Critters (1986)

Mwa,

Niet slecht maar het kon me allemaal niet echt boeien. Die familie vond ik irritant en de critters kwamen lame over. Ik kreeg er een kinderfilm-achtig gevoel bij. Qua sfeer niks te klagen maar het is niet helemaal wat ik ervan hoopte.

2 sterren.

Prachtige pulp! Verstand op nul en kijken maar!

Een bende losgeslagen, vrolijke vreters met aaibaarheidsfactor nul schopt keet in deze leuke mix van science fiction, humor, horror en Sesamstraat.

Dit was een film die het in het gouden videotheektijdperk heel goed deed op VHS. Leent veel van Gremlins doch het blijft bij een groot pak idiote humor zonder veel originaliteit. Die premiejager die de gedaante aanneemt van een Bon Jovi achtige popzanger . Heel goed is het eigenlijk allemaal niet want alles komt heel traag op gang. Net als de fun begint is het al bijna afgelopen. Ook de critters vond ik zelf minder leuk dan de gremlins.

Destijds toch wel een leuke jaren 80 pulp-film die inderdaad populair was in de videotheken (daar heb ik hem destijds ook gehuurd). Het verhaal was best geinig en hetzelfde geldt voor de uitvoering ondanks dat het allemaal zeer nep uitzag (Vandaar natuurlijk ook pulp). Omdat de film amper 80 minuten duurde keek de film zich ook lekker weg. Dit was overigens de eerste film waarin Billy Zane een grotere rol had.

Inderdaad "Theunissen", in die tijd was het zelfs misschien wel griezelig, alhoewel ook "The Shinning" een heel goed voorbeeld van de betere horrorfilm uit die tijd was. En die vond ik toch meer 'onderhuids' griezeliger! Maar wel leuk voor degenen die wat lachen willen en een KLEIN beetje humor in de film willen. Kijk niet te veel naar de trucages want die zijn enigszins gedateerd.

De ijzingwekkende en super spannende The Shining is natuurlijk wel van een heel ander kaliber dan deze. Dat is pas een pure horrorfilm, terwijl dit toch horror (als je het wel zo mag noemen) is met een vette knipoog richting komedie. Deze film keek je vroeger meer voor het leuke (chips, popcorn en cola erbij) terwijl je de The Shining destijds keek (met een luier aan ) voor spanning en enge dingen.

Matige film waarin een boerengezin ongewild bezoek krijgt van kleine harige monstertjes. De special effects zijn inmiddels flink gedateerd, maar de beestjes blijven er wel geinig uit zien. De twee buitenaardse premiejagers zorgen voor de komische noot van de film. Vermakelijke pulp met een hoofdletter P.

Vermakelijke flick.

Een typische jaren '80 SF-horrorflick die flink meelift met de populariteit van diverse genreklassiekers, waarbij 'Gremlins' het rijtje herkenningspunten aanvoert. Dee Wallace, M. Emmet Walsh en de jonge Billy Zane als slachtvee, vormen de juiste ingrediënten voor een vermakelijke kijkbeurt, waarbij buitenaardse wezens een onschuldig gezinnetje gijzelen. Met een lekker foute, zichzelf tot in den treure herhalende soundtracksong en andere gekkigheid, trekt de film als smakelijk popcornvoer voorbij.

Goed.

Ik was hier totaal niet bekend mee, toen ik hier van de week door mijn zwager op werd gewezen. Critters dus. Een soort van Gremlins, maar dan een stukje gemener.

Best grappig bij tijd en wijle moet ik zeggen. Het verhaaltje, inclusief acteerwerk en alles wat daarbij komt kijken is niet heel bijzonder, maar de Critters zelf zijn grappige wezentjes. Lekker gemeen en af en toe hebben ze leuke oneliners. Het tempo is vrij hoog en doordat alles maar zo'n vijf kwartier duurt, is het alweer voorbij voordat je er erg in hebt.

Geen jeugdsentiment voor mij dus, wel erg jaren tachtig, maar desondanks heb ik mij hiermee prima geamuseerd.

