Sleepwalkers (1992)

Leuk die cameo rollen voor John Landis, Tobe Hooper, Joe Danté, Clive Barker en Stephen King... Ik herkende Mark Hamill (Luke Skywalker uit Star Wars) zelfs aan het begin van de film. Heb deze vroeger nog in de Bioscoop gezien, en ik vind het nog steeds een prima film. Ik verlaag wel met 1/2 ster want ik betrapte de film op nogal wat foutjes. Zoals de microfoon aan het begin van de film die je in de reflectie van de politie wagen ziet... Desondanks nog een ruime voldoende hoor.

Typische film die ik als tiener er leuk vond en achteraf behoorlijk slecht bleek te zijn. Slap verhaaltje, niet eng en slechte special effects.

Ik dacht ik zoek die Brian Krause eens op, die was in Return to the Blue Lagoon ook al niet echt goed, die zal intussen wel eens zonder werk zitten. Nou de beste kerel heeft in 2012 genoeg te doen.

Cop-kabob!

Ik heb altijd wel een zekere fascinatie gehad voor het werk van Stephen King. Zijn boeken ben ik zowat mondjesmaat aan het verzamelen, nu alleen nog de tijd zien te vinden voor ze ook eens te lezen, maar ook de vele verfilmingen wekken altijd wel mijn interesse. Vooral omdat daar erg sterke films tussen zitten maar ook wel eens regelmatig wat crap tussen zit dus je weet nooit wat te verwachten. Sleepwalkers behoorde in mijn herinnering tot de eerste categorie maar jammer genoeg is gisteren gebleken dat dat vandaag de dag niet meer klopt.

Mijn stem hier op de site dateerde van ergens midden 2008 dus je kunt nagaan hoe lang het eigenlijk geleden was dat ik de film nog had gezien. Bijna 5 jaar later en mijn smaak is dan ook wel wat veranderd maar ik vind het vreemd dat ik vroeger niet heb ingezien dat dit gewoonweg een vrij onsamenhangende film is. Ik ken het oorspronkelijke verhaal van King niet (is er eigenlijk wel een verhaal of heeft King gewoon het script geschreven?) maar ik kan me moeilijk voorstellen dat het de bedoeling was dat dit zo vaag is. Geen idee wat de Sleepwalkers eigenlijk moeten voorstellen maar blijkbaar zijn het vampiers. Op zich geen problemen mee maar met vampiers die zich onzichtbaar kunnen maken en perfect in het zonlicht kunnen rondlopen heb ik toch wat meer problemen. Nu oorspronkelijk zouden vampiers geen problemen hebben met zonlicht maar ik ben daar ondertussen zo gewend aan geraakt dat dit me toch makkelijk ergert. Nog maar te zwijgen over hun merkwaardige angst voor katten natuurlijk. Qua effecten voelt dit ook enorm verouderd aan en heeft het de tand des tijds niet doorstaan.

Dit is echter nog wel wat draaglijk door een aantal leuke bijrollen. De interessantste bijrollen zijn die van Stephen King zelve, Tobe Hooper, Joe Dante, Clive Barker en Mark Hamill. Waarom die laatste vier ineens allemaal komen opdraven in de film is me eerlijk gezegd een raadsel maar bon, je hoort me niet klagen. Maar daar stopt het feest der herkenning niet want ook Brian Krause zal me voor altijd bijblijven als Leo uit Charmed. Daar doet die het dan ook wel wat beter dan hier dus dat is ook mooi meegenomen. Het fijnste aan de film is echter de toevoeging van Mädchen Amick. Wegens het succes van Twin Peaks (waar ze zowaar nog bevalliger is dan hier) begon ze in wat andere films op te draven en hoe zeer ze ook haar best doet, ook zij gaat uiteindelijk ten onder. Leuk ook om Ron Perlman nog eens te zien verschijnen, die man is echt nog altijd geen spat veranderd.

