Nobi (1959)

Mijn eerste Ichikawa. Zeer intense en bijzondere oorlogsfilm. De scenes lopen uiteen van naargeestig naar geestig, om maar eens een woordspeling te gebruiken, maar de nadruk ligt absoluut op eerstgenoemde. Hoofdrolspeler Eiji Funakoshi heeft een hypnotiserende uitstraling, en levert een performance die de kijker nog lang bijblijft.

Een groep Japanse soldaten zit gelegerd op de Filipijnen, maar de oorlog is nagenoeg voorbij. Toch dienen ze een zware strijd te leveren tegen de honger en uitputting die hen te wachten staat. We volgen een Japanse soldaat die zich meer dood dan levend een weg probeert te banen door een verwoest landschap.
Uitputting is nog nooit zo goed verbeeld als in deze film. De acteurs kregen tijdens de opnames express weinig te eten. Dit straalt er goed vanaf. Hoofdrolspeler Eiji Funakoshi hongerde zich zelfs helemaal uit, totdat hij het een keer op de set begaf. Een groot deel van de film laat zien hoe het personage door het landschap slentert zonder dat er spectaculaire dingen gebeuren. Door het prachtige camerawerk werkt dit haast hypnotiserend en vliegt de tijd voorbij.
Nobi is een prachtige film die de wanhoop en uitputting van oorlog fenomenaal in beeld brengt.

Extreem goede anti-oorlogsfilm,totaal niet vergelijkbaar met de Burmese harp van Ichikawa,want naturalistisch,en hoe.De anti-held in de film deed me trouwens aan dat jochie in come and see van Klimov denken,in dier voege dat hij vaak met een totaal imbeciele,lege blik in de camera staart en zo contact maakt met de kijker.Overigens stelde het dieet van Adrien Brody voor de pianist weinig voor vergeleken bij de bijna-hongerdood van de acteurs in deze film,zoals de vorige gebruiker al aangaf.
Enige minpunt is dat de geweldsscènes door de voortschrijdende technologie wat zijn ingehaald en daardoor niet meer de impact hebben die ze 50 jaar terug wel hadden,waardoor ik mijn waardering niet verder laat gaan dan 4**,op subjectieve gronden dus.

Super hoge verwachtingen werden niet waar gemaakt in deze verder best redelijke film.

Ben trots om de 20e stem te geven Op naar de tip 250, jij!

Deze film deed me erg denken aan Stalingrad. Een leger wat geen leger meer is maar nog enkel een groep soldaten dat leeft van minuut tot minuut. Van 3 toch naar 4 sterren gegaan maar dit drama moet wel je cup of thee zijn.
Die Brucke, Stalingrad, Come and See, It is all quiet at the western front en nu Nobi zijn allemaal aanraders als je ook is de andere kant wil zien.

Na De Birmese Harp toch een tegenvaller.

Prachtige film met een hoofdrol speler om te zoenen, goh wat had ik het met hem te doen zeg.