
Marcelino Pan y Vino (1955)
Alternatieve titels: Marcellino Pane e Vino | The Miracle of Marcelino | Marcelino, Brood en Wijn
mijn stem
3,66
(74)
74 stemmen
Spanje / Italië
Drama / Komedie
91 minuten
geregisseerd door Ladislao Vajda
met Pablito Calvo, Rafael Rivelles en Juan Calvo
Marcelino is een wees die opgroeit in een klooster. Op een dag eet hij zoals altijd zijn maaltijd in een kamertje vol oude spullen en Marcelino biedt een houten Jezus-figuur een stuk brood aan. De Jezus-figuur neemt ook daadwerkelijk het brood aan en Marcelino mag een wens doen. Marcelino zou dolgraag zijn moeder eens willen zien..
Links
IMDb (7,3 / 1820)zoeken in:
0
geplaatst: 14 september 2007, 20:10 uur
Eens met kappeuter. Het slaapliedje van de monniken mag nog genoemd worden, erg mooie scene. Dikke 3,5*.
0
geplaatst: 23 september 2007, 20:51 uur
Aandoenlijke film, met wellicht de beste acteerprestatie van een klein kind ooit. Het deed me aan The Song of Bernadette denken, maar dan wel stukken beter. Net als Kappeuter deed het religieuze me verder ook niet zo heel veel, maar ik kon er best van genieten. Jammer van de vreselijke subs op de dvd.
3,5*
3,5*
0
kappeuter (crew)
geplaatst: 23 september 2007, 21:24 uur
Ik ben trouwens christelijk opgevoed. Religie is me niet vreemd, maar het katholicisme is toch even wat anders dan hervormd. 


0
dragje
geplaatst: 9 oktober 2007, 16:47 uur
Bedankt voor het lenen!
I.v.m. werkdrukte hier even een snelle reactie....
Op bepaalde momenten kon ik zeer genieten van de prachtige beelden. Het verhaal was aandoenlijk maar de uiteenzetting van de diverse karakterrollen vond ik toch veelal te gechargeerd. Dit laatste voerde helaas de boventoon in deze film.
Persoonlijk vond ik de "onschuld" van het kind in films als Sciuscià (1946) of El Espíritu de la colmena (1973) indrukwekkender. In genoemde voorbeelden ontbreekt het wellicht aan een Christelijke moraal vanuit Bijbelse ethiek maar de acteerprestaties van de jonge acteurs zijn niet minder indrukwekkend en genieten mijn voorkeur.
3*
I.v.m. werkdrukte hier even een snelle reactie....
Op bepaalde momenten kon ik zeer genieten van de prachtige beelden. Het verhaal was aandoenlijk maar de uiteenzetting van de diverse karakterrollen vond ik toch veelal te gechargeerd. Dit laatste voerde helaas de boventoon in deze film.
Persoonlijk vond ik de "onschuld" van het kind in films als Sciuscià (1946) of El Espíritu de la colmena (1973) indrukwekkender. In genoemde voorbeelden ontbreekt het wellicht aan een Christelijke moraal vanuit Bijbelse ethiek maar de acteerprestaties van de jonge acteurs zijn niet minder indrukwekkend en genieten mijn voorkeur.
3*
0
geplaatst: 18 november 2007, 12:57 uur
In tegenstelling tot 'The Song of Bernadette' besteedt 'Marcelino Pan y Vino' minder aandacht aan de ontwikkeling van diens personages (eerder 'gechargeerd', zoals dragje correct omschrijft) en wist hij me bijgevolg minder te overtuigen in de uiteenzetting van zijn religieuze achtergrond, bijbelse thema's en mystieke sfeerschepping naar het einde toe. De onschuld van het kind en de nieuwsgierigheid naar het onbekende worden daarentegen, en geheel terecht overigens, met meer zorg behandelt, maar echt aandoenlijk wordt het zelden (Pablito Calvo wist me niet geheel te overtuigen van zijn kunnen). De naturalistische aanpak en de bij momenten contrastrijke zwart-wit fotografie lenen zich nochthans tot een aandoenlijk geheel, maar andermaal overheerst het gevoel dat 'Marcelino Pan y Vino' te snel op zijn doel afgaat.
