Battle of Britain (1969)

Aan het begin van deze film viel mij meteen op dat er een hoop Duitse namen voorbij kwamen tussen de acteurs. Toch een pluspunt, want inderdaad, de Duitsers spreken gelukkig ook echt Duits in deze film want het zijn tenslotte zelf Duitsers. Het aantal personages in deze film was vrij groot waardoor ik het gevoel had dat ik bijvoorbeeld Michael Caine maar weinig voorbij zag komen. Het zou aan mij kunnen liggen, misschien had ik mij wat meer op de personages moeten richten.

De film kent zijn vele momenten van mooie shots. Zo ziet het er ontzettend mooi uit wanneer de vliegtuigen in de lucht zijn en wanneer ze neerstorten of ontploffen. Ook het camerawerk is dik in orde. De bombardementen op de verschillende basissen zijn spectaculair en worden eveneens mooi in beeld gebracht vanuit de lucht waardoor je een duidelijke puinhoop kan zien. Het is jammer dat er weinig variatie zit in Battle of Britain, want daardoor voelt de film toch wat aan de lange kant aan.

Battle of Britain

Afgelopen bouwvakantie (is ook al weer een paar maanden geleden) heb ik de fantastische WOII film ‘A Bridge Too Far (1977)‘ gezien en ik was daarbij verkocht aan de WOII films van de jaren 60/70. Ook leuk het bekende gezicht van Michael Caine ook weer in deze film te zien, het is nou dan al drie WOII films waarin hij een rol speelt en ik blijf het leuk vinden om hem er bij te zien. Toch vind ik hem aan de Britse / Amerikaanse kant beter dan zijn rol binnen de Duitsers in de film ‘The Eagle Has Landed (1976)‘.

Battle of Britain is zeker leuk om gezien te hebben en behoord zeker fijn tot de collectie van WOII films. Toch vond ik de film op sommige punten langdradig misschien wel eventjes saai worden als er maar constant in de lucht gevlogen werd. Uiteraard is het hele concept het ‘vliegen’ en de Luftwaffe met daarbij de Royal Air Force uiteraard. De film laat wel een mooi aspect zien over het feit dat de Duitsers wel degelijk hebben geprobeerd England over te nemen en dan met name eerst via de lucht en het idee was om daarna via zee over te steken, want England was schaars op de grond en had toen nog als sterkste weerstand de RAF. Helaas was Hitler eigenwijs, ik weet het eigenlijk helemaal niet zo goed wat hij was, buiten gestoord, maar er zijn theorieën naar buiten gebracht na de oorlog wanneer hitler er voor koos om niet naar Afrika te gaan maar die troepen mee te sturen naar England had hij misschien wel kunnen winnen. Dan was de zorg om het westen stukken kleiner dan dat het eigenlijk echt in de WOII was, en kon hij na de overwinning op England zich meer focussen op zijn echte doel: Sovjet-Unie.

In Battle of Britain krijgen we een mooi zicht op de vliegtuigen van de Luftwaffe, dit waren onder anderen de Junkers Ju 87 ook wel door de meesten de ‘Stuka’ genoemd, een jachtbommenwerper. De Stuka’s hebben een Jerichotrompet ingebouwd en dat met het zoemende geluid, ook wel het gehuil in de lucht, wat onder meer omschreven word als “een vorm van psychologische oorlogvoering”, ook wel op Wikipedia. Toch zijn de stuka’s de meest gevreesde vliegtuigen in de WOII, daarom ook het psychologische gedeelte. Wanneer de geallieerden dit gehuil hoorden waren ze direct bang, en een Junkers Ju 87 zonder deze trompet is geen echte ‘Stuka’ meer. Toch misschien fijn dat deze aanvallen waren gebeurd in de eerste stadiums van de oorlog. Mocht de techniek van zich laten horen en de Duitsers als rond 1940 een Messerschmitt Me 163 of een Messerschmitt Me 262. De eerste ‘straaljagers’ en hierbij heeft nazi-Duitsland toch weer geschiedenis geschreven. Ook kwamen de Heinkel He 111 in de film naar voren, de Duitse bommenwerpers met van die glazen koepels aan de voorkant, geweldig mooie vliegtuigen vond ik dit!