Mick Garris heeft blijkbaar een patent op Stephen King verfilmingen (ik tel er momenteel 6) dus ik zal hem nog wel eens regelmatig tegenkomen want The Stand en The Shining heb ik hier zelfs nog liggen. Als die echter van hetzelfde niveau zijn, dan vrees ik er echter voor want dit is niet het van het. De cast doet nog een leuke poging maar het vage verhaal en lelijke effecten zorgen ervoor dat dit gewoonweg niet voldoende is.

2*

Gaap... wat een domme film was dit. Zonde van het geld wat die film toen gekost heeft om te maken. 0,5 voor de redelijke effecten (tot op die rubberen pakjes na vond ik nog netjes gedaan eigenlijk.

Alleen met de domestic box-office heeft hij zijn geld al terugverdiend, denk daar de verhuur en overseas bij en ze hebben zich kapot gelachen op financieel vlak.

Voor de rest heb je uiteraard gelijk, al moet ik bekennen dat ik deze toen ik veertien was best goed vond toen ik hem met een vriendje huurde op VHS

Matige Stephen King verfilming. Acteerwerk is zwak, de sfeer is niet zoals gehoopt en de horror en spanning stellen op alle fronten teleur.

20 jaar geleden gezien. Nu weer. Vind het nog steeds een van de betere King verfilmingen. Waarom hebben we niks meer van die leuke hoofdrolspeelster gehoord?

Ze is wel bezig met van alles hoor, maar veel televisie...

Ze is wel bezig met van alles hoor, maar veel televisie...

Toch een reactie hierop: "The stand" is een redelijke film die je wel doorkomt, tenminste dat vermoed ik. Maar dan....."The shining", over welke hebben wij het hier?

Die uit 1980 met Jack Nicholson vond ik geweldig en dan had je later nog een uitvoering die bijna 4 uur duurde. Diezelfde volgt het boek meer maar was voor mij toch de nummer 2. Nicholson speelt de sterren van de hemel en de gehele film is boeiend! Vooral als ze later (hij en zijn eega) op de trap elkaar in het oog houden vanwege een uitbarsting van de heer des huizes. (trouwens, het boek van deze film is heel erg goed!, dus snel gaan lezen als je daar de tijd voor hebt, ik vond het een van de betere griezelverhalen die ik ooit gelezen heb!!!)

En snel beide films maar gaan kijken, vooral als je van goede horror houdt!

En "Sleepwalkers"? Ach, helaas worden de meeste boeken van King niet verfilmd zoals het hoort te zijn. De boeken (vooral de oudere) zijn prima, de meeste films zijn beneden dat niveau!

Voor "Sleepwalkers" een 6, dus 3*.

Cop Kebab !

Vroeger vaak gezien.

Nergens eng en oogt allemaal enorm goedkoop, maar het blijft altijd erg vermakelijk deze Sleepwalkers. Zelfs heel erg over de top allemaal.

Leuke cameo's voor John Landis, Clive Barker, joe Dante, Ron Perlman, mark Hamill, en Stephen King zelf (die dit verhaal schreef)

Vult toch een saaie namiddag.

2,5

Er zijn leukere kattenfilmpjes te vinden op het net. Eentje uit de pen van King die het doet met koddige humor en dat doet het meer kwaad dan goed. Op zich geen onaardig idee met deze malle Sleepwalkers (veranderende en vervagen is niet hun enige merkwaardige gedrag), maar je zit zo wel met een onnozel, dik aangezet sfeertje opgescheept. Dat wil wel eens wat aardigs opleveren, zoals de cop kebab, ja, maar verder is er weinig aan. Met de bloeddorstige taferelen wil het ook al niet erg vlotten, de rubber outfits zijn vooral mallotig. Clovis is de uitblinker.

Persoonlijk vind ik de verhalen van Stephen King erg boeiend en zeer fascinerend. Helaas vind ik dit verhaal te infantiel en te weinig uitgewerkt. De oorsprong van de wezens is te weinig uitgewerkt en de zucht naar overleven te simpel neergezet. Erg jammer voor een schrijver van zo'n kaliber.