3*
3*
0
starbright boy (moderator)
geplaatst: 25 november 2007, 17:04 uur
Mug schreef:
Marcelino gaat over een heiligverklaring voortvloeiend uit kinderlijke onschuld .
Marcelino gaat over een heiligverklaring voortvloeiend uit kinderlijke onschuld .
Precies, dat ontroerde me ook aan deze fraaie katholieke fabel. Een erg mooie film, die aan kracht wint door zijn mooie sfeervolle, naturalistische beelden van een Spaans, oud dorpje, de prachtige hoofdrol en de humor.
Ik ben niet Katholiek opgevoed, maar mijn beide ouders wel. Hoewel ik deze film (en het verhaal) niet uit mijn jeugd ken, kon ik de sfeer wel een beetje plaatsen. Ik denk wel dat deze film dan toch wat aan betekenis wint.
4.0*
.
0
starbright boy (moderator)
geplaatst: 25 november 2007, 19:05 uur
Net even mijn moeder gesproken (uit een katholiek nest) en wat ik verwachte bleek te kloppen. Mijn moeder kende deze film inderdaad ook nog uit haar jeugd.
0
geplaatst: 22 december 2007, 20:16 uur
Marcelino Pan y Vino is een film waar ik heel weinig op heb aan te merken. Alles zit simpelweg goed in elkaar, van de acteerprestaties tot het verhaal. Toch leek de film naar mijn mening op bepaalde punten iets te sentimenteel te worden. Maar zoiets ligt vooral aan de kijker van de film zelf. De één zal het als sentimenteel beschouwen en de ander niet. Daarnaast biedt de film te weinig op technisch gebied. Eigenlijk stoorde dat mij maar weinig, en bleef ik met een voldaan gevoel achter.
0
geplaatst: 11 januari 2008, 17:27 uur
Co Jackso schreef:
Marcelino Pan y Vino is een film waar ik heel weinig op heb aan te merken. Alles zit simpelweg goed in elkaar, van de acteerprestaties tot het verhaal.
Marcelino Pan y Vino is een film waar ik heel weinig op heb aan te merken. Alles zit simpelweg goed in elkaar, van de acteerprestaties tot het verhaal.
Klopt, en toch... De film heeft me nergens echt aangegrepen, al komt de onbezonnen, rurale sfeer wel goed over (ondanks het nogal ambigue einde). 'Marcelino Pan y Vino' mist niet alleen vaart, maar nog iets dat ik niet bij naam kan noemen; daarom dat ik me voornamelijk "onbeslist" voel over dit stukje cinema...
2,75*
0
geplaatst: 3 februari 2008, 00:02 uur
Weet iemand wellicht waar de opnames plaats hebben gevonden?
0
geplaatst: 26 maart 2008, 12:21 uur
Ik fluit het liedje nog mee.
Het eerste uur wat inleidende schermutselingen met wat verhaallijntjes, niemendalletjes etc. Maar het laatste half uur is pure filmmagie. De kracht van suggestie verbeeld in film (en geloof???). Verbluffend simpel en o zo effectief. Ontroerend dat je er stil van wordt. Alleen dat liedje hè, dat blijft een dag in je hoofd zitten (minstens).
Het eerste uur wat inleidende schermutselingen met wat verhaallijntjes, niemendalletjes etc. Maar het laatste half uur is pure filmmagie. De kracht van suggestie verbeeld in film (en geloof???). Verbluffend simpel en o zo effectief. Ontroerend dat je er stil van wordt. Alleen dat liedje hè, dat blijft een dag in je hoofd zitten (minstens).
