Huang Tu Di (1984)

Prachtige cinema van Kaige Chen. De beelden zijn werkelijk fenomenaal mooi en de muziek die de ontroerende liedjes ondersteund is prachtig. De cinematografie is in de capabele handen van onze grote vriend Zhang Yimou en dat is te merken ook.

Ik zou dus ook met alle plezier deze film aanraden aan iedereen die de Aziatische cinema kan waarderen. En aan Neo zou ik willen melden : Ga deze soundtrack eens zoeken

4,5 *

Eens in de zoveel tijd heb ik zin in zo'n "VPRO op de zondagmiddag"-film. Verre culturen, mensen die in het oneindige landschap verdrinken en waar een minimale gebeurtenis (zoals: er komt iemand in het dorp) zonder uitzondering de boel op zijn kop zet. Dan heb je aan Yellow Earth een goede. Meisje wordt verliefd op soldaat die liedjes komt verzamelen en ondertussen vertelt over het moderniserende China. Al gebeurt er eigenlijk geen reet in zo'n afgelegen plattelandsdorpje, het is living in the fast lane voor een vrouw. Op je 13e moet een meisje eigenlijk al een vent aan de haak slaan, jaar erop trouwen en dan hopen dat je het jaar niet al weduwe bent. Fraai in beeld gebrachte trage maar onderhoudende film. In feite heeft Zhang Yimou dit nog een keer overgedaan in The Road Home, maar dan met een gelukkige afloop.

Soms heb je van die films, die iets rustgevend uitstralen en iets aangenaams over zich heen hebben, en waarbij de tijd toch vlot voorbijvliegt, ondanks het niet al te hoge tempo. Yellow Earth mag zich wat mij betreft tot die categorie rekenen.

De mooie cinematografie springt er op sommige momenten echt helemaal uit. Dat levert echt hele mooie beelden op, die ook nog eens ondersteund worden door een fijne soundtrack. Deze combinatie zorgt weer voor een dromerige sfeer, die bijna de gehele speelduur aanhoudt. Verhaaltechnisch is het allemaal vrij simpel en soms gebeurt er op dat gebied nauwelijks wat, maar toch slaagt Chen erin om het continu boeiend te houden, omdat de beeldenpracht en de muziek nu eenmaal van een heel hoog niveau is.

Verder valt er niet zoveel over te zeggen. Dit is namelijk cinema die je zelf moet ervaren. Farewell My Concubine viel me destijds nogal tegen, maar deze is wel raak en laat zien dat Chen als regisseur, toch wel behoorlijk wat in huis heeft.

4,0*

Is dit werkelijk nergens op DVD te krijgen? Ook geen plannen voor? BFI gaat in ieder geval volgend jaar Farewell My Concubine op BR uitbrengen. Hopelijk volgen er nog meer van Chen Kaige.

Nee, dat had ik je toch al gezegd!

Ik verwacht niet dat BFI meer zal doen met Chen overigens. Farewell My Concubine is natuurlijk een heel ander soort film met vooral een ander soort (internationale) status.

Na het indrukwekkende, meeslepende Ba Wang Bie Ji van deze regisseur geïnteresseerd geraakt in meer van zijn werk. Dus dan eens kijken naar het debuut. Gedurende de film moest ik denken aan een aantal films van Zhang Yimou -- leuk om er dan op de aftiteling achter te komen dat meneer hier de cinematografie voor zijn rekening nam.

Een simpel verhaal maar niettemin wel boeiend om te zien. De combinatie van het acteerwerk, de fijne manier van filmen (ook al was de beeldkwaliteit niet zo tof) en de rake volksmuziek van Noord-China's platteland van de jaren '30 leveren een prima debuut op van Chen Kaige.