elementen valt de film als geheel tegen.

Men valt met de deur in huis wat betreft het overlijden van de koning, maar vanaf daar duurt het toch lang tot de volgende stap in het verhaal, namelijk dat Hamlet de verschijning ziet. Tot dan is het tempo matig tot traag, en lijkt er na de verschijning plots verbetering in te zitten, maar helaas. Na een korte opleving die dichter bij de essentie komt, verzand het geheel weer in theatraal gedoe, getergde en wanhopige blikken en lange monoloog achtige dialogen in de ruimte. Elementen die uiteraard bij het genre en tijdsbeeld horen maar het geheel uitermate stroef maken om in te nemen. Pas richting het einde, met het duel, wordt het drama iets verhoogd, stijgt de spanning en is het bijna jammer te noemen dat een verhaal met een dergelijk apotheose niet beter verpakt kan worden.

De soundtrack komt zelden echt naar voren, Gibson heeft aardige momenten maar lijkt toch niet helemaal op zijn plek. Zoals Gilliam ooit Willis bekritiseerde als pratende anus heeft Gibson in zijn houding en mimiek ook van die dingen waar hij gewoon niet van los komt, of het nu een serieuze of niet serieuze rol is. Behalve dat is Hamlet te lang en niet boeiend genoeg, en dat is jammer te noemen, want in het verhaal en vooral de slotfase zit meer, en heeft potentie waar meer van te maken is. Deze Hamlet is dan ook een matige vertoning te noemen en kan gerust overgeslagen worden.