3,0*

Deze jaren 80 pulp mag misschien qua cinematografie en acteerwerk niet veel voorstellen maar als komedie vind ik hem 100% geslaagd. ik heb in ieder geval af en toe flink in een deuk gelegen. Dat ligt behalve aan die kleine monstertjes misschien nog meer aan die twee lijpe premiejagers. Hoe ze met die twee schietijzers dingen aan gort schoten, dat was af en toe toch brullen van het lachen.

De Amerikaanse komedies staan voor mij doorgaans voor zeer flauw, maar dat kan van deze in ieder geval niet gezegd worden. Critters is voor mij een van de weinige komedies van U.S. makelij die voor mij boven het gemiddelde scoort.

3,5*

Hou wel van deze stekelige wezentjes.

Het verhaal alleen al is erg leuk. Tel daarbij de geweldige setting bij op en een hoop geweldige scenes en het is gewoon genieten. Ook de toevoeging van de bounty hunters is geniaal. De Crites en alles wat met hen gedaan wordt blijft leuk om te volgen.

Heel erg leuk.

Toch beter bij herziening dan verwacht. Deze 80's film ligt in de lijn van Gremlins of Tremors. Hard genoeg, wat flauwe humor erbij en slecht acteerwerk. Beetje cheesy, maar anderzijds een guilty pleasure. Het duurt ook even voor de critters in beeld komen en dat wekt toch wat spanning op. Ook de humor is niet slecht en passend bij dit genre. Jammer wel dat door het lage budget de critters zelf amper uit de verf komen. Misschien dat een reboot ook meer kan doen met de wezens.

Vroeger ooit eens gezien, maar deze blijft leuk, prima in elkaar gezet.

leuke film.lang geleden dat ik hem heb gezien.binnenkort maar weer eens zien.

Ik dacht altijd dat dit een directe Gremlins-kloon was, maar dat viel nog wel mee. Sterker nog, eigenlijk is deze nog wel geslaagder, zeker als horrorfilm. De ruimtestekelvarkentjes in Critters zijn een stuk gewelddadiger, hebben een beter verhaal, en de hele film wordt met veel minder flauwe familiehumor gebracht, en veel meer als een horrorfilm. Al blijft het natuurlijk wat cheesy en ligt de knipoog er duidelijk bovenop. Die twee premiejagers die zich vermomd hebben als hair-metal-muzikanten zijn ook een leuke toevoeging. Fijne jaren '80 cult, je kan het beroerder treffen.

They traveled millions of light years for a snack. Guess what's on the menu? YOU ARE

Ik heb de reacties meerdere malen gelezen en elke keer had ik het gevoel of er iets niet klopte. Ik vond dat die poster ook niet helemaal de lading dekte. Goed dan maar dan ik nog op het nippertje doorkreeg dat ik al die tijd critters 2 had gezien. Het begon pas te dagen toen Billy Zane ergens een rolletje moest hebben en ik maar zat te speuren waar. Inderdaad was dit een succesvolle huurfilm, vreemd genoeg werd dat vervolgdeel veel vaker uitgezonden.

In deze Critters is echt álles beter dan in het vervolg, het allerbelangrijkste; zelfs griezeliger (ondanks dat hij als horrorfilm erg mak is: weinig bloed, twee doden en wat boerderijbeestjes). De creature effects van die poppen zijn een stuk overtuigender. Alhoewel een paar scenes kunnen worden ervaren als komisch wordt er niet te veel nadruk gelegd op humor als in de vervolgdelen, waarin die boerenkinkel overdreven grappig probeert te zijn. Of zou het de bedoeling zijn geweest zodat je het verschil kunt zien als hij de rol van de jager speelt. Ook deel 3 heb ik nog ergens in een schoenendoos liggen. Die viel zo tegen dat ik het maar met minder dan één oog gekeken heb. Ik herinner me nog wel dat die Don Keith Opper uit de vorige twee delen nog steeds een critesjager speelt en dat het einde op een zouteloze cliffhanger eindigt.
Over cliffhangers gesproken, die vond ik in dit deel ontzettend tof.