Weer een film die ik al heel lang had liggen. Toendertijd wilde ik hem eigenlijk alleen maar zien omdat de knappe Mädchen Amick erin speelt. Wilde de film eigenlijk gewoon weg doen, maar door de sfeervolle poster met katten (mijn lievelings-dieren) heb ik hem dan toch maar opgezet.

Sleepwalkers zijn kat-achtige vampiers die zich voeden met de ziel van maagden en alleen door katten kunnen worden gedood. Een moeder en haar zoon zijn Sleepwalker en hebben het voorzien op Tanya.

Mädchen Amick speelde eigenlijk maar matig, ontzettend kinderachtig hitsig tienertje en erg slecht in vergelijking met haar rol in Twin Peaks. Brian Krause acteerde haast komisch slecht. Alice Krige was wel redelijk, maar ik kon haar personage ook niet uitstaan. Verder was het acteerwerk toch niet heel verkeerd. Bovendien zit de film vol van leuke cameo's: Mark Hamil, Stephen King, John Landis, Joe Dante, Clive Barker, Ron Perlman en Tobe Hooper.

Stephen King schreef het verhaal speciaal voor de film (het is dus geen boekverfilming). Het concept vond ik erg fascinerend, maar het is nogal matig uitgewerkt. Zeker een van de mindere creaties van King. Het verhaal was nog niet eens het grootste probleem. Het is alleen ontsettend slecht verfilmt. De kills waren belachelijk absurd en het leek haast alsof ze komisch waren bedoelt (iemand die met een stuk mais wordt doodgestoken). De achtergrond is heel slecht uitgewerkt en het kabbelt allemaal maar voort. Bovendien probeert de film ook nog medelijden voor de sleepwalkers op te wekken, terwijl ik ze het liefst op de meest pijnlijk mogelijke manier zou willen zien sterven met hun rot koppen... Ondanks de komische toon is het overigens alles behalve een brave film, van insest tot pedofilie, King schuwt niets.

Er zitten een aantal vrij akelige shots in met katten die worden gedood of lichaamsdelen van katten die overal verspreidt liggen. Ik kreeg bijna een hartverzakking toen er een kat bij een berenval stond. Tijdens het kijken was ik toch erg bezorgt dat er niet lomp met de katten op de set werd omgegaan. Godzijdank heeft de American Humane (filmdierenbescherming) de film op de voet gevolgd en een pagina's dik verslag over de productie waaruit valt op te maken dat er acceptabel met de dieren is omgegaan.

De film is degelijk opgenomen, de gore is prima maar de special effects zijn toch wel ondermaats. De muziek valt erg uit de toon en komt vaak komisch over, al zat er wel een stukje in de soundtrack dat ik echt heel erg mooi vond. Boadicea van Enya, dat op het einde werd gebruikt, echt schitterend met die beelden van poezen en Amick eroverheen.

Dus een eindoordeel: Een zeer matige Stephen King-film. En dat is erg jammer omdat er gigantische potentie in had gezeten. Niets mis met de cast, die Mick Garris is gewoon een ongelofelijke prutser. Tobe Hooper, Joe Dante of Clive Barker hadden veel beter de regie opzich kunnen nemen... Ik geef twee-en-een-halve ster voor dat mooie liedje, het concept, de knappe Amick en Clovis de politiekat. Ik wordt er altijd heel verdrietig van als een film zo tegenvalt. Gelukkig zijn er wel twee goede Stephen King films met katten; het redelijke Cat's Eye en het fenomenale Pet Sematary (mischien wel de beste King-verfilming).

een hele leuke stephen king verfilming.al vaker gezien hij blijft goed.zoiezo ben ik stephen king fan .

Erg matig. Sowieso geen echte King verfilming omdat hier geen boek van was. Alle korte verhalen van King die tot speelfilm zijn geworden stellen ook weinig voor. Wel grappig om keer te zien en verder weinig soeps.

