Willy Wonka & the Chocolate Factory (1971)

Als kind of tiener wel eens gekeken (maar geen jeugdsentiment) en is mij altijd bij gebleven ondanks dat ik het weer wilde kijken als opfrisser, omdat ik heel veel dingen niet meest wist en ik de remake van Tim Burton heel erg goed vind. Nog geen beoordeling gegeven dus dan moest het er een keer van komen.

Helaas beviel het me echter niet echt, maar ook weer wel. Een gemengd gevoel. Het was niet zo leuk als ik me altijd herinnerde, vrij oudbollig (oke, het is 1971), maar daar hou ik normaal gesproken wel van. Visueel geen hoogvlieger (had het gevoel achter elke muur of constructie kabels, een camera of grote lamp te verwachten die ze gebruiken bij het filmen), het acteerwerk en de personages laten ook de wensen over. Het einde voelt ook een beetje te gehaast en ineens is het afgelopen. Toch vond ik het vermakelijk om weer eens te kijken, want het verhaal blijft leuk en grappig. Het is toch erg kinderlijk en fantasierijk en dat spreekt mij altijd wel aan.

De remake van Burton is echter in vele opzichten beter, want daar ga je het toch een beetje mee vergelijken. Over het algemeen zijn de meeste scenes vrij vergelijkbaar en bijna hetzelfde toch bevat de remake meer achtergrondinformatie, verdieping, emotie, beter acteerwerk en over-the-top gehalte die de film nodig heeft en is het trouwer aan het boek. Ook het visuele aspect is beter, maarja dat kon ook in 2005. Het personage Willy Wonka vind ik in beide versies goed gedaan, het is een kwestie van smaak, maar beide totaal anders. Dat is denk ik de grootste verschil van beide films. Al heb ik toch een voorkeur voor Depp.

Ik zal de film denk ik niet nog eens zien.

Tot afgelopen December had ik Willy Wonka nog nooit gezien. Ik heb in mijn jeugd wel een keer het boek gelezen en kan me nog herinneren dat ik het best een leuk boek vond. Maar om de één of andere reden hebben de filmadaptaties nooit mijn interesse kunnen wekken.

De filmadaptatie uit 1971 mag echter gezien worden als een jeugdklassieker en de 4K Blu-ray kreeg steengoede reviews. Toen de film voor een schappelijke prijs te koop was, heb ik dan ook niet geaarzeld.

Omdat dit mijn eerste kijkbeurt was, had ik geen nostalgische gevoelens bij Willy Wonka. Misschien dat ik daarom niet de charme van deze film kan zien, want ik vond Willy Wonka weinig bijzonder. Visueel ziet het er allemaal behoorlijk nep uit, zelfs voor die tijd. De karakters, die bol staat van de karikaturen, kon mij ook niet bekoren. Eigenlijk het enige pluspunt was Gene Wilder. De acteur die vooral bekend staat om zijn komische rollen, speelt hier voor zijn doen best ingetogen en is daarmee perfect als de onvoorspelbare Willy Wonka. Zijn rol tilt deze film dan ook boven de middelmaat uit. De liedjes zijn ook niet allemaal even geslaagd, al is Oompa Loompa liedje best aanstekelijk.

Over de 4K transfer ben ik ook niet al te enthousiast. Het beeld is prachtig en daar valt niets op af te dingen, maar wat was er in godsnaam aan de hand met het geluid. Ik heb Duitse nasynchronisaties gezien waarbij het geluid beter synchroon liep met de mondbewegingen van de acteurs dan hier het geval was. Of dit aan de Blu-ray lag weet ik niet, maar het stoorde behoorlijk.

Deze film gekeken, nadat we met de kinderen Wonka (2023) hebben gekeken. Ze kennen alleen de remake met Johnny Depp.

Weet iemand waar ik de Nederlandse stemmen kan vinden van deze film? We willen graag weten wie de stem van de opa van Sjakie in spreekt?

Even er snel door gejast gisteren nadat ik hem zaterdag op de kop tikte bij de kringloop. Zelf heb ik geen interesse voor een film als dit maar mijn baas had gevraagd te zoeken naar deze film want dit was jeugdsentiment en wilde hij graag met eigen kroost delen. Nou prima dan, dus greep ik zelf ook even de gelegenheid aan.

Her verhaal is duidelijk zat met de excentrieke snoepmaker die een bijzondere wedstrijd opzet waar iedereen natuurlijk wel winnaar van wil zijn. Mooi is de overduidelijke jaren '70 feelgood nostalgie die één en al vrolijkheid uitademt zelfs rond het verwende wicht en dat gulzige Duitse kind. Kpodig en humoristisch de fabriek die helemaal stil ligt zodat men repen kan uitpakken of de ontvoering van iemand met als doel een doos Wonka repen waar de betaler dan eerst weer over na moet denken. Natuurlijk steekt Sjakie daar bij af als het ultieme voorbeeld kind die altijd optimistisch is en nooit boos, wellicht wat overdreven allemaal maar goed dat is onderdeel van het verhaal.

Maar de schrik slaat me toch even om het hart als er iemand in de openingsfase plotseling begint te zingen, ach jakkes, musical elementen. Maar gelukkig zijn dit er maar een paar. Daar tegenover staat dat de film eenmaal in de fabriek best overtuigd met een goede Gene Wilder, mijn eerste kennismaking met de Oompa Loompa's waar ik nog nooit van gehoord had op een grap na in Two And A Half Men, en een aangename en leuke aankleding van doldwaze apparaten, uitvindingen en snoep waar er toch nog wel eens een paar zijn met wat rare bijwerkingen.

De catch van het verhaal met de ontknoping zijn vervolgens best geinig waar gulzigheid en eerlijkheid uiteindelijk key zijn. En zo blijkt deze kleurrijke film best oké te zijn en snap ik het jeugdsentiment dat een mens hier mee kan hebben. Kortom best leuk en ern prima voldoende wat mij betreft.