Guilty pleasure vanuit het video tijdperk al, voor mij een echte komedie/horror klassieker die ik zekers nog vaker zal gaan zien. De eerste twee delen vindt ik zekers de moeite waard!

Vooral veel jaren tachtig lol, in deze horror-film met genoeg verwijzingen naar andere films uit het horror en Sciencefiction genre. Met in de eerste plaats natuurlijk E.T.(1982) Dee Wallace-Stone uit die film speelt ook hier de moeder van een jongetje. Deze Brad Brown gebruik net als Elliott het trucje met de thermometer om niet naar school te gaan. Pech voor Brad want ze trapte niet twee keer in dezelfde truc.

Daarnaast is het bowling-shirt van pa Jay Brown een verwijzing naar de Ghostbusters (1984) en zit er ook een kleine verwijzing naar de Ghoulies" (1985) in de film. Of de bewering dat het script van deze film eerder was, is natuurlijk niet na te gaan. Maar doordat de Gremlins (1984) een groot succes waren was de timing wel prima! Nagenoeg komen in deze horror-komedie ook niet veel meer moorden voor. Wel geteld maar twee en dan een koe en wat kippen. Wel is er iets meer bloed. De twee tot de ‘good guys’ behorende buitenaardse premiejagers (geheel in Terminator (1984 stijl) knallen er flink op los! Ze richten hiermee zelf meer schade aan dan dat de Critters doen? Als je heel goed kijk kan je ook Lin Shaye herkennen, al is het knap lastig met zoveel krulspelden in haar haar. Al met al is het aardig, amusant en vermakelijk.

De wat minder kindvriendelijke versie van Gremlins

Dit moet wel één van de slechtste films zijn die ik ooit gezien heb. Traag (ondanks korte speelduur), voorspelbaar, saai, slecht geacteerd, het lijkt wel een amateurfilm (oh wacht, is het ook). De enige oké-scene uit de film is de bowling scene, maar die kan je ook in een paar minuten op YouTube bekijken (dan hoef je de film ook niet te zien).

De enige reden waarom ik deze film geen 0,5 ster geef, maar een 1,0 ster is omdat de special effects geen CGI zijn (dat is dan wel weer een verademing anno 2019).

Dit was 1 van mn favoriete enge films als jong manneke. Door de humor altijd bij gebleven! Ga em straks nog eens zien, dan zal ie wel zwaar tegen vallen haha

Vanaf welke leeftijd is deze film ben enorm fan van IT 1990 en heb ook gremlins gezien is deze film dan ook geschikt

Ja, deze kun je best kijken na IT en Gremlins.

Ben bij het googlen tegengekomen, omdat ik zag dat er een Critters uit 2019 en eerst origineel wou zien. Kleine harige mormeltjes...so cute, later wat groter Mja als je dergelijke films nu voor het eerst kijkt, is dit allemaal wat achterhaald natuurlijk. Deze film is niet goed als sciencefiction en niet als komedie, echt zo'n film voor op een luie zondagnamiddag fzo. Zit wel in hetzelfde straatje als gremlins, al vond ik die wel beter. Ach ga ook niet té streng zijn in mijn finale oordeel en het in z'n tijdperk proberen beoordelen. Score van Critters Attack ligt nog stuk lager dan deze, niet echt de moeite dus.

Blijft een bijzonder leuk monsterfilmpje, deze Gremlins rip-off. Joe Dante - de regisseur van Gremlins - sprak laatst over de vele Gremlins rip-offs en noemde Critters als de enige die hij wel echt kon waarderen. En terecht, want in tegenstelling tot een Munchies of Hobgoblins is Critters wel degelijk een voortreffelijke productie. En de enige van die rip-offs die een behoorlijke franchise kreeg, met recentelijk een vierde vervolgfilm én een serie. Dat doen die rollende bolletjes met bekken vol tanden toch best goed. Maar zoals wel vaker blijkt bij zo’n filmserie is de eerste toch overduidelijk de beste.