Toch brengt de film Battle of Britain een mooi stukje historie met zich mee. Uiteraard word ook in deze film een stukje van Duinkerk laten zien, uiteraard een stad die de Duitsers moesten hebben. Duinkerk brengt een fijne plek om super snel naar de overkant te kunnen. Een fantastische basis voor de Duitsers, al ligt Calais misschien nog we weer een stukje dichterbij (dit is ook de stad waar een verbinding ligt, volgens mij een trein of met de auto, zo’n mega tunnel). Toch zou ‘ Cap Gris Nez ‘ een betere plek zijn geweest (nu weet ik niet of dit ook een groot uitvalbasis was). Zoek maar eens op, op google.

Zoals ik al zei is Battle of Britain nou niet een ‘super’ film, en werd ik soms best wel slaperig van het constante beeld van de vliegende vliegtuigen die helaas te vaak uit een zelfde hoek waren gefilmd. Tuurlijk vond ik de luchtgevechten ‘episch’, wel leuk om naar te kijken, en werd de aanval op London ook mooi in beeld gebracht, werd ik niet warm noch koud van het feit dat er constant beelden werden gebruikt waar de vliegtuigen in beeld zijn gezet. Ik ben misschien meer een persoon dat houd van de grondtroepen.

De film vertoond een verhaal dat de Duitsers de invasie op Frankrijk net achter de rug hebben en zich bekeren op England. Toch wel een groot vijand en een mooi land om in bezit te hebben, het is tenslotte toch wel een uitvalbasis geweest voor het westen en wanneer ze in de handen van de Duitsers waren gekomen heeft Amerika veel problemen weten te krijgen en, was het toch niet zo makkelijk geweest nazi-Duitsland te verslaan en misschien wel zover gekomen dat de invasie van nazi-Duitsland langer dan vijf jaar heeft weten te duren!

Redelijke film, leuk voor de zondag morgen, maar vond het niet echt ‘speciaal’, helaas. Op naar de volgende ! En uiteraard het pluspunt dat de Duitsers echt Duits spreken, en in het o zo mooie Berlijn een versie van Hitler optrad die zijn kunsten nog best realistisch wist te vertonen.

3.5*

Deze oude oorlogsfilm gebruikte in veel scènes echte vliegtuigen en het werd ook nog eens goed in beeld gebracht. Uiteraard worden er ook foto's gebruikt en dan ook meer dan één keer dezelfde, maar dat mag de pret niet drukken. Verder wel interessant om het hele verhaal achter de Battle of Britain te lezen. Iets meer diepgang in de strategieën van beide kampen in de film had wel leuk geweest. Qua cast wel sterk dat er zowel Britse als Duitse acteurs meedoen zodat de taal ook "echt" is.

3,5*

Nee, dit was echt niet te verhapstukken. Was het niet de vele gevechtsscènes waar ik geen wijs uit geraakte wie nu wie torpedeerde, was het wel een Engelse knipoog door en passant in te zoomen op een hond, een golfclub ter sprake te brengen of wat al niet meer. En dan hebben we het nog niet over het totaal misplaatste gargantueske trompetgeblaas, een liefdesperikel van god weet ik wie die boerenkinkels waren of het schrijnende acteerwerk waar Bing uit GTST nog zijn neus voor zou ophalen. Een totale kakofonie, een wangewrocht van heb ik jou daar. Pff.

Als je nou de volgende keer eerst je verdiept in de geschiedenis, leert over het belang van de slag om Engeland, dan kijk je misschien met andere ogen naar de film, rond deze tijd herdenken wij, dat doet deze film ook.

