Nan Bei Shao Lin (1986)

Geen computer effecten of iets dergelijks. Voor elke fan van Shaolin Kung Fu aanbevolen, het is een stuk beter dan de gemiddelde B-Kung Fu film en bovendien nog erg leuk.

Kleine verrassing.

Filmpje dat zich perfect nestelt tussen de jaren '90 en jaren '70 martial arts. Je herkent de invloeden van de wat oudere SB films nog erg goed, maar toch zie je dat er ook vanalles verandert.

Opvallend inderdaad de vlucht naar de buitenlucht. Waar er in de meeste Shaws toch zo'n studiogeurtje aanhangt (en er ook erg veel in studio geschoten werd) krijg je hier mooie, zonnige en wijdse landschappen.

Verder is de combinatie Liu - Li erg sterk en laat Li hier goed zien dat hij zeker ook gewoon kan vechten zonder touwtjes. Film bevat trouwens opvallend veel gevechten en actiescenes, verhaal is minimaal en wordt tussendoor verteld.

Niet superspektaculair maar wel erg coole gevechtsscenes, best lollige humor en een los, luchtig sfeertje.

Zeer fijn filmpje voor de fans, al houdt het daar dan waarschijnlijk ook weer op. Chia-Liang Liu blijft verder een kleine underdog favoriet van mij.

3.5*

Wat je tegenwoordig allemaal op Netflix aantreft. Aardig om te zien, maar er moet wel gezegd worden dat de tijd duidelijk vat heeft gehad op deze film. Zoals bij meer wushu films uit deze tijdsperiode lijkt het erop dat de film achteraf gedubd is. Omdat de focus hier vol op de actie ligt, valt het mee met hoeveel last je ervan hebt, maar het valt wel op. Verder wordt er veel met een fisheye lens gefilmd, wat er soms erg raar uitziet. Tenslotte een nogal melig gevoel voor humor.

Maar genoeg wat er tegenover staat. Veel actie dus, en die ziet er goed uit. Maar met name de dansscène op het plein was een spektakel om te zien. Niet nodig voor het verhaal om dat zo lang uit te spinnen, maar wat mij betreft had het nog langer mogen duren. En vanwege de luchtige sfeer kijkt het allemaal best prettig weg. 2,5*.