Journey to the Center of the Earth (1959)

Ik zag hem laatst op TV, maar wel auf Deutsch. Zoals elke oude film gebeurt er voornamelijk niks en hangt de film van dialogen aan elkaar. Voornamelijk wordt er door de professor en mevrouw Goetaborg (verbastering van Göteborg) gekibbeld over feminisme. Verder veel gewandel en naarmate de film het einde nadert zowaar dinosaurussen, de reden waarom ik de film in eerste instantie keek. De dinosaurussen zijn echter gewone hagedissen alleen iets groter op het beeldscherm gebracht. Maar toch best overtuigend gedaan. Iets meer spektakel had de film zeker beter gemaakt, maarja van een film uit 1959 kun je dat eigenlijk niet verwachten.

Hoezo gebeurt er in 'elke oude film' 'voornamelijk niks'? Er zit hooguit minder actie in, maar als je daarop zat te wachten zit je bij een film als dit ueberhaupt verkeerd. Maar echte gebeurtenissen (plotontwikkelingen dus), daar heeft deze film er genoeg van. Dat heeft trouwens niet zoveel met de leeftijd van de film te maken hoor, in de jaren '20 maakte men tergend langdradige films, in de jaren '90 maakte men tergend langdradige films en in alle decennia daartussen ook. Gelukkig maakte men ook in al die decennia wel zeer boeiende films, daar kan je geen algemene regel m.b.t. de tijd voor noemen.

Wel is er een tendens (eind jaren '70 of begin jaren '80 begonnen) dat films steeds minder dialoog en meer actie gaan bevatten - maar aangezien doorgaans dialoog meer mogelijkheden biedt (doch niet altijd gebruikt) tot snelle plotontwikkelen, zou je hooguit kunnen zeggen dat er in nieuwe films dikwijls minder gebeurt - niet andersom. Maar ook hier geldt, dat er altijd tal van films zijn die zich niet aan de tendensen houden.

Toegegeven overigens, deze film behoort niet tot de spektakelrijkste avonturenfilms, en is op bepaalde punten (zeker in het begin) zonder twijfel aan de trage kant, maar dat ligt dus niet aan de leeftijd. Het enige punt van kritiek dat je noemt, wat wel aan de leeftijd van deze film te wijten is, is het feminisme-thema dat heden ten dage nogal gedateerd is, maar daar moet je maar even overheen kijken - ik vond het persoonlijk niet zo storend.

Ik vond het feminisme stuk niet storend eigenlijk, zeker gezien het verhaal zich toch in het verleden afspeelt toen het nog ongehoord was dat vrouwen meegingen op expeditie naar het middelpunt der aarde.

Ik zit te wachten dat deze oude versie(na zeer lange tijd) weer eens op tv komt, enige maanden geleden is er een nieuwere versie op tv uitgezonden.

Deze film stelde me al flink teleur toen ik een klein kind was, en dat gevoel is blijven hangen. Er hoort gewoon een soort minimum budget te zijn die je aan zulke soort films moet uitgeven, want dit zag er echt diep triest uit.

1,5*

Ze hebben aan deze film toendertijd een behoorlijke smak geld besteed hoor, het was echt een big budget film. Je bekijkt het waarschijnlijk teveel met hoe het nu er allemaal uitziet, dus ik vind je opmerking nogal onzinnig.

Heerlijke avonturenfilm, die enkel even tijd nodig heeft om op gang te komen. Dat het tempo soms iets minder hoog laag deed er niet toe. Mason speelt een standaardrol, maar doet dat wel met plezier. De eend Getrude niet te vergeten; ze speelde Mason eruit bij kennismaking! Herrmann's score is uitermate effectief en spannend. 3.5 sterren

Gelukkig heb ik hem zaterdag op BBC 2 op kunnen nemen!
Weet iemand hier of ik later ondertitel zou kunnen toevoegen?

Normaal kan je via 888 van teletext van de BBC de ondertiteling aanzetten. Maar dus niet als je die hebt opgenomen.

Prima avonturenfilm met een goede score van Bernard Herrmann. Deze film is in nederland op dvd uitgebracht door fox zag hem onlangs nog liggen voor 5 euro.

4*

Ik heb hem inderdaad toendertijd opgenomen.

Als ik hem ooit voor die prijs zie liggen van de versie 1959 dan koop ik hem direct.

Viel me toch wat tegen toen ik hem zag. Qua titel had ik meer B-filmerig vermaak verwacht (wist niet dat het een verhaal van Jules Verne was). De reuze-beesten zijn dan wel weer altijd leuk om te zien. 2,5*.

Leuke wegkijkfilm. Duurt wel iets te lang naar mijn mening, verder wel aardig.

3*

Nu bij van leest voor die prijs.