Alle korte verhalen? Niet alleen The Shawshank Redemption (1994) (een novella tel ik voor het gemak even als kort), maar ook Stand by Me (1986) is best kort?

Ik bedoel de korte horror verhalen die tot lange film zijn bewerkt. De twee die jij noemt zijn goede films maar geen horror ! Silver bullet ook heel dun flutboekje eigenlijk dus die film is nog behoorlijk leuk. Films als sometimes they come back zijn echt op korte verhalen gebaseerd.

Behoorlijk ondergewaardeerd als je het mij vraagt. Misschien komt dat wel omdat de film als horror aangeprezen wordt, terwijl het eigenlijk meer een thriller is...

Vrij flauw filmpje. Op geen enkel moment wordt het potentiaal wat hier in zit eruit gehaald. Het resultaat? Personages die door moeten gaan als akelige 'vampiers', maar beter in een fantasiefilm voor tieners gestopt kunnen worden. Qua design was het echt pover en totaal geen horror.

De rest komt ook matig over.

Het begon nog wel redelijk met het neerzetten van het concept.

'This is horror played straight, without comedy', aldus regisseur Mick Garris. Hilarische uitspraak natuurlijk, want als Sleepwalkers íets is, dan is het komedie. Onbedoeld, maar daardoor wellicht extra grappig. Stephen King was de slechte verfilmingen van zijn werk weer eens zat en besloot zelf een script voor een film te schrijven. Mick Garris, de man achter Critters 2 en Psycho IV, kreeg de regie in handen. Garris had vanuit zijn verleden als filmjournalist een flink netwerk in het horrorwereldje opgebouwd en dus duiken onder meer Joe Dante, John Landis, Clive Barker en Tobe Hooper op voor een klein rolletje. King noemde Sleepwalkers één van de beste filmversies van zijn werk aller tijden en Garris en King werden goede vriendjes. Dat je King niet helemaal serieus moet nemen als het gaat om het beoordelen van de verfilmingen van zijn werk is inmiddels wel duidelijk. Een goede horrorfilm is Sleepwalkers geen seconde. Maar een hilarische B-film en garantie voor een leuke avond is het zonder meer.

Sleepwalkers heeft net als de hoofdfiguren in de film twee gezichten. Enerzijds heeft de film een vrij trage opbouw met aardig wat drama en ruimte voor personages. Het is even doorbijten als moeder en zoon een plannetje bedenken hoe zoonlief de schattige Mädchen Amick gaan inpalmen. Niet erg boeiend, maar na een half uurtje wordt 't krankzinnig leuk. Crappy effecten, domme politieagenten, idiote actiesequenties, belabberde one-liners en de meest stupide handelingen volgen elkaar vrij snel op. Hier en daar kakt de film weer iets in, maar telkens als er zogenaamd spanning op het scherm wordt getoverd, wordt het hilarisch leuk. Volgens Mick 'horror played straight' Garris is het wellicht onbedoeld - hoewel ik bij sommige stupide scènes daar zeer mijn twijfels over heb - maar als komedie is Sleepwalkers één van de leukste King verfilmingen. Dus misschien had Stephen King toch gelijk. Zo'n Sleepwalkers is een heel stuk leuker dan andere serieuzere pogingen tot horror als The Mangler of Children of the Corn.

3 sterren.

Beetje kinderlijke Stephen King-verfilming, zo'n beetje vergelijkbaar met Sometimes They Come Back. Best vermakelijk voor de tijd dat ie duurt, maar niet heel memorabel. Aardig tussendoortje.

Ik zag deze film in 1993 in een bioscoop op Borneo, Indonesie. Vond m toen onverwacht sterk, maar wat me vooral is bijgebleven, is dat waar deze film in Nederland ongetwijfeld 16+ was, daar de zaal vol zat met 10-14 jarigen. En dat er vooral heel veel gelachen werd. Het is daar duidelijk een andere cultuur en ghost stories nemen daar volgens mij de rol in van onze sprookjes. De jonge geest is er daar dus ook minder kwetsbaar voor dan de psychologen in het westen vrezen.