Ik zie niet in hoe het belang van de slag evenredig kan worden gesteld aan de kwaliteit van de film. Sterker nog, de film lijkt er juist alles aan te doen het grote belang dat de slag inderdaad heeft, te bagatelliseren met zijn flauwekul.

Daar heb je wel een punt, de film heeft een hoog stiff upper lipp gehalte, maar dat moet je relateren aan de periode waarin de film is gemaakt, zo zie je maar weer dat meningen sterk kunnen verschillen. Ik moet je op het laatste punt wel gelijk geven, maar ik stoor mij daar minder aan omdat ik bij deze film heel erg kan genieten van de luchtgevechten en het accurate weergeven van de geschiedenis.

De Tweede Wereld Oorlog.

Een onderwerp dat me blijft boeien. Als kind had ik hier al een fascinatie voor en dat is eigenlijk nooit meer weggegaan. In de loop der tijd heb al ongelofelijk veel boeken gelezen over verschillende onderwerpen tijdens deze periode.

Vorig jaar ben ik begonnen met het lezen van het magazine “After The Battle” .After the Battle - Home - afterthebattle.com Dit magazine is voor het eerst verschenen in 1974 en komt (nog steeds) per kwartaal uit. Ik lees 1 uitgave (digitaal) per maand dus ik heb nog vele jaren leesplezier voor de boeg! Per magazine wordt altijd 1 centraal thema besproken. Ik lees die maand dan het magazine maar ook 1 of 2 boeken over dit thema. Verder eventueel nog wat documentaires over dit onderwerp.

Meestal wordt er ook wel een film besproken in dit magazine. In After the Battle No 1 gaat het over de film Battle of Britain. Nou moet ik bekennen dat ik normaal nooit zo’n fan was van oude oorlogsfilms en eigenlijk nooit verder kwam dan Saving Private Ryan. Maar nu ik er een paar gezien heb moet ik toch bekennen dat er een paar pareltjes tussen zitten. Zo ook deze film. Je moet de soms oubollige geluidseffecten of filmische truckjes accepteren. Het is nu eenmaal een oude film. Wat overblijft is dan vaak een film die in ieder geval het gevoel/omstandigheden van die tijd goed weet te benaderen.

Schitterende scenes in de lucht met echte vliegtuigen en geen computeranimaties. Veder wil ik de beeldkwaliteit even benoemen. De Blu-ray. Wow, wat een scherp beeld en dat voor een film van 1969. Echt een super job.

Als je je fantasie dan toch maar eens op de loop mag laten... Wat zou het me fascinerend lijken om vanaf de grond de vele dogfights in de lucht te aanschouwen tijdens WO2 . Die intense gevechten op leven en dood.

Heel soms bekruipt me het gevoel dat ik in de verkeerde tijd geboren ben. Echter, wanneer ik weer in mijn warme auto stap en mijn spotify lijst aanzet ben ik weer terug op aarde en prijs ik mezelf gelukkig dat ik die ellende allemaal niet mee heb gemaakt.

Ruime voldoende voor deze film!

Guy Hamilton (de regisseur) heeft voor deze film de tijd genomen, ruim 2 uren en dat is ook te merken aan de stijl en opbouw van de film. Een verhaal wat in het begin gelijk al benadrukt dat de Britten dolblij waren dat de Duitse legers niet na de verovering van o.a. Frankrijk en België oprukten over het kanaal heen naar de Britse eilanden. Alhoewel, sommige Britse eilanden zijn wel veroverd met Groot-Brittannië zelf lieten de Duitsers in eerste instantie met rust. Ze probeerden de Engelsen wijs te maken dat dezen zich niet met de oorlog moesten bemoeien en dan garandeerde Hitler dat hij Engeland met rust zou laten. Jaja, net als de garanties natuurlijk die de Russen hadden gekregen van Hitler (23 augustus 1939) en ze met zijn tweeën Polen hadden verdeeld. Ieder de helft van de buit! Vastgelegd in het Molotov-Ribbentroppact.