Wat een onzin. Ik heb nog nooit een klasieker gezien met zulke goede special effects. Schitterende decors ook. Het verhaal was goed, af en toe een goede grap en het acteerwerk lang niet slecht. De special effects waren zelfs beter dan dat ik vaak in jaren 80 films heb gezien.

4,5*

Misschien leuk om een keer naar te kijken, maar ik was op bepaalde momenten toch wat teleurgesteld. Vond het eigenlijk maar een middelmatige avonturenfilm. Ik was ook niet echt onder de indruk van de decors en de special effects. De vertolkingen waren wel goed. Naar mijn mening was de prent ook iets te lang.
De manier waarop ze uiteindelijk terug aan de oppervlakte komen, vond ik toch wel erg geforceerd.

zeer goede classic sience fiction , met redelijke goede special effects , zeker voor die tijd , de acteurs acteren ook allemaal goed , niet zo stijf en dom als sommige andere acteurs in de jaren 50 . de film is ook beter dan de nieuwe , meer uitgelegd , en alles laten ze beter zien . vondt deze veel beter . heb er zeer fel van genoten . een echte aanrader

Heerlijk typische jaren 50 avonturenfilm. De sfeer in zo'n films is geweldig. Vond deze als klein kind ook al erg goed.
4*

Toffe film uit de oude doos naar een verhaal van Jules Verne. Uit nostalgie bekeken, want die was me levendig bijgebleven. De special effects waren voor die tijd helemaal niet slecht en er gebeurt ook voortdurend iets. Er zijn ook heel wat zaken die totaal geen steek houden zoals het hele idee dat mensen tot in het midden van de aarde zouden kunnen wandelen. Storend vond ik het niet. Mason in heerlijk seksistisch, die Hans zou wel de vader van Dolph Lundgren kunnen zijn en zijn eend Gertrud is een constante door heel de film... al haalt het beestje het einde van de film niet . Ik vond dit nog steeds een knappe avonturenfilm.

Deze film gekeken omdat zanger Pat Boone erin speelt, een andere aanleiding is er niet geweest.. Eigenlijk niet heel bijzondere film, maar is wel te doen want James Mason is natuurlijk ook echt wel een goede acteur dus dan wordt zo'n film wel zeker genietbaar, ook al is het een toch wat voortkabbelende film. 3.0

Vreemd dat ik deze nog niet beoordeeld heb, want het is toch een van mijn favoriete Science-Fiction boekjes geweest. Schitterende verfilming. Samen met H.G. Wells' The Time Machine mijn favoriete Science Fiction klassieker.

Ondanks release in 1959, is dit een prima avonturenfilm met leuke effecten. Goede acteerprestaties, vooral van het monument James Mason. 3,5*

Deze vond ik spannender dan de remake.
Mooie effecten.

(voor zijn tijd) Zeer behoorlijke avonturenfilm met een hoog Disney gehalte. (SciFi sou ik het niet noemen)
Heeft me toch kunnen blijven boeien tot het einde...
Vooral de 'sfeer' van de film zit goed en dat is soms belangerijker dan een tsunami van special effects!
Wat mij betreft 3*en.

Jules Verne heeft fantastische verhalen geschreven, maar ik denk dat Journey to the Center of the Earth één van zijn zwakkere is. Het is nogal een onzinnige expeditie met uiteraard de nodige plotholes en allerlei avontuurlijke episodes die als los zand aan elkaar hangen. Neemt niet weg dat deze film toch alleraardigst is uitgevoerd. Heb me hier toch wel mee weten te amuseren.

Nu ben ik niet zo een grote fan van avonturenfilms, maar deze was voor zijn tijd wel heel mooi gemaakt. Niet overdreven spectaculair, maar toch boeiend met interessant personages. Als acteur deed zanger Pat Boone het helemaal niet slecht. Ik herinner me er niet meer zo erg veel van, veelal flarden, maar ik weet wel dat ik er toen van genoten heb, zeker een herkijkbeurt waard. Die grote Yslandse gast, ik meen dat dit de enige film is waarin hij ooit heeft meegespeeld.

Klassieker's koop.

De eerste verfilming van het beroemde boek van Verne is absoluut onderhoudend, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de film tevens nogal gedateerd is. Dat geeft natuurlijk niet zo heel veel voor een film uit 1959, maar er zijn er zat die de tijdstand beter hebben doorstaan. Het hilarische dieptepunt is, naast de plastic decors, een finale met een reptiel dat alle impact mist door de inmiddels achterhaalde special effects. Zoiets dient men bij oude films op de koop toe te nemen, maar deze film kent, naast degelijk acteerwerk, een langzaam tempo en duurt eigenlijk te lang. Niet alle klassiekers blijven goed bewaard helaas.