Anyway, de film is kortgeleden op blu ray verschenen bij het kwaliteitslabel Eureka. Tijd voor herziening dus. Vond het wederem een erg vermakelijke horror. Lekker kort, fijn sfeertje en lekkere gory effecten. En natuurlijk Mädchen Amick, altijd een genot om naar te kijken.

4* blijft fier overeind.

Matig.

Sleepwalkers is een erg typisch voorbeeld van een 90s film die heel graag nog in de 80s wil zitten. Daar is per definitie niks fout aan, maar ik vond het wel erg duidelijk. Het levert in ieder geval wat leuke beelden op die de film een beetje opfleuren, maar verder vond ik het niet een al te bijzondere bedoening.

Opvallend dat dit gebaseerd is op een verhaal van King. Ik denk dat ze bij deze film het verhaal voor een groot deel genegeerd hebben, verwaarloosd hebben of King heeft simpelweg een slecht verhaal geschreven. Deze film is namelijk op het inhoudelijke niveau een zwakke film te noemen. Een erg simpel verhaal wordt op de meest makkelijke manier uitgewerkt.

Daarbij komen een hoop cheesy effectjes kijken en wat praktische momenten van gore. Die momenten weten de film soms nog bovenwater te houden, verder vond ik deze film redelijk simpel en niet op een voordelige manier. Ondanks dat het verhaaltje met een redelijk tempo doordendert zijn de personages nooit interessant en worden de personages waar het juist van moet komen volledig verwaarloosd.

Verder is het ook redelijk simpel opgenomen en voor een verhaal dat best wel wat probeert te doen soms wordt het allemaal redelijk levenloos verteld. Wat ik echter vooral jammer vond is dat de film erg kort lijkt te duren, terwijl het concept vraagt om veel meer. Zo lijkt het alsof de film enkel en alleen ging voor matig entertainment en daar bij bleef. De zeurende stem die onder die lagen preekt voor meer betekenissen en intelligentie wordt dan ook genegeerd.

Het is een vlotte film, maar doet weinig vernieuwends en werkt zich toe naar een redelijk onbevredigende finale. Het acteerwerk is serieus slecht en de chemie tussen Krause en Amick komt nooit van de grond, en wordt daarnaast ook gewoon afgeraffeld. Lompe, levenloze film die vermaakt maar niet overtuigd. Een mindere King-verfilming.

Stuk jeugdsentiment die ik ooit op dubbelvhs had samen met The Dark Half. Om die laatste ging het me destijds als aankoop, circa 20 jaar geleden, maar Sleepwalkers was verre van een vervelende film.

Zoals zoveel producties met een Stephen King achtergrond is het een soort som van drie factoren. Meestal zijn het niet de grootste of duurste productie, wordt de kwaliteit ook beïnvloed door het tijdsbeeld en techniek van die tijd en moet een degelijk verhaal je liggen. Factoren waar je wel oog voor moet hebben vind ik, anders kan je een beetje King verfilming beter laten. Het niveau stijgt daarentegen de laatste jaren wel iets meer maar dat komt vooral ook door de voortschrijdende techniek, regisseurs van naam nog wel eens een King willen doen en omdat er meer geld ingestoken wordt. Sleepwalkers is zo'n typisch product waar de technieken nog niet super zijn, de cast redelijk onbekend en je liefhebber moet zijn van dergelijke verhalen.

Krige en Krause zijn toch uitstekend als verknipte zoon en moeder die het gemunt hebben op de fraaie Amick. Het sfeertje is er, een beetje humor, Gore en de niet zo geslaagde speciale effecten die films uit die tijd een bepaalde sjeu en gunfactor geven. Fraai is overigens de combinatie met de sferische muziek van Enya, iets dat ik wel apart vind voor een keer.