0
geplaatst: 3 juni 2008, 21:21 uur
De laatste scènes zijn inderdaad erg mooi, echter kon ik me in het voorlopende uur vaak minder vinden. Humor die me niet geheel lag en schermutselingen die me niet veel deden me meermaals op de klok kijken.
Echter, wanneer de 'magie' dan om de hoek kwam kijken werd ik opeens toch geraakt, iets wat ik niet had kunnen verwachten. Eenzelfde soort magie als ook in een film als Ordet te vinden is.
Marcelino Pan y Vino is niet het imponerende/vertederende werk waarop ik gehoopt had en wat het had kunnen zijn. Dan had ik echt meer moeten meevoelen met Marcelino en zijn belevingswereld. Het bleef me allemaal wat vlak ogen, en dan kan zelfs een mooi einde de film niet geheel redden.
(Grappig om hier op de eerste pagina over het schilderij van de jongen met traan te lezen.
)
Echter, wanneer de 'magie' dan om de hoek kwam kijken werd ik opeens toch geraakt, iets wat ik niet had kunnen verwachten. Eenzelfde soort magie als ook in een film als Ordet te vinden is.
Marcelino Pan y Vino is niet het imponerende/vertederende werk waarop ik gehoopt had en wat het had kunnen zijn. Dan had ik echt meer moeten meevoelen met Marcelino en zijn belevingswereld. Het bleef me allemaal wat vlak ogen, en dan kan zelfs een mooi einde de film niet geheel redden.
(Grappig om hier op de eerste pagina over het schilderij van de jongen met traan te lezen.

0
geplaatst: 9 juli 2012, 10:28 uur
Voor die tijd leuk in elkaar gezet en aardig bedacht, aardig omdeze klassieker een keertje gezien te hebben.
0
geplaatst: 5 maart 2016, 22:11 uur
Een warme Spaanse klassieker, het is de verfilming van een sprookje, en het schijnt de eerste Spaanse film te zijn die de hoofdrol aan een kind durfde te geven. De jaren erna werd dat een van de populairste categorieën tijdens de dictatuur. Dankzij het religieuze thema en het tonen van voorbeeldige priesters kreeg het ongetwijfeld ook een streepje voor bij de censuurcommissie. De film werd een groot commercieel succes, en het werd ook in Berlijn en Cannes vertoond.
Tijdens de rustig verlopende eerste helft ligt de focus, zonder merkbaar moralistisch te worden, op menselijke waarden zoals hard werken, zorgen voor elkaar, e.d. Filmisch bevat het genoeg kwaliteit, bijvoorbeeld in de knappe kinderlijke dialogen tussen Marcelino en Jezus, de fraaie beelden met licht en schaduw, en ook in de prachtige eindscenes. In de tijd van een katholiek Spanje die in wonderen geloofde moet deze film al helemaal indruk hebben gemaakt. Het is een film die onlosmakelijk verbonden is aan die tijd. De regie maakt met deze film ook weer duidelijk dat je helemaal geen groot budget of bekende acteurs nodig hebt voor een krachtige film, inventiviteit volstaat. Een solide 3,5*
Tijdens de rustig verlopende eerste helft ligt de focus, zonder merkbaar moralistisch te worden, op menselijke waarden zoals hard werken, zorgen voor elkaar, e.d. Filmisch bevat het genoeg kwaliteit, bijvoorbeeld in de knappe kinderlijke dialogen tussen Marcelino en Jezus, de fraaie beelden met licht en schaduw, en ook in de prachtige eindscenes. In de tijd van een katholiek Spanje die in wonderen geloofde moet deze film al helemaal indruk hebben gemaakt. Het is een film die onlosmakelijk verbonden is aan die tijd. De regie maakt met deze film ook weer duidelijk dat je helemaal geen groot budget of bekende acteurs nodig hebt voor een krachtige film, inventiviteit volstaat. Een solide 3,5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.