Redelijk.

Op zich is het verhaal natuurlijk onzinnig, maar het levert een leuke avonturenfilm op. En laat dat nu net een genre zijn waar ik wat mee heb. Wat is er nu een mooiere manier van escapisme dan het beleven van een avontuur om of in dit geval in de aarde?

Het tempo is redelijk, al hadden sommige scenes in de eerste drie kwartier korter gemogen. Eigenlijk moet je de avonturiers zo snel mogelijk op pad sturen. Als dat eenmaal gebeurt, is het behoorlijk vermakelijk. Een soort van tot leven gekomen Suske en Wiske album, compleet met een Krimson en al, maar dan geschreven door de beroemde Jules Verne. Vallende rotsblokken, onderwater lopende ruimtes, een bos met paddenstoelen, gemene hagendissen en een verloren wereld. Ik vermaak me daar wel mee.

De sfx zijn soms verouderd, maar ik vind het er overwegend toch goed uitzien hoor. Inderdaad beter dan films van tientallen jaren erna. De hagedissen zijn heel wisselend gedaan. Op momenten ziet het er niet uit, om daarna weer met een shot te komen waarvan ik me afvraag hoe ze dat gedaan hebben. En eigenlijk hebben deze effecten w.m.b. ook de voorkeur boven de lelijke computereffecten van bijvoorbeeld de remake. Deze film is dan ook op alle fronten beter, zelfs op technisch vlak dus. Mason is echt een van de beste acteurs ooit, al is dit niet perse een van zijn beste rollen. De andere acteurs waren vrij matig, al stoorde het niet echt. Verder vond ik het heel degelijk. Erg weinig mis met deze film. Prima om zo nu en dan zo’n film eens op te zetten. 3,5 sterren

De film begint overigens mooi met de intocht Edinburgh 1880. Waarna de film al vrij snel inzakt en een traag verloop kent.
Pat Boone zingt één liedje in het begin. Twee liedjes zijn er, zo lees ik bij IMDb, uitgehaald. Vergeleken bij Around the world in 80 days uit 1956, is deze film maar erg matig. Wat ook komt omdat het verhaal niet alleen niet aannemelijk is, maar het als zodanig ook niet wordt neergezet. Want bij zo'n expeditie hadden mensen toch wel wat beter mogen worden uitgerust.
Veel te lange lengte voor het eigenlijke avontuur, dat lang op zich laat wachten. Dan ben je al bijna op helft. Waarbij de decors van bergen er ook maar matig uitzien. Later worden de decors beter. Met die hagedissen is goed. De eend was ook leuk. Dat er een flink budget tegenaan is gegooid, haal je er vaak ook niet uit. Hier en daar zijn er wat aardige gedeelten. Maar verder stelt het niet zo heel veel voor. Ouderwetse familiefilm met vergezocht verhaal. 3.0

Goeie film waarin een professor en zijn team een reis begint naar het midden van de aarde. Een ouderwetse Hollywood avonturenfilm gebaseerd op een verhaal van Jules Verne die eigenlijk geen moment verveeld. Grote sets en uiteraard verraden de special effects de leeftijd van de film, maar blijven wel leuk om te zien. Een kleine 3.5 sterren.

Een avonturenfilm waar de combinatie van etiquette gepaard gaat met de zin voor avontuur. Jules Verne was zijn tijd ver vooruit of had tenminste genoeg fantasie om verder te denken te dromen hoe het onder water, diep in de aarde of ver weg in de ruimte zou kunnen zijn. Deze Journey to the century of the earth is een psychedelische film met momenten, nog voor de jaren '60 begonnen. Een groot verschil met latere avonturenfilms die zichzelf in de voet schieten met slechte CGI. Dat niet alleen, de combinatie met de heerlijke muziek van Bernard Herrmann is zeer toepasselijk. De man schreef veel muziek voor Hitchcock en zorgt voor een passend ietwat dreigend sfeertje. Die combinatie van etiquette door de personages (it's tea time), de wondere werelden en de wat dreigende muziek, zorgt er voor dat dit geen kinderfilm geworden is. Een boeiende avonturenfilm uit de oude doos, die zeker nog werkt.

Ach dat ik deze slechts 3* heb gegeven. Het verhaal mag misschien niet hoogstaand zijn voor een film uit 1959, nu dus 60 jaar oud, waren de effecten echt wel indrukwekkend. Ik ben eigenlijk nog steeds onder de indruk. Het hedendaagse publiek is nu ook verwend door de moderne CGI en effecten die nu met computer kunnen worden gegenereerd, maar het heeft niet die charme van dit oudje. Goede keuze om van oud op nieuw te kijken eigenlijk. Fijne cast met een goede chemie, en een dikke ster meer.