Grappig zijn overigens de vele cameo's waaronder King zelf en korte rolletjes van bv Ron Perlman, toen nog redelijk onbekend. En als echte kattenliefhebber vind ik alles of vier poten, en hoe deze reageren op op het kwaad, ronduit kostelijk. De Trans Am is fijn, de rest van de muziek ook en nogmaals die Madchen Amick, dat is nog steeds een prachtvrouw. Het is duidelijk dat Sleepwalkers bij mij niet veel verkeerd kan doen wat mede bepalend wordt door nostalgie. Gewoon leuk voor een keer en voor mij wel één uit de King collectie die een voldoende verdient.

Leuk sfeertje, maar oogt gedateerd. Het leek soms meer een poppenkast. Gelukkig is er nog wat gore om de meubelen te redden.

Meestal worden bestaande werken van Stephen King verfilmd, echter voor deze film schreef King een origineel scenario en op zijn aandringen werd Mick Garris de regisseur. Het uitgangspunt van het script is ook best vreemd te noemen; eenzame, telekinese incestueuze vormveranderaars die zich zielen-zuigend voeden met vrouwelijke maagden en een vrij ernstige kattenallergie hebben. Mädchen Amick is het arme, lieve meisje die gedoemd is om als voedsel te gaan dienen, en dat is niet zo'n goed nieuws voor haar...

Je kan de film gemakkelijk afdoen als een goedkope horrorfilm uit de jaren 90, en oké eigenlijk is het er ook wel één, maar het is ook schaamteloos leuk! Er is hier het gebruikelijke Stephen King-stadje met een lichte jaren vijftig-sfeer. En ja...ja ook toffe ‘mannen in rubberpakken’ Mick Garris die altijd wel iets luchtiger en komisch te werk gaat is er duidelijk heel goed van bewust, dat het script niet al te serieus genomen moet worden.

Het duurt wel even voordat het op gang komt. Het grootste deel van het eerste gedeelte wordt besteed aan het opbouwen van de personages, en de relaties. De film had zelfs een auto-achtervolging. Maar eenmaal voorbij het midden beginnen de dingen lekker bloederig te worden, met enkele goede gore-effecten. Helaas was de technologie toen nog niet zo geavanceerd, dus de transformatie- en zielzuigende scènes zien er volkomen gedateerd uit.

Daarnaast is de lijst van bekende koppen in deze film is ook lang! Natuurlijk kan ik niet om de zeer mooie Alice Krige (die ik herkende van de Borg-Queen) heen, ook Ron Perlman speelt een kleine rol aan het einde en de film zit ook nog boordevol cameo's van horror-filmregisseurs en schrijvers; naast uiteraard Stephen King verschijnen ook Clive Barker, John Landis, Joe Dante, en Tobe Hooper. Ja dit was een leuk stukje horror uit de vroege jaren 90 met een aantal geweldige acteurs en cameo's. Vond dit door het vreemde script en prima gore toch één van de meer interessantere King- lekkere wegkijkfilm!

Hoewel dit objectief gezien een hele slechte film is, werd hij voor mij steeds grappiger naarmate hij langer duurde.

Je kunt zien dat dit een verhaal van Stephen King is door alle bekende plotpunten en dynamieken, maar ik ben gek op zijn boeken, dus ik laat dit voor wat het is. Verhaaltechnisch is het oké. Het is de slechte uitvoering die deze film zo beroemd heeft gemaakt: afschuwelijke special effects en lachwekkende poppen, overacting door bijna iedereen en een maffe derde act die me deed klappen van genot.

Alice Krige krijgt ook een voldoende voor deze film, want haar kwaadaardige acteerwerk was perfect. Bovendien kan ze voor mij niets fout doen.

2,5*

Na heel lange tijd nog eens herzien en de score toch wat verlaagd.

Het blijft wel een sfeervolle film, en ik houd wel van een vampierfilm met een switch, maar het acteerwerk en de spanning is allemaal net niet. En vooral die barslechte FX!

Gelukkig was er hier en daar nog wat gore te bespeuren.

2,5*