Critters bevat twee uiteenlopende elementen; ten eerste is er de familie Brown, woonachtig op een boerderij in een klein plaatsje. Zo’n plaatsje met een dorpsgek, M. Emmet Walsh als sheriff en Lin Shaye als assistente. Het gezin zelf is ook heerlijk typisch; een klussende vader, een zorgzame moeder (gespeeld door de moeder der moeders, Dee Wallace Stone), een rebelse en verliefde tienerdochter en haar lover - gespeeld door een jonge Billy Zane mét staartje - en haar vervelende kleine broertje, compleet met katapult. In één van de eerste scènes wordt dit hele stel aan ons voorgesteld en dat voelt als thuiskomen; een typische set-up van een jaren 80 horrorfilm; zo’n typisch gezin dat flink in de problemen gaat komen.

Maar wie zich instelt voor zo’n soort film, krijgt toch een bijzondere introductie; Critters begint namelijk in de ruimte met twee gezichtsloze premiejagers die een opdracht krijgen van een rare mutant in een stoel. De film opent eigenlijk als een lekker foute sci-fi film, waaraan je al voelt dat Stephen Herek de film niet helemaal serieus neemt, er is net als Gremlins veel lol. Deze premiejagers zijn wellicht het meest uniek en zijn ook verantwoordelijk voor een paar geestige scènes. Stel je toch voor dat je op een avond aan het bowlen bent en plotseling komen rockster Johnny Steele en de plaatselijke dominee in leren kostuum met een bazooka binnenlopen. Dan moet je toch ook denken; dit is een vreemde dag.

Als laatste zijn er de titelfiguren zelf, de kleine rotbeestjes, die vrij duidelijk zijn geïnspireerd door de Gremlins. Niet zozeer qua vorm - ze zijn qua design vooral gebaseerd op de Tazmanian Devil van de Looney Tunes - maar qua gedrag lijken ze wel op de beesten uit de film van Joe Dante. Ze zijn baldadig en halen - naast het verorberen van vee en mensen - veel kattenkwaad uit. Ook geestig dat ze ondertiteling krijgen, wat ze net dat beetje meer persoonlijkheid geeft. Critters is op veel fronten wellicht een horrorfilm, hoewel toch een vrij brave; de gore is minimaal en het aantal slachtoffers is ook erg beperkt - de film rust vooral op sfeer en een paar erg aardige actiescènes. Maar het zijn vooral de personages, de premiejagers en de hongerige monstertjes die de film een groot plezier maken om naar te kijken. Kwalitatief is Gremlins wellicht de betere film, maar ik vind die rollende monsters minstens net zo leuk.

4 sterren.

In een ver verleden eens een van de sequels gezien. Toen vond ik dat best leuk al was het weinig memorabel. Het origineel dan eindelijk eens bekeken. Hoge verwachtingen had ik niet, maar eigenlijk had ik deze toch leuker verwacht. Sterke punten zijn vooral de critters zelf, kleine bijtgrage stekelig monstertjes die ook nog eens de vaardigheid hebben om giftige stekels af te vuren. Dat ze vooral rollen om hun voort te bewegen is leuk bedacht, maar lijkt eerder een kwestie van budget. Maar je kan er niet onderuit dat ze toch een goedkope rip-off zijn van Gremlins. Akkoord de Critters zijn gemener maar hebben weinig persoonlijkheid, zijn weinig creatief in hun aanvallen en hun werkgebied blijft beperkt tot de boerderij van de familie. Het gevoel van chaos in the city en creating havoc op diverse manieren ontbreekt hier gewoon. Hopelijk dat nummer 2 die ook nog op de plank staat wat meer creativiteit aan de dag legt. De hunters vond ik trouwens nogal onnozel.

Ik had eerlijk gezegd nog nooit eerder van deze film gehoord, maar na het zien ervan kan ik niet anders dan het eens zijn met veel berichten boven me: de film doet erg denken aan Gremlins, maar voelt goedkoper en vooral veel minder grappig aan. Verder is het allemaal volgens het boekje: iemand moet dood vanwege geilheid (in dit geval het vriendje van de dochter), maar uiteindelijk overleeft het hele gezin. Weinig verrassend en in combinatie met het gebrek aan humor en de goedkope visuals kom ik op 1* uit.