"Operatie Barbarossa" begon op 22 juni 1941 en de Britten zagen bevestigd waar ze al bang voor waren, Hitler zijn garanties waren even stevig gebouwd op waarheid als een iglo in de volle zomerzon op de evenaar!

De Russen en hun gebied werden aangevallen door de Duitse, Finse, Hongaarse, Roemeense en Slowaakse legers.

Hier zien we dus dat er meerdere landen aan Duitse zijde meevochten! Ook de Italiaanse en Japanse legers waren betrokken bij het fascisme wat toentertijd hoogtij vierde!

"Battle of Britain" laat zien hoe de Britten zich staande hielden na hun verliezen in Frankrijk en België.

Het is een redelijk op de geschiedenis gebaseerde film geworden en met de waarheden wordt geen loopje genomen.

Zoals altijd met oorlogsfilms, heb ik deze in mijn eentje bekeken en vond de film geen slecht figuur slaan, als ik mij zo mag uitdrukken. Een klein stukje voorgeschiedenis had men in de film als toevoeging kunnen plaatsen maar zo kort na de oorlog, 24 jaar, deed men dat nog niet.

Waardering: Een 8!

Ps., Op andere sites geef ik commentaar onder de naam: "Latevogel".

Meer dan prima, en wat mij betreft ondergewaardeerde, oorlogsfilm waarvan ik me afvraag of ik hem al eens eerder gezien had. Ik denk van wel maar dan hebben we het wel over 25 jaar geleden vermoed ik.

Een lange aanloop heeft de film wel met het Britse expeditie leger dat klop krijgt en een zieltogend shot van de duinen rond Duinkerken. Een soms wat Brits 'stiff upper lip' beeld komt naar voren, hoe men zich stoïcijns voorbereid, met beelden rond Goering van de andere kant. Wanneer men dan eenmaal de aanval inzet valt het me absoluut niet tegen hoe er met modellen gewerkt wordt, maar vooral met echt materiaal. Het rijdend materieel is een aanfluiting en veelal Amerikaans materiaal, des te opzienbarend zijn de Messerschmitt's, Stuka's, Junker's en vooral Heinkell's. Toestellen die overigens fraai in beeld gebracht worden en tevens een aantal mooi gefilmd opnames vanuit de toestellen zelf.

Wat mij vooral opvalt is de historische correctheid. De eerste aanval op de radarposten, iets dat wel slaagde maar verder geen nut had door de rest van de waarschuwingssystemen die het moeiteloos overnamen. Verassing werd in de zin voorspelbaarheid. Dan het onfortuinlijke bombardement van London die onbedoeld de aanzet was voor alle terreurbombardementen die gedurende de oorlog zouden volgen. Navigationele problemen, een piloot die graag huiswaarts wilde, stress, druk...een blunder van jewelste was het aangezien het doel toch echt de Londonse industrie was en niet een woonwijk. Een represaille op Berlijn volgde ten koste van alles. Fraai is daarna hoe men aan beide kanten propaganda voert maar in werkelijkheid mannen en toestellen bij de vleet verliest. Een strijd die op het einde nog extra kracht bijgezet wordt in een soort apotheose van strijdende toestellen begeleid door muziek. Een gedeelte dat zeker indruk maakt.

De stijl en sfeer ademt toch een bepaalde avontuurlijkheid en luchtigheid uit, die ook in films als De Langste Dag en A Bridge To Far naar voren komt. Een beetje 'ferme jongens, stoere knapen'. Toch wordt op het einde met de eerder genoemde scène de druk, stress en belangen meer dan prima opgevoerd. Want de belangen waren hoog, de verliezen waren groot en het was kantje boord wat de overwinning en opgave van Duitse kant betrof. Verder valt de meer dan prima cast op met een behoorlijk jonge Caine, McShane en andere bekende gezichten als Plummer, Olivier, Shaw, Jurgens, Fox en Wymark.