Geen topper, maar ik heb me prima vermaakt. Het verhaal boeit de hele film en die wezentjes zijn wel grappig.

Een classic van de bovenste plank, een film die toch wel enige vergelijking heeft.

Met een legendarische film als The Gremlins.

Wat betreft de sfeer.

Komisch maar ook een beetje griezelig.

Met de griezelige wezentjes van een andere planeet.

Die het gemunt hebben op de bewoners van de Aarde.

Blijft een hele leuke film , ook het ouderwetse puppet werk,

blijft fantastisch.

Een tijdloze film, en genieten ook voor de nieuwe generaties.

Critters vormt pulpvermaak van de bovenste plank, maar wel een heel erg leuke vorm van pulpvermaak. Ondanks dat regisseur Stephen Herek op latere leeftijd het pad van de kinderfilms koos met een sprankeltje Hallmark, is het vooral zijn regiedebuut dat de beste indruk achterlaat. De inleiding is echter wat aan de lange kant, maar eenmaal de Krites uit hun kooi komen verandert de film in een ongeremd, uitermate humoristisch gebeuren dat nergens verveelt. De vormgeving van de beestjes is erg lollig en bovendien wordt er op het vlak van spektakel nergens teruggeschroefd, waardoor Critters ook daadwerkelijk de ruimte neemt om leuk te zijn. Voor het acteerwerk valt het een en ander te zeggen en de effecten zijn ondertussen sterk verouderd, maar de film levert nog altijd het plezier af die de eerste indruk aan de kijker belooft.

Ik dacht altijd dat dit een soort Gremlins rip-off was, maar deze film kan toch nog best goed op zichzelf staan als een plezierige B-film, ook al is het een beetje net-niet allemaal. Het duurt wel een halfuur voordat de film echt op gang komt. De familie en personages in zijn algemeen zijn wat magertjes uitgewerkt. Het wordt dan ook pas echt leuk zodra de monsters opduiken. Hoewel die niet super indrukwekkend zijn compenseert de film daar wel wat voor door vrij bloederig te zijn in vergelijking met een film als Gremlins. Er is ook lekker veel vernielzucht.

Ook geinig is de weinig serieuze toon. Wat dat betreft weten met name die buitenaardse premiejagers nog behoorlijk de show te stelen. Ze brengen een droogkomische en licht zwartgallige noot die wel wat Ghostbusters doet denken of zo. De film had op zich nog wel wat meer scènes met hen kunnen gebruiken. Zo'n scène als in de kerk is erg leuk. Sowieso kon iedere poging tot humor me wel bekoren. De ondertiteling voor de monsters is ook best leuk. Alleen qua suspense had het wel wat beter gekund.

Een groep schattige, pluizige, bolle wezens van een andere planeet landt op aarde. Natuurlijk hebben ze honger na zo'n lange reis dus zoeken ze dapper naar eten. Wanneer ze worden opgejaagd door een moordlustige familie en twee buitenaardse premiejagers zullen ze creatief uit de hoek moeten komen om hun zachte, snoezelige vel te redden!

Dit was toch hoe de film ging, he?

Critters is een knap voorbeeld van een geinige doch spannende creature feature. Vanaf het begin is de film vermakelijk en blijft de hele speelduur zo. Het verhaal is totaal niet origineel en veel bloed wordt er niet vergoten. Toch valt er genoeg te beleven dankzij de critters die heel veel in beeld komen. Er zit een bepaalde charme in het feit dat de beestjes overduidelijk handpoppen zijn. Dat men dan er dan vol overgave mee probeert te "worstelen" en het geloofwaardig willen doen overkomen draagt alleen maar bij aan de fun-factor.

Lekker genrefilmpje maar niet alles is even interessant. De verhaallijn met de premiejagers kon me geen moer schelen. Ook kon het einde me niet meer verrassen en concludeert de film met een domper. Toch is dit een leuk tussendoortje waarvan het plezier van het scherm spat.

3,5*