Al met al is The Battle of Brittain wat mij betreft een uitstekende oorlogsfilm die bij het grote publiek onbekend en ondergewaardeerd is omdat de slag minder bekend is. Desondanks vind ik het een prima film, die zich niet helemaal kan meten met De Langste Dag en A Bridge To Far toch er niet ver achter zit, maar wel veel beter is dan een Anzio of Battle of the Bulge.

Best ok. Maar na twee uur was het wel welletjes en die luchtgevechten gaan ook vervelen als je het al drie keer hebt gezien. Wel leuk om alle oude filmsterren te zien. Ook de hoempapa muziek gaat irriteren vandaar 2,5 ipv 3.

Een film die ook weer in de lift zit maar ongetwijfeld door mijn gewijzigde houding om naar films te kijken en dat is net als vroeger zuiver vermaak.

Lange en aan het eind misschien wat langdradige film maar zeer gedetailleerd met prachtige opnamen, soms spannend, vaak amusant met hier en daar humor dat uit de toon valt maar maakt het kijkgenot er niet minder op. Zijverhalen zijn vaak ook goed. Mooie en zeer onderhoudende Britse klassieker met veel bekende acteurs.

Raar dat ik deze nooit heb gezien. Ik ben een beetje gaan grasduinen in WWII films (nadat ik een bezoek had gebracht aan het museum "Musée de la Bataille des Ardennes" in La Roche-en-Ardenne) die ik nog niet heb gezien, en heb er dus een hele resem klaarstaan om eens te kijken. Het eerste positieve punt is het feit dat de Duitse soldaten hier eens echt Duits praten i.p.v. Engels (met of zonder zwaar accent). Ook iets wat me stoorde toen ik "Napoleon" zag overlaatst waar ook Amerikaans werd gesproken. De nadruk ligt hier op de luchtgevechten (beetje normaal ook). Dus verwacht je dan ook maar aan veel opnames van Spitfires die achternagezeten worden door Messerschmitts Ben je een luchtvaart-fanaat zal je daar enorm van genieten. Voor andere zou het wel eens saai kunnen zijn. Ik zit er een beetje tussenin. Wat wel opviel was die stoïcijnse kalmte bij de Britten In ieder geval één van de betere WWII films naar mijn mening.

Klassieker in zijn soort waarbij het grote voordeel is dat a. WOIi nog maar ong. 25 jaar geleden was bij het verschijnen van deze film. B. De acteurs, Engels, Duits en Pools spreken. C. Het geheel past in het tijdsbeeld van films uit de 60's. D Er gelukkig nog geen computeranimatie bestond. E.De luchtgevechten voor die tijd knap zijn geschoten i.c.m de aanvallen op de diverse bases. De overige trucage rammelt behoorlijk, doch voldoet gezien de ouderdom van de film.

Ouderwets vakwerk. Een van de weinige oorlogsfilms waarin iedereen de goede taal spreekt, er niet op een ontploffinkje meer of minder gekeken wordt, en dat de hele set vol acteurs staat mag daarbij niet deren - dat maakt het authentiek, tenslotte, en als er eentje sneuvelt dan passen we het script wel aan. Een beetje dezelfde filosofie als die uit Tora! Tora! Tora! spreekt. De paar scenes waar ‘special’ effects gebruikt zijn zijn ook direct als zodanig herkenbaar, en ja, dat betekent dus dat de rest gewoon echte ontploffingen en branden waren, en die balk die neerkomt zag er ook best echt uit.

Tegelijkertijd bulkt de cast van de bekende namen - al moest een deel daarvan toen nog bekend worden. Voor wie zich afvraagt waarom sommige rolletjes nogal klein zijn, wellicht is dat een deel van de verklaring. Regisseur Guy Hamilton had al wel duidelijk vaker met het bijltje gehakt, want zijn lijstje films heeft wel een aantal andere bekende titels, al was ook voor hem dit ongetwijfeld een monsterproductie. Kosten noch moeite gespaard om overal de juiste vliegtuigen vandaan te halen - en je moet wel goed opletten om te zien waar dat net niet helemaal gelukt is.